Czy w przedstawionym stanie faktycznym wydatki związane z użytkowaniem Pojazdu, takie jak: czynsz najmu oraz wydatki eksploatacyjne - w tym koszty paliwa, naprawy i remonty (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenie Pojazdu, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi - należy bez ograniczeń zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lutego 2022 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z 6 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym wydatki związane z użytkowaniem Pojazdu, takie jak: czynsz najmu oraz wydatki eksploatacyjne - w tym koszty paliwa, naprawy i remonty (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenie Pojazdu, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi - należy bez ograniczeń zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 29 kwietnia 2022 r. (data wpływu 29 kwietnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracował i rozwija - a docelowo zamierza sprzedawać - (...) rozwiązanie dla branży (...) ((...)wyścigi samochodowe) pod roboczą nazwą: „A” (dalej: „B” lub „Rozwiązanie”). Główną funkcjonalnością Rozwiązania jest prezentacja i analiza danych telemetrycznych (...). Dane te są zbierane z czujników i innych urządzeń zainstalowanych w  samochodzie (element sprzętowy), a następnie poddane analizie (...). W efekcie(...). Produkt obejmujący Rozwiązanie przeznaczony będzie do sprzedaży, a jego nabywcami mogą być w szczególności osoby zajmujące się zawodowo lub amatorsko sportami motorowymi i e-sportem w zakresie (...). Obecnie Rozwiązanie znajduje się nadal w trakcie rozwoju poprzedzającego etap komercjalizacji, a Wnioskodawca testuje działanie Rozwiązania w odniesieniu do różnych rodzajów sportów motorowych i trybów jazdy. Jednym z badanych obszarów jest (...). W związku zamiarem rozszerzenia działania B. na ww. obszar, Wnioskodawca wynajmuje od innego podmiotu pojazd marki (...)(dalej „Pojazd”). Umowa najmu nie została zawarta na okres krótszy niż 6 miesięcy. Pojazd będący przedmiotem wynajmu służy do celów testowych - zbierania za pomocą algorytmu B. danych telemetrycznych z przejazdów Pojazdem na torze w  technice tzw. (...). Pojazd stanowi pojazd wyścigowy, w pełni przystosowany do (...) - posiada istotnie (...). W pojeździe wymontowano licznik kilometrów (drogomierz) wraz ze wszystkimi zegarami. W pojazdach tego typu montuje się inny wyświetlacz, na którym podawane są informacje istotne z punktu widzenia kierowcy wyścigowego. W Pojeździe zastosowano system (...), a dla podłączenia zegara od nowego komputera do Pojazdu wykorzystano podłączenie ze starego licznika, nowy wyświetlacz umieszczając w miejscu oryginalnego (powszechne rozwiązanie w samochodach wyścigowych).

Pojazd jest zarejestrowany na terytorium Polski zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym, aczkolwiek rejestracja nastąpiła w okresie, zanim Pojazd został przystosowany do jazdy wyścigowej/driftu i obecnie obowiązujące przepisy, nie stwarzają możliwości jego wyrejestrowania. Faktem jest natomiast, iż obecnie Pojazd nie byłby dopuszczony do ruchu na drogach publicznych, ponieważ nie posiada homologacji, dopuszczającej go do ruchu drogowego i nie przechodzi okresowych badań technicznych w uprawnionych stacjach diagnostycznych. Pojazd jest przeznaczony wyłącznie do jazdy na zamkniętych torach wyścigowych, a Wnioskodawca wykorzystuje go wyłącznie w jazdach testowych - do zbierania danych dla B. ewentualnie w jazdach demonstracyjnych (także wyłącznie na zamkniętych torach), a także zawodach sportowych (m.in. w celu zbierania danych w środowisku poza-testowym oraz w celach demonstracji działania B. Na tory z miejsca garażowania Pojazd transportowany jest zawsze na lawecie. Z uwagi na powyższe przeznaczenie Pojazdu nie musi przechodzić przeglądu technicznego, gdyż nie jest przeznaczony do poruszania się na drodze publicznej (w obecnej specyfikacji Pojazd nie przeszedłby nawet takiego przeglądu). Pojazd przechodzi co najwyżej dedykowane pojazdom wyścigowym przeglądy przed treningami/zawodami drift (kontrola techniczna przez organizatora treningu/zawodów dopuszczająca Pojazd do wjazdu na dany tor).

