- dalej zbiorczo: „Obszary B+R”.

Spółka dokonuje również istotnych ulepszeń i optymalizacji w wyżej wymienionych trzech głównych obszarach, szczególnie poprzez:

-zmianę organizacji pracy mającą na celu obniżenie energochłonności i innych kosztów operacyjnych (np. istotne skrócenie cyklu technologicznego wytworzenia produktu finalnego poprzez przebudowę ciągu technologicznego, likwidację magazynu pośredniego, zmniejszenie ilości operatorów i poprawę stabilności procesu),

Dodatkowo Pracownicy Działu B+R odpowiedzialni są również m.in. za:

Projekty z Obszaru B+R Produkcja Form są przeprowadzane według następującej metodologii:

Mając na uwadze wyżej przedstawiony proces tworzenia Formy, należy zauważyć, że proces zaprojektowania oraz następnie zbudowania Formy jest każdorazowo unikatowy. Wiąże się on bowiem z przygotowanie odrębnego, zindywidualizowanego projektu, przeprowadzeniem procesu tworzenia oraz wykonaniem stosownych testów i prób, aż do osiągnięcia zamierzonych rezultatów, nierzadko projekty w zakresie zaprojektowania oraz zbudowania Formy trwają dłużej niż 6 miesięcy.

Zdarza się natomiast, że Klient poprosi o ponowną produkcję Elementu/Produktu, który już wcześniej był wytwarzany przez Spółkę, wówczas Spółka może skorzystać z wcześniej stworzonych projektów Form (tzw. dubler). Wnioskodawca pragnie natomiast zaznaczyć, że nie wszystkie prace polegające na opracowaniu zmodyfikowanej Formy, z wykorzystaniem już wcześniej opracowanej Formy, noszą znamiona prac twórczych.

Powyższe założenia osiągane są poprzez pracę Pracowników z Działu B+R, Działu Narzędziowni oraz Działu Utrzymania Ruchu (dalej: „Dział PU”).

Poza samym Narzędziem, Spółka celem optymalizacji procesów produkcyjnych oraz obniżenia kosztów produkcji, dokonuje również wszelkich usprawnień oraz stara się jak najbardziej zautomatyzować proces produkcji/pakowania Elementu/Produktu. W tym celu, Dział B+R tworzy dedykowane maszyny do danej Formy (dalej: „Maszyny”). Maszyny te nie będą mogły być wykorzystywane przy innych liniach produkcyjnych, tym samym są one unikatowym rozwiązaniem pod konkretną linię produkcyjną.

Proces produkcji Maszyn prezentuje się następująco:

Poza Maszynami, Spółka projektuje oraz buduje również maszyny pomocnicze (dalej: „Maszyny Pomocnicze”), do których należą m.in. etykieciarki. Proces wytworzenia Maszyn Pomocniczych jest bardzo zbliżony do procesu zaprojektowania oraz budowy Maszyn. I tak jak również w przypadku Maszyn, Maszyny Pomocnicze są dedykowane tylko i wyłącznie danej Formie i danej linii produkcyjnej, tym samym stanowią innowacyjne rozwiązanie na skalę Spółki, bowiem nie zdarzają się sytuacje, w których Maszyny bądź Maszyny Pomocnicze są takie same.

Projekty z Obszaru B+R Innowacje:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej musi utrzymywać konkurencyjne ceny oraz oferować na rynku innowacyjne rozwiązania, aby zachęcić Klientów do swojej oferty. W tym celu, Spółka nieustannie podejmuje próby związane z zastosowaniem nowych materiałów do produkcji Elementów/Produktów. Poza samym obniżeniem kosztów produkcji, Spółka dąży również do dostosowania się do Klientów, np. poprzez bardziej ekologiczną produkcję. Na ten moment Elementy/Produkty wytwarzane są w przeważającej części z tworzywa sztucznego. Spółka poprzez zastosowanie alternatywnych materiałów próbuje obniżyć wskaźnik wykorzystywanego tworzywa sztucznego do produkcji Elementu/Produktu oraz dąży do zwiększenia jego trwałości.

Zmiana materiału/surowca z którego wytwarzany jest Element/Produkt wiąże się z wieloma komplikacjami - w szczególności w zakresie produkcji odpowiednich Form, bowiem nowy materiał/surowiec ma inne właściwości od tradycyjnie wykorzystywanych tworzyw sztucznych. Inne materiały mają inne właściwości deformacyjne oraz inaczej reagują na ciepło. Spółka musi więc opracować całość procesów oraz dostosować je pod konkretny materiał, co wiąże się z koniecznością przeprowadzania wielu prób oraz badań przed finalnym wykorzystaniem materiału/surowca do produkcji Elementu/Produktu w sposób seryjny. Badania nad nowymi rozwiązaniami trwają średnio 6 miesięcy.

Dodatkowo, wykorzystanie niektórych materiałów może wiązać się ze zmianą całego procesu technologicznego budowania Form oraz następnie procesu wtrysku. Przykładowo Spółka może być zmuszona do budowy nowych instalacji wentylacyjnych dedykowanych pod dane Formy. Przy czym projekt jak i budowa tej instalacji wentylacyjnej będzie po stronie Spółki. Rozpoczęcie produkcji z wykorzystaniem alternatywnych surowców/materiałów wiąże się z koniecznością podjęcia przez Spółkę innowacyjnych działań.

