Czy dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę na podstawie Zezwoleń podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE również w przypadku świadczenia przez niektórych pracowników pracy w formie zdalnej?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę na podstawie Zezwoleń podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE również w przypadku świadczenia przez niektórych pracowników pracy w formie zdalnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

- Charakterystyka działalności Spółki.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu wyspecjalizowanych usług outsourcingowych (ang. Business Process Outsourcing, dalej: „BPO”), konsultingowych i technologicznych (...). Spółka wspiera klientów m.in. w procesach: zarządzania danymi (...) oraz zarządzania ryzykiem. Wnioskodawca współpracuje z (...).

Siedziba Spółki znajduje się w X., gdzie znajduje się także jej biuro wraz z infrastrukturą niezbędną do wykonywania działalności gospodarczej (przestrzeń biurowa wraz z wyposażeniem w postaci między innymi komputerów, biurek, telefonów, drukarek). Spółka posiada oddziały w W., K. i P.

Niniejszy wniosek dotyczy jednak wyłącznie działalności przypisanej do siedziby Spółki w X.

W dniu 4 lipca 2013 r. Spółka (działająca uprzednio pod nazwą (…) sp. z o.o.) uzyskała zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1670, ze zm., dalej: „ustawa o SSE”), na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (zezwolenie nr 225 z (…); dalej: „Zezwolenie”).

Zezwolenie dotyczy prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, obejmująca świadczenie:

-usług w zakresie audytu finansowego (kategoria Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”): 69.20.1),

-usług rachunkowo-księgowych (kategoria PKWiU: 69.20.2),

-usług w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (grupa PKWiU: 72.2),

-usług związanych z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usług powiązanych (grupa PKWiU: 62.0), z wyłączeniem oryginałów gier komputerowych (podkategoria PKWiU: 62.01.21).

W Zezwoleniu ustalone zostały warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, po których spełnieniu Spółka była i jest upoważniona do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej również: „CIT”) na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), tj.:

-poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w wysokości co najmniej 2.470.000,00 złotych w terminie do 30 września 2015 r.

-zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 1456 osób (za okres pełnych 12 miesięcy poprzedzających dzień wydania Zezwolenia), poprzez zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 260 nowych pracowników w terminie do dnia 30 września 2015 r. i utrzymanie na terenie Strefy zatrudnienia na poziomie łącznie co najmniej 1716 pracowników w terminie do dnia 30 września 2020 r.,

-zakończenie inwestycji w terminie do 30 września 2015 roku.

Spółka spełniła warunki określone w Zezwoleniu.

W celu prawidłowego ustalenia zasad korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z opodatkowania CIT działalności prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej również:  „SSE”), działalność ta została wydzielona organizacyjnie. Zgodnie z § 5 ust. 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 121 ze zm.), Spółka prowadzi ewidencję rachunkową umożliwiającą wydzielenie zakresu działalności objętej zwolnieniem, wykonywanej przez jej pracowników na podstawie Zezwolenia oraz pozostałej działalności.

W związku ze spełnieniem warunków wynikających z Zezwolenia, wykonywaniem działalności gospodarczej na terenie SSE w zakresie określonym w Zezwoleniu, oraz ewidencyjnym wydzieleniem działalności wykonywanej w SSE, Spółka korzystała w 2020 r. i nadal korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Pula pomocy publicznej przysługującej Spółce w związku z uzyskanym Zezwoleniem nie została dotychczas w pełni wykorzystana.

Dodatkowo, w dniu 30 grudnia 2016 r. zarząd SSE udzielił Spółce kolejnego zezwolenia nr 302 (dalej: „Zezwolenie nr 302”) na prowadzenie działalności na terenie SSE obejmującej:

-usługi w zakresie księgowości (PKWiU 69.20.23);

-pozostałe usługi rachunkowo-księgowe (PKWiU 69.20.29);

-usługi w zakresie audytu finansowego (PKWiU 69.20.10);

-usługi sprawdzania rachunków (PKWiU 69.20.21);

-usługi sporządzania listy płac (PKWiU 69.20.24);

-usługi przetwarzania danych (PKWiU 63.11.11);

-usługi centrów telefonicznych (PKWiU 82.20.1);

-usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk technicznych, z wyłączeniem biotechnologii (PKWiU 72.19.33);

-usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk ekonomicznych (PKWiU 72.20.5);

-usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania (PKWiU 62.01.11);

-usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych (PKWiU 62.01.12);

-usługi związane z doradztwem w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 62.02.10);

-usługi związane z doradztwem zakresie oprogramowania komputerowego (PKWiU 62.02.20);

-usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (PKWiU 62.09.30);

-usługi związane z zarządzaniem siecią (PKWiU 62.03.12);

-usługi związane z zarzadzaniem systemami informatycznymi (PKWiU 62.03.12);

-pozostałe usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, gdzie indziej nieskalsyfikowane (PKWiU 69.09.20)

-usługi w zakresie udostępniania oprogramowania użytkowego (PKWiU 63.11.13);

-usługi związane z wydawaniem pozostałego oprogramowania (58.29), z wyłączeniem usług licencyjnych związanych z - nabywaniem praw do korzystania z programów komputerowych, określonych grupowaniem 58.29.5;

-pozostałe usługi w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 71.20.19.0).

