W zakresie ustalenia: - czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, czyli odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową: - w przypadku podpisania umowy sponsoringowej, na podstawie której Wnioskodawca przekazuje na rzecz Klubu określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za przekazane środki pieniężne Klub świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi promocyjne, - w przypadku podpisania umowy sponsoringowej, na podstawie której Wnioskodawca przekaże na rzecz klubu sportowego określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za to klub nie będzie świadczył dla niego żadnych usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lutego 2022 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek  z tego samego dnia, uzupełniony 4 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

-   czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, czyli odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową:

-w przypadku podpisania umowy sponsoringowej, na podstawie której Wnioskodawca przekazuje na rzecz Klubu określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za przekazane środki pieniężne Klub świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi promocyjne,

-w przypadku podpisania umowy sponsoringowej, na podstawie której Wnioskodawca przekaże na rzecz klubu sportowego określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za to klub nie będzie świadczył dla niego żadnych usług.

Uzupełniliście Państwo wniosek – na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2022 r. (data wpływu 5 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku z 4 lutego 2022 r. i 29 kwietnia 2022 r.)

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółdzielni. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (...). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca podpisał umowę sponsoringową z klubem sportowym, działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2020 r. poz. 1133 ze zm.) (dalej: „Klub”). Na obszarze działania Wnioskodawcy występują konkurencyjne podmioty oferujące towary tego samego rodzaju. Zawarcie Umowy z Klubem ma na celu przede wszystkim wpłynąć na potencjalny wzrost przychodów Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów. W założeniu ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na promocję (reklamę) w ramach umowy sponsoringu mają przyczyniać się m.in. do rozpowszechniania informacji na temat Wnioskodawcy oraz oferowanych przez niego towarów, a także promowania marki. Realizacja tych celów może mieć bowiem wpływ na wzrost sprzedaży oferowanych przez Wnioskodawcę towarów i w konsekwencji uzyskiwanych przez niego przychodów. Na mocy ww. umowy Wnioskodawca przekazuje na rzecz Klubu określoną miesięcznie kwotę pieniędzy, a w zamian za przekazane środki pieniężne Klub świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi promocyjne polegające m.in. na umieszczenie standu reklamowego z logotypem i nazwą Wnioskodawcy na stadionie oraz na ścianie do wywiadów. Wnioskodawca planuje podpisać kolejną umowę sponsoringową z innym klubem sportowym, na mocy której będzie przekazywał na rzecz klubu określoną miesięcznie kwotę pieniędzy, a w zamian za to klub nie będzie świadczył dla niego żadnych usług. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, czy w obydwu typach umów Wnioskodawca może skorzystać z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.) (dalej: „u.p.d.o.p.”).

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 29 kwietnia 2022 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Klub sportowy jest klubem w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1133 ze zm.). Wnioskodawca nie ma wiedzy, czy klub sportowy spełnia wymogi określone w przepisie art. 28 ust. 1 ww. ustawy. Klub nie działa w celu osiągnięcia zysku.

2. Kiedy zawarto opisaną umowę sponsoringową?

Umowę podpisano w dniu (…) r.

3. Okres trwania umowy: od dnia podpisania do dnia (…) r.

4. Środki pieniężne przeznaczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klubu w ramach opisanej umowy sponsoringowej mogą być przeznaczone na pokrycie kosztów działalności klubu sportowego, a zatem także w celu:

a)realizacji programów szkolenia sportowego,

b)zakupu sprzętu sportowego,

c)pokrycia kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

d) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

e) sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej, w tym stypendium, o którym mowa w przepisie art. 26ha ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128).

5. Środki pieniężne przeznaczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klubu wpłyną na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, a także mogą zwiększyć dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez klub.

6. Wnioskodawca w chwili obecnej nie wie w jakiej formie prawnej i czy wyłącznie w celu niezarobkowym, będą działać kluby, z którymi w przyszłości podpisze umowy.

7. W odpowiedzi na pytanie, czy w umowie sponsoringowej z innym klubem sportowym określone będą cele na jakie zostaną przeznaczone uzyskane od Wnioskodawcy środki? Jeśli tak, prosimy by podali Państwo jakie to cele, Wnioskodawca wskazał, że tak, środki pieniężne zostaną przeznaczone przez Klub na pokrycie kosztów jego działalności, w tym w szczególności na pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach przez Klub.

8. Środki pieniężne przekazane przez Wnioskodawcę na rzecz innego klubu sportowego będą przeznaczone na pokrycie kosztów działalności klubu sportowego, a zatem także w celu:

a)realizacji programów szkolenia sportowego,

b)zakupu sprzętu sportowego,

c)pokrycia kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

d)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

e)sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej, w tym stypendium o którym mowa w przepisie art. 18ee ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800).

9. Środki pieniężne przeznaczone przez Wnioskodawcę na rzecz innego klubu sportowego wpłyną na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, a także mogą zwiększyć dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez klub.

10. Zakres umowy sponsoringowej obejmować będzie realizację na rzecz Wnioskodawcy wyłącznie usług promocyjnych.

Usługi promocyjne będą polegać na:

a.umieszczeniu standu reklamowego z logotypem i nazwą Wnioskodawcy na hali/stadionie, na których organizowane są zawody,

b.umieszczenia logo i nazwy Wnioskodawcy na stronie internetowej Klubu ze wskazaniem Wnioskodawcy jako sponsora Klubu,

c.promocji Wnioskodawcy we wszystkich mediach społecznościowych Klubu,

d.zapraszaniu przedstawicieli Wnioskodawcy na organizowane przez Klub eventy i spotkania z udziałem sponsorów Klubu,

g.umieszczenia logo i nazwy Wnioskodawcy na plakatach Klubu informujących o jego działalności, nadchodzących meczach lub innych wydarzeniach lub spotkaniach.