W ramach Obszaru B+R Innowacje, Spółka opracowuje także nowe Produkty, które finalnie trafiają do oferty Spółki. W procesie opracowywania oraz produkcji nowego Produktu, największy udział biorą Pracownicy Działu B+R. Podejmują oni działania, które sprowadzają się do zaprojektowania nowego Produktu (z wykorzystaniem m.in. specjalistycznego oprogramowania oraz techniki druku 3D), jego próbnej produkcji, testów oraz prób, aby finalnie otrzymać Produkt, który będzie odpowiadał wstępnym założeniom. W opracowywaniu nowych Produktów Spółka korzysta także ze wsparcia zewnętrznej pracowni artystycznej.

Projekty z Obszaru B+R Optymalizacje:

Spółka podejmuje również innowacyjne prace w zakresie procesu transportu i produkcji Elementów/Produktów. Ma to na celu optymalizację procesu pakowania oraz zmniejszenie ilości uszkodzonych sztuk Elementu/Produktu podczas transportu. Zmiany mają również na celu polepszenie wizualnego aspektu Elementów/Produktów kiedy trafiają do Klientów. W tym celu, Dział B+R testuje nowe rozwiązania związane z możliwością pakowania Elementów/Produktów. Elementy/Produkty wytwarzane przez Spółkę mogą być stosunkowo duże, z tego też względu nie ma na rynku gotowych rozwiązań, z których Spółka mogłaby skorzystać i tym samym jest zmuszona do wymyślenia i opracowania procesu pakowania oraz konstrukcji maszyn dedykowanych do takiego pakowania we własnym zakresie.

Pracownicy realizujący projekty we wskazanych powyżej Obszarach B+R podejmują następujące czynności:

-opracowywanie koncepcji (prototypu Produktu, konstrukcji Formy) z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania symulującego różne warianty procesu wtrysku;

Powyższe obowiązki znajdują się również w treści umów o pracę zawartych między Wnioskodawcą a Pracownikami bądź w wewnętrznej dokumentacji Wnioskodawcy. Ponadto, Wnioskodawca dysponuje ewidencją czasu pracy, która w jasny, bezsprzeczny sposób wskazuje, ile godzin poświęcił dany pracownik na działalność przy Obszarach B+R, jeżeli pracownik zajmuje się również innymi zadaniami, które nie są związane bezpośrednio z realizacją projektów z Obszarów B+R.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że do realizacji Projektów z Obszarów B+R wykorzystuje wiele specjalistycznych maszyn i narzędzi. Do realizacji Projektów z Obszarów B+R Spółka wykorzystuje m.in.

Reasumując, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że czynności podejmowane w celu realizacji projektów w Obszarach B+R:

Dodatkowo:

W odniesieniu do opisanych powyżej prac Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów, związanych z realizowanymi projektami z Obszarów B+R, są alokowane:

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że jest możliwe określenie:

- dalej zbiorczo jako: „Koszty Projektów”.

Koszty Projektów są ewidencjonowane w specjalnie przeznaczonej do tego celu odrębnej ewidencji w stosunku do każdego projektu, co pozwala na szczegółową analizę kosztów przypisanych danym Obszarom B+R. Dodatkowa ewidencja Kosztów Projektów pozwala na wyodrębnienie kosztów według ich wysokości i rodzajów, wraz z przypisaniem ich do indywidualnego numeru projektu, co pozwala na śledzenie przebiegu projektu pod kątem jego rentowności, zapewnia przejrzystą ewidencję kosztów oraz usprawnia prace Pracowników zajmujących się realizacją danego projektu z Obszaru B+R.

W piśmie uzupełniającym z 13 stycznia 2022 r., wskazaliście Państwo dodatkowo, że wydatki na wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę oraz osób współpracujących na podstawie umów zlecenia, stanowią należności pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.) lub z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W skład ww. wynagrodzeń wchodzą i będą wchodzić: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację Projektów z Obszarów B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy Pracownika w danym miesiącu.

Wnioskodawca wskazuje, że do Kosztów Projektów nie są/nie będą zaliczane wynagrodzenia osób zaangażowanych w realizację Projektów z Obszarów B+R przypadające na ich absencję w pracy (m.in. urlop, zwolnienia chorobowe, inna nieobecność).

Pytania

1. Czy czynności podejmowane przez Spółkę w ramach Obszarów B+R stanowią działalność badawczo- rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ww. Ustawy? 