Pojazd wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w ramach jazd na zamkniętych torach, służących zbieraniu danych do tworzenia B. Pojazdu w tym celu w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy używa zasadniczo Prezes Zarządu Wnioskodawcy, posiadający licencję kierowcy wyścigowego, ewentualnie - wyłącznie w oparciu o decyzje Prezesa Zarządu - inne osoby, którym Wnioskodawca zleca udział w jazdach testowych Pojazdem. W związku z używaniem Pojazdu Wnioskodawca ponosi szereg wydatków związanych z używaniem Pojazdu, w tym czynsz najmu oraz inne wydatki wynikające z normalnej eksploatacji Pojazdu - np. koszty paliwa, naprawy (części i usługa naprawy), doposażenie Pojazdu, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, itp., ponadto wydatki związane z charakterem Pojazdu i sposobem jego użycia - w szczególności wpisowe na zawody/wyścigi, opłaty za korzystanie z toru. Zgodnie z umową najmu Wnioskodawca jest zobowiązany w czasie trwania najmu ponosić wszelkie koszty bieżącej eksploatacji Pojazdu, związanej z opisanym wyżej wykorzystaniem (stworzenie, rozwój i komercjalizacja B. Jak wielokrotnie zaznaczono, Pojazd wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w ramach jazd na zamkniętych torach służących zbieraniu danych do tworzenia B. Natomiast efektem tych działań ma być wypracowanie produktu, nadającego się do komercjalizacji - sprzedaży w ramach dostawy/świadczenia usług opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i stanowiącej przychód Wnioskodawcy (opłaty licencyjne, opłaty abonamentowe). Na swój projekt Wnioskodawca otrzymał środki inwestycyjne w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, działanie 3.1 Wzrost finansowania działalności innowacyjnej MŚP z wykorzystaniem kapitału podwyższonego ryzyka, poddziałanie 3.1.1 Inwestycje w innowacyjne start- upy - „Starter”.

Na marginesie należy wskazać, iż w związku z używaniem Pojazdu, Wnioskodawca prowadzi dla własnych celów wewnętrznych ewidencję przebiegu Pojazdu, niemniej jednak z uwagi na fakt, iż w pojeździe zdemontowano fabryczny drogomierz i zamontowano system komputerowy(...), przejechany dystans jest wpisywany w oparciu o dane pochodzące z będącego elementem ww. systemu zestawu GPS, stąd też ewidencja nie zawiera informacji o „stanie licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji”.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, iż Wnioskodawca nie składał właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o Pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej „u.p.t.u.”).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 29 kwietnia 2022 r., doprecyzowując opis stanu faktycznego i odpowiadając na zadane pytania, wskazali Państwo m.in., że:

1. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca znajduje się obecnie na etapie tworzenia i rozwijania opartego na sztucznej inteligencji autorskiego rozwiązania dla branży sportów motorowych i e-sportu (wirtualne wyścigi samochodowe) pod roboczą nazwą: „A”. Produkt obejmujący powyższe rozwiązanie będzie przeznaczony do sprzedaży - w ramach wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na dzień złożenia wniosku oraz do dnia złożenia niniejszych wyjaśnień Wnioskodawca nie wykonywał czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w zakresie sprzedaży ww. rozwiązania, gdyż pozostaje ono nadal w fazie rozwoju (jak to przedstawiono we wniosku).

Uzupełniająco wyjaśnili Państwo, iż Spółka od początku swojej działalności wystawiła jedynie dwie faktury VAT (ze stawką 23%) - jedna dotyczyła usługi wynajmu samochodu (innego niż pojazd będący przedmiotem wniosku), druga zaś refaktury usług kurierskich.

Poza powyższymi przypadkami Spółka nie wykonywała i obecnie nie wykonuje jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zamierza je jednak wykonywać w przyszłości, a opisywane w ramach wniosku wydatki dotyczące pojazdu mają związek z planowaną w przyszłości sprzedażą rozwiązania.

2. Produkt o roboczej nazwie: „A”, będzie towarem przeznaczonym do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
3. Odpowiadając na pytanie: „czy pojazd, o którym mowa we wniosku jest pojazdem samochodowym spełniającym definicję z art. 2 pkt 34 z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), wskazali Państwo, że: powyższe pytanie budzi Państwa zastrzeżenia, także w kontekście opisu na stronie 3  wezwania Organu, zawierającego powody wystosowania tegoż wezwania. Zamiast bowiem wskazać okoliczności faktyczne, których niepodanie przez Wnioskodawcę umożliwia Organowi wydanie interpretacji w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego m.in. na gruncie ww. art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, Organ oczekuje, jak się wydaje, iż Wnioskodawca samodzielnie zinterpretuje przedstawiony przez siebie stan faktyczny na gruncie art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Zauważyć należy, iż ww. przepis jest niewątpliwie przepisem mającym charakter podatkowy (umieszczono go bezpośrednio w ustawie podatkowej) i winien on podlegać interpretacji w  odniesieniu do zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, w szczególności w odniesieniu do opisanych we wniosku okoliczności dotyczących pojazdu będącego przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Wnioskodawca udzielił już we wniosku odpowiedzi na ww. pytanie - niemniej jednak uczynił to, w swojej ocenie prawidłowo, w ramach prezentacji i uzasadnienia własnego stanowiska w sprawie, nie zaś w ramach opisu stanu faktycznego - ponieważ kwalifikacja prawna stanu faktycznego na gruncie przepisu prawa podatkowego nie należy do sfery faktualnej, jedynie zaś do sfery interpretacji prawa - a więc do obowiązków spoczywających na organie wydającym interpretację. Jak wskazał mianowicie Wnioskodawca w uzasadnieniu własnego stanowiska: „nie można uznać, jakoby opisany we wniosku Pojazd był przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym - będzie on bowiem przeznaczony do użytku wyłącznie na zamkniętych torach do jazdy, niebędących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów tej ustawy - to tym samym nie jest on pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 tej ustawy, ani pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 tej ustawy. Z powyższego wynika zatem, że będący przedmiotem wniosku Pojazd nie jest również „pojazdem samochodowym” w rozumieniu art. 2 pkt 34 u.p.t.u.”

