Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.13.2022.1.BB
Temat interpretacji
Wydanie interpretacji indywidualnej dot. ustalenia czy odsetki naliczone od pożyczki do dnia 31.12.2020 r. powinny być niepodatkowe, a tym samym nie powinny zwiększać wartości początkowej śr. trwałego.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy odsetki naliczone od pożyczki do dnia 31 grudnia 2020 r. powinny być potraktowane jako niepodatkowe, a tym samym nie powinny stanowić podstawy od której naliczana byłaby amortyzacja podatkowa, czy też będą one w całości stanowić podstawę do naliczenia amortyzacji podatkowej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, została utworzona w xxx r. W zakresie prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa realizuje przedsięwzięcie budowlane w postaci biurowca, który będzie w dalszej przyszłości wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na cele najmu.
Wnioskodawca uzyskał od jednego ze wspólników (tj. od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) pożyczkę, z której środki finansują przedsięwzięcie budowlane.
Do 2020 r. Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast od 1 stycznia 2021 r. został objęty podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT).
Z uwagi na cykl inwestycyjny i przepisy podatkowe, odsetki od pożyczki, które podwyższały wartość budowanego biurowca były odrębnie ewidencjonowane, gdyż zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami podatkowymi nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodu. Odsetki naliczone nie stanowiły kosztów uzyskania wspólnika, który udzielał pożyczek, a wpływały one na wartość środka trwałego w budowie, tym samym wyliczona amortyzacja po zakończeniu okresu budowy środka trwałego od tych odsetek nie stanowiłaby kosztów uzyskania przychodów dla pożyczkodawcy.
Według interpretacji udzielanych przez KIS oraz wyroków NSA odsetki te jednak mogły być zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów przez pozostałych wspólników w takiej części w jakiej partycypują dochodach i stratach spółki.
Od 1 stycznia 2021 r. sytuacja ta uległa zmianie, gdyż spółka jest podatnikiem podatku CIT.
Wnioskodawca planuje, iż środek trwały (biurowiec) zostanie oddany do użytku pod koniec bieżącego roku (tj. koniec 2022 r.) i wówczas rozpocznie się amortyzacja budynku.
Pytanie
Czy odsetki naliczone od pożyczki do dnia 31 grudnia 2020 r. powinny być potraktowane jako niepodatkowe, a tym samym nie powinny stanowić podstawy od której naliczana byłaby amortyzacja podatkowa, czy też będą one w całości stanowić podstawę do naliczenia amortyzacji podatkowej?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem naliczone odsetki od pożyczki udzielonej przez wspólnika do dnia zakończenia budowy i przyjęcia biurowca jako środka trwałego będą w całości elementem wartości podatkowej środka trwałego, tym samym będzie od nich naliczana amortyzacja podatkowa.
Uważają Państwo, iż stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2020 r. zakończył się, a tym samym nie może mieć zastosowania w tym przypadku, kiedy spółka komandytowa stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do wskazanych przez Wnioskodawcę przepisów będących przedmiotem wniosku oraz zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia dotycząca ustalenia czy odsetki od pożyczki naliczone do dnia 31 grudnia 2020 r. będą w całości stanowić podstawę do naliczenia amortyzacji podatkowej w kontekście art. 16 ust. 1 pkt 13 w związku z art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Jak wynika z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.
W myśl art. 1 ust. 3 pkt 1 updop:
Przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
Wskazane powyżej opodatkowanie spółek komandytowych zostało wprowadzone ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa nowelizująca”) i obowiązuje od 1 stycznia 2021 r.
W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c updop należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej:
W przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.
W myśl art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej:
Spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.
W niniejszej sprawie spółka komandytowa uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2021 r., zatem do dochodów uzyskanych przez Państwa od tego dnia znajdą zastosowanie przepisy updop.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy odsetki naliczone do dnia 31 grudnia 2021 r. od pożyczki przeznaczonej na finansowanie przedsięwzięcia budowlanego, udzielonej przez jednego ze wspólników spółki komandytowej mogą stanowić podstawę dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych. Pożyczka została udzielona przed uzyskaniem przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych i została przeznaczona na sfinansowanie budowy biurowca.
