W zakresie skutków podatkowych wniesienia przez Udziałowca do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci Wierzytelności pożyczkowej oraz możliwości opodatkowania otrzymanych odsetek od ww. Wierzytelności preferencyjną stawka 9%.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia przez Udziałowca do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci Wierzytelności pożyczkowej oraz możliwości opodatkowania otrzymanych odsetek od ww. Wierzytelności preferencyjną stawka 9%.

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X Sp. z o. o. (Spółka lub Wnioskodawca) jest osobą prawną o polskiej rezydencji podatkowej, prowadzącą działalność gospodarczą w różnych branżach. Całość udziałów w Spółce należy do dwóch osób fizycznych posiadających polskie obywatelstwo.

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki planuje podjąć uchwałę o podwyższeniu jej kapitału zakładowego o kwotę co najmniej 100.000,00 złotych, poprzez utworzenie nowych, równych i niepodzielnych udziałów (Uchwała). Całość nowoutworzonych udziałów ma objąć wyłącznie jeden z udziałowców Spółki – Pan Y (dalej także: Udziałowiec, Pożyczkodawca), w  zamian za wkład niepieniężny w postaci przysługujących Udziałowcowi względem innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Pożyczkobiorca) wierzytelności z tytułu udzielonych Pożyczkobiorcy pożyczek. Wartość nominalna udzielonych przez Udziałowca na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczek stanowi przysługującą mu wierzytelność pieniężną (Wierzytelność).

Zgodnie z Uchwałą Wierzytelność w kwocie co najmniej 100.000 złotych zostanie przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, a pozostała nadwyżka zostanie przeznaczona na kapitał zapasowy (Agio).

Ewentualne, dotychczas naliczone, a nie pobrane przez Pożyczkodawcę odsetki od Wierzytelności nie stanowią przedmiotu wkładu, lecz zgodnie z przepisem art. 509 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz., 1740 ze zm., dalej: k.c.) wraz z Wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w  szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym uprawnionym do żądania zapłaty odsetek od Wierzytelności będzie Spółka.

Przeniesienie Wierzytelności z Pożyczkodawcy na rzecz Spółki nie nastąpi w wyniku umowy cesji wierzytelności, lecz w oparciu o zobowiązanie Wnioskodawcy wynikające z Uchwały.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 15 czerwca 2022 r. wskazaliście Państwo, że:

1)Wnioskodawca będzie posiadał status małego podatnika (art. 4a pkt 10 ustawy z dnia 15  lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w latach, w których zamierza korzystać z preferencyjnej 9% stawki podatkowej.

2)W stosunku do Wnioskodawcy nie będą miały zastosowania okoliczności wymienione w  art.  19 ust. la i lb Ustawy o CIT w latach, w których zamierza korzystać z preferencyjnej 9% stawki podatkowej.

3)Pan Y dokona pokrycia nowoutworzonych udziałów w kapitale zakładowym Spółki poprzez wniesienie do tejże Spółki wkładu niepieniężnego w postaci przysługujących Panu Y względem innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Pożyczkobiorca) wierzytelności z  tytułu udzielonych przez Pana Y na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczek środków pieniężnych (Wierzytelność).

