2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2017 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 czerwca 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, wartości początkowej środka trwałego. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 września 2017 r. (wpływ 11 września 2017 r). Treść wniosku jest następująca:

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(...) S.A. otrzymuje nieodpłatnie obiekty (...) na podstawie zawieranych umów w ramach usunięcia kolizji z inwestycjami drogowymi prowadzonymi przez (...). Do przeprowadzenia nieodpłatnego przekazania podpisywana jest umowa z (A), wydawana uchwała Zarządu Spółki na nieodpłatne przejęcia prawa do nakładów. Na podstawie otrzymanego od A. dokumentu PT Wnioskodawca przyjmuje na stan nakłady na wybudowany obiekt (...). Zarówno w umowach na nieodpłatne przekazanie, jak i w podjętych przez Zarząd Wnioskodawcy uchwałach są wskazane wartości brutto przekazywanych środków trwałych, natomiast dokument PT oprócz wartości brutto ma wskazane także dotychczasowe ich umorzenie. Wartość początkową nabywanych nieodpłatnie środków trwałych koryguje (zmniejsza) do ich wartości rynkowej z dnia nabycia ich dotychczasowe umorzenie, tzn. wartość rynkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych stanowi różnica pomiędzy wartością brutto a ich dotychczasowym umorzeniem.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi. W związku z tym pismem z dnia 22 sierpnia 2017 r. Nr 0114-KDIP2-3.4010.149.2017.1.PS na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie stanu faktycznego poprzez udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

‒Co oznacza stwierdzenie, że Wnioskodawca „przyjął na stan nakłady na wybudowany obiekt (…)”? Czy oznacza to przyjęcie środka trwałego/ kilku środków trwałych? Jakich?;

‒Co oznacza określenie „dokument PT” oraz wskazanie jego treści (czego dokładnie dotyczy)?;

‒Czy nabyte nieodpłatnie nakłady/środki trwałe są wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą?;

Pismem z dnia 16 lutego 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek, udzielając odpowiedzi na nw. pytania tut. Organu

W piśmie z dnia 1 września 2017 r. (data wpływu 11 września 2017 r.) Spółka odpowiadając na zawarte w wezwaniu z dnia 22 sierpnia 2017 r. pytania wskazała, że:

Ad 1.

Stwierdzenie "przyjął na stan nakłady na wybudowany obiekt (…)" oznacza wprowadzenie przez Spółkę otrzymanych nieodpłatnie wybudowanych obiektów (…) stanowiących środki trwałe w Spółce do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przykładowo: wiadukt (…) (obiekt pod nazwą (...), symbol KŚT 223, w ciągu linii ...), wiadukt ... (obiekt pod nazwą .(…), symbol (…), w ciągu...).

Ad 2.

Dokument PT otrzymany od A. – to dokument księgowy potwierdzający nieodpłatne otrzymanie i wprowadzenie środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialmych i prawnych. Treść dokumentu PT składa się z: nazwa środka trwałego, symbol klasyfikacji rodzajowej, nr inwentarzowy, typ amortyzacji, stopa %, współczynnik, wartość początkowa (zł), umorzenie (zł), uwagi, przekazujący, liczba załączników, data, przyjmujący.

Ad 3.

Nabyte nieodpłatnie przez Spółkę nakłady/środki trwałe są wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Pytanie

Co stanowić będzie dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wartość początkową nabytych przez Spółkę nieodpłatnie środków trwałych w kontekście przedstawionego stanu faktycznego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej również: „updop”), za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Z powyższego wynika, że w przypadku nabywanych nieodpłatnie środków trwałych wartość początkową dla celów dokonywania amortyzacji podatkowej stanowi ich wartość rynkowa z dnia nabycia. W przypadku jednak, gdy umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, to dla celów ustalenia wartości początkowej należy zastosować wartość wynikającą z umowy o nieodpłatnym przekazaniu.

Jak wskazano w stanie faktycznym, w dokumentach PT wystawionych w związku z zawieranymi umowami nieodpłatnego przeniesienia nakładów przekazujący wskazuje wartość początkową i dotychczasowe umorzenie nieodpłatnie przekazanych środków trwałych, które koryguje (zmniejsza) wartość początkową do wartości rynkowej tych środków trwałych.

Skoro w przypadku nabywanych nieodpłatnie środków trwałych wartość początkową dla celów dokonywania amortyzacji podatkowej stanowi ich wartość rynkowa z dnia nabycia (chyba że umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości), to Wnioskodawca określając dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wartość początkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych obowiązany jest więc uwzględnić ich dotychczasowe umorzenie, ponieważ jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym, koryguje ono (obniża) wartość brutto nabytych nieodpłatnie środków trwałych do ich wartości rynkowej z dnia nabycia, tzn. wartość rynkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych stanowi różnica pomiędzy wartością brutto a ich dotychczasowym umorzeniem. W przypadku jednak, gdy umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, to dla celów ustalenia wartości początkowej należy zastosować wartość wynikającą z umowy o nieodpłatnym przekazaniu.