2. Czy Koszty Projektów ponoszone przez Spółkę w ramach Obszarów B+R stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Czynności podejmowane w ramach projektów z Obszarów B+R: Produkcja Form, Innowacje oraz Optymalizacje, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 oraz pkt 28 Ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty wynagrodzeń, materiałów, w jakim nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, jak również odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przy pracach z Obszarów B+R stanowią koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska

Ad. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Definicję działalności „badawczo-rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, który mówi, że termin „działalność badawczo-rozwojowa” oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sip.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności, uwzględniając zmienne czynniki takie jak choćby odmienne wymagania stawiane przez Klientów przy każdorazowej realizacji zlecenia, czy nowe zapotrzebowania pojawiające się na rynku konsumenckim. Prace realizowane przez Pracowników przy projektach z Obszarów B+R mają więc charakter twórczy, oryginalny i indywidualny i są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań oraz koncepcji, które są wykorzystywane do opracowywania Form oraz Maszyn, tak jak w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Ponadto, za twórcze niewątpliwie należy uznać proaktywną postawę Spółki przy opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań, m.in. poprzez wykorzystanie do produkcji Elementów zupełnie nowego surowca.

Dodatkowo, jak zostało wskazane w Rozdziale 3.2.1.1 akapit 32 Objaśnień z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”), we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa „twórczy”: „w doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.

W świetle wyżej przytoczonych definicji, w ocenie Wnioskodawcy, prace realizowane przez Spółkę mają charakter „twórczy”.

W art. 4a pkt 28 wskazano, że „prace rozwojowe” (w odniesieniu do art. 4 ust. 3 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 1668) są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc powyższe do projektów realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach Obszarów B+R należy zauważyć, że projekty z Obszarów B+R:

-dotyczą projektowania, opracowywania oraz fizycznego wykonania zindywidualizowanych Form oraz Maszyn. Tym samym nie można uznać tych prac za mające na celu wprowadzenia rutynowych bądź okresowych zmian (co wykluczyłoby możliwość skorzystania z ulgi B+R);

-dotyczą opracowywania zupełnie nowej technologii produkcji Elementów (m.in. poprzez wykorzystanie nowych surowców/materiałów);

-są realizowane w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu oraz planu nakreślonego przez dedykowanych Pracowników, nadzorujących każdy etap projektu;

-mają charakter twórczy, gdyż działania Pracowników nakierowane są na stworzenie nowego produktu - Formy, Maszyny lub modernizację/optymalizację zastosowanego wcześniej rozwiązania. Cały proces produkcyjny składa się z ciągłego projektowania, przeprowadzania symulacji oraz kontroli jakościowych, nie jest to więc odwzorowywany, powtarzalny proces, lecz innowacyjna działalność Wnioskodawcy;

-dotyczą wdrażania nowych rozwiązań optymalizujących procesy produkcji w Spółce;

-są realizowane przez Pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę.

Mając powyższe na uwadze, podejmowane przez Wnioskodawcę projekty z Obszarów B+R będą spełniały definicję „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym zarówno do 30 września jak i od 1 października 2018 roku.

Należy również wspomnieć, że produkcja nowej Formy/Maszyny/Maszyny Pomocniczej oraz usprawnianie procesów produkcyjnych były dokonywane w nieregularnych odstępach czasu i miały różny zakres. Wypełnione zostają tym samym znamiona prac rozwojowych zawarte w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT. Przepis ten odmawia uznania za prace rozwojowe działalności wykonywanej w sposób rutynowy i okresowy. Ustawa CIT nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy", dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-34010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego” (http://sip.pwn.pl) stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie" i „wykonywany według utartych schematów”.

W przypadku Wnioskodawcy nie mamy do czynienia zatem z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane wyżej Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem oraz budowaniem koncepcji Formy/Maszyn/Maszyn Pomocniczych od podstaw. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż wszystkie tworzone przez Spółkę Formy, Maszyny i Maszyny Pomocnicze są niepowtarzalne. Istotą jest więc wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład Wnioskodawcy w proces twórczy dotyczący Form oferowanych Klientom, budowanie Maszyn i Maszyn Pomocniczych, pozwalających na usprawnianie procesów produkcyjnych oraz realizacja innowacyjnych projektów polegających przykładowo na zastosowanie nowego materiału. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacji, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji zlecenia, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.

W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy”. Podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika, że przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ - jak już zostało wskazane na wcześniejszym etapie wniosku - czynności projektowania i budowania Form, Maszyn i Maszyn Pomocniczych, każdorazowo podejmowane są w odpowiedzi na zupełnie nowe zapotrzebowanie, pojawiające się ze strony Klienta albo wynikające z analizy rynku czy też wewnętrznych potrzeb Spółki do tworzenia nowych rozwiązań, co czyni ją bardziej innowacyjną.

W przypadku zleceń realizowanych na zamówienie Klientów, projekty zostają dopasowane do indywidualnych wymagań Klienta, co każdorazowo wiążę się z wykonaniem prac twórczych, które pozwolą na wytworzenie nowych produktów lub, w niektórych przypadkach, rozwinięcie istniejących. W przypadku działań podejmowanych na potrzeby wewnętrzne Spółki, w każdym przypadku celem jest stworzenie innowacyjnego, unikatowego rozwiązania, które do tej pory nie pojawiło się w portfolio Spółki, a widoczne do zaobserwowania jest zapotrzebowanie rynku w tej materii.

