Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Banku, z dnia 28.03.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 28.03.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. wyjaśnienia, czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań integracyjnych dla pracowników Spółki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a ich finansowanie powinno odbywać się z bieżących środków obrotowych Spółki, nie zaś ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że organizuje ona dla swoich pracowników różnego rodzaju spotkania integracyjne, w tym spotkania wigilijne, okolicznościowe oraz imprezy rekreacyjno-sportowe. Tego typu spotkania są organizowane zazwyczaj dla ogółu pracowników, czasami jednak spotkania takie obejmują tylko pracowników poszczególnych działów.Z tytułu w/w spotkań, w zależności od ich rodzaju, Spółka ponosi koszty wynajmu sal, cateringu, oprawy artystycznej, zajęć sportowo-rekreacyjnych, a przy spotkaniach wyjazdowych również koszty noclegów i przejazdów.Spółka posiada zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, utworzony zgodnie z ustawą z dnia 04.03.1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.W związku z powyższym Spółka zwraca się o wyjaśnienie, czy wydatki ponoszone w związku z organizacją przedmiotowych spotkań integracyjnych dla pracowników Spółki mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki
Zdaniem Spółki, koszty przedmiotowych spotkań integracyjnych powinny być finansowane z bieżących środków obrotowych. Przyjęcie zasady, iż finansowanie tego typu imprez powinno być dokonywane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych stałoby w sprzeczności z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Ponieważ koszty te mają związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami, a nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą być w całości zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.Dla potwierdzenia swojego stanowiska, Spółka analizuje możliwość finansowania kosztów spotkań integracyjnych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Spółka tworzy fundusz zgodnie z zasadami powołanej ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Jest on przeznaczony na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych. Zakres pojęcia "działalność socjalna" został zdefiniowany w art. 2 pkt 1 ustawy o Funduszu jako usługi świadczone przez pracodawców na rzecz pracowników w zakresie różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej-rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Natomiast zgodnie z art. 8 ustawy o funduszu przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu.

Regulacje ustawowe wyraźnie określają kryteria, które muszą być stosowane przez pracodawcę przy wydatkowaniu środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Taka teza została wyrażona także w wyroku Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20.08.2001r. (syg. akt. I PKN 579/2000), gdzie stwierdzono, że pracodawca administrujący środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie może ich wydatkować niezgodnie z regulaminem zakładowej działalności socjalnej, którego postanowienia nie mogą być sprzeczne z zasadami przyznawania ulgowych usług i świadczeń wyłącznie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu.
Ponadto Spółka opiera stanowisko na regulacjach wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki prawo zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie może być wyłączone na podstawie w/w artykułu, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Wydatki na organizację imprez integracyjnych, jak to wcześniej Spółka zauważyła, nie mieszczą się w zakresie pojęcia "działalności socjalnej", której zakres został zdefiniowany w ustawie o funduszu. Zatem, zdaniem Spółki, przepis ten nie dotyczy tego typu wydatków, ponieważ został ograniczony jedynie do wydatków na działalność socjalną wykonywaną w oparciu o regulacje zawarte w ustawie o funduszu i finansowaną ze środków funduszu. Przepis ten nie może natomiast stanowić podstawy decyzji o zaliczeniu do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych na działalność socjalną, do której przepisy ustawy o funduszu nie mają zastosowania. Celem więc normy wyrażonej w art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest wyłączenie możliwości dwukrotnego zaliczenia do kosztów podatkowych tych samych kwot, ponieważ kosztem podatkowym są już odpisy dokonywane przez pracodawcę na Fundusz.