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe twierdzenia winny podlegać weryfikacji w ramach wydanej przez Organ interpretacji, przez pryzmat okoliczności faktycznych opisanych we wniosku.

Mając na względzie powyższe, jedynie z ostrożności - i w celu uniknięcia pozostawienia wniosku bez rozpoznania - Wnioskodawca wskazuje w ramach odpowiedzi na pytanie nr 3, uzupełniając tym samym opis stanu faktycznego wniosku, iż Pojazd będący przedmiotem zapytania nie jest przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym - jest on bowiem przeznaczony do użytku wyłącznie na zamkniętych torach do jazdy, niebędących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów tej ustawy. Tym samym nie jest on pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 tej ustawy, ani pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 tej ustawy. Z powyższego wynika zatem, że będący przedmiotem wniosku Pojazd nie jest również „pojazdem samochodowym” w rozumieniu art. 2 pkt 34 u.p.t.u.

Nie mniej jednak Wnioskodawca wnosi o to, aby Organ nie traktował powyższego opisu jako elementu stanu faktycznego sprawy, jedynie zaś dokonali interpretacji przedstawionego we wniosku stanu faktycznego m. in. przez pryzmat art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Jeżeli w opisie stanu faktycznego wniosku zabrakło jakichkolwiek elementów czy okoliczności faktycznych, które uniemożliwiają Organowi dokonanie interpretacji w powyższym zakresie, Wnioskodawca prosi o ich wskazanie. Przy czym w ocenie Wnioskodawcy taką okolicznością może być okoliczność wskazana w odpowiedzi na pytanie 4 wezwania Organu (por. odpowiedź poniżej).

4. Jak wyjaśniono we wniosku, Pojazd nie posiada homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego i nie przechodzi okresowych badań technicznych w uprawnionych stacjach diagnostycznych. Pojazd jest przeznaczony wyłącznie do jazdy na zamkniętych torach wyścigowych, a Wnioskodawca wykorzystuje go wyłącznie w jazdach testowych - do zbierania danych dla B. ewentualnie w jazdach demonstracyjnych (także wyłącznie na zamkniętych torach), a także zawodach sportowych (m. in. w celu zbierania danych w środowisku poza-testowym oraz w celach demonstracji działania B. Na tory z miejsca garażowania Pojazd transportowany jest zawsze na lawecie.

W związku z powyższym należy wskazać, iż pojazd nie jest dopuszczony do ruchu na drogach publicznych.

5. Wnioskodawca wyjaśnia, iż zgodnie z art. 79 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, że Pojazd podlega wyrejestrowaniu przez organ właściwy ze względu na miejsce ostatniej rejestracji pojazdu, na wniosek jego właściciela, w przypadku:

a.przekazania pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o demontażu pojazdu, o którym mowa w ust. 2 bądź w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, albo równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie;

b.kradzieży pojazdu, jeżeli jego właściciel złożył stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za fałszywe zeznania;

c.wywozu pojazdu z kraju, jeżeli pojazd został zarejestrowany za granicą lub zbyty za granicę;

d.zniszczenia (kasacji) pojazdu za granicą;

e.udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu bez zmiany w zakresie prawa własności;

f.przekazania niekompletnego pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, albo równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie;

g.wycofania pojazdu z obrotu, o którym mowa w art. 70g ust. 5 (ten ostatni przypadek dotyczy sytuacji wprowadzania do obrotu nowego pojazdu bez wymaganego odpowiedniego świadectwa homologacji typu lub innego równoważnego dokumentu).

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż sytuacja taka, jak zaprezentowana przez Wnioskodawcę, w której Pojazd będący przedmiotem zapytania jest nadal przez Wnioskodawcę użytkowany - ale jako pojazd wyścigowy nie nadający się do ruchu na drogach publicznych (a tym samym nie podlega on zezłomowaniu jak w przypadkach opisanych w pkt 1 czy 6 powyższego wyliczenia) nie stwarza możliwości wyrejestrowania Pojazdu. Katalog przypadków, w których może nastąpić wyrejestrowanie pojazdu, ma charakter zamknięty, przy czym w ocenie Wnioskodawcy kwestia ta wykracza dalece poza zakres niniejszego postępowania i nie ma znaczenia z punktu widzenia możliwości wydania interpretacji zgodnie z wnioskiem.