Niezależnie od faktu, że w prowadzonych przez Wnioskodawcę projektach w ramach Obszarów B+R nie sposób znaleźć spełnienia powyżej przywołanych przesłanek, tj. zmian o charakterze rutynowym i okresowym, należy zaznaczyć również, że wyłączeniu podlegać będzie działalność spełniająca obie przesłanki jednocześnie, dlatego wystąpienie tylko jednej z nich, nie powinna skutkować brakiem możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że projekty z Obszarów B+R są prowadzone w sposób systematyczny. Świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac, jaki przedstawiono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca stworzył we własnym zakresie wewnętrzne mapy procesów projektowania i produkcji, zawierające wytyczne dotyczące przebiegu każdego etapu prac wraz z osobami odpowiedzialnymi za akceptacje poszczególnych etapów.

Należy więc zauważyć, że cały cykl:

-od przyjęcia zapytania ofertowego aż do przekazania gotowej Formy/gotowego Produktu Klientowi,

-od zlokalizowania zapotrzebowania, które pojawiło się na rynku aż do ostatecznego zaakceptowania wyniku działań twórczych Obszaru B+R i wprowadzenia go do oferty Wnioskodawcy;

stanowi nierozerwalny ciąg prac, bowiem między poszczególnymi fazami działań Wnioskodawcy istnieje wyraźny związek; tworzą one spójny, systematyczny proces pozwalający na finalną konstrukcję Formy, Maszyny, Maszyny Pomocniczej bądź zaprojektowanie Produktu. Stworzenie ich nie byłoby bowiem możliwe bez opracowania koncepcji, stworzenia projektu Formy, fazy testów oraz kontroli jakości od strony jej funkcjonalności (tj. sprawdzenia, czy produkowany przez Formę Element spełnia wszystkie założenia przyjęte na początku procesu produkcyjnego).

W konsekwencji, między poszczególnymi fazami procesu istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo skutkowy, co wskazuje na spełnienie warunku „systematyczności” z definicji zawartej w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT.

Analizując zaprezentowane typowe procesy związane z działalnością w zakresie Obszaru B+R Produkcja Form, Wnioskodawca:

  1) otrzymuje od Klienta jedynie wstępną specyfikację (tj. modele 2D oraz 3D) samego Elementu. Informacje otrzymywane od Klienta nie dotyczą natomiast szczegółów konstrukcyjnych Formy;

  2) musi uzyskać odpowiednią wiedzę technologiczną przed przystąpieniem do realizacji projektów z Obszarów B+R (tj. przeprowadzenie wstępnej analizy/testów oraz symulacji przez wyspecjalizowanych Pracowników Wnioskodawcy przy użyciu specjalistycznych programów);

  3) opracowuje koncepcje (założenia wykonania Formy) wraz z rysunkami technicznymi;

  4) poszukuje nowych zastosowań dla wiedzy z uwzględnieniem zapotrzebowania określonego Klienta;

  5) weryfikuje konstrukcję Formy na każdym etapie budowy;

  6) przeprowadza próby/testy, aby skorygować nieprawidłowości w celu osiągnięcia Formy ze wstępnymi założeniami.

W przypadku działalności związanej z produkcją Maszyn i Maszyn Pomocniczych, Wnioskodawca kieruje do Działu B+R zadanie stworzenia Maszyny lub Maszyny Pomocniczej, pozwalającej na optymalizację procesu produkcji. Wnioskodawca samodzielnie podejmuje wszelkie prace, od stworzenia wstępnej koncepcji, przez zaprojektowanie Maszyn lub Maszyny Pomocniczej, po fizyczne skonstruowanie danej Maszyny/Maszyny Pomocniczej. Na ostatnim etapie produkcji, Wnioskodawca przeprowadza testy produktu finalnego, w celu sprawdzenia, czy spełnia on założenia konkretnego zadania. Cały proces tworzenia Maszyn i Maszyn i Maszyn Pomocniczych przebiega w następujący sposób:

-do Działu B+R wpływa zadanie stworzenia systemu optymalizującego proces produkcji,

-Dział B+R wraz z Działem PU opracowują wstępny plan produkcji (tj. rozstawienie taśm, potrzebne maszyny, niezbędne chwytaki),

-następnie Dział B+R projektuje Maszyny/Maszyny Pomocnicze oraz przygotowuje rysunki techniczne, które są następnie przekazywane do Działu Narzędziowni gdzie Maszyna jest budowana,

-Maszyny/Maszyny Pomocnicze oraz roboty są następnie programowane, aby odpowiadały potrzebom produkcyjnym,

-przygotowywany jest cały proces produkcyjny (taśmy, sposób transportu Elementów/Produktów),

-finalnie projektowane są tzw. „chwytaki”, które służą indywidualnym potrzebom produkcyjnym, tj. w zależności od Elementu/Produktu chwytak przyjmuje różne rozmiary, funkcjonalności itp.

Mając powyższe na uwadze, cały proces tworzenia Maszyn wymaga zaangażowania wielu Pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami. Rezultatem tych prac jest zindywidualizowana i niepowtarzalna Maszyna/Maszyna Pomocnicza, która służy celom gospodarczym Wnioskodawcy.