Spółka wskazuje też na związek wydatków na spotkania integracyjne z przychodami Spółki. Tego typu spotkania mają za zadanie stworzenie wśród pracowników Spółki poczucia pracy w zespole, który dąży do osiągania wspólnych celów. Spotkania takie pozwalają również na budowanie wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami, które skutkują poprawą komunikacji wewnętrznej w firmie.Skoro celem działania pracowników powinno być osiągnięcie określonego efektu gospodarczego, to nie ulega wątpliwości, iż stopień integracji danej grupy ma wpływ na efektywność działania i zarazem na osiągnięty efekt końcowy, czyli wysokość przychodu z działalności gospodarczej, tym samym spełnione są wymogi określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie ulega wątpliwości, że stworzenie dobrze zorganizowanego i zintegrowanego zespołu pracowników ma istotny wpływ na efektywność i wyniki pracy, a więc na wysokość przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej pracodawcy.Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje pismo Ministerstwa Finansów nr PB 3/GN-8213-298/05/1680.
Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem więc uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.
Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit.b) w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak: odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek funduszu.Jednocześnie art. 16 ust. 1 pkt 45 tej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), poprzez sformułowanie "działalność socjalna" należy rozumieć usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej-rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Jednocześnie, na podstawie art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, odpisy na ZFŚS i zwiększenia obciążają koszty działalności pracodawcy.Mimo, że imprezy integracyjne nie zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, to jednak posiłkując się przytoczoną powyżej definicją działalności socjalnej, należy stwierdzić, że mieszczą sie one w tej definicji. Tym samym do wydatków ponoszonych na organizację tych imprez zastosowanie ma wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto pomiędzy wydatkami poniesionymi na organizację imprez integracyjnych a uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej nie można wskazać związku przyczynowo-skutkowego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 w/w ustawy. Celem spotkań integracyjnych nie jest bowiem generowanie przychodów podatkowych pracodawcy, lecz integracja środowiska pracowniczego poprzez wspólne spędzenie czasu wolnego od pracy.W świetle powyższego z uwagi na fakt, iż organizowanie tego rodzaju imprez należy zaliczyć do szeroko pojętej działalności socjalnej pracodawcy, a działalność socjalna, zgodnie z postanowieniami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, powinna być finansowana z utworzonego przez pracodawcę funduszu socjalnego, koszty poniesione na organizację imprez o charakterze integracyjnym nie mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów.Przedmiotowe wydatki nie mogą być również uznane za koszty związane z reprezentacją i reklamą. Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z 2002r. (sygn. akt SA/Bk 7/01) orzekł, iż wydatki ponoszone przez podatnika na organizację majówek, imprez karnawałowych dla pracowników itp. nie stanowią wydatków związanych z reprezentacją i reklamą i nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Wydatki takie mają charakter świadczeń socjalnych i powinny być sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.Odnosząc się do powołanego przez Spółkę we wniosku pisma nr PB3/GN-8213-298/05/1680 zamieszczonego na stronie internetowej Ministerstwa Finansów w dziale "najczęściej zadawane pytania" należy stwierdzić, że nie stanowi ono interpretacji wydanej na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Wyjaśnienia te nie były też skierowane do organów podatkowych, jak również nie zostały ogłoszone w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. Zatem nie może stanowić wykładni prawa.

W związku z powyższym, zdaniem Naczelnika tut. Urzędu wydatki na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników Spółki, mieszczą się w definicji działalności socjalnej, której zasady prowadzenia przez pracodawców zostały unormowane przez zapisy wyżej cytowanej ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Ustawa ta reguluje w sposób kompleksowy zasady gromadzenia i wydatkowania środków finansowych na cele w niej wymienione. Środki przeznaczone na działalność socjalną w postaci odpisów i wpłat na wyodrębniony fundusz socjalny, w wysokości określonej w ustawie, stanowią koszty uzyskania przychodów. Natomiast fakt, że wydatkowanie środków z zakładowego funduszu socjalnego nie może odbywać się w sposób naruszający zasady określone w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (np. zasadę określoną w art. 8 ust. 1 tej ustawy), nie może stanowić o zasadności ponoszenia wydatków socjalnych ze środków obrotowych i jednocześnie o uznawaniu tych wydatków za koszty uzyskania przychodów. Powyższe działanie byłoby bowiem niezgodne z treścią cytowanego wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelnik tut. Urzędu nie potwierdza stanowiska Strony zawartego we wniosku.Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.