W stanie prawnym przed 1 stycznia 2021 r., spółka komandytowa nie była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w związku z czym była podmiotem transparentnym podatkowo, a podatnikami podatku dochodowego byli jej wspólnicy, którzy w zależności od ich statusu prawnego, podlegali opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, bądź podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 updop:
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Natomiast stosownie do art. 5 ust. 2 updop:
Zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.
Analogiczne przepisy odnośnie tej kwestii znajdują się w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) – art. 8.
W związku z powyższym, przychody i koszty związane z działalnością spółki komandytowej, wspólnicy określali proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki.
W analizowanej sprawie należy zwrócić uwagę na art. 16g ust. 4 updop, zgodnie z którym:
Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Jeżeli pożyczka (kredyt) została zaciągnięta w związku z prowadzoną inwestycją, wówczas odsetki związane z ww. źródłami finansowania w okresie realizacji inwestycji zwiększają koszty inwestycji i nie podlegają zaliczeniu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Odsetki naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania powiększają jego wartość początkową i są zaliczane do kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne.
Wyrażenie zawarte w art. 16g ust. 4 updop – naliczone do dnia, należy rozumieć jako naliczone za okres do dnia. Jeżeli na dzień oddania danego środka do używania nie przypada jednocześnie dzień naliczenia odsetek przez pożyczkodawcę, pożyczkobiorca jest zobowiązany do naliczenia odsetek za ten okres samodzielnie. Jeżeli za cały okres inwestycji (do dnia przekazania) odsetki są naliczone przez pożyczkodawcę i wyszczególnione przez niego w nocie odsetkowej, przyjmuje się je w wysokości wynikającej z tego dokumentu. W przypadku, gdy pożyczkobiorca zapłaci całość odsetek przed dniem oddania do używania środka trwałego, na wytworzenie którego zaciągnięty został kredyt, to będzie musiał obliczyć jaka część zapłaconych odsetek przypada proporcjonalnie na okres do dnia oddania środka trwałego do używania i tę część odsetek odnieść na wartość początkową środka trwałego. Pozostała część zapłaconych odsetek, która dotyczy okresu kredytowania przypadającego po oddaniu środka trwałego do używania (proporcjonalnie) stanowić będzie koszt podatkowy w momencie ich zapłaty.
Zatem odsetki od pożyczki na budowę środka trwałego nie stanowiły kosztu uzyskania przychodów, tylko były alokowane do wartości początkowej środka trwałego, a kosztami podatkowymi stawały się po zakończeniu budowy i oddaniu budynku do użytkowania wraz z odpisami amortyzacyjnymi dokonywanymi od wartości początkowej środka trwałego, do której alokowane był odsetki od przedmiotowej pożyczki.
Przy czym w niniejszej sprawie znajdowało zastosowanie wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13 udpop i zgodnie z którym:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów.
Przypomnieć należy że, z sytuacją, w której podatnik uzyskuje odsetki od własnego kapitału włożonego w źródło przychodów mamy do czynienia przede wszystkim w dwóch przypadkach, a mianowicie gdy:
- podatnik będący wspólnikiem spółki osobowej udziela tej spółce pożyczki,
- podatnik będący wspólnikiem spółki osobowej otrzymuje odsetki od wkładów lub udziałów wniesionych do spółki jawnej (art. 53 kodeksu spółek handlowych, Dz.U. z 2020 r. poz. 1526, dalej: „ksh”) lub komandytowej (art. 103 w związku z art. 53 ksh).
Zgodnie z omawianą regulacją wypłacone odsetki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dla podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, który włożył kapitał w dane źródło przychodu.
Dla prawidłowej wykładni, a w konsekwencji właściwego zastosowania analizowanego tu przepisu w przedstawionych we wniosku okolicznościach faktycznych, istotne znaczenie ma sposób rozumienia pojęcia „kapitał własny”. Należy stwierdzić, że w tym przepisie chodzi o kapitał własny rozumiany szeroko – jako każdą formę przekazania własnych środków udziałowca spółce osobowej. Jednocześnie za „kapitał” w rozumieniu tego przepisu uważa się środki finansowe – zarówno pochodzące ze źródeł wewnętrznych i zewnętrznych.