W zakresie projektów realizowanych w ramach Obszaru B+R Innowacje, punktem rozpoczynającym proces twórczy, jest konieczność oferowania Klientom rozwiązań, które są innowacyjne na rynku. W tym przypadku Spółka sama dąży do opracowania innowacyjnego rozwiązania w zakresie Form.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego), Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej musi utrzymywać konkurencyjne ceny oraz oferować na rynku innowacyjne rozwiązania. W tym celu, Spółka nieustannie podejmuje próby związane z zastosowaniem nowych materiałów do produkcji Elementów/Produktów. Poza samym obniżeniem kosztów produkcji, Spółka dąży również do dostosowania się do Klientów, np. poprzez bardziej ekologiczną produkcję. Na ten moment Elementy/Produkty wytwarzane są w przeważającej części z tworzywa sztucznego. Spółka poprzez zastosowanie alternatywnych materiałów próbuje obniżyć wskaźnik wykorzystywanego tworzywa sztucznego do produkcji Elementu/Produktu oraz dąży do zwiększenia jego trwałości.

Zastosowanie nowego materiału/surowca przy wykorzystaniu Form wiąże się z wieloma problemami natury technicznej. Należy bowiem zaznaczyć, że Formy wtryskowe wytwarzają Elementy z tworzywa sztucznego przy użyciu bardzo wysokich temperatur oraz ciśnienia. Każdy materiał może zachować się inaczej w wysokiej temperaturze, przykładowo materiał może być niezdatny do użytku przez nadmierne odkształcanie się. W związku z powyższym, Spółka prowadzi wiele badań oraz testów nad materiałami/surowcami w laboratorium oraz przy wykorzystaniu odpowiednich narzędzi.

Spółka podejmuje innowacyjne prace w zakresie procesu transportu i produkcji Elementów/Produktów. Celem optymalizacji procesu transportu/produkcji jest zmniejszenie ilości uszkodzonych sztuk Elementu/Produktu podczas transportu. Zmiany mają również na celu polepszenie wizualnego aspektu Elementów/Produktów kiedy trafiają do Klientów.

Do osiągnięcia powyższego, Dział B+R testuje nowe rozwiązania związane z możliwością pakowania Elementów/Produktów. Elementy/Produkty wytwarzane przez Spółkę mogą być stosunkowo duże, z tego też względu nie ma na rynku gotowych rozwiązań, z których Spółka mogłaby skorzystać i tym samym jest zmuszona do zaprojektowania i opracowania procesu pakowania oraz konstrukcji maszyn dedykowanych do takiego pakowania we własnym zakresie. Konstrukcja maszyn dedykowanych do pakowania/transportu Elementów przebiega w sposób zbliżony do konstrukcji Maszyn lub Maszyn Pomocniczych.

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za przygotowanie projektów oraz fizyczne stworzenie Form. Poza powyższym, Spółka we własnym zakresie opracowuje Maszyny i Maszyny Pomocnicze. Wnioskodawca dokonuje wstępnej analizy, przeprowadza symulacje oraz opracowuje cały proces zbudowania Formy/Maszyny/Maszyny Pomocniczej, nie jest to więc „odtwórcze" bądź „rutynowe” działanie (co zostało szerzej uargumentowane poniżej) przy realizacji projektów w Obszarach B+R, które nie spełniałoby definicji prac rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT.

Wnioskodawca jest więc właścicielem procesu przy realizacji prac rozwojowych, ponieważ odpowiada za jego opracowanie począwszy od otrzymania od Klienta zamówienia bądź pojawienia się zapotrzebowania wewnątrz Spółki, przez opracowanie koncepcji, testowanie oraz finalną konstrukcję Formy, aż po przekazanie Klientowi finalnie stworzonego Narzędzia.

Dodatkowo, mając na względzie charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, istotne znaczenie ma jego aktywna postawa w zakresie wykorzystywania nowych technologii oraz szukania nowych rozwiązań pozwalających na stworzenie produktów odpowiadających założeniom przesłanym przez Klienta lub zapotrzebowaniu na rynku. Każdy projekt wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia. Dodatkowo prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i danego obszaru działalności gospodarczej do tworzenia Form, Elementów/Produktów, a także ulepszania procesów produkcyjnych poprzez tworzenie nowych Maszyn i Maszyn Pomocniczych.

Wnioskodawca nie uznaje za działalność badawczo-rozwojową tych prac, które mają na celu wprowadzenie jedynie rutynowych czy okresowych zmian do swoich produktów. W szczególności, do prac z Obszarów B+R Spółka nie zalicza tych działań, których wynikiem są przykładowo Formy, które różnią się od poprzednich wyłącznie w stopniu bardzo nieznacznym, tym samym, nie wymagały prac projektowych oraz symulacji.