Zezwolenie oraz Zezwolenie nr 302 dalej łącznie określane są jako „Zezwolenia”.

Jednym z warunków przewidzianych w treści Zezwolenia nr 302 jest zwiększenie i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 2837 pracowników do dnia 30 września 2026 r.

-  Dostosowanie sposobu prowadzenia działalności do ograniczeń wywołanych epidemią COVID-19.

Jak wskazano powyżej, działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę obejmuje świadczenie wyspecjalizowanych usług BPO, konsultingowych i technologicznych na rzecz klientów z całego świata. Działalność ta wykonywana jest co do zasady przy użyciu infrastruktury biurowej stanowiącej wyposażenie siedziby Spółki takiej, jak w szczególności telefony, komputery, drukarki i inne sprzęty biurowe.

Z uwagi na okoliczności niezależne od Spółki, tj. pandemię wirusa SARS-COV-2, w roku podatkowym trwającym od 1 kwietnia 2020 r. do 31 marca 2021 r. Spółka była zmuszona dostosować swoją działalność m.in. do:

-     reżimu sanitarnego wprowadzonego w zakładach pracy na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. z 2020 r., poz. 566), w tym: zapewnienia odległości 1,5 m od poszczególnych stanowisk pracy;

-     ograniczeń w przemieszczaniu się ustanowionych m.in. na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 marca 2020 r. zmieniającym rozporządzenie Ministra Zdrowia z 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz. U. 2020 poz. 522) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. z 2020 r., poz. 861),

-     ograniczeń związanych z przemieszczaniem transportem zbiorowym (pojazdami powyżej 9 osób, transportem publicznym) wprowadzonych Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. 2020 poz. 878);

-     ograniczeń związanych z kierowaniem pracowników Spółki na kwarantannę, wynikających m.in. z rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz. U. z 2020 r., poz. 491), a także do

-     szeregu innych ograniczeń wynikających z licznych aktów prawnych związanych ze zwalczaniem epidemii SARS-COV-2.

Dążąc do zapewnienia ciągłości prowadzonej działalności gospodarczej oraz w oparciu o art. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842 ze zm., dalej: „ustawa o COVID”) Spółka poleciła pracownikom wykonywanie pracy zdalnej.

W konsekwencji, istotna (zmienna w czasie) liczba pracowników Spółki wykonujących uprzednio pracę z biura w X, mogła być zmuszona (na przestrzeni roku podatkowego Spółki trwającego od 1 kwietnia 2020 r. do 31 marca 2021 r.) oraz nadal może być zmuszona świadczyć pracę w trybie zdalnym. Formalnie miejscem pracy w tym okresie pozostawała i pozostaje siedziba Spółki.

Pytanie

Czy dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę na podstawie Zezwoleń podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE również w przypadku świadczenia przez niektórych pracowników pracy w formie zdalnej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę, na podstawie Zezwoleń podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE również w przypadku świadczenia przez niektórych pracowników pracy w formie zdalnej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Podstawą korzystania ze zwolnienia jest posiadanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć jednak wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z przepisami ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t.j. Dz. U z 2021 r., poz. 743).

Celem funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych jest przyspieszenie rozwoju gospodarczego części terytorium kraju poprzez realizację nowych inwestycji i tworzenie nowych miejsc pracy. Uzyskanie przez Spółkę Zezwolenia miało przyczynić się m.in. do utworzenia nowych miejsc pracy i utrzymania zatrudnienia na poziomie wskazanym w Zezwoleniu.

Zwiększenie i utrzymanie odpowiedniego poziomu zatrudnienia jest także warunkiem korzystania z Zezwolenia nr 302.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT zwolnienie z CIT przysługuje podatnikowi z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej zarówno na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią należy dokonać dla celów podatkowych rozgraniczenia obydwu działalności. Działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność również poza jej obszarem.

