Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.639.2021.1.JKU
Temat interpretacji
skorzystanie z preferencyjnej 9% stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za 2021 r. (mały podatnik, przekształcenie)
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy mogą Państwo skorzystać z preferencyjnej 9% stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za 2021 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) powstała z przekształcenia Y SK (dalej: „Spółka komandytowa”) wpis przekształcenia/zmiany formy prawnej został dokonany do Krajowego Rejestru Sądowego Rejestru Przedsiębiorców 13 września 2021 r. Spółka komandytowa działała w dniu 1 stycznia 2021 r., tj. w dniu wejścia w życie przepisów w zakresie zmiany statusu podatkowego spółek komandytowych (objęcia opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych) na podstawie Ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123).
Spółka komandytowa działająca w dniu 1 stycznia 2021 r. powstała w wyniku zmiany/przekształcenia spółki Z Sp. j. (dalej: „Spółka jawna”) wpis zmiany do KRS dokonany został 15 września 2020 r. Działająca w 2020 r. Spółka komandytowa objęta od 1 stycznia 2021 r. zmianą statusu podatkowego spółek komandytowych zgodnie z przepisami skorzystała z możliwości przesunięcia terminu i podjęła decyzję, że Spółka uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (podatnik CIT) z dniem 1 maja 2021 r. Począwszy od uzyskania statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych Spółka płaci zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych według stawki 19%.
Przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie kliniki zajmującej się rehabilitacją/fizjoterapią.
Pytanie
Czy Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnej 9% stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za 2021 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje zastosowanie preferencyjnej stawki podatku 9%. Wynika, to z faktu, że Spółka była podmiotem prowadzącym działalność w dniu wejścia życie przepisów w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych spółek komandytowych - Ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123). Spółka komandytowa powstała z przekształcenia innej spółki osobowej, ale wpis przekształcenia do rejestru nastąpił 15 września 2020 r. tj. przed uchwaleniem i wejściem w życie przepisów zmieniających status podatkowy spółki komandytowej. Zgodnie z dyspozycją ustawową spółka skorzystała z możliwości przesunięcia terminu i uzyskania statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r. - art. 12 ust. 2 Ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123). Na dzień objęcia opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych, uzyskania statusu podatnika podatku od osób prawnych (CIT) Spółka spełniała kryteria do skorzystania z preferencyjnej stawki: kontynuowała działalność i miała status małego podatnika (małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski). Nie powinno być więc stosowane ograniczenie wynikające z art. 19 ust. 1a pkt 1 i 2 w związku z art. 19 ust. 1 pkt 2, które wyklucza zastosowanie stawki 9% dla spółki rozpoczynającej działalności powstałej z przekształcenia spółki nie będącej osobą prawną, wykluczenie obejmuje rok podatkowy, w którym spółka rozpoczęła działalności oraz następujący bezpośrednio po nim. W przypadku spółek komandytowych działających w dniu wejście życie przepisów Ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123) traktowane są one jak kontynuujące działalność a nie rozpoczynające i mogą skorzystać z obniżonej stawki podatkowej vide:
-odpowiedź z dnia 8 stycznia 2021 r. Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej na zapytanie poselskie nr 2151 posła Grzegorza Gaży: „(...) Odnosząc się z kolei do kwestii uznawania spółki komandytowej za „małego podatnika” wskazać należy, iż uzyskanie z 1 stycznia 2021 r. (lub 1 maja 2021 r.) przez ten podmiot statusu podatnika CIT nie jest równoznaczne z rozpoczęciem z tą datą prowadzenia przez taką spółkę działalności gospodarczej. W konsekwencji można przyjąć, że jeżeli jej przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za poprzedni rok nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro (art. 4a pkt 10 ustawy CIT), to może ona w roku uzyskania takiego statusu stosować obniżoną stawkę podatkową, wynikającą z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT.”
-pismo udostępnione przez Ministerstwo Finansów wydawnictwu GOFIN 27 stycznia 2021 r.: „(...) W odniesieniu do kwestii posiadania przez spółkę komandytową statusu małego podatnika (...) można przyjąć, że jeżeli jej przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za poprzedni rok nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro (art. 4a pkt 10 ustawy CIT), to może ona w roku posiadania takiego statusu stosować obniżoną stawkę. (...)”.