W każdym razie należy wyjaśnić, iż pisząc we wniosku, że „obecnie obowiązujące przepisy nie stwarzają możliwości jego wyrejestrowania” (tj. Pojazdu) Wnioskodawca miał na myśli to, że zaprezentowany we wniosku przypadek nie mieści się w katalogu przypadków, w których zgodnie z obowiązującymi przepisami możliwe jest wyrejestrowanie pojazdu. W żadnym natomiast wypadku nie chodziło o podkreślenie, iż w prezentowanym stanie faktycznym istnieją jakieś szczególne okoliczności uniemożliwiające wyrejestrowanie Pojazdu. Należy natomiast wskazać, iż w prezentowanym stanie faktycznym zachodzą okoliczności, które nie są podstawą do wyrejestrowania Pojazdu.

6. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Pojazd jest przeznaczony wyłącznie do jazdy na zamkniętych torach wyścigowych. Wynika to w szczególności z faktu, iż pojazd z uwagi na swoją specyfikację techniczną oraz inne okoliczności opisane we wniosku, nie nadaje się do poruszania po drogach publicznych. W kontekście tej okoliczności istotnym kryterium - będącym jednocześnie „okolicznością obiektywną” w znaczeniu użytym w Państwa pytaniu - jest właśnie zamknięty charakter toru wyścigowego. Gdyby tor miał charakter otwarty, byłby w istocie drogą publiczną lub strefą ruchu w rozumieniu art. 2 pkt 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym, na których Pojazd nie mógłby się poruszać.

Ta sama okoliczność - tj. zamknięty charakter toru - powoduje, iż dostęp do toru nie jest możliwy w dowolnym czasie, jedynie zaś po wcześniejszym umówieniu się i opłaceniu toru. Tory, na których możliwe jest rozgrywanie wyścigów motorowych, muszą posiadać stosowną homologację i mogą być używane wyłącznie w terminach wyznaczonych przez (...) (lub jego odpowiednik w innych krajach - w przypadku używania Pojazdu na zagranicznych torach wyścigowych), na których nie odbywają się zawody.

W dalszej kolejności należy wskazać, iż Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy Pojazd wyłącznie w jazdach testowych - do zbierania danych dla B., ewentualnie w jazdach demonstracyjnych (także wyłącznie na zamkniętych torach), a także zawodach sportowych (m.in. w celu zbierania danych w  środowisku poza-testowym oraz w celach demonstracji działania B. W Pojeździe, jak podano we wniosku, zamontowane są czujniki i urządzenia służące zbieraniu danych do B., stąd też każdy przejazd - niezależnie od tego, czy odbywa się w ramach jazdy testowej na torze, jazdy demonstracyjnej na torze czy jazdy w ramach zawodów, dostarcza informacji, które są przez Wnioskodawcę wykorzystywane w projekcie budowy produktu finalnego. Tym samym każdy przejazd służy wykonywaniu działalności gospodarczej.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, iż Pojazd jest w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy używany wyłącznie przez Prezesa Zarządu Spółki, posiadającego licencję kierowcy wyścigowego, ewentualnie - ale tylko i wyłącznie w oparciu o decyzję Prezesa Zarządu Spółki - przez inne osoby, którym Prezes Zarządu Wnioskodawcy zleca udział w jazdach testowych Pojazdem (wyłącznie na zamkniętych torach, co wielokrotnie podkreślano). W spółce nie ma innych członków zarządu lub osób uprawnionych do decydowania o sposobie użycia Pojazdu. Prezes Zarządu nie używa i nie zleca użycia Pojazdu dla celów innych niż wyżej wymienione, niezwiązanych z działalnością gospodarczą Spółki. Użycie Pojazdu do innych celów bez wiedzy Prezesa Zarządu Spółki nie byłoby możliwe i w każdym wypadku wiązałoby się z odpowiedzialnością używającego wynikającą ze stosunku prawnego łączącego go z Wnioskodawcą, o czym osoby takie są informowane.