Należy także zwrócić uwagę, że wskazane dwie sytuacje, w których podatnik uzyskuje odsetki od własnego kapitału, tj. w sytuacji gdy podatnik będący wspólnikiem spółki osobowej udziela tej spółce pożyczki oraz gdy podatnik będący wspólnikiem spółki osobowej otrzymuje odsetki od wkładów lub udziałów wniesionych do spółki jawnej lub komandytowej, nie jest wyliczeniem wyczerpującym. Zasadnicze znaczenie dla oceny prawidłowości zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 13 updop ma zbadanie, czy osoba prawna (wspólnik spółki osobowej) ponosząca koszt, w proporcji do uczestnictwa w kosztach spółki osobowej jest jednocześnie osobą uzyskującą przychód w postaci odsetek. Takiej sytuacji dotyczy bowiem ten przepis, wyłączający możliwość zaliczenia tego rodzaju kosztów do kosztów uzyskania przychodów takiego podatnika.
Przepis ten ma bowiem zastosowanie do każdej sytuacji, w której w osobie tego samego podatnika podatku dochodowego od osób prawnych skupione zostaną przychody i koszty wynikające z tego samego zdarzenia.
Z taką sytuacją mamy właśnie do czynienia w okolicznościach faktycznych przedstawionych przez Państwa, bowiem jeden ze wspólników udzielił pożyczki spółce komandytowej, w związku z czym w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 13 updop w stosunku do odsetek przypadających (proporcjonalnie do posiadanego udziału w spółce komandytowej) na tego wspólnika. Natomiast cześć odsetek, która przypada na pozostałych wspólników nie jest wyłączona z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 13 updop i po zakończeniu inwestycji może być zaliczana do kosztów podatkowych w ramach odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środka trwałego.
Podsumowując powyższe, w sytuacji, gdyby nie doszło do zmiany przepisów podatkowych polegających na objęciu opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych spółek komandytowych, odsetki przypadające na wspólnika, który udzielił pożyczki spółce komandytowej, nie mogłyby stanowić kosztów uzyskania przychodów, natomiast odsetki przypadające na pozostałych wspólników stanowiłyby koszt uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wybudowanego środka trwałego po zakończeniu procesu inwestycyjnego.
W związku z wprowadzonymi zmianami do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozważyć jak powyższe zmiany (objęcie spółek komandytowych opodatkowaniem) wpłynęły na sytuację podatkową w niniejszej sprawie.
Przepisy nowelizujące, które wprowadziły opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych spółek komandytowych zawierają szczególne przepisy przejściowe.
Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy nowelizującej:
Do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów spółek, o których mowa w ust. 1, nie zalicza się przychodów oraz kosztów, które na podstawie art. 8 ustawy zmienianej w art. 1 lub art. 5 ustawy zmienianej w art. 2 stanowiły przychody lub koszty wspólników takiej spółki.
W myśl art. 12 ust. 6 ustawy nowelizującej:
Spółka, o której mowa w ust. 1, kontynuuje dokonaną przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wycenę wartości podatkowej składników majątkowych, w szczególności w zakresie dotyczącym wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przyjętej metody amortyzacji, stawek oraz okresu amortyzacji, a także wysokości odpisów amortyzacyjnych uprzednio dokonanych od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz, stosując przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uwzględnia, z zastrzeżeniem ust. 5, zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.
Powyższy przepis wskazuje, że spółka komandytowa – po uzyskaniu przez taki podmiot statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych – uwzględnia zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. Niewątpliwie dla celów ustalenia wartości początkowej środka trwałego należy uwzględnić zdarzenia, które miały miejsce przed objęciem spółek komandytowych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem są to zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego spółki komandytowej.
Przepis przejściowy jest przepisem szczególnym, który ma pierwszeństwo w stosowaniu, ponieważ w przepisach tych reguluje się wpływ nowej (znowelizowanej) ustawy na stosunki powstałe pod działaniem ustawy dotychczasowej. Art. 12 ust. 6 ustawy nowelizującej jest przepisem przejściowym, który reguluje kwestie związane z objęciem spółek komandytowych zakresem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nakazuje uwzględnić zdarzenia, które wystąpiły przed objęciem spółek komandytowych opodatkowaniem na poziomie podatku dochodowego od osób prawnych.
