
Temat interpretacji
1. Czy w świetle § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 465) nabycie przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego części działki oraz udziału w budynku od Oficyny, wcześniej dzierżawionych od tej firmy, będzie stanowiło wydatki kwalifikowane, których wartość stanowi podstawę do obliczania wysokości zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? 2. Czy powiązanie pomiędzy osobą Romana Oraczewskiego (właściciela Oficyny) a Wnioskodawcą – w związku z posiadaniem udziałów w podmiotach, będących udziałowcami Wnioskodawcy – jest okolicznością, która ma wpływ na prawo do zwolnienia z tytułu poniesienia wydatków kwalifikowanych?
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek przesłany za pośrednictwem epuapu, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:
- w świetle § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 465) nabycie przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego części działki oraz udziału w budynku od O., wcześniej dzierżawionych od tej firmy, będzie stanowiło wydatki kwalifikowane, których wartość stanowi podstawę do obliczania wysokości zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
- powiązanie pomiędzy osobą R.O. (właściciela O.) a Wnioskodawcą – w związku z posiadaniem udziałów w podmiotach, będących udziałowcami Wnioskodawcy – jest okolicznością, która ma wpływ na prawo do zwolnienia z tytułu poniesienia wydatków kwalifikowanych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu zdarzenia przyszłego
P. sp. ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa („Wnioskodawca”), która należy do małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej – prowadzi na terytorium specjalnej strefy ekonomicznej działalność gospodarczą na podstawie zezwolenia z dnia 21 lipca 2016 r., wydanego przez Agencję Rozwoju Przemysłu S.A., tj. podmiotu upoważnionego do wydawania zezwoleń i sprawowania kontroli wypełniania ich warunków na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych w związku z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2009 r. w sprawie powierzenia Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz wykonywania kontroli realizacji warunków zezwolenia.
Zezwolenie określało trzy warunki prowadzenia działalności SSE:
1) poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 465) w wysokości co najmniej (…) zł, w terminie do 31 grudnia 2019 r.;
2) zatrudnienie przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności na terytorium strefy po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 19 pracowników w terminie do 31 grudnia 2019 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie 19 pracowników w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.;
3) zakończenie inwestycji do dnia 31 grudnia 2019 r.
W następnych latach zezwolenie było zmieniane mocą decyzji Ministra Rozwoju z dnia 17 grudnia 2019 r. oraz decyzji Ministra Rozwoju Pracy i Technologii z dnia 4 lutego 2021 r. Pierwsza decyzja stanowiła zmianę pierwszego i trzeciego warunku i polegała na zmianie terminów poniesienia wydatków inwestycyjnych oraz daty zakończenia inwestycji. Obie daty określono na 31 grudnia 2022 r. Druga decyzja zmieniała natomiast terminy w zakresie zatrudnienia (drugi warunek).
Drugi warunek polegający na zatrudnieniu pracowników i utrzymaniu zatrudnienia został spełniony. W zakresie pierwszego i trzeciego warunku terminy jeszcze nie upłynęły. Dotychczas spółka poniosła pewne nakłady, lecz zamierza ponieść kolejne, aby wypełnić limity inwestycyjne określone w zezwoleniu.
W najbliższych miesiącach Wnioskodawca planuje zakupić część nieruchomości od jednoosobowej działalności gospodarczej – O.
R.O. w 1997 r. kupił tę nieruchomość – na którą składa się prawo użytkowania wieczystego do części działki wraz z identycznym udziałem w nieruchomości budynkowej – na rzecz O. Inna część budynku wraz częścią prawa użytkowania wieczystego w 2017 r. była zaś własnością podmiotów niepowiązanych z O. ani Wnioskodawcą. Ostatni właściciel tej części - firma Pr. w 2017 r. sprzedała tę część (tj. lokal wraz z prawem użytkowania wieczystego do części działki oraz częścią nieruchomości wspólnej) na rzecz Wnioskodawcy.
Obecnie Wnioskodawca posiada część nieruchomości budynkowej (lokal) wraz z prawem użytkowania wieczystego części działki na której znajduje się budynek oraz udziałem w nieruchomości wspólnej związanej z lokalem. Natomiast, R. O. (O.) posiada pozostałą część nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego części działki na której znajduje się budynek oraz udziałem w nieruchomości wspólnej.
Obecnie w nieruchomości produkcję prowadzą dwie firmy: Wnioskodawca i firma P.
O. wydzierżawia swoją część nieruchomości na rzecz każdej z firm, głównie na rzecz Wnioskodawcy (P. wykorzystuje jedynie niewielką powierzchnię). O. nie prowadzi działalności produkcyjnej w tej nieruchomości.
Wnioskodawcę reprezentuje P. M. Sp. z o. o., w którego imieniu działa prezes zarządu R.M., niepowiązany więzami rodzinnymi z osobą R. O., B. O. lub I. H.