7. Na pytanie w jaki sposób Spółka nadzoruje używanie tego samochodu i w czym to się przejawia udzielono zasadniczo odpowiedzi w ramach wyjaśnień do pytania 6 powyżej. Uzupełniająco Wnioskodawca wskazał, iż podjęcie decyzji o wykorzystaniu Pojazdu nigdy nie wychodzi z inicjatywy innej osoby, niż Prezes Zarządu Spółki. Innymi słowy, Pojazd jest używany wtedy, kiedy zdecyduje o tym Prezes Zarządu, używając Pojazdu samodzielnie lub zlecając jego użycie np. osobie dedykowanej do zbierania danych z przejazdów. Nie występują natomiast sytuacje, w której Pojazd używany jest przez osobę inną niż Prezes Zarządu z jej inicjatywy, w oparciu o wyraźną czy domniemaną zgodę Prezesa Zarządu. Wskazać należy, iż zasady te określone są w pisemnym Zarządzeniu wydanym przez Prezesa Zarządu Wnioskodawcy, którego treść jest okazywana na początku współpracy wszystkim osobom, które w ramach wykonywanych w spółce obowiązków lub świadczonych dla spółki usług miałby użytkować Pojazd. Zarządzenie to określa w szczególności opisaną we wniosku i powyżej ścieżkę decyzyjną związaną z używaniem Pojazdu oraz warunki, jakie muszą być spełnione, aby używanie Pojazdu było zgodne z zarządzeniem (m.in. konieczność spełnienia warunków wjazdu na tor - określonych przez PZM, dopuszczalny cel użycia Pojazdu - wyłącznie w celu zbierania danych o przejazdach, użycie Pojazdu dopuszczalne wyłącznie pod warunkiem aktywacji wszelkich czujników i urządzeń służących zbieraniu danych z przejazdów).

Nadzór nad użyciem Pojazdu możliwy jest także z uwagi na okoliczność, że Pojazd, jak wyżej wskazano, nie jest dopuszczony do ruchu na drogach publicznych i przemieszczany jest wyłącznie na lawecie. Z tego też względu nie jest możliwe szybkie i dowolne użycie Pojazdu w każdym czasie.

8. Pojazd jest serwisowany i garażowany przez współpracownika Wnioskodawcy i parkowany w miejscu jego zamieszkania i prowadzenia działalności, w C., tj. poza miejscem prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Z uwagi na prezentowane wcześniej okoliczności, związane z faktem, iż Pojazd używany jest wyłącznie na zamkniętych torach, do których transportowany jest wyłącznie na lawecie, miejsce parkowania i garażowania Pojazdu nie ma znaczenia z punktu widzenia możliwości jego używania do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Należy przy tym zaznaczyć, iż Wnioskodawca ponosi koszty ww. garażowania i parkowania, jak również inne koszty związane z parkowaniem/garażowaniem Pojazdu poza ww. stałym miejscem (np. w razie przemieszczania Pojazdu na tory znajdujące się poza miejscowością siedziby Wnioskodawcy).
9. W zakresie pytania Nr 9, czy Pojazd, o którym mowa we wniosku, stanowi samochód osobowy w świetle art. 4a pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.) Wnioskodawca zgłasza zastrzeżenia analogiczne do sformułowanych odnośnie pytania numer 3, wskazując, iż udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 9 zgodnie z oczekiwaniami Organu będzie w ocenie Wnioskodawcy równoznaczne z samodzielnym dokonaniem przez Wnioskodawcę interpretacji przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Analogicznie zatem jak w przypadku odpowiedzi na pytanie 9, jedynie z ostrożności - i w celu uniknięcia pozostawienia wniosku bez rozpoznania - Wnioskodawca wskazuje w ramach odpowiedzi na pytanie nr 9, uzupełniając tym samym opis stanu faktycznego wniosku, iż Pojazd będący przedmiotem zapytania nie jest przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym - jest on bowiem przeznaczony do użytku wyłącznie na zamkniętych torach do jazdy, niebędących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów tej ustawy. Tym samym nie jest on pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 tej ustawy, ani pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 tej ustawy. Z powyższego wynika zatem, że będący przedmiotem wniosku Pojazd nie jest również „samochodem osobowym” w rozumieniu art. 4a pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (we wniosku Wnioskodawca zawarł analogiczny wywód w ramach prezentacji i uzasadnienia własnego stanowiska w sprawie i konsekwentnie wywodzi, iż wyłącznie w tej części wniosku taki wywód powinien był się pojawić). 

Niezależnie od powyższego, mając na względzie treść art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym samochód osobowy to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, należy wskazać, iż Pojazd będący przedmiotem wniosku nie służy do przewozu osób, jest to konstrukcyjnie wykluczone (może się nim poruszać kierowca). Pojazd służy do jazdy po torze zamkniętym i jest wyposażony w szereg czujników, sterowników, modułów i komputerów zbierających i analizujących dane. Każdy przejazd jest rejestrowany, a uzyskane informację służą tworzonemu projektowi. Każdy przejazd pojazdu po torze służy działalności Spółki bo dostarcza danych , które są następnie przetwarzane i wykorzystywane do budowy produkt o roboczej nazwie: „A”. Wobec powyższego Pojazd nie może zostać uznany za samochód osobowy w przedstawionym znaczeniu.