Reasumując, realizowane projekty w ramach Obszarów B+R wpisują się w definicje prac badawczo-rozwojowych zawartą w Ustawie CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie wprowadzają zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów i wytycznych, przez Pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie. Realizowane przez Wnioskodawcę projekty z Obszaru B+R Produkcji Form dążą do stworzenia całkowicie nowych Form oraz Maszyn, natomiast z obszaru Innowacje i Optymalizacje do ulepszenia procesu produkcyjnego wpływającego na finalną efektywność procesów produkcyjnych. Bez znaczenia pozostaje również fakt że niektóre działania podejmowane są na zamówienie Klienta, bowiem Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych informacji bądź wstępnych założeń dot. Formy. Wnioskodawca otrzymuje jedynie np. ogólne parametry Elementu, pod który dana Forma ma być stworzona. Zostały więc spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 4a pkt 26 i pkt 28 Ustawy CIT. W rezultacie uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy CIT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych odnoszących się m.in. do branży, w której operuje Wnioskodawca. Należy wskazać, iż tożsame regulacje dotyczące ulgi badawczo-rozwojowej zostały wprowadzone na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: „Ustawa PIT”). Dla potwierdzenia, Spółka pragnie przywołać fragmenty interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Stanowisko organu interpretacyjnego w zakresie Produkcji Form i Maszyn:

-Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.355.2019.2.JKT, w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko Wnioskodawcy, iż Prace polegające na projektowaniu oraz produkcji Form wraz z optymalizacją procesów z nimi związanych, stanowią działalność badawczo rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym zarówno do końca września, jak i od 1 października 2018 r., która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT.

-Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 lipca 2019 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.232.2019.1.WM, w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko Wnioskodawcy: „Realizowane przez Wnioskodawcę projekty z obszaru Zlecenia dążą do stworzenia całkowicie nowej Formy oraz Maszyn, natomiast z obszaru Optymalizacje do ulepszenia procesu produkcyjnego wpływającego na finalną efektywność procesów produkcyjnych. Bez znaczenia pozostaje więc to, że produkt jest wykonywany na zlecenie Klienta, bowiem Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych informacji bądź wstępnych założeń dot. Formy. Wnioskodawca otrzymuje jedynie parametry Elementu, pod który dana Forma ma być stworzona. Zostały więc spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 5a pkt 38 i pkt 40 Ustawy PIT. W rezultacie uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w  art. 26e Ustawy PIT.”

-Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2019., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.73.2019.2.MO, w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko Wnioskodawcy: „W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym realizowane przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe stanowią badania przemysłowe i prace rozwojowe, o których mowa powyżej, ponieważ:

-są nakierowane na zdobycie nowej wiedzy w celu opracowania nowych lub znacznie ulepszonych technologii do produkcji form wtryskowych. Badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku stymulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach prototypów lub,

-wykorzystują dostępną wiedzę do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych technologii do produkcji form wtryskowych (z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany), w szczególności opracowania prototypów, które można wykorzystać do celów komercyjnych.

(...) W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, realizowane przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26. w zw. z art. 4a pkt 27 lit. c i art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.”

Stanowisko organu interpretacyjnego w zakresie Innowacji:

-Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 czerwca 2020 r.: „Jak wskazano we wniosku, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje prace rozwojowe, które dotyczą projektowania nowych produktów, wytwarzania prototypów zaprojektowanych produktów oraz wdrażanie nowych technologii. Działalność Wnioskodawcy jest podejmowana w sposób systematyczny i ciągły. Jej celem jest udoskonalanie produktów głównie na podstawie sygnałów od klientów oraz praca nad nowymi produktami. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej.”

Stanowisko organu interpretacyjnego w zakresie Optymalizacji:

-Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 maja 2020 r., sygn. 0111- KDIB1-3.4010.89.2020.1.BM, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy w zakresie: „Odnosząc powyższe do projektów realizowanych przez Spółkę w ramach obszarów B+R, należy zauważyć, że wszystkie projekty: (...)

mają na celu optymalizację procesu wytwórczego poprzez minimalizowanie kosztów, maksymalizowanie zysku, obniżenie pracochłonności, wzrost produktywności, optymalizację zużycia materiałów i surowców (energia elektryczna itp.) przy jednoczesnym utrzymaniu, bądź podniesieniu poziomu jakości produkcji, zwiększeniu wydajności poprzez automatyzację procesu, wprowadzaniu nowych systemów zarządzania, a także projektów mające za zadanie zmniejszenie zużycia energii czy optymalizację ilości odpadów itp., które znacznie poprawiają/poprawią konkurencyjność Klientów Spółki w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami w danej branży.

Mając powyższe na uwadze, podejmowane przez Spółkę projekty z obszarów B+R będą spełniały definicję „prac rozwojowych.”

-Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.567.2018.1.AN, w której za prawidłowe potwierdzone zostało uznanie za prace badawczo-rozwojowe czynności odnoszących się do realizacji w ramach Grupy 1 projektów realizowanych na zamówienie Klienta lub na wewnętrzne potrzeby podmiotu: „Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym obszary prowadzonej działalności oraz opisany sposób prowadzenia projektów w ramach Grupy 1, z uwzględnieniem jego poszczególnych etapów, mogą być zakwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, a w szczególności mogą stanowić badania aplikacyjne i prace rozwojowe, o których mowa w art. 4a pkt 27 lit. b i pkt 28 ustawy o CIT, uprawniające Spółkę do korzystania z ulgi B+R określonej w art. 18d ustawy o CIT.”