R. O. jest rozwiedziony z B. O., natomiast I. H. i R. K. są powiązani rodzinnie z B. O. (są rodzeństwem B. O.).
O. zamierza zakończyć całą działalność w przedmiotowej nieruchomości oraz wycofać się ze strefy. Ponieważ nie wykonuje produkcji w strefie, nie ma interesu faktycznego, by posiadać tam nieruchomości. W tym celu, zamierza sprzedać swoją część nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy. Transakcja odbędzie się na warunkach rynkowych. Wnioskodawca przestanie być zatem dzierżawcą tej części nieruchomości, a stanie się właścicielem całej nieruchomości oraz wydzierżawiającym części powierzchni budynku na rzecz spółki P. sp. z o.o. Nieruchomość zostanie w całości zaliczona do składników majątku Wnioskodawcy.
Przedmiotowa część nieruchomości nie jest nabywana w ramach przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.
Cena nabycia i koszt wytworzenia nieruchomości zostanie – na potrzeby określenia kosztów kwalifikowanych – ustalona zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
W całej nieruchomości (również w jej nabytej części) Wnioskodawca będzie prowadził działalność określoną w zezwoleniu strefowym, w szczególności działalność poligraficzną i wydawniczą.
Należy jednocześnie podkreślić, iż zbywana przez O. nieruchomość, ani prawo użytkowania wieczystego nie stanowiły wcześniej wydatku kwalifikowanego w strefie, ani w żaden sposób nie została sfinansowana w formie pomocy publicznej. Były to aktywa trwałe wykorzystywane przez O. B. do produkcji w strefie, jednak ich nabycie nigdy nie było uwzględnione w kwocie poniesionych wydatków kwalifikowanych, stanowiących podstawę do zwolnienia strefowego.
Pytania:
1. Czy w świetle § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 465) nabycie przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego części działki oraz udziału w budynku od O., wcześniej dzierżawionych od tej firmy, będzie stanowiło wydatki kwalifikowane, których wartość stanowi podstawę do obliczania wysokości zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy powiązanie pomiędzy osobą R. O. (właściciela O.) a Wnioskodawcą – w związku z posiadaniem udziałów w podmiotach, będących udziałowcami Wnioskodawcy – jest okolicznością, która ma wpływ na prawo do zwolnienia z tytułu poniesienia wydatków kwalifikowanych?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego części działki oraz udziału w budynku od O., wcześniej dzierżawionych od tej firmy, będzie stanowiło wydatki kwalifikowane, których wartość stanowi podstawę do obliczania wysokości zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przy czym, oceny tej nie zmienia fakt istnienia pośrednich powiązań między R. O. a Wnioskodawcą.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1670), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Stosownie do art. 17 ust. ust. 6c ww. przepisów ust. 1 pkt 34 i 34a nie stosuje się, jeżeli:
1) osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z zawarciem umowy, dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych lub dokonaniem czynności innej niż zawarcie umowy, której efektem jest podejmowanie w sposób sztuczny czynności faktycznych dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
2) czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub
3) podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.
Na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych wielkość pomocy publicznej została określona w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych. Rozporządzenie w szczególności określa warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także minimalną wysokość tych wydatków oraz koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie po dniu 31 grudnia 2000 r.
Stosownie do § 6 ust. 1 pkt 1-2 rozporządzenia za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:
1) ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika.
Stosownie do § 6 ust. 6 rozporządzenia w przypadku gdy przed zakupem przedsiębiorstwa, w stosunku do jego składników udzielono już pomocy publicznej, cena zakupu tych składników nie zalicza się do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.
Stosownie do § 6 ust. 7 rozporządzenia środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe.
Zważywszy, że Wnioskodawca jest tzw. przedsiębiorcą strefowym, działającym na podstawie ważnego zezwolenia strefowego, nie jest dużym przedsiębiorcą, nie nabywa przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części, lecz nabywa prawo użytkowania wieczystego gruntów, środki trwałe (część budynku) wprost wymienione w § 6 rozporządzenia w celu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w zakresie określonym w zezwoleniu strefowym – ma prawo do ujęcia ceny nabycia prawa użytkowania wieczystego oraz środków trwałych (budynku) w kosztach kwalifikowanych, których wysokość ma wpływ na wysokość pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego dochodów osiąganych na terytorium specjalnej strefy ekonomicznej.
Przepisy nie warunkują prawa do ujęcia wydatków w kosztach kwalifikowanych brakiem powiązań między stronami transakcji. Istnienie takich powiązań, w szczególności pośrednich, nie wyłącza automatycznie wydatku z kosztów kwalifikowanych. Należy jednak pamiętać o tzw. małej klauzuli obejścia prawa dotyczącej SSE, określonej w art. 17 ust. ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Jednak czynności dokonywane przez Wnioskodawcę nie będą miały sztucznego charakteru, zakup będzie miał rzeczywisty charakter, a nabycie nie ma na celu uniknięcia lub uchylenia się od opodatkowania. Transakcja zaś będzie dokonana na warunkach rynkowych. Art. 17 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie znajdzie zatem zastosowania.