Nie mniej jednak Wnioskodawca wnosi, analogicznie jak w przypadku odpowiedzi na pytanie 3, aby Organ nie traktował powyższego opisu jako elementu stanu faktycznego sprawy, jedynie zaś dokonał interpretacji przedstawionego we wniosku stanu faktycznego m.in. przez pryzmat art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli w opisie stanu faktycznego wniosku zabrakło jakichkolwiek elementów czy okoliczności faktycznych, które uniemożliwiają Organowi dokonanie interpretacji w powyższym zakresie, Wnioskodawca prosi o ich wskazanie. Przy czym w ocenie Wnioskodawcy taką okolicznością może być okoliczność wskazana w odpowiedzi na pytanie 4 Państwa wezwania (por. odpowiedź powyżej).

10. Zawarta we wniosku informacja, iż Wnioskodawca otrzymał na swój projekt środki inwestycyjne w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, działanie 3.1 Wzrost finansowania działalności innowacyjnej MŚP z wykorzystaniem kapitału podwyższonego ryzyka, poddziałanie 3.1.1 Inwestycje w innowacyjne start-upy - „Starter” wymaga doprecyzowania. Wskazać należy, iż ww. dofinansowanie nastąpiło w formie wniesienia do spółki (Wnioskodawcy) w zamian za udziały w kapitale zakładowym, wkładu gotówkowego przez inwestora będącego alternatywną spółką inwestycyjną (ASI) - działającego jako pośrednik finansowy inwestora publicznego, PFR Starter Fundusz Inwestycyjny Zamknięty, a  inwestycja nastąpiła w ramach ww. Programu Operacyjnego. Była to zatem inwestycja w działalność Wnioskodawcy, nie zaś dofinansowanie projektu budowy B. (aczkolwiek projekt ten był podstawą podjęcia decyzji inwestycyjnej przez pośrednika finansowego, za zgodą inwestora publicznego). Podstawą inwestycji w spółkę (Wnioskodawcę) jest umowa inwestycyjna, która określa m.in. zasady sporządzania i przyjmowania budżetów w spółce Wnioskodawcy.

Podstawą dokonywania wydatków przez Wnioskodawcę są zatem budżety przyjęte zgodnie z umową inwestycyjną, przy czym na podstawie tych budżetów Wnioskodawca ponosi także wydatki mieszczące się kategoriach określonych w Państwa pytaniu nr 10 (ujęte w budżecie jako wydatki na rozwój produktu - realizacja Projektu w warunkach rzeczywistych na torach i symulatorach wyścigowych). Z uwagi na okoliczność, że Wnioskodawca na ten moment nie osiąga co do zasady przychodów własnych (por. także okoliczności wskazane w ramach odpowiedzi na pytanie nr 1), w istocie wszelkie ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki pokrywane są ze środków otrzymanych przez Wnioskodawcę w ramach ww. inwestycji.

Końcowo wymaga podkreślenia, iż intencją Wnioskodawcy było udzielenie pełnej odpowiedzi na wszystkie zadane przez Państwa pytania i żadne stwierdzenie zawarte w niniejszym piśmie nie może być poczytywane jako odmowa udzielenia odpowiedzi przez Wnioskodawcę. Na wypadek uznania przez Organ iż na niektóre pytania Wnioskodawca nie udzielił odpowiedzi lub też odpowiedź przezeń udzielona jest niepełna, wyjaśniam, iż sytuacje takie mogą co najwyżej wynikać z niezrozumienia intencji pytającego lub niezamierzonego pominięcia okoliczności, które nie wydały się Wnioskodawcy istotne lub mieszczące się w zakresie zadanego przez Państwa pytania. Na wypadek zaistnienia takiej sytuacji Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o niepozostawianie wniosku o interpretację bez rozpoznania, tylko skierowanie do Wnioskodawcy wezwania do złożenia dodatkowych wyjaśnień i/lub doprecyzowania swoich wcześniejszych odpowiedzi w zakresie, który Organ uzna za istotny.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wydatki związane z użytkowaniem Pojazdu, takie jak: czynsz najmu oraz wydatki eksploatacyjne - w tym koszty paliwa, naprawy i remonty (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenie Pojazdu, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi - należy bez ograniczeń zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, zdaniem Wnioskodawcy, w  przedstawionym stanie faktycznym: wydatki związane z użytkowaniem Pojazdu, takie jak: czynsz najmu oraz wydatki eksploatacyjne - w tym koszty paliwa, naprawy i remonty (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenie Pojazdu, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi - należy bez ograniczeń zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdu. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U.2021 r. poz. 1800 ze zm., powoływanej dalej jako: „u.p.d.o.p.”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1)wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

2)poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

4)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

5)został właściwie udokumentowany;

6)wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Należy przy tym zaznaczyć, że sam fakt, że określony wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie przesądza automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest bowiem, także wykazanie związku ponoszonych kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W przypadku przychodów osiąganych z prowadzenia działalności gospodarczej należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów mogą być racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Ponadto należy mieć na względzie, że podatnik - uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu - odnosi korzyści, gdyż o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien zakładać, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodów, względnie zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. W zakresie obowiązków podatnika leży zatem wykazanie związku między poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodów, przy czym związek ten należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku, a z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia, przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Mając na względzie powyższe należy wskazać, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a i pkt 51 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in.: pkt 49a), dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy; pkt 51), 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

W przypadku, gdy opłata, w tym czynsz, z tytułu umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze została skalkulowana w sposób, obejmujący koszty eksploatacji samochodu osobowego, część opłaty, która obejmuje koszty eksploatacji samochodu osobowego, objęta jest ograniczeniem wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 51 analizowanej ustawy, nie zaś ograniczeniem wynikającym z cytowanego wyżej pkt 49a (co wynika z art. 16 ust. 3b ustawy).