4)Spółka, w związku z nabyciem przez nią wskazanej we wniosku wierzytelności odsetkowej (roszczenia akcesoryjnego względem Wierzytelności pożyczkowych), nie poniesie na rzecz Pana Y żadnej innej odpłatności/płatności niż ta, która została przez nią opisana w treści Wniosku. Dotychczas naliczone, a nie pobrane przez Pożyczkodawcę odsetki od Wierzytelności nie stanowią przedmiotu wkładu, lecz zgodnie z przepisem art. 509 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny wraz z Wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym uprawnionym do żądania zapłaty odsetek od Wierzytelności będzie Spółka. Uprawnienie Spółki do żądania zapłaty na jej rzecz tychże odsetek wynika bezpośrednio z  treści ustawy Kodeks cywilny (por. np. wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 28 czerwca 2019 r., sygn. akt XII C 1241/18: „Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 k.c.)", wyrok Sądu Najwyższego z 14 lutego 2014 r., sygn.. akt II CSK 271/13: „Na nabywcę wierzytelności przechodzą tylko związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Przepis art. 509 § 2 k.c. nie stanowi podstawy dla przejścia na nabywcę obowiązków oraz innych praw, które ciążą na zbywcy wierzytelności lub przysługują mu w ramach stosunku prawnego, z którego ta wierzytelność wynika.", wyrok Sądu Apelacyjnego w  Warszawie z 12  września 2014 r., sygn. akt I ACa 237/14). Przeniesienie Wierzytelności z Pożyczkodawcy na rzecz Spółki nie nastąpi w wyniku umowy cesji wierzytelności, lecz w oparciu o  zobowiązanie Wnioskodawcy wynikające z brzmienia Uchwały.

Pytania

1)Czy w świetle wyżej przedstawionego Zdarzenia przyszłego, wartość wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zakładowego stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 Nr 21 poz. 86 ze zm., dalej: Ustawa o CIT) i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych?

2)Czy w świetle wyżej przedstawionego Zdarzenia przyszłego, wartość nadwyżki wkładu niepieniężnego przeznaczonej przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zapasowego (agio) stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 Ustawy o CIT i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych?

3)Czy w świetle wyżej przedstawionego Zdarzenia przyszłego, nabyte przez Spółkę jako roszczenie akcesoryjne względem Wierzytelności, roszczenie o zapłatę odsetek przez Pożyczkobiorcę, w przypadku spełnienia przez Spółkę wymogu wartości przychodu określonego w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, po ich faktycznej zapłacie, podlega opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych określoną w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, podwyższenie kapitału zakładowego w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z umowy pożyczki nie stanowi dochodu Spółki od którego Spółka zobowiązana byłaby do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Nauka prawa cywilnego określa wierzytelność jako: [...] prawo podmiotowe do żądania od dłużnika świadczenia (por. art. 353). - tak H. Ciepła [w:] Kodeks cywilny. Tom III. Zobowiązania. Część ogólna, wyd. II, red. J. Gudowski, Warszawa 2018, art. 509.

Zatem, wierzytelność jest prawem, którego wartość, w świetle przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, co do zasady jest przychodem.

Jednakże, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 4 Ustawy o CIT, stanowiącym lex specialis względem przepisu art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

Część wartości nominalnej wnoszonej przez Udziałowca, tytułem wkładu niepieniężnego, Wierzytelności w kwocie 100.000,00 złotych, przeznaczona jest na powiększenie kapitału zakładowego Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 Ustawy o CIT.

W konsekwencji wartość ta nie stanowi przychodu i także dochodu Spółki w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT, przez co nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych przez Spółkę.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, uzyskana przez Spółkę wartość nadwyżki wnoszonego wkładu ponad wartość przeznaczoną na kapitał zakładowy Spółki (agio) nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego od którego Spółka byłaby zobowiązana do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Przepis art. 12 ust. 4 pkt 11 Ustawy o CIT przewiduje, że nie stanowią przychodu, m.in. kwoty i wartości ponad wartość nominalną udziałów (akcji) otrzymanych przy ich wydaniu i  przekazanych na kapitał zapasowy.

W ocenie Wnioskodawcy, wartość nadwyżki wnoszonego przez Wspólnika wkładu w postaci Wierzytelności ponad wartość przeznaczoną na podwyższenie kapitału zakładowego stanowi „wartość" w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT i w konsekwencji nie stanowi przychodu podatkowego Spółki.

