Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w odpowiedzi na wniosek z dnia 18 stycznia 2005 r. (data wpływu do tut. organu: 19.01.2005 r.) w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego potwierdza stanowisko Podatnika przedstawione w ww. piśmie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzasadnienie

Zapytanie Podatnika dotyczy ustalenia czy firma ma prawo zaliczyć stratę z tytułu kradzieży samochodu do kosztów uzyskania przychodów w roku zdarzenia, a ewentualnie uzyskane odszkodowanie w terminie późniejszym do przychodów firmy.
Zdaniem Podatnika, ponieważ samochód ten jako jeden ze środków obrotowych firmy był objęty ubezpieczeniem dobrowolnym w zakresie kradzieży na terenie, na którym zdarzenie to miało miejsce. W związku z tym jest ona kosztem uzyskania przychodów w roku, w którym doszło do kradzieży. Natomiast ewentualne odszkodowanie za tę szkodę będzie przychodem podatkowym w roku jego otrzymania.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika wynika, iż firma jest autoryzowanym dealerem samochodów i ma obowiązek posiadania samochodów demonstracyjnych i prezentacyjnych. Samochody te są zarejestrowane na dealera, ale nie stanowią one środka trwałego tylko środek obrotowy, gdyż po okresie maksymalnie 6 miesięcy są sprzedawane klientom. Samochody te są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym od kradzieży z włamaniem i rabunkiem jako środki obrotowe na terenie posesji firmy, który to teren obejmuje to ubezpieczenie. Samochód został skradziony z terenu firmy, co potwierdzone jest protokołem policji, zdarzenie zostało zgłoszone do ubezpieczyciela, a sprawa odszkodowania jest w toku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W katalogu negatywnym (art. 16 ust. 1 ustawy) są wymienione straty, które nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów, ale wśród tych kategorii kosztów, w świetle obowiązującego w 2004 r. oraz 2005 r. stanu prawnego, nie ma strat w środkach obrotowych. Z obowiązujących przepisów ww. ustawy nie wynika, aby straty w środkach obrotowych należało "a priori" wykluczyć z kosztów uzyskania przychodów, a zatem straty te mogą być uznane za koszty podatkowe.

Poniesienie bowiem wydatków na nabycie środków obrotowych ma na celu osiągnięcie przychodów. Wobec tego straty w tych środkach obrotowych powstałe w wyniku zdarzeń losowych (m. in. kradzieży) powinny być uwzględniane w rachunku podatkowym, w aspekcie powołanych norm prawa. Warto dodać, że kradzież jest zdarzeniem losowym, które może mieć wpływ na podstawę opodatkowania, ale tylko wtedy, gdy podatnik dołożył należytej staranności w celu jej uniknięcia. Nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów straty powstałe wyłącznie z winy podatnika, wynikające z tego rodzaju zaniedbań, których nie popełniłby racjonalnie działający podmiot gospodarczy.

Odnosząc się do opisanego przez Podatnika stanu faktycznego, jeżeli omawiana strata faktycznie została poniesiona i odpowiednio udokumentowana, a także Spółka dołożyła należytej staranności w celu jej uniknięcia to może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu jej powstania.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychodem, z którego dochód podlega opodatkowaniu są m. in. otrzymane pieniądze. Wobec tego wypłacone przez ubezpieczyciela odszkodowanie za skradziony samochód stanowić będzie w całości przychód Spółki w miesiącu otrzymania odszkodowania.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej jego zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Stosownie do art. 14b § 2 ustawy interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Na niniejsze postanowienie przysługuje Stronie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 i 239 ustawy Ordynacja podatkowa, prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie ul. Wadowicka 10 za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia stosownie do art. 222 w związku z art. 239 cytowanej wyżej ustawy. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania (50 gr każdy załącznik).