Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: ustalenia wartości początkowej ulepszonego środka trwałego całkowicie zamortyzowanego

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka, jest spółką pracowniczą, która w 1991r. zawarła ze Skarbem Państwa umowę leasingu przedsiębiorstwa (majątku zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego m.in. budynków). Oddanie do odpłatnego korzystania tychże budynków nastąpiło na mocy ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Umowa została zawarta na okres 10 lat. Amortyzacja budynków ustalona została proporcjonalnie do okresu wynikającego z umowy, tj. 10 lat. Jednakże w 1996r., tj. przed upływem okresu na jaki zawarta została umowa leasingu przedsiębiorstwa, Spółka nabyła prawo własności tych budynków.

Spółka posiada w ewidencji środków trwałych budynek magazynowy (halę magazynową) o wartości brutto 476.960,00zł, który jest w 100% zamortyzowany. Budynek amortyzowany był stawką 10%, a ostatniego odpisu amortyzacyjnego dokonano za grudzień 2004r.

Na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 14.05.2004r. ten sam budynek został rozbudowany i przebudowany na salon ekspozycji i sprzedaży (market budowlany). W wyniku tej przebudowy powstał nowy dwupoziomowy obiekt o znacznie powiększonej kubaturze. Nakłady poniesione przez Spółkę na budowę obiektu wyniosły około 5 mln zł.

W wyniku przebudowy dotychczasowa hala magazynowa została w dużej części zdemontowana, w tym dokonano rozbiórki ścian osłonowych i pokrycia dachowego. Pozostała konstrukcja nośna, stalowa i podłoże betonowe (posadzka).

Nowy obiekt zostanie wprowadzony do ewidencji księgowej pod tym samym numerem inwentarzowym, co dotychczasowy budynek magazynowy, przypuszczalnie z dniem 01.08.2005r.

Podatnik stoi na stanowisku, iż aby ustalić wartość początkową ulepszonego obiektu należy dokonać jego częściowej likwidacji wartościowej i o pozostałą wartość (po likwidacji) zwiększyć poniesione nakłady na rozbudowę. Częściową likwidację Spółka może określić ustalając procentowy udział wartościowy zlikwidowanych części budynku.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992r. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 16g ww. ustawy uwzględniających sposób nabycia, rodzaj składnika majątku oraz okoliczności modyfikujące wielkość wartości początkowej.

W myśl art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Wartość początkowa środka trwałego ustalona na podstawie ceny nabycia, kosztu wytworzenia, wartości rynkowej lub też wyceny podatnika może zatem ulec zmianie na skutek poniesienia wydatków na ulepszenie tych składników majątku.

Do wydatków na ulepszenie środków trwałych zalicza się wydatki na:

1. przebudowę ? zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,
2. rozbudowę ? powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności zaś budynków i budowli, linii technologicznych,
3. rekonstrukcję ? odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
4. adaptację ? przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadanie mu nowych cech użytkowych,
5. modernizację ? unowocześnienie środków trwałych (wyjaśnienie w/w pojęć zawarte zostało w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 13.03.1995r., Nr PO 3/722-160/94).

Jak z powyższego wynika obowiązek zwiększenia wartości początkowej środka trwałego na skutek poniesienia wydatków związanych z jego ulepszeniem wystąpi tylko wówczas, gdy na skutek podjęcia wyżej wymienionych prac nastąpi wzrost wartości użytkowej ulepszonego środka trwałego w stosunku do wartości z dnia jego przyjęcia do używania.

Aby środek trwały uznać za ulepszony musi być jednak spełniony jeszcze jeden warunek ? suma wydatków poniesionych na jego ulepszenie powinna w danym roku podatkowym przekraczać 3.500 zł.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż Spółka na podstawie uzyskanego pozwolenia na budowę dokonała rozbudowy i przebudowy istniejącej hali magazynowej na market budowlany. W tej sytuacji wydatki poniesione na ulepszenie tej hali powiększą wartość początkową tegoż środka trwałego i będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez amortyzację, przy czym odpisy amortyzacyjne łącznie nie mogą w sumie przekroczyć wartości całego środka trwałego.