Podobnie obniżona stawka 9% może być stosowana po dokonanym w 2021 r. przekształceniu Spółki komandytowej w Wnioskodawcę. Zgodnie bowiem z art. 4a pkt 14 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli w ustawie jest mowa o spółce nie będącej osobą prawną, oznacza to spółkę inną niż określona w art. 4a pkt 21 Ustawy. Od 1 stycznia 2021 r. art. 4a pkt 21 litera c Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że jeśli jest mowa o Spółce oznacza to spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt. 1 i 1a Ustawy mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czyli m.in. spółki komandytowe. Od 1 stycznia 2021 r. art. 19 ust. 1a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyłącza możliwości stosowania 9% stawki podatku dla spółki z o.o. utworzonej z przekształcenia spółki komandytowej; ograniczenie w stosowaniu stawki preferencyjnej, zgodnie bowiem z art. 19 ust. 1a pkt 1 Ustawy nie ma zastosowania przy przekształceniu spółki w inną spółkę - dotyczy to Spółki w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na powyższe w ocenie Wnioskodawcy Spółce przysługuje za 2021 r. opodatkowanie stawką preferencyjną 9%, zarówno w dniu uzyskaniu statusu podatnika podatku od osób prawnych (1 maja 2021 r.) oraz po dokonaniu zmiany formy prawnej tj. przekształceniu spółki komandytowej w spółkę z o.o. (wpis przekształcenia do KRS 13 września 2021 r.).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)
przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl z art. 4a pkt 21 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to:
a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
b) spółkę kapitałową w organizacji,
c) spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT,
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,
dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT,
podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:
1) 19% podstawy opodatkowania;
2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Jak stanowi art. 19 ust. 1a ustawy o CIT
podatnik, który został utworzony:
1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
2) w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
3) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
4) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
5) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14
- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.
Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:
1) spółki dzielonej,
2) podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub
b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym (art. 19 ust. 1c ustawy o CIT).
Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT
podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.
Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych jest obliczany według stawki 19% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niektórzy podatnicy mogą jednak korzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 9%. Jest tak w przypadku podatników, u których przychody ogółem osiągnięte w roku podatkowym (z wyłączeniem przychodów/dochodów z zysków kapitałowych) nie przekroczyły równowartości 2.000.000 euro (art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT), o ile podatnicy ci posiadają status małego podatnika (art. 19 ust. 1d ustawy o CIT) lub rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).
Z możliwości tej nie mogą jednak korzystać wszyscy podatnicy. Wyłączenia stosowania stawki 9% określa art. 19 ust. 1a-1d ustawy o CIT. Nie ma możliwości zastosowania przepisu art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wprowadzającego obniżoną stawkę 9% podatku przez podatników utworzonych w wyniku działań restrukturyzacyjnych określonych w art. 19 ust. 1a pkt 1-5 lub jeżeli zaistniały okoliczności o jakich mowa w art. 19 ust. 1c ustawy o CIT.
Jak już wcześniej wskazano z obniżonej stawki opodatkowania mogą korzystać podatnicy posiadający status małego podatnika.
W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,
ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, w roku podatkowym za który zamierza opodatkować dochód 9% stawką podatku, będzie posiadał status „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.
Analizując cytowane powyżej przepisy oraz opis zawarty we wniosku wskazać należy, że w myśl art. 19 ust. 1a pkt 2 podatnik, który został utworzony w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.
Z treści przepisu art. 19 ust. 1a ustawy o CIT wynika, że dotyczy on nowo utworzonych podatników, przy czym ustawodawca uznaje za „rozpoczynającego działalność” także podatnika, który powstał w wyniku przekształcenia, połączenia czy podziału, pomimo że nie zawsze taka działalność faktycznie jest rozpoczynana, gdyż podatnik powstały w wyniku przekształcenia, połączenia czy podziału podatników kontynuuje działalność swojego poprzednika.
W sytuacji przedstawionej we wniosku, spółka komandytowa została utworzona w 2020 roku z przekształcenia spółki jawnej, a w 2021 roku (od 1 maja), na mocy nowelizacji ustawy o CIT stała się podatnikiem. Oznacza to, że w roku podatkowym, w którym spółka komandytowa chce skorzystać z obniżonej stawki opodatkowania tj. w 2021 r. nie została ona utworzona w sposób wskazany w art. 19 ust. 1a pkt 2 ustawy o CIT. Utworzenie spółki w taki sposób miało miejsce w 2020 roku, natomiast w 2021 roku spółka komandytowa nie została „utworzona” w rozumieniu art. 19 ust. 1a pkt 2 tylko wolą ustawodawcy uzyskała ona status podatnika podatku CIT. Jak wynika z treści art. 19 ust. 1a pkt 2 ograniczenie w stosowaniu 9% stawki podatku obejmuje dwa lata podatkowe: rok przekształcenia i rok bezpośrednio po nim następujący. W analizowanym przypadku przepis ten nie może znaleźć zastosowania, gdyż w roku przekształcenia („utworzenia”) spółka komandytowa nie posiadała statusu podatnika. Skoro więc przepis nie mógł mieć zastosowania w roku 2020 nie może mieć zastosowania wyłącznie w roku następnym tj. 2021.
Również, w opisanym stanie faktycznym nie będzie miało zastosowanie wyłączenie wskazane w art. 19 ust. 1a pkt 1 ustawy o CIT, bowiem ograniczenie w stosowaniu stawki 9% zgodnie z art. 19 ust. 1a pkt 1 nie ma zastosowania w sytuacji przekształcenia „spółki” w „inną spółkę” w rozumieniu ustawy o CIT.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnej 9% stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za 2021 r. jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).