Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm.- zwanej dalej ustawą), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisane w piśmie z dnia 27 października 2006r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 27 października 2006r. (wpływ do tut. Urzędu 30.10.2006r.) Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i stosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny jest następujący:

Spółka A z siedzibą w miejscowości X, prowadzi wyłącznie działalność handlową w branży energetycznej oraz chemicznej. Dodatkowo jest właścicielem następujących instalacji: CDN, CDS I i II, preparacji smół i paków, stokażu smoły i produktów smołowych z LOS-em, zlokalizowanych na działkach w miejscowości Y, które stanowią własność osoby trzeciej. Spółka A wynajmuje powyższe instalacje na rzecz Spółki B. Spółka A dodatkowo posiada jeszcze inne niż wynajmowane Spółce B produkcyjne środki trwałe, które są wynajmowane na rzecz Spółki C. Spółka A nie prowadzi działalności produkcyjnej we własnym zakresie, gdyż majątek związany z produkcją jest wynajmowany Spółce B oraz innej Spółce C. Za najem powyższych instalacji oraz za wykonywanie obsługi technologicznej i operacyjnej instalacji (obsługa następuje przez zatrudnianie, a następnie udostępnianie wykwalifikowanych pracowników), Spółka A otrzymuje miesięczny czynsz od Spółki B, jak również od Spółki C Spółka B zobowiązana jest natomiast do utrzymywania wynajmowanych instalacji w należytym stanie technicznym, korzysta z wynajmowanych obiektów w celu prowadzenia własnej działalności produkcyjnej i handlowej. Spółka B prowadzi działalność na własny koszt i ryzyko oraz ponosi za nią pełną odpowiedzialność prawną. Ponadto Spółka B prowadzi na rzecz Spółki A usługi w zakresie prowadzenia spraw kadrowych i płacowych dla pracowników Spółki A zatrudnionych przy przedmiotowych instalacjach, za co Spółka B otrzymuje od Spółki A zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne. Spółka A zamierza dokonać restrukturyzacji poprzez wydzielenie wynajmowanych Spółce B środków trwałych związanych z działalnością produkcyjną oraz przeniesienie ich do istniejącej spółki Spółki B. Powyższa restrukturyzacja ma zostać przeprowadzona w formie podziału przez wydzielenie majątku do już istniejącego podmiotu na podstawie art. 529 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r. nr 94, poz.1037 ze zm.). Dotychczasowa działalność Spółki A w zakresie handlu będzie kontynuowana przy wykorzystaniu aktywów, pasywów i posiadanych pracowników. Spółka A będzie też kontynuować działalność w zakresie wynajmu pozostałego majątku produkcyjnego na rzecz Spółki C. Natomiast Spółka B będzie kontynuować dotychczasową działalność produkcyjną.

Zdaniem Spółki w świetle przedstawionego stanu faktycznego, w związku z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy, wyodrębniony w ramach Spółki A zespół składników majątkowych, podlegających wydzieleniu i przeniesieniu do Spółki B, jak i zespół składników majątkowych pozostających w Spółce A powinny być uznane za zorganizowane części przedsiębiorstwa. Przeprowadzenie podziału przez wydzielenie nie będzie skutkowało opodatkowaniem spółki przejmującej wydzielony majątek podatkiem dochodowym od osób prawnych, a spółka przejmująca będzie zobowiązana kontynuować odpisy amortyzacyjne oraz przyjętą metodę amortyzacji dokonywaną przez spółkę dzieloną w stosunku do przejętych środków trwałych, których wartość początkowa powinna zostać również określona w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki dzielonej.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 ze zm. zwanej dalej ustawą), pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zatem na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
Z powyższych definicji wynika, że zorganizowana część mienia przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębnie zakład mogący realizować zadania gospodarcze. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Stwierdzić również należy, iż poszczególne składniki materialne i niematerialne muszą być połączone czynnikiem organizacyjnym, którego wartość uwzględniona będzie przy wycenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dla prawidłowej interpretacji powyższego przepisu należy wziąć pod uwagę czynnik ludzki czyli kadrę pracowniczą. Na podstawie art. 23#185; ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2006r., nr 104, poz. 711 ze zm.) następuje ciągłość zatrudnienia i zachowanie praw pracowniczych przy zmianie pracodawcy. Wnoszone są wiec zdolności oraz umiejętności pracownicze.Kodeks spółek handlowych przewiduje w art. 529 § pkt 4 podział spółki poprzez wydzielenie, tj. przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą już spółkę lub nowo zawiązana. Spółka podlegająca podziałowi nadal istnieje w sensie prawnym, aczkolwiek jej majątek zostaje uszczuplony poprzez jego przeniesienie ze spółki dzielonej na spółkę istniejącą lub nowo zawiązana. Struktura ta zbliżona jest do wniesienia wkładu aportowego, ale nim nie jest. Podział przez wydzielenie różni się od pozostałych form podziału tym, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, lecz tylko część jej majątku zostaje przeniesiona na inną spółkę.