Przedmiotem nabycia będzie bowiem nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego oraz cześć nieruchomości budynkowej) dotychczas służąca Wnioskodawcy do prowadzenia działalności strefowej, lecz wykorzystywana na podstawie umowy dzierżawy (na marginesie warto dodać, iż koszty dzierżawy potencjalnie również mogą stanowić wydatki kwalifikowane). Zbywca zaś – O. – od dłuższego czasu nie wykonuje produkcji na terenie strefy, a w jej interesie jest wycofanie się ze strefy. Czemu służyć ma sprzedaż nieruchomości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1670, ze zm., dalej: „ustawa o SSE”).
Zgodnie z art. 12 tej ustawy:
dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.
Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE).
Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):
wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1670), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Równocześnie, art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że:
zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 121, dalej: „rozporządzenie”).
Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:
pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:
1) kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2) tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
Przy czym, jak wynika z § 3 ust. 4 rozporządzenia:
przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.
Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia:
za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:
1) ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.
Zgodnie z § 6 ust. 4, 6 i 7 rozporządzenia:
4. cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości;
6. w przypadku gdy przed zakupem przedsiębiorstwa, w stosunku do jego składników udzielono już pomocy publicznej, cena zakupu tych składników nie zalicza się do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą;
7. środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe.
Jak wynika z treści cytowanego przepisu, ponoszone przez Spółkę wydatki inwestycyjne mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, jeżeli:
- będą należały do kategorii kosztów inwestycji, wymienionych w § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia strefowego,
- zostaną poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE,
- zostaną poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia.
Powyższe kryteria muszą być spełnione łącznie.
Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w świetle § 6 ust. 1 rozporządzenia nabycie przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego części działki oraz udziału w budynku od O., wcześniej dzierżawionych od tej firmy, będzie stanowiło wydatki kwalifikowane, których wartość stanowi podstawę do obliczania wysokości zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop oraz czy powiązanie pomiędzy osobą R. O. (właściciela O.) a Wnioskodawcą – w związku z posiadaniem udziałów w podmiotach, będących udziałowcami Wnioskodawcy – jest okolicznością, która ma wpływ na prawo do zwolnienia z tytułu poniesienia wydatków kwalifikowanych.
Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie SSE jest zwolnienie z zapłaty podatku od dochodu osiąganego z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.
Warunki uznania wydatków za kwalifikujące się do objęcia pomocą definiuje w szczególności § 6 ust. 1 rozporządzenia. Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące m.in. ceną nabycia gruntów lub prawa użytkowania wieczystego oraz środków trwałych.
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w ramach posiadanego Zezwolenia na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej i w terminie w nim wskazanym Spółka poniesie wydatek w postaci nabycie prawa użytkowania wieczystego części działki oraz udziału w budynku od O., wcześniej dzierżawionych od tej firmy, związanej z działalnością na terenie strefy, to wydatek poniesiony z tego tytułu może zostać zaliczony do kosztów inwestycji, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w ramach zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.
Nie mniej jednak, skoro część nabytej Nieruchomości będzie przez Wnioskodawcę wynajmowana firmie P., to wydatki na nabycie tej części nie mogą stanowić wydatków kwalifikowanych, których wartość stanowi podstawę do obliczania wysokości zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, gdyż nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności na podstawie Zezwolenia.
Zatem, w świetle ww. rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej do ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych, wydatek na nabycie przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego części działki oraz udziału w budynku od O., wcześniej dzierżawionych od tej firmy, może stanowić koszt kwalifikowany dla celów określenia wysokości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, z wyłączeniem tej części która dotyczy Nieruchomości wynajmowanej firmie P.
Powyższe przepisy nie warunkują prawa do ujęcia wydatków w kosztach kwalifikowanych brakiem powiązań między stronami transakcji. Istnienie takich powiązań, nie wyłącza automatycznie wydatku z kosztów kwalifikowanych.
Tym samym, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:
- w świetle § 6 ust. 1 rozporządzenia, nabycie przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego części działki oraz udziału w budynku od O., wcześniej dzierżawionych od tej firmy, będzie stanowiło wydatki kwalifikowane, których wartość stanowi podstawę do obliczania wysokości zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop:
-w części dotyczącej Nieruchomości wynajmowanej firmie P. – jest nieprawidłowe,
- w pozostałej części – jest prawidłowe;
- powiązanie pomiędzy osobą R. O. (właściciela O.) a Wnioskodawcą – w związku z posiadaniem udziałów w podmiotach, będących udziałowcami Wnioskodawcy – jest okolicznością, która ma wpływ na prawo do zwolnienia z tytułu poniesienia wydatków kwalifikowanych – jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
