Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, na wniosek Strony z dnia 15.03.3007 r (data wpływu do tut. Urzędu 16.03.2007 r.) stwierdza, że przedstawione stanowisko w w/w piśmie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskująca Spółka otrzymała pożyczkę od firmy zagranicznej X. Pożyczkodawca X jest udziałowcem innej zagranicznej spółki Y, będącej 100-procentowym udziałowcem Spółki Wnioskującej.

Zapytanie Spółki:
czy odsetki od pożyczki udzielonej Spółce przez zagraniczną firmę X będą podlegały ograniczeniom co do możliwości zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Zdaniem Spółki, w analizowanej sprawie ograniczenie to nie będzie miało zastosowania, gdyż pożyczka została udzielona przez podmiot posiadający udział w kapitale udziałowca Spółki. Przedmiotowe odsetki będą w całości kosztem uzyskania przychodów.

Po zapoznaniu się z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego potwierdza stanowisko Podatnika.

O możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów decydują przepisy art. 15 ust. 1 z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.) - definiujący koszty uzyskania przychodów oraz art. 16 ust. 1 cyt. ustawy zawierający katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z zapisem art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).
Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki- w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.
Cytowany przepis art. 16 ust. 1 pkt 61 ma zastosowanie do pożyczek oraz kredytów udzielonych przez spółkę podatnikowi, jeżeli ta spółka i podatnik mają wspólnego udziałowca posiadającego nie mniej niż po 25 % udziałów spółki i podatnika. Dla zastosowania przedmiotowego przepisu nie ma znaczenia, czy spółka udzielająca pożyczki jest równocześnie udziałowcem (akcjonariuszem) podatnika.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że spółka X udzielająca pożyczkę nie jest jej udziałowcem lecz udziałowcem innej spółki Y, która jest udziałowcem Spółki Wnioskującej. Nie jest zatem spełniony zapis wynikający z cytowanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o pdop, posiadania przez spółkę udzielającą pożyczkę i pożyczkobiorcę, wspólnego udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż po 25 % udziałów pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy. Wobec tego ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o pdop, nie będzie miało zastosowania w omawianej sprawie. Odsetki należne i zapłacone od pożyczki udzielonej przez spółkę X w całości stanowić będą koszt uzyskania przychodów Spółki.

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.