W niniejszej sprawie mamy do czynienia z ustaleniem wartości początkowej środka trwałego, którego budowa rozpoczęła się przed objęciem spółek komandytowych opodatkowaniem, a dokończona zostanie po uzyskaniu statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, zatem znajdzie zastosowanie dyspozycja przepisu art. 12 ust. 6 ustawy nowelizującej. W przepisie tym wprost jest wskazane, że spółka komandytowa kontynuuje wycenę wartości podatkowej składników majątkowych w zakresie dotyczącym wartości początkowej środków trwałych, a także uwzględnia zdarzenia zaistniałe przed dniem objęcia opodatkowaniem, które mają wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego spółki komandytowej.
Zatem spółka komandytowa w celu ustalenia wartości początkowej środka trwałego uwzględnia koszty, które były ponoszone na budowę zarówno przed 1 stycznia 2021 r. jak i po tej dacie. Przy czym zobowiązana jest także uwzględnić wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów, które miały zastosowanie przed objęciem jej opodatkowaniem. A takim przepisem niewątpliwie jest art. 16 ust. 1 pkt 13 updop, który miał zastosowanie w niniejszej sprawie, bowiem to jeden ze wspólników udzielił pożyczki na budowę środka trwałego, w związku z czym odsetki od tej pożyczki przypadające na tego wspólnika nie mogłyby stanowić koszów uzyskania przychodów.
Zatem po uzyskaniu przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, spółka z uwagi na kontynuację wyceny środków trwałych oraz zasadę uwzględniania zdarzeń zaistniałych przed objęciem opodatkowaniem (art. 12 ust. 6 ustawy nowelizującej) jest zobowiązana do uwzględnienia wyłączenia z kosztów, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13 updop i tym samym odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych, które będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, nie będą mogły obejmować odsetek w tej części, która przypada na wspólnika, który udzielił pożyczki na sfinansowane budowy biurowca.
Należy wyraźnie podkreślić, że objęcie spółki komandytowej opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r. nie spowodowało zmiany zasad ustalania przysługującego prawa do kosztów, a przepisy przejściowe nakazują kontynuację wyceny środków trwałych i uwzględnianie zdarzeń zaistniałych przed uzyskaniem statusu podatnika przez spółki komandytowej.
Dlatego też odsetki od pożyczki udzielonej przez wspólnika spółki komandytowej nie mogą być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów spółki komandytowej ze względu na wyłączenie, które znajduje zastosowanie w omawianej sytuacji (art. 16 ust. 1 pkt 13 updop), a ze względu na przepisy szczególne – art. 12 ust. 6 ustawy nowelizującej – spółka komandytowa jest zobowiązana kontynuować wycenę środków trwałych i uwzględniać zdarzenia zaistniałe przed objęciem opodatkowaniem.
Podsumowując, w wartości początkowej środka trwałego mogą być uwzględnione naliczone do dnia 31 grudnia 2020 r. odsetki od pożyczki udzielonej przez jednego ze wspólników, które przypadają na pozostałych wspólników, natomiast odsetki, które przypadają na wspólnika, który udzielił pożyczki nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na przepis art. 16 ust. 1 pkt 13 updop w zw. z art. 12 ust. 6 ustawy nowelizującej.
Zatem nie można było zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że naliczone odsetki od pożyczki udzielonej przez wspólnika do dnia zakończenia budowy i przyjęcia biurowca jako środka trwałego będą w całości elementem wartości podatkowej środka trwałego, tym samym będzie od nich naliczana amortyzacja podatkowa.
Przedmiotem niniejszej interpretacji są wyłącznie odsetki naliczone do dnia 31 grudnia 2020 r., a dokonane rozstrzygnięcie – ze względu na Państwa pytanie wyznaczające zakres wniosku – nie dotyczy odsetek naliczonych po dniu 1 stycznia 2021 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).