Co jednak istotne, wykonywanie działalności na terenie SSE nie powinno być utożsamiane z nieprzerwaną, fizyczną obecnością pracowników na obszarze strefy. Obsługa biznesowa, a nawet standardowa działalność produkcyjna, częstokroć oznacza wykonywanie przez pracowników części czynności poza terytorium SSE. Naturalnymi zjawiskami w każdym przedsiębiorstwie są delegacje pracowników, podróże służbowe, czy praca zdalna części załogi. Żadne z tych zjawisk nie oznacza jednak przeniesienia miejsca prowadzenia przez dany podmiot (w tym - Spółkę) działalności gospodarczej poza obszar SSE.

W przypadku Spółki, działalność pracowników jest co do zasady skupiona wokół infrastruktury biurowej, która znajduje się na terenie strefy. Na terenie SSE znajduje się też miejsce pracy, w którym na każde wezwanie pracodawcy pracownik powinien się stawić.

Jak wskazuje się w rozstrzygnięciach organów podatkowych, nawet przeniesienie pewnych czynności funkcjonalnie związanych z działalnością strefową poza SSE nie uniemożliwia korzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla dochodu z działalności strefowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego - przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 listopada 2008 r., nr IPPB3/423-1195/08-4/KB, w której wskazano, że: „Korzystanie z magazynów usytuowanych poza obszarem specjalnej strefy ekonomicznej, należących do innych spółek z grupy albo od podmiotów trzecich, nie stanowi częściowego przeniesienia działalności gospodarczej poza obszar strefy” (por także: interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 18 października 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.446.2018.1.JKT, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 czerwca 2018 r., nr 0114-KDIP2- 3.4010.118.2018.1.MS, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 sierpnia 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.178.2017.1.JKT).

Analogicznie, w sytuacji gdy Spółka w sposób ciągły prowadzi działalność na terenie SSE (tam bowiem pozostaje jej siedziba oraz dostępna dla pracowników infrastruktura biurowa), a jedyna zmiana polega na umożliwieniu pracownikom Spółki pracy zdalnej, w ocenie Spółki nie dochodzi do przeniesienia działalności gospodarczej poza obszar strefy. Praca zdalna ma bowiem bezpośredni związek z działalnością podstawową Spółki prowadzoną w SSE.

Należy przy tym podkreślić, że wprowadzenie przez Spółkę systemu pracy zdalnej wymuszone zostało wejściem w życie szeregu przepisów związanych z epidemią wirusa SARS -COV-2. Co więcej, zgodnie z art. 3 ustawy o COVID-19, od marca 2020 r. pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna). Nowelizacja ustawy, która weszła w życie 5 września 2020 r. przewiduje także, że pracodawca może również polecić pracownikowi wykonywanie pracy zdalnej w celu przeciwdziałania COVID-19 przez czas oznaczony, w okresie 3 miesięcy po odwołaniu obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.

Warto wskazać, że na brak wpływu ograniczeń związanych z pandemią COVID-19 na sytuację podatkową podmiotów wskazują także wytyczne publikowane w tym zakresie przez OECD.

W myśl pkt 36 Zaktualizowanych wytycznych OECD w zakresie umów podatkowych i skutków pandemii COVID-19 (Updated guidance on tax treaties and the impact of the COVID-19 pandemic, 21 stycznia 2021 r, źródło, https://www.oecd.org/coronavirus/policy- responses/updated-guidance-on-tax-treaties-and-the-impact-of-the-covid-19-pandemic-df42be07/, dostęp: 25 sierpnia 2021 r.), ograniczenia związane z epidemią COVID-19 oraz przemieszczaniem się pracowników nie powinny mieć samoistnie wpływu na potencjalną zmianę rezydencji podatkowej podmiotów. Aby określić rezydencję podatkową podmiotów należy zbadać wszystkie istotne fakty i okoliczności w celu określenia „zwykłego” miejsca efektywnego zarządzania, a nie tylko te, które dotyczą wyjątkowego okresu, takiego jak pandemia COVID-19.

Mając na uwadze powyższe, analogicznie, wykonywanie pracy w formie zdalnej przez część pracowników Spółki nie powinno skutkować uznaniem, że działalność gospodarcza Spółki prowadzona jest w tym zakresie poza SSE. W konsekwencji, Spółka powinna być uprawniona do traktowania dochodu uzyskiwanego z działalności objętej Zezwoleniami za dochód zwolniony z opodatkowania CIT.

Zmianie nie uległ bowiem ani przedmiot działalności Spółki objętej Zezwoleniem, ani zasadnicze miejsce prowadzenia takiej działalności.

