Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01 lipca 2008r. (data wpływu do tut. BKIP 04 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie imprezy plenerowej w formie biesiadno-piknikowej:

• w części dotyczącej wydatków poniesionych na reklamę oraz wydatków na pracowników jest prawidłowe,
• w części dotyczącej rodzin pracowników oraz osób trzecich jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 04 lipca 2008r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie imprezy plenerowej w formie biesiadno-piknikowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka planuje zorganizować imprezę plenerową o charakterze biesiadno-piknikowym. Uczestniczyć w niej będą pracownicy Spółki, ich rodziny oraz osoby trzecie. W ramach organizowanej imprezy, Spółka będzie się reklamować zarówno na tydzień przed rozpoczęciem imprezy jak i podczas jej trwania. W ramach działań reklamowych prowadzona będzie kampania informacyjno-reklamowa skierowana zarówno do pracowników Spółki jak i do mieszkańców regionu. Zaplanowana kampania ww. imprezy obejmować będzie takie elementy jak:

• spoty reklamowe na antenie radia,
• spoty reklamowe oraz informacja o imprezie w zakładowym radiowęźle,
• reklama prasowa w lokalnej gazecie,
• reklama prasowa w zakładowej gazecie,
• plakaty reklamujące imprezę zamieszczone na terenie zakładu i na terenie całego miasta,
• rozpowszechnianie ulotek informacyjnych,
• akcja mailingowa skierowana do pracowników,
• iczne banery z logo na terenie organizowanej imprezy,
• cała obsługa imprezy ubrana w koszulki firmowe (ok. 50 osób),
• rozdawanie podczas imprezy gadżetów firmowych ( balony, czapeczki itp.).
  
  

Należy również zaznaczyć, iż impreza ma służyć integracji pracowników Spółki, rozpowszechnieniu marki oraz informacji o wejściu na Giełdę Papierów Wartościowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy, wydatki poniesione na zorganizowanie imprezy będą kosztami uzyskania przychodów. Organizacji imprezy w formie biesiadno - piknikowej będzie przyświecało kilka celów:

• integracja pracowników,
• reklama Spółki,
• rozpowszechnianie informacji o wejściu Spółki na Giełdę Papierów Wartościowych.
  
  

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wszystkie założone cele imprezy mają pośredni związek z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Nie są wymienione w art. 16 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na to można zakwalifikować je do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.- określonej w dalszej części skrótem ustawy o pdop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu. Do katalogu kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop, zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu reprezentacja, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika, ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności. Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie w środkach masowego przekazu.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że ponosi ona szereg wydatków związanych z organizacją imprezy plenerowej w formie biesiadno-piknikowej którą poprzedza kampania informacyjno-reklamowa (na antenie radia, w radiowęźle, w gazecie, w akcji mailingowej), skierowana do pracowników jak i do mieszkańców regionu .

Wydatki ponoszone przez Spółkę na zorganizowanie ww. imprezy można podzielić na:

• datki ponoszone na reklamę,
• wydatki ponoszone na rzecz pracowników (służące integracji załogi) oraz
• wydatki o charakterze reprezentacyjnym do których zaliczyć należy wydatki dotyczące osób trzecich ( w tym rodzin pracowników).
  
  

Każdy z ww. wydatków powinien być oceniony pod kątem związku przyczynowo- skutkowego o jakim mowa w powołanym wcześniej art. 15 ust. 1 ustawy o pdop. Wydatki poniesione przez Spółkę na reklamę takie jak m.in. spoty reklamowe zamieszczone na antenie radiowej mają niewątpliwy związek z osiąganymi przez Spółkę przychodami, a zatem wypełniają dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o pdop. Podobną cechę można przypisać wydatkom poniesionym na zorganizowanie imprezy w części dotyczącej wydatków ponoszonych na pracowników. Jak zaznaczono w przedstawionym zdarzeniu przyszłym impreza ma służyć integracji pracowników Spółki, a więc wpłynąć pośrednio na efektywność pracy, co w efekcie może przyczynić się do zwiększenia osiąganych przychodów. A zatem wystąpi związek przyczynowo-skutkowy o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop w zakresie tych wydatków. Odrębną kwestią będzie możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rzecz osób trzecich (w tym rodzin pracowników). Tego typu wydatki są wydatkami o charakterze reprezentacyjnym i nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na mocy powołanego wcześniej art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop.

Reasumując należy stwierdzić, że stanowisko Spółki w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie imprezy biesiadno-piknikowej w części dotyczącej:

• wydatków poniesionych na reklamę i na pracowników jest prawidłowe,
• wydatków poniesionych na reprezentację jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.