Interpretacja indywidualna z dnia 17 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.804.2022.4.KP
Temat interpretacji
Opodatkowania otrzymanej spłaty związanej ze zniesieniem współwłasności nieruchomości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 9 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, który dotyczy opodatkowania otrzymanej spłaty związanej ze zniesieniem współwłasności. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 16 grudnia 2022 r. (data wpływu), z 3 stycznia 2023 r. (data wpływu) z 9 stycznia 2023 r. oraz z 15 stycznia 2023 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 25 maja 2017 r. zmarła Pana babcia A.A., po której spadek w równych częściach po ½ nabyły Pana matka B.B. oraz jej siostra C.C., co potwierdza prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w A. z dnia 27 kwietnia 2018 r., sygn. Akt XXX.
W dniu 1 maja 2022 r. Pana matka B.B. zmarła, na podstawie protokołu dziedziczenia sporządzonego dnia 9 czerwca 2022 r. Repertorium A nr ZZZ nabył Pan spadek jej przysługujący, tj. w całości ½ części.
W skład spadku wchodziło mieszkanie, o którym mowa we wniosku oraz działka 2000 m2 w miejscowości B wraz z domem 40 m2 oraz budynkiem gospodarczym 40 m2 i działka leśna 0,8400 ha, których nadal jestem właścicielem w ½ części.
Nabycie spadku zostało zgłoszone we właściwym terminie naczelnikowi urzędu skarbowego w C., który zaświadczeniem YYY z dnia 19 września 2022r. stwierdził, iż podatek od spadków i darowizn nie należy się, gdyż zostało zastosowane zwolnienie od podatku.
Dnia 12 października 2022 r. pomiędzy Panem, a Pana ciotką C.C. została sporządzona umowa zniesienia wspólności prawa ze spłatą Repertorium A nr QQQ dotycząca mieszkania, które między innymi było częścią spadku po Pana matce.
Na jej podstawie Pana ciotka nabyła Pana dotychczasową ½ udziałów w prawie do lokalu. Mieszkanie składa się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki i przedpokoju, o powierzchni użytkowej 47,73 m2, usytuowanego na piątej kondygnacji budynku wielolokalowego położonego w A. przy D nr 1.
Tytułem spłaty za nabycie tej części otrzymał Pan od C.C. kwotę 200 000 zł wypłacaną w trzech transzach – pierwsza do 26 października 2022 r., druga do 30 kwietnia 2023 r., trzecia 30 października 2023 r.
Wartość mieszkania została wyceniona na podstawie operatu szacunkowego z marca 2019 r. sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego D.D. nr uprawnień ... i wynosiła w tym czasie 425 000 zł. Wielkość spłaty nie przekroczyła wartości rynkowej przysługującego Panu udziału spadkowego.
Uzupełnienie okoliczności sprawy
W odpowiedzi na wezwanie z 9 stycznia 2023 r. odpowiedział Pan, że dnia 12 października 2022 r. została sporządzona umowa zniesienia współwłasności nieruchomości pomiędzy Panem, a Pana ciotką C.C. dotycząca tylko mieszkania opisanego we wniosku. Przedmiotem częściowego działu spadku było mieszkanie opisane we wniosku.
W odpowiedzi na wezwanie z 10 stycznia 2023 r., w którym prosiliśmy o jednoznacznie wskazanie na podstawie jakiej czynności prawnej (wynikającej ze sporządzonego 12 października 2022 r. aktu notarialnego) doszło do przeniesienia udziału w opisanej we wniosku nieruchomości wraz ze wskazaniem przepisów prawnych, na podstawie których dokonano tej czynności.
Odpowiedział Pan:
Do przeniesienia udziału w nieruchomości opisanej we wniosku doszło na podstawie aktu notarialnego - umowy zniesienia współwłasności prawa z dnia 12 października 2022r. Repertorium A nr QQQ. Przepisy prawne przywołane w sporządzonym akcie notarialnym: art. 245/1 Kodeksu Cywilnego, art. 3, art. 17/2 i art. 17/1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych, art. 6 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, art. 777/1 pkt 4) Kodeksu postępowania cywilnego, art. 3 art. 9 ust. 2, art. 11-14 i art. 16 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014r. o charakterystyce energetycznej budynków, art. 34 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, art. 57, art. 527, art. 548, art. 566 Kodeksu cywilnego, art. 2 i art. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece, treść właściwych przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. art. 626/4, art. 626/10 Kodeksu postępowania cywilnego.
Pytanie (przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy spłatę na Pana rzecz dokonaną w wyniku sprzedaży udziału w prawie do mieszkania odziedziczonych udziałów po zmarłej matce należy traktować jako odpłatne zbycie i w związku z tym czy należy nałożyć na Pana podatek dochodowy w wysokości 19%?