Takie rozumienie przepisu art. 12 ust. 4 pkt 11 Ustawy o CIT potwierdza także bieżące orzecznictwo sądów administracyjnych. W tym miejscu można powołać się chociażby na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który wskazał, że sformułowanie „kwot i wartości” zawarte w ww. przepisie oznacza, że wyłączone spod opodatkowania są wszelkie rodzaje agio, w tym agio pieniężne, agio aportowe oraz agio powstające w każdym innym przypadku wydania udziałów (akcji) z jednoczesnym przekazaniem tej nadwyżki na kapitał zapasowy (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 lipca 2020 r, sygn. akt I SA/Kr 1329/19).

Tożsamą interpretację przepisu art. 12 ust. 4 pkt 11 Ustawy o CIT zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2021 r., 0111- KDIB-3.4010.288.2021.3.PC, który zdefiniował katalog przychodów określonych w  przepisie art. 12 ust. 4 Ustawy o CIT jako: [...] katalog przychodów neutralnych podatkowo. Organ doszedł do wniosku podobnego jak krakowski WSA, w myśl którego użyty przez ustawodawcę zwrot „kwot i wartości", oznacza, że: [...] wyłqczone z opodatkowania jest zarówno agio pieniężne, jak i agio aportowe.

W konsekwencji należy uznać, że wkład niepieniężny wnoszony przez Udziałowca na poczet kapitału zapasowego nie stanowi dla Spółki przychodu, od którego Spółka zobowiązana byłaby do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Ad 3.

W ocenie Wnioskodawcy, odsetki od Wierzytelności, w dacie ich zapłaty, stanowić będą dla Spółki przychód w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 i podlegać będą opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych, pod warunkiem uzyskania przez Spółkę w danym roku podatkowym przychodów nie przekraczających wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 EURO przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 złotych. Jednocześnie Spółka stoi na stanowisku, że przychód z  odsetek otrzymanych od Wierzytelności nie stanowi przychodu z zysków kapitałowych w  rozumieniu przepisu art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT.

Katalog przychodów z zysków kapitałowych zawarty w przepisie art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT nie określa otrzymanych odsetek jako przychodów z zysków kapitałowych. Jako że redakcja przepisu art.  7b ust. 1 Ustawy o CIT wskazuje na zamknięty charakter zawartego weń wyliczenia, to brak jest podstaw do zakwalifikowania odsetek od pożyczek jako przychodów z zysków kapitałowych.

W konsekwencji, przychody z otrzymanych odsetek stanowić będą przychód w postaci otrzymanych pieniędzy - art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT - i opodatkowane będą na tzw. zasadach ogólnych. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, przychody z odsetek od Wierzytelności, opodatkowane będą stawką 9% CIT, pod warunkiem nieuzyskania przez Spółkę w roku podatkowym przychodów wyższych niż 2.000.000 EURO przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 złotych.

Jak a contrario wynika z treści przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, przychody z odsetek od Wierzytelności podlegać będą opodatkowaniu w dacie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę. Dlatego też, wartość należnych Udziałowcowi, w dacie wniesienia wkładu, odsetek od Wierzytelności, co do których roszczenie o zapłatę z dniem wniesienia wkładu przez Wspólnika do Spółki przeszło na Spółkę, nie stanowi przychodu podatkowego - art. 12 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT. Spółka zobowiązana będzie do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od wartości otrzymanych odsetek dopiero w okresie rozliczeniowym w którym odsetki te od Pożyczkobiorcy uzyska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 2021 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: ustawa o CIT).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera jednak legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii.

I tak w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, 

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3 ww. ustawy,

Na podstawie powołanych wyżej przepisów można stwierdzić, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w  sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Wyjątek od tej reguły stanowią przychody związane z działalnością gospodarczą, które dla celów podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznawane są na zasadzie memoriałowej, tj. są przychodem podatkowym w dacie, w  której stały się należne, niezależnie od tego, czy podatnik faktycznie je otrzymał.