W piśmie z dnia 1 września 2017 r. (data wpływu 11 września 2017 r.) Spółka odpowiadając na zawarte w wezwaniu z dnia 22 sierpnia 2017 r. pytanie w zakresie doprecyzowania własnego stanowiska, które brzmiało:

‒Jaką dokładnie wartość Spółka zamierza uznać za wartość początkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych:

‒czy będzie to wartość rynkowa, której definicję dla potrzeb m. in. ustalania wartości początkowej zawiera art.14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym

od osób prawnych i którą Spółka zaliczyła do przychodów podatkowych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 12 ust. 5 ustawy?

‒czy będzie to różnica pomiędzy wartością początkową a dotychczasowym umorzeniem środków trwałych wynikająca z ewidencji A?

‒czy powyższe wartości będą tożsame?

wskazała:

Spółka za wartość początkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych uznaje wartość rynkową z dnia nabycia chyba że umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Przez wartość rynkową środków trwałych Spółka uznaje wartość początkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych pomniejszoną o dotychczasowe umorzenie środków trwałych wynikające z ewidencji A.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 3 października 2017 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP2-3.4010.149.2017.2.PS, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 9 października 2017 r.

Skarga na interpretację indywidualną

25 października 2017 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła 31 października 2017 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 27 września 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 3955/17.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 7 grudnia 2021 r. sygn. akt II FSK 863/19 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 7 grudnia 2021 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

‒uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny/Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku/wyrokach;

‒ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów.

Co do zasady, wydatki na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do odpłatnego zbycia tych składników (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych). Wydatki te mogą być odniesione w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi (art. 15 ust. 6 ww. ustawy).

Środki trwałe oraz wartości niematerialne zostały wyliczone oraz scharakteryzowane w art. 16a-16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 16d ust. 2 ww. ustawy:

składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w oparciu o przepis art. 16g ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy podatkowej:

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Z powyższego wynika, że w przypadku nabywanych nieodpłatnie środków trwałych wartość początkową dla celów dokonywania amortyzacji podatkowej stanowi ich wartość rynkowa z dnia nabycia. W przypadku jednak, gdy umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, to dla celów ustalenia wartości początkowej, należy zastosować wartość wynikającą z umowy o nieodpłatnym przekazaniu.

Omawiany przepis wskazuje, że decydujące znaczenie ma wartość rynkowa z dnia nabycia, chociaż stronom umowy pozostawiono w tym zakresie swobodę pozwalając na określenie wartości składnika majątku w wysokości niższej od wartości rynkowej.

Ponadto, stosownie do art. 16g ust. 12 updop:

Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy

Wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że:

1.Otrzymują Państwo nieodpłatnie obiekty (...) na podstawie zawieranych umów w ramach usunięcia kolizji z inwestycjami drogowymi prowadzonymi przez A.

2.Na podstawie otrzymanego od A. dokumentu PT przyjmują Państwo na stan nakłady na wybudowany obiekt (...), tj. wprowadzają Państwo do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymane nieodpłatnie wybudowane obiekty (...) stanowiące środki trwałe w Spółce.

3.Wartość początkową nabywanych nieodpłatnie środków trwałych koryguje (zmniejsza) do ich wartości rynkowej z dnia nabycia ich dotychczasowe umorzenie, tzn. wartość rynkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych stanowi różnica pomiędzy wartością brutto a ich dotychczasowym umorzeniem.

4.Dokument PT otrzymany od A. – to dokument księgowy potwierdzający nieodpłatne otrzymanie i wprowadzenie środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialmych i prawnych.

5.Nabyte nieodpłatnie przez Spółkę nakłady/środki trwałe są wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Skoro, z uzupełnienia wniosku wynika, że „(...) przez wartość rynkową środków trwałych uznają Państwo wartość początkową nabytych nieodpłatnie środków trwałych pomniejszoną o dotychczasowe umorzenie środków trwałych wynikające z ewidencji A”, oznacza to, że dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wartość początkową nabytych przez Państwa nieodpłatnie środków trwałych w kontekście przedstawionego stanu faktycznego będzie stanowiła wartość rynkowa, wynikającą z dokumentu PT (wartość początkowa pomniejszona o dotychczasowe umorzenie).

Tym samym, Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zaznaczyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Maja Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).