Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 07.01.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. w jakim okresie rozliczeniowym Spółka ma uprawnienie do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu poniesionych wydatków, związanych z nabyciem cukru i późniejszą jego sprzedażą, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że prowadzi ona działalność gospodarczą w zakresie handlu cukrem. W związku z eksportem Spółka otrzymuje refundacje wywozowe. Refundacja eksportowa (wywozowa) ustalana jest przez Komisję Europejską w drodze przetargu oraz okresowo we współpracy z Komitetem Zarządzającym ds. Cukru. Jest formą dopłaty, pokrywającą częściowo lub całkowicie różnicę między wysokością ceny produktów na rynkach światowych i na rynkach wewnętrznych EU. Refundacja wypłacana jest w okresie 3 miesięcy od dnia zgromadzenia przez Agencję Rynku Rolnego (instytucji zajmującej się rozliczeniem należnych kwot refundacji) kompletu dokumentów potwierdzających dokonanie przez przedsiębiorcę wywozu towaru.W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka uzyskuje więc przychód z dwóch źródeł - z tytułu umowy sprzedaży i z tytułu refundacji.

Ustalenie momentu powstania przychodu z powyższych źródeł zostało zinterpretowane przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie pismem z dnia 31.08.2004 r. Nr 1MUS-1471/DP/423/DP/423/168/2004/SG wydanym w trybie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa.
Zgodnie z nią przychody uzyskane bezpośrednio od kontrahenta z tytułu umowy sprzedaży są rozpoznawane jako przychód podatkowy zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. Z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.), z brzmienia którego wynika , że za datę powstania przychodu z tytułu sprzedaży rzeczy uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym wydano rzecz.
Przychody z tytułu refundacji należy natomiast zakwalifikować do pozostałych przypadków wymienionych w art. 12 ust. 3a pkt 3 w/w ustawy, zgodnie z którym momentem powstania przychodu jest najpóźniej ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło faktyczne otrzymanie zapłaty.

Stanowisko Strony:
Według Strony w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie mają ogólne zasady zaliczania poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że Spółka może zaliczyć określony wydatek poniesiony w celu nabycia towaru do kosztów podatkowych w momencie sprzedaży tego towaru. Zasadniczymi i wyłącznymi warunkami pozwalającymi na zakwalifikowanie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu na gruncie podatkowym, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są:

• poniesienie danego wydatku w celu osiągnięcia przychodu;
• nie zakwalifikowanie go do grupy wydatków nie uznawanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów (na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)

Zgodnie z art. 15 ust. 4 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodu mogą być potrącone tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba ze ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Oznacza to - w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego - że wydatki poniesione przez Spółkę na zakup cukru będą mogły być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży towaru, w momencie, kiedy Spółka uzyskała przychód z tytułu sprzedaży, a więc wtedy, gdy została wystawiona faktura sprzedaży. Koszty te nie powinny być rozliczane w czasie.
Powstanie dodatkowego przychodu z tytułu refundacji nie powinno wpływać na możliwość i na moment zaliczenia w całości wydatków na zakup cukru do kosztów uzyskania przychodu z tytułu umowy sprzedaży. W ocenie Spółki brak jest obowiązku przyporządkowywania części kosztów poniesionych na nabycie cukru do przychodów uzyskanych z tytułu refundacji eksportowej. W rezultacie całość kosztów poniesionych na nabycie cukru powinna stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży cukru (daty wystawienia faktury i powstania przychodu z tytułu sprzedaży).
Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. Z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.), w myśl którego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Dwa wymienione warunki, tj.:
- poniesienie wydatku w celu osiągnięcia przychodu,
- niewystępowanie danego wydatku w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartego przez ustawodawcę w w/w art. 16 muszą być spełnione łącznie, aby wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Nieujęcie przy tym przez ustawodawcę danego wydatku w katalogu kosztów nie będących kosztami uzyskania przychodów nie oznacza, iż będą one stanowić koszty dla celów podatkowych. Wynika to z faktu, iż podstawową przesłanką decydującą o takiej kwalifikacji jest związek danego wydatku z przychodami podatnika. Wydatek, który zostanie uznany za koszt podatkowy, musi być dokonany celowo i wynikać z prowadzonej przez podatnika działalności, tj. być racjonalny z punktu widzenia działalności służącej jego osiągnięciu. Ponoszenie danych wydatków musi mieć obiektywny wpływ na wysokość przychodów uzyskiwanych przez podatnika.Powyższy przepis nie określa terminu, kiedy - dla ustalenia podlegającego opodatkowaniu dochodu - można je potrącić od przychodu podatnika.Zasadę potrącalności kosztów w czasie, reguluje art. 15 ust. 4 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle tej zasady, koszty uzyskania przychodu mogą być potrącone tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż jeszcze ich nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Koszty uzyskania przychodów powinny odnosić się do tego roku podatkowego, w którym dzięki nim uzyskano przychody.
Trzeba mieć także na względzie, iż według art. 7 ust. 2 w/w ustawy dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przepis ten określa pojęcie dochodu jako różnicę między przychodem (wpływy ze sprzedaży towaru) a kosztami jego uzyskania (ceną nabycia następnie sprzedawanych towarów) w danym roku podatkowym.

Ocena prawna stanowiska Strony w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa :

Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie mają w/w przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a ich interpretacja zastosowana przez Spółkę jest prawidłowa.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).