W świetle powyższego składniki majątkowe przeznaczone do wydzielenia do istniejącej już spółki kapitałowej oraz pozostające w spółce po jej podziale wypełniają definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy. Wymieniony zespół składników przeznaczony do wydzielenia jako zorganizowana część przedsiębiorstwa przeznaczony będzie do realizacji konkretnego zadania gospodarczego (działalność produkcyjna), natomiast część majątku pozostająca w spółce dzielonej w dalszym ciągu będzie służyła realizowaniu przedmiotowej działalności spółki dzielonej samodzielnie i niezależnie (działalność usługowo - handlowa).Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. Oznacza to, że zarówno wkłady pieniężne jak i niepieniężne wnoszone na pokrycie kapitału zakładowego nie są zaliczane do przychodów z tego tytułu. Wniesienie wkładu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa do istniejącej już spółki kapitałowej nie powoduje z tego tytułu przychodów z objęcia udziałów/akcji. A contrario art.12 ust.1 pkt 7 ustawy stanowi, że przychodami są w szczególności: nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkład objęty w spółdzielni objęty w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Przepis ten przewiduje od tej zasady jeden wyjątek, a mianowicie objęte w zamian za wkład niepieniężny udziały w spółce nie stanowią przychodu, jeżeli przedmiotem wkładu jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, zarówno po stronie wnoszącego, jak i spółki, do której wnoszony jest wkład a więc nie powstaje obowiązek w podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo art. 10 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy stanowi, że w przypadku połączenia lub podziału spółek kapitałowych nie stanowi dochodu (przychodu) nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom spółki przejmowanej lub dzielonej, z wyjątkiem nadwyżki tego majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej. Jednakże nadwyżka otrzymanego majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej (dzielonej) ponad wysokość kosztów uzyskania przychodów, obliczoną zgodnie z art. 15 ust. 1k albo art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy nie stanowi dochodu (przychodu), jeżeli udział spółki przejmującej w kapitale zakładowym (akcyjnym) spółki przejmowanej (dzielonej), określony na dzień wydzielenia jest w wysokości co najmniej 25% w przeliczeniu na prawa głosu.

Reasumując w wyniku podziału spółki jak wyżej nie powstanie przychód do opodatkowania na dzień wydzielenia po stronie spółki przejmującej z uwagi na to, iż zarówno majątek wydzielony i przejmowany, jak i majątek pozostający w spółce dzielonej, która nadal będzie prowadzić działalność gospodarczą stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy.Zgodnie z art. 16g ust. 9 ustawy określającym zasady amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie podziału przez wydzielenie, w wyniku którego spółka przyjmująca wkład wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki dzielonej (zgodnie z planem podziału), wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji podmiotu dzielonego (ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy). Jednocześnie spółka przejmująca dokonuje odpisów amortyzacyjnych uwzględniając dotychczasową ich wysokość oraz kontynuując stosowanie zasad i stawek przyjętych przez podmiot dzielony. Powyższy artykuł znajduje zastosowanie w przypadku podziału, w tym także przez wydzielenie, co oznacza, że po podziale spółki podstawą dokonywania odliczeń amortyzacyjnych w spółce przejmującej (lub nowo zawiązanej), będzie wartość tych środków wynikająca z ksiąg spółki dzielonej, z zachowaniem zasad i stawek amortyzacyjnych stosowanych przez spółkę dzieloną. Powyższą zasadę kontynuacji potwierdzają przepisy art. 16h ust. 3 stanowiąc, że podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9 powstałe z przekształcenia, podziału, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2 -7 ustawy. Art. 16h ust. 3 odsyła również do ust. 5 tegoż artykułu, który stanowi, że powyższej zasady kontynuacji nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji.Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej poniższa interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.Stosownie do postanowień art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 i art. 223 § 1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.