Z powyższych względów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż czynności podejmowane w ramach projektów z Obszarów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT. Co istotne, zostało to potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych wydanych dla udziałowców Spółki, w stanie prawnym obowiązującym do końca kwietnia 2021 roku, tj. do momentu, kiedy to udziałowcy Spółki byli podatnikami podatku dochodowego. Co prawda interpretacje, o których mowa powyżej, zostały wydane na gruncie przepisów Ustawy PIT, niemniej jednak są one powielone w Ustawie CIT.

Ad. 2.

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 pkt 1a Ustawy CIT wskazał, że kosztami kwalifikowanymi są poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „Ustawa ZUS”), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Dodatkowo, stosownie do art. 18d ust. 5 Ustawy CIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

-w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

-w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a -150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

-w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 Ustawy CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 Ustawy CIT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2.nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową;

2a. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3.ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1,2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, stosownie do art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 3k Ustawy CIT, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 Ustawa CIT).

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c (art. 15 ust. 4 Ustawy CIT).

Natomiast w rozumieniu z art. 15 ust. 4d Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4g Ustawy CIT, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 Ustawy PIT, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Zgodnie z art. 15 ust. 4h Ustawy CIT, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1)z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;

2)z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 Ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z brzmieniem art. 16b ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

  a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

  b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

  c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a Ustawy CIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów;

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

W świetle przywołanych regulacji należy stwierdzić, że aby Wnioskodawcy przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT;

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 Ustawy CIT;

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, Wnioskodawca wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w Ustawie CIT;

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie;

-Wnioskodawca w roku podatkowym, za który ma być zastosowana ulga badawczo-rozwojowa, nie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, oraz nie zamierza z niego skorzystać w latach kolejnych.

Przenosząc wyżej przytoczone przepisy oraz warunki, które musi spełnić podatnik, aby być uprawnionym do skorzystania z ulgi podatkowej na grunt analizowanej sprawy, Wnioskodawca spełnia wszystkie powyższe wymagania. W ocenie Wnioskodawcy, poniesione wydatki są związane z działalnością badawczo-rozwojową (Obszary B+R), koszty te stanowią również koszty uzyskania przychodu (jedynym wyjątkiem będą koszty na Maszyny i Maszyny Pomocnicze oraz Formy, później przyjęte jako środki trwałe), wszystkie koszty mieszczą się w katalogu zamkniętym. Ponadto, koszty zostały wyodrębnione (co zostało wskazane w opisie stanu faktycznego), ale nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca planuje również wykazać kwotę podlegającą odliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym w załączniku CIT/BR.

Zajmowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach organów podatkowych. Wnioskodawca pragnie przywołać poniżej fragmenty interpretacji indywidualnych, odnoszących się do każdego z rodzajów kosztów, które ponosi w ramach realizacji projektów z Obszarów B+R.

1.Pracownicy.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że prawo do uznania wynagrodzenia Pracowników zaangażowanych w prace z Obszarów B+R wynika z literalnego brzmienia przepisów, art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT. Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na wynagrodzenia Pracowników biorących udział w realizacji projektów z Obszarów B+R została wielokrotnie potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w:

-Interpretacji Indywidualnej z dnia 25 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.441.2019.1.JKT: „Zatem, poniesione przez Spółkę koszty osobowe związane z zatrudnianiem osób realizujących działalność badawczo-rozwojową Spółki, tj. koszty związane z:

-wynagrodzeniem podstawowym;

-wynagrodzeniem za nadgodziny;

-ekwiwalentami za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, przyznawanymi na podstawie art. 171 § 1 Kodeksu pracy w przypadku niewykorzystania przez pracownika przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy;

-premiami przyznawanymi na podstawie wewnętrznych regulaminów Spółki

mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w proporcji czasu pracy poświęconego przez danego pracownika na realizację działalności B+R w ogólnym czasie pracy tego pracownika w danym miesiącu lub w takiej części w jakiej czas przeznaczony na wskazane usługi pozostaje do całości czasu przeznaczonego na wykonywanie usługi”.

-Interpretacji Indywidualnej z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.73.2019.2.MO: „Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania za koszty kwalifikowane kosztów takich jak wynagrodzenie zasadnicze, dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. O systemie ubezpieczeń społecznych, określone w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, należy uznać za prawidłowe.”

-Interpretacji Indywidualnej z dnia 15 lipca 2019 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.232.2019.1.WM, w której organ interpretacyjny uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie uznania za koszty kwalifikowane wydatków ponoszonych na wynagrodzenia Pracowników biorących udział w realizacji projektów z Obszaru B+R, w tym zarówno pracowników tworzących projekty, koncepcje itp., jak i pracowników produkcyjnych, tj. montujących Maszyny oraz Narzędzia będące przedmiotem prac badawczo-rozwojowych.

W związku z powyższym, nie jest sporne zaliczenie wynagrodzeń Pracowników za realizację prac w ramach Obszarów B+R do kosztów kwalifikowanych. Osoby te bowiem zajmują się tworzeniem projektów, obróbką materiałów, montażem oraz świadczą kompleksową pomoc przy budowie Form, Maszyn, Maszyn Pomocniczych i Produktów, będących przedmiotem działalności Obszarów B+R, prowadzonej przez Spółkę.