Ustawa przewiduje przy tym sytuacje, gdy określone świadczenia nie generują przychodu podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, 

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT,

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT,

Przepisy art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, mają istotne znaczenie dla ustalenia zakresu przedmiotowego podatku dochodowego. Wyliczają enumeratywnie te rodzaje przychodów uzyskiwanych przez podatnika, które nie stanowią podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zarówno wkłady pieniężne, jak i niepieniężne wnoszone na pokrycie kapitału zakładowego nie są zaliczane do przychodów w rozumieniu prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy planuje podjąć uchwałę o podwyższeniu jej kapitału zakładowego o kwotę co najmniej 100.000,00 złotych, poprzez utworzenie nowych, równych i niepodzielnych udziałów. Całość nowoutworzonych udziałów ma objąć wyłącznie jeden z  Udziałowców Spółki – Pan Y, w  zamian za wkład niepieniężny w postaci przysługujących Udziałowcowi względem innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wierzytelności z  tytułu udzielonych Pożyczkobiorcy pożyczek. Wartość nominalna udzielonych przez Udziałowca na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczek stanowi przysługującą mu wierzytelność pieniężną (Wierzytelność). Zgodnie z Uchwałą Wierzytelność w kwocie co najmniej 100.000 złotych zostanie przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, a pozostała nadwyżka zostanie przeznaczona na kapitał zapasowy (Agio). Przeniesienie Wierzytelności z  Pożyczkodawcy na rzecz Spółki nastąpi w oparciu o  zobowiązanie Wnioskodawcy wynikające z Uchwały. Dotychczas naliczone, a nie pobrane przez Pożyczkodawcę odsetki od Wierzytelności nie stanowią przedmiotu wkładu. Zgodnie z przepisem art. 509 § 2 ustawy Kodeks cywilny wraz z Wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w  szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym uprawnionym do żądania zapłaty odsetek od Wierzytelności będzie Spółka. Spółka, w związku z nabyciem przez nią wskazanej we wniosku wierzytelności odsetkowej (roszczenia akcesoryjnego względem Wierzytelności pożyczkowych), nie poniesie na rzecz Pana Y żadnej innej odpłatności/płatności.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia czy wartość wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zakładowego oraz wartość nadwyżki wkładu niepieniężnego przeznaczonej na poczet kapitału zapasowego (agio) stanowią dochód Spółki w rozumieniu przepisów ustawy CIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej uregulowania prawne  stwierdzić należy, że wniesienie przez Udziałowca do Spółki wkładu w postaci wierzytelności pożyczkowych nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy jako otrzymującego wkład powstania przychodu podatkowego z uwagi na wyłączenia przysporzeń związanych z  ww. czynnością, wskazane w art. 12 ust. 4 ustawy o  CIT. Otrzymany przez Wnioskodawcę wkład niepieniężny w postaci wskazanej we wniosku Wierzytelności przeznaczony bowiem zostanie na pokrycie kapitału zakładowego Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należało zatem uznać za prawidłowe.

Zgodzić się również należy z Wnioskodawcą, że przychodu podatkowego nie będzie również stanowiła dla Spółki wartość nadwyżki wnoszonego przez Udziałowca wkładu ponad wartość przeznaczoną na kapitał zakładowy Spółki (agio).

Jak wynika bowiem z powołanego wyżej art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.

Przy czym użyty przez ustawodawcę zwrot „kwot i wartości” wskazuje, że wyłączone z  opodatkowania jest zarówno agio pieniężne, jak i agio aportowe.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2 również należało zatem uznać za prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy pozostaje również kwestia ustalenia czy po  faktycznej zapłacie odsetek przysługujących Spółce w związku ze wskazaną we wniosku Wierzytelnością, w  przypadku spełnienia przez Spółkę wymogu wartości przychodu określonego w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, kwota otrzymanych odsetek podlega opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych określoną w  przepisie art. 19 ust. 1 pkt  2 ustawy o CIT.