W dalszej kolejności należy zauważyć, iż zgodnie z art. 16 ust. 5f, w przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Podsumowując, dotychczasowego uwagi należy zatem wskazać, iż przepisy analizowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawierają szereg unormowań, które w określony sposób limitują możliwość zaliczania przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego.

Ustalenie pełnego zakresu zastosowania tych unormowań wymaga zatem w pierwszej kolejności, ustalenia znaczenia pojęcia samochodu osobowego. W tym względzie należy wskazać, iż z treści art. 4a pkt 9a u.p.d.o.p. wynika, iż ilekroć w ustawie jest mowa o: 9a) samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a)pojazdu samochodowego, mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą: - klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub - z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b)pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c)pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

- agregat elektryczny/spawalniczy,

- do prac wiertniczych,

- koparka, koparko-spycharka,

- ładowarka,

- podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

- żuraw samochodowy,

d)pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z  dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2021 r. poz. 450 ze zm.): - przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 31 tej ustawy: przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch. Pojazd silnikowy to z kolei pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego; (art. 2 pkt 32 ustawy - Prawo o ruchu drogowym).

Dalej należy wskazać, iż w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. ustawy: droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Zgodnie z art. 2 pkt 16 ustawy - Prawo o ruchu drogowym: strefa zamieszkania to obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na którym obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi. Przepis art. 2 pkt 16a tej ustawy stanowi, że: przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

Natomiast art. 2 pkt 40 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że: samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego na wstępie opisu stanu faktycznego, należy w pierwszej kolejności wskazać, iż w ocenie Wnioskodawcy będzie on miał - co do zasady - prawo do zaliczenia opisanych na wstępie wydatków związanych z użytkowaniem Pojazdu, takich jak: czynsz najmu oraz wydatki eksploatacyjne - w tym koszty paliwa, naprawy i remonty (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenie Pojazdu, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi - do kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym zachodzi bowiem wymagany ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych związek przyczynowo-skutkowy, dający podstawy do zaliczenia tych wydatków w koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wskazano na wstępie niniejszych rozważań, w przypadku przychodów osiąganych z prowadzenia działalności gospodarczej należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów mogą być racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i (winno być: „lub”) zachowanie źródła przychodów.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego, analizowane wydatki mają w przyszłości przyczynić się do uzyskiwania przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu sprzedaży klientom opracowywanego przez Wnioskodawcę opartego na sztucznej inteligencji autorskiego Rozwiązania dla branży sportów motorowych i e-sportu, a na obecnym etapie - w związku z faktem, iż wydatki te ponoszone są w związku z eksploatacją Pojazdu wynajmowanego przez Wnioskodawcę dla celów testowych (badania rozwojowe i deweloperskie w związku z testowaniem działania Rozwiązania w obszarze tzw. driftu) - można w ocenie Wnioskodawcy uznać, iż są to wydatki racjonalne i gospodarczo uzasadnione z punktu widzenia prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, których celem jest co najmniej zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów Wnioskodawcy, docelowo zaś - osiągnięcie przychodów ze sprzedaży Rozwiązania (opłat licencyjnych, czy abonamentowych za korzystanie z tzw. B.- w tym w wersji mającej zastosowanie w drifcie).

Jak wskazano powyżej, Pojazd wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w ramach jazd na zamkniętych torach, służących zbieraniu danych do tworzenia B. Natomiast efektem tych działań ma być wypracowanie produktu ,nadającego się do komercjalizacji - sprzedaży w ramach dostawy/świadczenia usług opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i stanowiącej przychód Wnioskodawcy (opłaty licencyjne, opłaty abonamentowe).

Na swój projekt Wnioskodawca otrzymał środki inwestycyjne w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, działanie 3.1 Wzrost finansowania działalności innowacyjnej MŚP z wykorzystaniem kapitału podwyższonego ryzyka, poddziałanie 3.1.1 Inwestycje w innowacyjne start-upy - „Starter”.

Mając na względzie powyższe należy przyjąć, iż analizowane wydatki będą dla Wnioskodawcy stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie będzie podlegała ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. - w szczególności określonym w pkt 49a i pkt 51 tego artykułu.