Warto podkreślić, że od 30 czerwca 2018 r. do polskiego porządku prawnego wprowadzono nowe zasady korzystania z preferencji związanych z realizacją przez przedsiębiorców nowych inwestycji. Zgodnie z ustawą z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162 ze zm.; dalej: ustawa o wspieraniu nowych inwestycji) został wprowadzony nowy program wsparcia - tzw. „Polska Strefa Inwestycji” (dalej: „PSI”), który docelowo ma zastąpić system preferencji udzielanych przez SSE. PSI umożliwia korzystanie z preferencji podatkowych również w przypadku prowadzenia przez podatników działalności gospodarczej poza obszarem SSE.

Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

„Istotną barierą w korzystaniu ze zwolnień podatkowych dla nowych inwestycji, w szczególności dla przedsiębiorców planujących mniejsze inwestycje i przedsiębiorców polskich, jest powiązanie możliwości pozyskania zwolnienia z inwestycją realizowaną na określonym, wcześniej wyodrębnionym organizacyjnie, terenie, czyli w specjalnej strefie ekonomicznej”;

„Intencją projektodawcy (...) jest (...) stworzenie mechanizmu umożliwiającego korzystanie przez przedsiębiorców ze wsparcia na obszarze całego kraju”;

„W odpowiedzi na zidentyfikowane (...) problemy powstałe na gruncie obowiązującej ustawy o SSE proponuje się wprowadzenie następujących rozwiązań: a) Całkowite odejście od ograniczeń terytorialnych dotyczących możliwości uzyskania wsparcia w formie zwolnienia od podatku dochodowego”;

„W przeciwieństwie do rozwiązań przewidzianych w ustawie o SSE ograniczonych do inwestycji realizowanych w konkretnych lokalizacjach, o wsparcie przewidziane w ustawie będą mogli ubiegać się przedsiębiorcy z terenu całego kraju, niezależnie od miejsca prowadzonej działalności gospodarczej”.

Zmiany dokonane na podstawie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji potwierdzają, że celem ustawodawcy jest, aby zwolnienie podatkowe zależne było nie tyle od prowadzenia działalności na określonym terenie, co od spełnienia warunków na jakich udziela się preferencji (poziomu zatrudnienia, przeprowadzonych i zakończonych inwestycji).

Niezależnie od powyższego, brak wpływu pracy zdalnej pracowników na możliwości korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących funkcjonowania podmiotów w SSE potwierdzają m.in. wypowiedzi przedstawicieli Krakowskiego Parku Technologicznego, tj. zarządzającego Polską Strefą Inwestycji (PSI) w Małopolsce i powiecie jędrzejowskim: „Krakowski Park Technologiczny w piśmie skierowanym do Ministerstwa stoi na stanowisku, że wykonywanie pracy w formie zdalnej, bądź telepracy przez pracowników zatrudnionych przez pracodawców strefowych, spełnia warunek prowadzenia działalności na terenie strefy, w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu (...). Pracownicy ci bowiem są zatrudniani przez podmioty posiadające siedzibę wraz z całą lub częściową infrastrukturą na terenie strefy, w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu i tym samym spełniają warunek zwolnienia z podatku dochodowego (...)” (por. https://www.kpt.krakow.pl/baza-wiedzy/, dostęp: 14 lipca 2021 r.).

Zdaniem Spółki, dla oceny możliwości uznania dochodu uzyskiwanego z pracy wykonywanej przez część pracowników Spółki w trybie zdalnym za dochód zwolniony z opodatkowania CIT, istotny jest również cel samego zezwolenia strefowego, którym jest utrzymanie zatrudnienia. Niewątpliwie, to właśnie możliwość wykonywania pracy w takim trybie przyczyniła się do utrzymania zatrudnienia Spółki na poziomie odpowiadającym warunkom określonym z Zezwoleniu.

Reasumując, w ocenie Spółki wykonywanie przez jej pracowników pracy w trybie zdalnym nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Spółki poza teren SSE. Nawet bowiem w takim przypadku, podstawowym miejscem prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pozostaje - wyposażona w niezbędną infrastrukturę - siedziba Spółki, zlokalizowana na terenie SSE. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest przy tym wyłącznie prowadzenie przez Spółkę działalności w strefie - przepis nie wymaga bowiem, aby wszyscy pracownicy przebywali na terenie SSE.

Powyższa interpretacja uwzględnia kontekst systemowy oraz cel przepisów dotyczących ochrony inwestycji podejmowanych na terytorium RP, wyrażony w regulacjach dotyczących PSI.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę na podstawie Zezwoleń podlega zwolnieniu z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT również w przypadku świadczenia przez niektórych pracowników pracy w trybie zdalnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.