Temat interpretacji

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ww. ustawy postanowiono, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Należy pamiętać, iż nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów kosztów wprawdzie nie wymienionych w art. 16 ust. 1, ale nie związanych z uzyskaniem przychodów.
Muszą to być takie wydatki, które są związane z działalnością mającą na celu osiągnięcie przychodów, a zatem pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem istnieje związek przyczynowo - skutkowy.
Z cytowanego powyżej przepisu wynika, że nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez podatnika na spłatę pożyczek i kredytów z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek i kredytów.

Zgodnie z art. 720 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Z powyższego przepisu wynika, że umowa pożyczki polega na czasowym korzystaniu z pieniędzy lub innych rzeczy. Dla celów dowodowych winna ona być stwierdzona pismem.
Udzielenie pożyczki (kredytu) jest zdarzeniem neutralnym podatkowo, gdyż z jednej strony otrzymana przez pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) pożyczka (kredyt) oraz zwrócona pożyczkodawcy (kredytodawcy) pożyczka (kredyt) nie stanowią przychodu podatkowego, a z drugiej strony wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) poniesione przez pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodów.
Kosztem podatkowym są natomiast u pożyczkobiorcy (kredytobiorcy) skapitalizowane odsetki i odsetki zapłacone, które stanowią przychód podatkowy pożyczkodawcy (kredytodawcy).
W świetle powyższego, zapłacone odsetki i prowizja od pożyczki zaciągniętej przez Spółkę na poprawę płynności finansowej, o których mowa w zapytaniu podatnika, są kosztem uzyskania przychodów (tj. odsetki, prowizje zapłacone, a nie naliczone czy też zarachowane).