W odpowiedzi na pismo skierowane w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w sprawie ... - Interpretacja - US38/DP/423/325/BJ/2004

www.shutterstock.com
Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 28.05.2004, sygn. US38/DP/423/325/BJ/2004, Urząd Skarbowy Warszawa-Ursynów

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

W odpowiedzi na pismo skierowane w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w sprawie zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów informuje:

Przepis § 3 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002r. (Dz.U. z 2002r. Nr 236, poz.1990) - wydany na podstawie art. 77 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy - dotyczy określenia wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej. Spółka handlowa takim podmiotem nie jest, stąd by zasady określone w w/w rozporządzeniu obowiązywały pracowników podatnika, Spółka powinna zastosować ten przepis do swoich zasad określonych w stosownym regulaminie, który obowiązuje w danym podmiocie.

Stosownie do art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wszelkie, racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust.1 w/w ustawy, są kosztem uzyskania przychodów. O sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż przepis art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa dopuszcza jako dowód wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Stąd dowód poniesienia wydatku, udokumentowany jedynie wydrukiem biletu z bankomatu lub paragonem fiskalnym może być uznany za koszt uzyskania przychodu w Spółce, jeżeli inne dowody i ustalenia dokonane w całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie pozwolą na wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy oznaczonym wydatkiem a uzyskanym w Spółce przychodem.

Urząd Skarbowy Warszawa-Ursynów