2.Materiały oraz surowce.

Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na materiały oraz surowce, które są następnie wykorzystywane do działań badawczo-rozwojowych również wynikają z literalnego brzmienia przepisów, nie mniej jednak, na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca pragnie przytoczyć stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przedstawione w:

-Interpretacji Indywidualnej z dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.525.2019.1.MBD, jak również w Interpretacji Indywidualnej z dnia 17 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.526.2019.1.BM: „Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że nabyte materiały i surowce niezbędne do wykonania form wtryskowych jak i nabycie form wtryskowych od zewnętrznych dostawców, które są wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, mogą stanowić koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.”

-Interpretacji Indywidualnej z dnia 25 październik 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.441.2019.1.JKT: „W ocenie tut. organu, wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia materiałów, surowców i narzędzi bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, należy stwierdzić, że wydatki te stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisach.”

Z powyższych względów, wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie materiałów i surowców, które są wykorzystywane do realizacji projektów z Obszarów B+R stanowią koszty kwalifikowane.

3.Amortyzacja środków trwałych.

Zaliczanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych do kosztów kwalifikowanych od sprzętu wykorzystywanego wyłącznie do prac badawczo-rozwojowych wynika wprost z przepisów, to samo tyczy się sprzętu oraz maszyn, które są tylko częściowo wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych. W takim wypadku kosztem kwalifikowanym będzie tylko część wydzielona procentowo, na podstawie czasu użytkowania maszyny na prace badawczo-rozwojowe. Na potwierdzenie powyższego można przytoczyć m.in. Interpretację Indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.441.2019.1.JKT: „Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w części w jakiej są wykorzystywane do Działalności B+R. ”

Zatem odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, które są w Spółce wykorzystywane do realizacji projektów z Obszarów B+R również będą stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 Ustawy CIT.

Odnosząc się natomiast do Form, Maszyn i Maszyn Pomocniczych, które powstają w Spółce w wyniku realizacji projektów z Obszarów B+R i są przyjmowane do ewidencji środków trwałych, koszty kwalifikowane będą rozpoznawane wraz z odpisami amortyzacyjnymi tych środków trwałych. Koszty kwalifikowane będą stanowiły wydatki poniesione na ich wytworzenie w części nieprzekraczającej wartości odpisu. Przy czym, kosztem kwalifikowanym nie będą odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tych środków trwałych, lecz wydatki na ich wytworzenie w zakresie w jakim są to wydatki o których mowa w art. 18d ust. 2 Ustawy o CIT. Powyższe potwierdzają indywidualne interpretacje prawa podatkowego, np. interpretacja indywidualna z dnia 18 marca 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1 3.4010.51.2019.1.MO).

Zdaniem Wnioskodawcy, Koszty Projektów stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT. Co istotne, zostało to potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych wydanych dla udziałowców Spółki, w stanie prawnym obowiązującym do końca kwietnia 2021 roku, tj. do momentu, kiedy to udziałowcy Spółki byli podatnikami podatku dochodowego. Co prawda interpretacje, o których mowa powyżej, zostały wydane na gruncie przepisów Ustawy PIT, niemniej jednak są one powielone w Ustawie CIT.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „Ustawa o CIT”),

Stosownie do art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r.,

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r.,

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r., poz. 1669, dalej: „Ustawa wprowadzająca”), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie z 1 października 2018 r.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

 a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

 b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Na podstawie art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

 1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Na podstawie art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.

Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

Stosownie do treści art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

Zgodnie z art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

Ponadto, w myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a-150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Z art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wynika, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Zgodnie natomiast z art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.,

Według brzmienia art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p. obowiązującego od 1 stycznia 2022 r.,

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p.,

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.). Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zgodzić się należy, że przedstawiona we wniosku działalność w zakresie realizacji projektów z Obszarów B+R spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p., a w konsekwencji przysługuje Państwu prawo do skorzystania z odliczenia w ramach ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ww. ustawy.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest także kwestia ustalenia, czy wynagrodzenia wypłacane pracownikom biorącym udział w realizacji projektów z Obszarów B+R stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.

Odnosząc się do kwestii uznania wskazanych przez Wnioskodawcę kosztów wynagrodzeń pracowników za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., należy wskazać, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”),

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.,

Biorąc pod uwagę treść ww. przepisów, a także opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy wskazać, że wynagrodzenia wypłacane pracownikom biorącym udział w realizacji projektów z Obszarów B+R oraz składki, tj.:

-wynagrodzenia zasadnicze,

-wynagrodzenia za godziny nadliczbowe,

-różnego rodzaju dodatki,

-nagrody,

-ekwiwalenty za niewykorzystany urlop,

a ponadto, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, mogą stanowić koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1, 1a u.p.d.o.p. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (okresie rozliczeniowym) oraz w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia danym miesiącu.

Odnosząc się z kolei do kwestii odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wydatków na nabycie materiałów oraz surowców wskazanych w pkt 2 wniosku, należy przytoczyć powołany już wyżej art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach u.p.d.o.p., stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).