Z wniosku wynika bowiem, że przedmiotem wniesionego przez Udziałowca wkładu do Spółki będzie wyłącznie wskazana we wniosku Wierzytelność z tytułu udzielonych przez Udziałowca  innej spółce pożyczek, bez związanych z tą Wierzytelnością odsetek. Roszczenie o zapłatę ww. odsetek stanowi natomiast dla Wnioskodawcy roszczenie akcesoryjne względem Wierzytelności.

Wskazać w tym miejscu należy, że w momencie nabycia wierzytelności na nabywcę (nowego wierzyciela) przechodzą wszelkie związane z tą wierzytelnością prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Zgodnie bowiem z art. 509 § 2 ustawy z dnia 16 września 2020 r. Kodeks cywilny (Dz. U z  2020 r. poz. 1740 ze zm.)

Wskazaną we wniosku Wierzytelność stanowią pożyczki udzielone innej spółce przez Udziałowca Wnioskodawcy. Należy zauważyć, że wprawdzie na dzień wniesienia Wierzytelności do Spółki jako wkładu niepieniężnego Wnioskodawca nabywa roszczenie o  zapłatę odsetek przez Pożyczkobiorcę to jednak wysokość tych odsetek na ten moment może być niemożliwa do określenia a do samej ich zapłaty dojdzie prawdopodobnie w  terminach wynikających z umów pożyczki. Zatem odsetki stanowiące pożytki ze wskazanych wyżej pożyczek, w postaci otrzymanych pieniędzy stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu w momencie ich faktycznej zapłaty lub ich skapitalizowania, zgodnie z art. 12 ust.  1 pkt  1 ustawy o CIT w związku z art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 tej ustawy.

W celu prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego (w omawianej sprawie podatku od otrzymanych odsetek od wierzytelności pożyczkowych) w pierwszej kolejności należy ustalić, z jakim źródłem przychodu mamy do czynienia. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

- z zysków kapitałowych oraz

- z innych źródeł.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 2 ustawy CIT,

Przepis art. 7b ust. 1 ustawy CIT zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

W myśl art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. k i l ww. ustawy,

W treści przepisu art. 7b ust. 1 zostały zatem wymienione przychody z tytułu odsetek od  pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jednak w sytuacji gdy dotyczą one wyłącznie pożyczki partycypacyjnej.

Z opisu sprawy nie wynika, że wskazana we wniosku Wierzytelność obejmuje pożyczkę partycypacyjną – przedmiotem wkładu niepieniężnego będzie Wierzytelność z tytułu udzielonych przez Pana Y na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczek środków pieniężnych.

Jeżeli zatem rzeczywiście wskazane pożyczki nie stanowią pożyczek partycypacyjnych to otrzymane przez Spółkę odsetki od Wierzytelności stanowić będą przychód z pozostałej działalności operacyjnej.

Przychód z tytułu wskazanych odsetek Spółka winna wykazać w momencie ich zapłaty/otrzymania.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy CIT,

Odnosząc się natomiast do możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę w stosunku do otrzymanych odsetek preferencyjnej 9% stawki podatkowej wskazać należy, że zgodnie z   art.  19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT,

Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 1d ww. ustawy,

Małym podatnikiem zaś jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, podatnik,

Skoro zatem z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie posiadał status małego podatnika (art. 4a pkt 10 ustawy CIT) w latach, w których zamierza korzystać z preferencyjnej 9% stawki podatkowej i w stosunku do Wnioskodawcy nie będą miały zastosowania okoliczności wymienione w art.  19 ust. 1a i 1b Ustawy o CIT w latach, w których zamierza korzystać z preferencyjnej 9% stawki podatkowej to należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że otrzymane odsetki od Wierzytelności jako stanowiące przychód z art. 12 ust. 1 pkt 1 podlegać będą opodatkowaniu stawką 9%  podatku dochodowego od osób prawnych, pod warunkiem uzyskania przez Spółkę w danym roku podatkowym przychodów nie przekraczających wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 EURO przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w  zaokrągleniu do 1.000 złotych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr  3 również jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).