Postanowienie - Interpretacja - 1473/403/WD/423/122/05/J.L

ShutterStock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 15.12.2005, sygn. 1473/403/WD/423/122/05/J.L, Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (j .t Dz. U. z 2005r Nr. 8, póz. 60 z p. zm) po rozpatrzeniu wniosku z miesiąca listopada 2005r Spółki z o.o żądającego interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne zarówno w części finansowanej przez pracowników jak i pracodawcę. - Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu

stwierdza, że:

stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku dotyczące momentu zaliczania w koszty uzyskania przychodów:

składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowej przez pracowników jest prawidłowe

składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracodawcę jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka jest zakładem produkcyjnym zatrudniającym 15 osób. Wynagrodzenia za pracę naliczone i wypłacane są nie później niż ostatniego dnia każdego miesiąca. Składki na ubezpieczenie społeczne, które są naliczane w momencie rozliczania wynagrodzeń za pracę, każdorazowo płacone są do ZUS do dnia 15 następnego m-ca zarówno w części finansowanej przez pracowników jak i w części finansowanej przez pracodawcę jako płatnika. W związku z tym Spółka pyta, czy za prawidłowy moment zaliczenia składek na ubezpieczenie społeczne do kosztów uzyskania przychodu (zarówno w części finansowanej przez pracowników jak i pracodawcę)należy uznać okres zgodny z okresem naliczania i wypłaty wynagrodzeń pracownikom (czyli okres, którego te wynagrodzenia faktycznie dotyczą), czy też miesiąc następny, czyli okres w którym zostaje dokonana faktyczna wpłata składek na ubezpieczenie społeczne do ZUS.

Według stanowiska Spółki:

Ustawodawca wprowadzając zasadę zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń w momencie ich faktycznej wypłaty - kierował się intencją zmobilizowania pracodawców do terminowego wypłacania wynagrodzeń oraz rozliczania składek na ubezpieczenie społeczne. W związku z tym składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika jak i części finansowanej przez pracodawcę powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu faktycznego naliczania i wypłaty wynagrodzeń. Takie działanie jest zgodne z zasadą współmierności kosztów i przychodów.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku podatnika - Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu wyjaśnia co następuje:

Ustawą z dnia 18 listopada 2004r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr. 254, póz. 2533) wprowadzono nowe brzmienie art. 16 ust. 1 pkt. 57 i dodano pkt. 57a do art. 16 ust. 1 updop. W myśl przepisów przejściowych ustawy nowelizującej zmiana ta wchodzi życie z dniem l stycznia 2005r i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych do tego dnia. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 57 updop w nowym brzmieniu nie uważa za koszty uzyskania przychodu niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych, do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. l i 6 , art. 13 pkt 2 i 4 -9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto na podstawie dodanego do art. 16 ust. 1 ustawy pkt. 57a - do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć nieopłaconych do ZUS składek z zastrzeżeniem pkt. 40 określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Wprowadzenie więc tego przepisu powoduje, że zaliczenie składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez płatnika odbywa się od l stycznia 2005r zawsze w oparciu o metodę kasową -składki te stanowią koszty uzyskania przychodu w momencie ich faktycznego opłacania, niezależnie od tego, którego roku podatkowego dotyczą.

Na podstawie art. 31 ust. 1 i art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r Nr. 14, poz. 176 z p.zm) spółka jako zakład pracy, występująca w roli płatnika jest obowiązana obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od pracowników, którzy w ramach stosunku pracy, uzyskują przychody m.in. z tytułu wynagrodzenia za pracę oraz przekazywać w terminie do dnia 20 m-ca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki.

Zgodnie z art. 46 w zw. z art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13.10.1998ro systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr. 137, póz. 887 z p.zm) płatnik składek jest obowiązany obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy do 15 dnia następnego miesiąca.

W świetle więc powyższych przepisów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacane (postawione do dyspozycji) wynagrodzenie należne pracownikowi. Przez wynagrodzenie należne pracownikowi rozumie się wynagrodzenie brutto, w skład którego wchodzi również część wynagrodzenia potrącona zgodnie z przepisami o ubezpieczeniach społecznych jako składka na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika.

Wobec powyższego składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika stanowią koszt uzyskania przychodów w miesiącu wypłaty - postawienia do dyspozycji należnego pracownikowi wynagrodzenia a składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez płatnika stanowią k.u.p w momencie ich faktycznego opłacenia. Reasumując powyższe postanowiono jak w sentencji postanowienia.

Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu