Udzielone pracownikom rabaty stanowią dla pracowników Spółki podlegający opodatkowaniu przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 usta... - Interpretacja - 0114-KDIP3-1.4011.963.2022.2.MZ

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.963.2022.2.MZ

Temat interpretacji

Udzielone pracownikom rabaty stanowią dla pracowników Spółki podlegający opodatkowaniu przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Spółce ciążą w związku z tym obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych wynikające z treści art. 31 ww. ustawy, tj. Spółka zobowiązana jest w stosunku do osób objętych programem rabatowym do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, łącznie z pozostałymi dochodami uzyskanymi przez pracownika w danym miesiącu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z udzieleniem rabatu. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2022 r. (wpływ 20 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Firma  (…) Spółka Sp.k. prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego odzieżą różnych marek w sieci sklepów odzieżowych w Polsce. W ramach prowadzonej działalności Firma wprowadziła program rabatowy dla pracowników. Zasady udzielania rabatu personalnego (dla pracowników) reguluje Regulamin Wynagrodzeń i procedura: "ZASADY DOKONYWANIA ZAKUPÓW PRACOWNICZYCH I POBIERANIA ODZIEŻY SŁUŻBOWEJ". Rabat ten obejmuje cały asortyment i wynosi 20%, naliczany jest od cen regularnych lub po obniżce, jeśli towar został przeceniony. Regulamin wynagrodzeń stanowi, że rabat to pozapłacowe świadczenie rzeczowe stanowiące dla Pracowników korzyść w postaci zniżek na zakup towarów i stanowi przychód, który powoduje konieczność odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zniżki. Pracodawca odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zniżki.

Procedura wewnętrzna określa, że rabat może być wykorzystany na: -użytek własny pracownika - użytek współmałżonka lub partnera -użytek bliskiego członka rodziny pozostającego na utrzymaniu pracownika -użytek dalszego członka rodziny, z którym pracownik pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym -prezenty lub użytek innych osób z limitem do kwoty 4.000,- PLN łącznie (liczonej w cenie przed rabatem), w ciągu jednego roku kalendarzowego. Rabat nie jest ograniczony ani kwotowo, ani ilościowo, gdyż Pracodawca w żaden sposób nie weryfikuje celu zakupu. Rabat jest udzielany przy kasie każdorazowo pod warunkiem okazania karty personalnej przez pracownika.

Spółka planuje wprowadzić rozszerzyć program rabatowy o członków najbliższej rodziny pracownika lub partnera/partnerki. Wysokość rabatu będzie taka sama jak rabatu pracowniczego tj. 20% na cały asortyment. Każdy pracownik będzie mógł zgłosić do programu rabatowego 1 członka rodziny lub partnera. Wysokość rabatu będzie ograniczona jedynie kwotowo tj. limit 7.000,00 zł w danym roku kalendarzowym (wartość zakupu liczona w cenie przed rabatem). Każdy zgłoszony do programu członek rodziny będzie posiadał imienną kartę rabatową, uprawniającą do dokonania zakupu z rabatem. Po przekroczeniu ustalonego przez Spółkę rocznego limitu, karta rabatowa członka rodziny zostanie zablokowana. Następne zakupy z wykorzystaniem rabatu możliwe będą w kolejnym roku kalendarzowym. Pracownicy Spółki nie będą ograniczeni limitem na zakup towarów z rabatem do wysokości 7.000 zł.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Firma (…) Spółka Sp.k. prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego odzieżą różnych marek w sieci sklepów odzieżowych w Polsce. W ramach prowadzonej działalności w firmie działa program rabatowy dla pracowników. Zasady udzielania rabatu personalnego (dla pracowników) reguluje Regulamin Wynagrodzeń i procedura: "ZASADY DOKONYWANIA ZAKUPÓW PRACOWNICZYCH I POBIERANIA ODZIEŻY SŁUŻBOWEJ".

Rabat ten obejmuje cały asortyment i wynosi 20%, naliczany jest od cen regularnych lub po obniżce, jeśli towar został przeceniony. Regulamin wynagrodzeń stanowi, że rabat to pozapłacowe świadczenie rzeczowe stanowiące dla Pracowników korzyść w postaci zniżek na zakup towarów i stanowi przychód, który powoduje konieczność odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zniżki.

Pracodawca oblicza i odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zniżki. Procedura wewnętrzna określa, że rabat może być wykorzystany na: -użytek własny pracownika -użytek współmałżonka lub partnera -użytek bliskiego członka rodziny pozostającego na utrzymaniu pracownika -użytek dalszego członka rodziny, z którym pracownik pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym -prezenty lub użytek innych osób z limitem do kwoty 4.000,- PLN łącznie (liczonej w cenie przed rabatem), w ciągu jednego roku kalendarzowego.

Rabat nie jest ograniczony ani kwotowo, ani ilościowo, gdyż Pracodawca w żaden sposób nie weryfikuje celu zakupu. Rabat jest udzielany przy kasie każdorazowo pod warunkiem okazania karty personalnej przez pracownika. Karty uprawniające do zakupu z rabatem posiadają wyłącznie pracownicy Spółki. Spółka planuje w przyszłości rozszerzyć program rabatowy o członków najbliższej rodziny pracownika lub partnera/partnerki. Wysokość rabatu będzie taka sama jak rabatu pracowniczego tj. 20% na cały asortyment. Każdy pracownik będzie mógł zgłosić do programu rabatowego 1 członka rodziny lub partnera. Wysokość rabatu będzie ograniczona jedynie kwotowo tj. limit 7.000,00 zł w danym roku kalendarzowym (wartość zakupu liczona w cenie przed rabatem). Każdy zgłoszony do programu członek rodziny będzie posiadał imienną kartę rabatową, uprawniającą do dokonania zakupu z rabatem. Po przekroczeniu ustalonego przez Spółkę rocznego limitu, karta rabatowa członka rodziny zostanie zablokowana. Następne zakupy z wykorzystaniem rabatu możliwe będą dla członków rodziny w kolejnym roku kalendarzowym. Pracownicy Spółki nadal nie będą ograniczeni limitem kwotowym na zakup towarów z rabatem. Złożony wniosek dotyczy skutków podatkowych wyłącznie dla pracowników Spółki w związku z planowanym rozszerzeniem programu rabatowego o członków rodziny. W związku z tym, że członkowie rodziny, jeśli program rabatowy dla nich zostanie wprowadzony jak planuje Spółka, będą uprawnieni do korzystania z rabatu w tej samej wysokości 20% i na tych samych zasadach co pracownicy do ustalonej rocznie kwoty zakupy 7.000,00 złotych.

Ponadto przeformułowaliście Państwo pytanie oraz przedstawiliście własne stanowisko w sprawie.

Pytanie

Czy pracodawca będzie zobligowany do odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych od wartości zniżki 20% za zakupy pracownicze do kwoty zakupu towaru 7.000,00 zł rocznie za pracowników?

Państwa stanowisko w sprawie

Pracodawca stoi na stanowisku, że w przypadku rozszerzenia programu rabatowego o członków rodziny, zakupy pracownicze z rabatem do kwoty 7.000,00 złotych rocznie nie będą stanowiły dla pracowników Spółki pozapłacowego świadczenia rzeczowego stanowiącego korzyść w postaci zniżki na zakup towarów, nie będą stanowić przychodu i tym samym nie należy odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zniżki za pracowników.

Świadczenie do wysokości 7.000 zł nie będzie przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12. ust. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ może je otrzymać nie tylko wyłącznie pracownik, ale także inna osoba nie związana z pracodawcą.

Zakupy pracowników powyżej limitu 7.000,00 zł w roku nadal będą stanowiły pozapłacowe świadczenie rzeczowe i będą stanowiły przychód pracownika ze stosunku pracy, zaliczka na podatek dochodowy od wartości zniżki będzie obliczana i pobierana przez pracodawcę i przekazywana do US.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z ww. przepisem:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651),

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na płatniku ciążą zatem trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1.obliczenia podatku w prawidłowej wysokości,

2.pobrania podatku,

3.wpłacenia pobranego podatku do właściwego organu podatkowego.

Tak określone obowiązki determinują także zakres odpowiedzialności płatnika.

W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej :

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy, źródłami przychodów są:

Stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Przychodem, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy,

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy,

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Z treści zacytowanego art. 12 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy jednoznacznie wynika, że do przychodów ze stosunku pracy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez pracownika świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego odzieżą różnych marek w sieci sklepów odzieżowych w Polsce. W ramach prowadzonej działalności w Spółce działa program rabatowy dla pracowników. Zasady udzielania rabatu personalnego (dla pracowników) reguluje Regulamin Wynagrodzeń i procedura: „Zasady dokonywania zakupów pracowniczych i pobierania odzieży służbowej”. Rabat ten obejmuje cały asortyment i wynosi 20%, naliczany jest od cen regularnych lub po obniżce, jeśli towar został przeceniony. Regulamin wynagrodzeń stanowi, że rabat to pozapłacowe świadczenie rzeczowe stanowiące dla Pracowników korzyść w postaci zniżek na zakup towarów i stanowi przychód, który powoduje konieczność odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zniżki. Pracodawca oblicza i odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zniżki.

Procedura wewnętrzna określa, że rabat może być wykorzystany na: użytek własny pracownika, użytek współmałżonka lub partnera, użytek bliskiego członka rodziny pozostającego na utrzymaniu pracownika, użytek dalszego członka rodziny, z którym pracownik pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym, prezenty lub użytek innych osób z limitem do kwoty 4 000 zł łącznie (liczonej w cenie przed rabatem), w ciągu jednego roku kalendarzowego. Rabat nie jest ograniczony ani kwotowo, ani ilościowo, gdyż Pracodawca w żaden sposób nie weryfikuje celu zakupu. Rabat jest udzielany przy kasie każdorazowo pod warunkiem okazania karty personalnej przez pracownika. Karty uprawniające do zakupu z rabatem posiadają wyłącznie pracownicy Spółki. Spółka planuje w przyszłości rozszerzyć program rabatowy o członków najbliższej rodziny pracownika lub partnera/partnerki. Wysokość rabatu będzie taka sama jak rabatu pracowniczego tj. 20% na cały asortyment. Każdy pracownik będzie mógł zgłosić do programu rabatowego 1 członka rodziny lub partnera. Wysokość rabatu będzie ograniczona jedynie kwotowo tj. limit 7.000,00 zł w danym roku kalendarzowym (wartość zakupu liczona w cenie przed rabatem).

Każdy zgłoszony do programu członek rodziny będzie posiadał imienną kartę rabatową, uprawniającą do dokonania zakupu z rabatem. Po przekroczeniu ustalonego przez Spółkę rocznego limitu, karta rabatowa członka rodziny zostanie zablokowana. Następne zakupy z wykorzystaniem rabatu możliwe będą dla członków rodziny w kolejnym roku kalendarzowym. Pracownicy Spółki nadal nie będą ograniczeni limitem kwotowym na zakup towarów z rabatem.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „rabat”. „Rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996). Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów (w tym także tych wydanych jako rabat), a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

Podkreślenia wymaga fakt, że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tegoż artykułu, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą.

Należy zauważyć, że opisany we wniosku program rabatowy dla pracowników nie ogranicza kręgu uprawnionych do karty rabatowej jedynie do pracowników Wnioskodawcy, gdyż z kart rabatowych będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami Wnioskodawcy, tj. członkowie najbliższej rodziny pracownika lub partnera/partnerki.

Należy jednak zwrócić uwagę, że gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy nie otrzymałby on rabatu pracowniczego, jak również rabatu nie otrzymaliby członkowie najbliższej jego rodziny.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie przedmiotowy program rabatowy nie dotyczy szerokiego, nieograniczonego grona beneficjentów.

Wobec powyższego udzielone pracownikom rabaty stanowią dla pracowników Spółki podlegający opodatkowaniu przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Spółce ciążą w związku z tym obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych wynikające z treści art. 31 ww. ustawy, tj. Spółka zobowiązana jest w stosunku do osób objętych programem rabatowym do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, łącznie z pozostałymi dochodami uzyskanymi przez pracownika w danym miesiącu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na   platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 2651).