W tym względzie należy wskazać, iż punktem wyjścia to zastosowania powyższych ograniczeń musiałaby być kwalifikacja Pojazdu, jako samochodu osobowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże, w świetle powołanych wcześniej definicji - warunkiem uznania Pojazdu za pojazd samochodowy lub samochód osobowy jest uznanie go w pierwszej kolejności za pojazd w świetle przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Aby Pojazd był uznany za taki pojazd, musi spełniać dwie cechy:

- być środkiem transportu,

-  być przeznaczonym do poruszania się po drodze (lub strefie ruchu w rozumieniu art. 2 pkt 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym), przy czym powinna to być droga w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej ustawy.

Jak natomiast wyjaśniono w opisie stanu faktycznego, Pojazd będący przedmiotem niniejszego wniosku, jest przeznaczony wyłącznie do jazdy na zamkniętych torach wyścigowych, a Wnioskodawca wykorzystuje go wyłącznie w jazdach testowych - do zbierania danych dla B. ewentualnie w jazdach demonstracyjnych (także wyłącznie na zamkniętych torach), a także zawodach sportowych (m.in. w celu zbierania danych w środowisku poza-testowym oraz w celach demonstracji działania B.).

Na tory z miejsca garażowania Pojazd transportowany jest zawsze na lawecie. Pojazd stanowi pojazd wyścigowy, w pełni przystosowany do (...). W pojazdach tego typu montuje się inny wyświetlacz, na którym podawane są informacje istotne z punktu widzenia kierowcy wyścigowego. W Pojeździe zastosowano system ECU Master (zaawansowany technologicznie komputer sterujący pracą silnika i kontrolujący wszystkie aspekty działania silnika - wykorzystywany powszechnie w samochodach sportowych), a dla podłączenia zegara od nowego komputera do Pojazdu wykorzystano podłączenie ze starego licznika, nowy wyświetlacz umieszczając w miejscu oryginalnego (powszechne rozwiązanie w samochodach wyścigowych).

Pojazd jest wprawdzie zarejestrowany na terytorium Polski zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym, aczkolwiek rejestracja nastąpiła w okresie, zanim Pojazd został przystosowany do jazdy wyścigowej/driftu i obecnie obowiązujące przepisy nie stwarzają możliwości jego wyrejestrowania. Faktem jest natomiast, iż obecnie Pojazd nie byłby dopuszczony do ruchu na drogach publicznych, ponieważ nie posiada homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego i nie przechodzi okresowych badań technicznych w  uprawnionych stacjach diagnostycznych (w obecnej specyfikacji Pojazd nie przeszedłby nawet takiego przeglądu). Pojazd przechodzi co najwyżej dedykowane pojazdom wyścigowym przeglądy przed treningami/zawodami drift (kontrola techniczna przez organizatora treningu/zawodów dopuszczająca Pojazd do wjazdu na dany tor). Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, nie można uznać, że opisany we wniosku Pojazd będzie przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Skoro będzie on przeznaczony do użytku wyłącznie na zamkniętych torach do jazdy, niebędących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów tej ustawy, to tym samym nie jest pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 tej ustawy, czy też pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 tej ustawy.

Z powyższego wynika, że będący przedmiotem wniosku Pojazd nie jest również samochodem osobowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, w niniejszej sprawie, nie znajdą zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 49a oraz pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również jakakolwiek inna regulacja, odnosząca się do zagadnienia podatkowego, związanego z używaniem w działalności gospodarczej samochodu osobowego.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, opisane w przedstawionym stanie faktycznym wydatki związane z użytkowaniem Pojazdu, takie jak: czynsz najmu oraz wydatki eksploatacyjne - w tym koszty paliwa, naprawy i remonty (zakup części i usługa naprawy/remontu), doposażenie Pojazdu, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi - należy bez ograniczeń zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Przy czym możliwość zaliczenia tych wydatków bez ograniczeń do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, nie jest uzależniona od tego, czy Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję przebiegu Pojazdu zgodnie z art. 16 ust. 5f u.p.d.o.p., gdyż warunek ten również odnosi się wyłącznie do zagadnienia podatkowego, związanego z używaniem w działalności gospodarczej samochodu osobowego, którym Pojazd opisany we wniosku nie jest.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jawi się jako prawidłowe, przy czym prawidłowość tego stanowiska potwierdzają także interpretacje wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w podobnych stanach faktycznych (jako przykład Wnioskodawca wskazał, dotyczącą analogicznego zagadnienia na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 czerwca 2021 r., Znak: 0112-KDIL2-2.4011.335.2021.3.MB.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT,

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-  wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-  jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-  pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-  poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-  został właściwie udokumentowany,

-  nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Ponadto należy mieć na względzie, że podatnik – uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu – odnosi ewidentne korzyści, gdyż o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła.

W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Co istotne, konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 2159, dalej: „ustawa nowelizująca”) wprowadziła limit zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zgodnie z art. 16 ust. 5d ustawy CIT,

Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy CIT,