Pana stanowisko w sprawie (przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Pana zdaniem, odpłatne zbycie jest naturalną konsekwencją nabytych praw w wyniku otrzymania spadku i sporządzenia protokołu dziedziczenia, które podlegało opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wielkość spłaty nie przekroczyła wartości rynkowej przysługującego Panu udziału spadkowego, tj. 212 500 zł. Dokonana spłata w spadku jest ekwiwalentna do posiadanego udziału w spadku. Spłata udziału nastąpiła co prawda z majątku Pana ciotki C.C., jednakże to ona stała się jedyną właścicielką nieruchomości, więc aktualnie dysponuje całością masy spadkowej. Według Pana trudno mówić w tej sprawie o odpłatnym zbyciu jako czynności co prawda przenoszącej prawo własności, ale nie w zamian za korzyść majątkową. W tej sytuacji jedynie została unormowana sytuacja prawna, która była konsekwencją sporządzenia wcześniejszego protokołu dziedziczenia - zniesienie współwłasności na rzecz jednego ze spadkobierców na skutek braku możliwości podziału rzeczy z obowiązkiem spłaty pozostałych. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Nie uzyskał Pan więc żadnego przychodu, bowiem jedynie spieniężył Pan udział w nieruchomości nabyty w spadku uzyskując jedynie jego równowartość. Skoro zatem nabycie tego udziału podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to Pana zdaniem podatek dochodowy od osób fizycznych nie należy się.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie otrzymana przez Pana spłata w wyniku przeprowadzonego zniesienia współwłasności podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
Stosownie do art. 922 § 1 przywołanego Kodeksu:
prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 cytowanego Kodeksu:
spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Art. 925 wskazanego Kodeksu stanowi, że:
spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Według art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego
powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.
Na mocy art. 1025 § 1 wskazanego cywilnego:
prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
W przedmiotowej sprawie datą nabycia udziału w nieruchomości będącej przedmiotem wniosku przez spadkodawcę (Pana matkę), o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dzień 25 maja 2017 r., tj. dzień śmierci Pana babki, jej spadkodawczyni.
Uwzględniając zatem powyższe – w szczególności treść art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy liczyć od końca 2017 r.
Przy czym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż, czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej za odpłatnością, a więc co do zasady również odpłatne zniesienie współwłasności.
Celem postępowania o zniesienie współwłasności, w rozumieniu przepisów ustawy – Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.
W świetle art. 195 Kodeksu cywilnego,
własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Z art. 210 § 1 przywołanego Kodeksu wynika, że:
każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.
Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.
Natomiast na gruncie art. 211 ww. Kodeksu:
każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Wedle art. 212 § 1 Kodeksu cywilnego:
jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.
Zgodnie zaś z art. 212 § 2 wskazanego Kodeksu:
rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
W wyniku dokonania zniesienia współwłasności możliwe jest zatem przyznanie rzeczy jednej osobie, przy jednoczesnym zobowiązaniu do dokonania spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności polegające na przyznaniu nieruchomości jednemu ze współwłaścicieli w zamian za spłatę pieniężną na rzecz drugiego z nich, o ile zdarzenie to ma miejsce przed upływem okresu pięciu lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi formę odpłatnego zbycia, wyczerpującą dyspozycję ww. przepisu. Osoba, która otrzymuję spłatę zbywa bowiem odpłatnie przysługujący jej udział. Spłata jest w takim przypadku wyrażoną w pieniądzu równowartością zbytego udziału we wspólnym prawie, co oznacza, że pomiędzy współwłaścicielami dochodzi do wymiany dóbr majątkowych, tj. udziału w nieruchomości w zamian za środki pieniężne.
Zatem, po stronie dokonującego ww. odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości powstaje obowiązek podatkowy.
Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Art. 30e ust. 2 powołanej ustawy stanowi, że:
podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Przy czym pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).
Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, itp.
Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.
Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, zasady ustalania których uregulowane zostały w sposób szczególny w art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22 ust. 6c cytowanej ustawy:
koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Stosownie do art. 22 ust. 6d przytoczonej ustawy:
za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.
Na podstawie art. 22 ust. 6e wskazanej ustawy:
wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Według art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Z art. 45 ust. 1a pkt 3 przywołanej ustawy wynika, że:
w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.
Art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3.
W świetle art. 30e ust. 4 powołanej ustawy:
po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Na mocy art. 30e ust. 5 wskazanej ustawy:
dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
Mając zatem na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że dokonanie zniesienia współwłasności nieruchomości, w wyniku którego przeniósł Pan na Pana ciotkę swój udział w nieruchomości, a w zamian otrzymał od Niej spłatę pieniężną stanowi formę odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, bowiem spłata ta stanowi wyrażoną w pieniądzu równowartość udziału we wspólnym prawie.
W konsekwencji zbycie przez Pana udziału w nieruchomości w 2022 r., tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca 2017 r., tj. daty ustalonej zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w art. 30e ww. ustawy. Tym samym zobowiązany jest Pan do złożenia zeznania podatkowego i rozliczenia w nim uzyskanego z tytułu zniesienia współwłasności nieruchomości.
Dodatkowe informacje
Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego i nie odnosi się do kwot wskazanych w opisie sprawy.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).