11. Wskazanie, że inny klub sportowy nie będzie świadczył dla Wnioskodawcy żadnych usług – oznacza, że dany „inny klub sportowy” nie będzie zobowiązany do czynienia na rzecz Wnioskodawcy żadnych działań/podejmowania żadnych czynności z tytułu zawartej umowy sponsoringowej.

12. Wydatki z tytułu umowy sponsoringowej pozostają i będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcą działalnością gospodarczą.

13. Wydatki z tytułu umowy sponsoringowej pozostają i będą pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i są/będą poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania/zabezpieczenia źródła przychodu.

14/15. Zawarcie umowy sponsoringowej zwiększa rozpoznawalność marki, wpływa na kojarzenie znaku towarowego Wnioskodawcy przez potencjalnych klientów oraz kontakty biznesowe z innymi podmiotami zaangażowanymi w sponsorowanie Klubu, a także kibicami.

16. Wydatki z tytułu umowy sponsoringowej (umowy z Klubem i umowy z innym klubem sportowym są i będą ponoszone przez Wnioskodawcę.

17. Wartość wydatków z tytułu umowy sponsoringowej nie została i nie zostanie Wnioskodawcy zwrócona jakikolwiek sposób.

18. W odpowiedzi na pytanie, czy wydatki z tytułu umowy sponsoringowej (umowy z Klubem i umowy z innym klubem sportowym) nie została/nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, Wnioskodawca wskazał, że ulga pozwoli Wnioskodawcy rozliczyć w podatku dochodowym 150% poniesionych kosztów: 100% jako koszt uzyskania przychodów, 50% jako odliczenie w ramach ulgi.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 4 lutego 2022 r.)

1.Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., czyli odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową w przypadku podpisania umowy sponsoringowej, na podstawie której Wnioskodawca przekazuje na rzecz Klubu określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za przekazane środki pieniężne Klub świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi promocyjne?

2.Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., czyli odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową w przypadku podpisania umowy sponsoringowej na podstawie której Wnioskodawca przekaże na rzecz klubu sportowego określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za to klub nie będzie świadczył dla niego żadnych usług?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 4 lutego 2022 r.)

Zdaniem Państwa, skorzystanie przez Wnioskodawcę z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. w przypadku:

1.podpisania umowy sponsoringowej, na podstawie której Wnioskodawca przekazuje na rzecz Klubu określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za przekazane środki pieniężne Klub świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi promocyjne - jest możliwe.

2.podpisania umowy sponsoringowej na podstawie której Wnioskodawca przekaże na rzecz klubu sportowego określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za to klub nie będzie świadczył dla niego żadnych usług - nie jest możliwe.

Na postawie przepisu art. 18ee ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową - przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1) klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

2) stypendium sportowego;

3) imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2171) (art. 18ee ust. 2 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z przepisem art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1) realizację programów szkolenia sportowego,

2) zakup sprzętu sportowego,

3) pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, 4) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej - jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Koszty, o których mowa w art. 18ee ust. 1 u.p.o.p., podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową mogą być odliczane w ramach omawianej ulgi, o ile łącznie spełnione są dwa warunki, tj.:

1. są kosztami uzyskania przychodów w świetle art. 15 i 16 u.p.d.o.p. oraz

2. są kosztami wymienionymi przepisami art. 18ee ust. 2 u.p.d.o.p.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 zd. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl ww. przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu. Należy ponadto podkreślić, że dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 9 ust. 1 nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa). Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (za: Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji.

Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym. Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także popularyzować nazwę Wnioskodawcy na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów. Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego). Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora. W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy).

Wówczas należy mieć na względzie postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p., zgodnie z którym, darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju - z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w tym przepisie - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Oznacza to w praktyce, że do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar czy usługę. Możliwa jest również sytuacja, gdy umowa sponsoringu przewiduje co prawda obustronne świadczenia sponsora i sponsorowanego, jednak nie są one ekwiwalentne. Wydatki na sponsoring są wówczas kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna. W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych. W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo - skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Zauważyć przy tym należy, iż powyższy pogląd znajduje oparcie m.in. w orzecznictwie organów podatkowych. Tytułem przykładu można przywołać chociażby interpretacje indywidualne z:

- 27 lutego 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.548.2019.3.0K;

- 23 lipca 2012 r., Znak: IPPB5/423-379/12-4/RS;

- 4 lutego 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.550.2019.1 PB.

Wnioskodawca w pełni aprobuje wykładnię dokonaną w przywołanych wyżej interpretacjach, wobec czego twierdzenia i poglądy w nich zawarte uważa za swoje.

Odnosząc powyższe do stanów faktycznych w niniejszej sprawie, w przypadku:

1.podpisania umowy sponsoringowej, na podstawie której Wnioskodawca przekazuje na rzecz Klubu określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za przekazane środki pieniężne Klub świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi promocyjne - koszty poniesione na działalność sportową stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ Wnioskodawca przekazuje je w celu promocji oferowanych towarów, a zatem w celu osiągnięcia przychodów, a zatem ma prawo do skorzystania z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.;

2.podpisania umowy sponsoringowej na podstawie której Wnioskodawca przekaże na rzecz klubu sportowego określoną kwotę pieniędzy, a w zamian za to klub nie będzie świadczył dla niego żadnych usług - koszty poniesione na działalność sportową nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, ponieważ Wnioskodawca nie uzyskuje w zamian żadnych świadczeń.

Ocena stanowiska