Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.524.2021.1.BJ
Temat interpretacji
w zakresie ustalenia: - czy w opisanym stanie faktycznym można uznać, iż została uprawdopodobniona nieściągalność wierzytelności, - czy Wnioskodawca ma prawo, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 26a w związku z art. 26 ust.2a ust.1 ująć odpis aktualizujący w kosztach uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym ten odpis został utworzony i ujęty w księgach rachunkowych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
-czy w opisanym stanie faktycznym można uznać, iż została uprawdopodobniona nieściągalność wierzytelności,
-czy Wnioskodawca ma prawo, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 26a w związku z art. 26 ust.2a ust.1 ująć odpis aktualizujący w kosztach uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym ten odpis został utworzony i ujęty w księgach rachunkowych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Spółka z o.o., zwana dalej Wnioskodawcą lub Spółką, jest polską spółką prawa handlowego, działającą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny, której przedmiotem działalności jest m in. działalność w zakresie naprawy i konserwacji (PKD 33.15.Z). Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm ), zwanej dalej updop.
W toku prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi konserwacyjno-malarskie na rzecz Kontrahenta, zwanego dalej Kontrahentem. Wnioskodawca i Kontrahent są podmiotami powiązanymi. Kontrahent jest wspólnikiem Wnioskodawcy, posiada 49,01 % udziałów.
W związku z realizacją usług na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca wystawił oraz dostarczył faktury VAT wymienione w zestawieniu tabelarycznym przedstawionym poniżej.
Nr dokumentu Data faktury Termin płatności Kwota brutto faktury Zapłacono
A/10/20 2020-10-20 2021-03-01 1 130 370,00 323 724,52
B/1/21 2021-01-31 2021-03-02 52 135,52 0,00
C/1/21 2021-01-31 2021-03-02 1 095,93 0,00
D/1/21 2021-01-31 2021-03-02 535 514,26 0,00
E/1/21 2021-01-31 2021-03-02 61 445,06 0,00
F/1/21 2021-01-31 2021-03-02 278 336,70 0,00
G/2/21 2021-02-01 2021-03-03 2 398,50 0,00
H/2/21 2021-02-25 2021-03-27 373 886,18 0,00
I/2/21 2021-02-25 2021-03-27 45 349,49 0,00
J/2/21 2021-02-25 2021-03-27 25 865,18 0,00
K/2/21 2021-02-25 2021-03-27 4 206,60 0,00
L/2/21 2021-02-26 2021-03-28 3 779,30 0,00
M/2/21 2021-02-26 2021-03-28 1 635,90 0,00
N/2/21 2021-02-26 2021-03-28 318 389,15 0,00
O/2/21 2021-02-26 2021-03-28 69 4 38,17 0,00
P/2/21 2021-02-26 2021-03-28 485 689,95 0,00
R/2/21 2021-02-26 2021-03-28 69 574,80 0,00
S/11/20 2020-11-05 2021-04-01 2 398,50 0,00
T/11/20 2020-11-27 2021-04-01 20 506,54 0,00
U/11/20 2020-11-30 2021-04-01 63 642,05 0,00
W/11/20 2020-11-30 2021-04-01 36 552,43 0,00
Z/11/20 2020-11-30 2021-04-01 83 093,52 0,00
2Z/11/20 2020-11-30 2021-04-01 464 643,71 0,00
ZZ/11/20 2020-11-30 2021-04-01 5 270,07 0,00
FW/3/21 2021-03-05 2021-04-04 2 398,50 0,00
0A/3/21 2021-03-31 2021-04-30 322 452,35 0,00
0B/3/21 2021-03-31 2021-04-30 74 165,93 0,00
0C/3/21 2021-03-31 2021-04-30 416 503,85 0,00
0D/3/21 2021-03-31 2021-04-30 7 872.00 0,00
SUMA 4 634 885,62
Kwoty netto wynikające z wystawianych faktur VAT Wnioskodawca rozpoznawał dla celów podatkowych jako przychody należne w dniu wystawiania poszczególnych faktur VAT.
W związku z wystąpieniem problemów finansowych u Kontrahenta, nie dokonał on zapłaty wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT, nie dokonywał także płatności wobec innych swoich wierzycieli. Wierzytelności te nie są przedawnione.
Dnia 01 kwietnia 2021 r. Kontrahent wydał oświadczenie o otwarciu postępowania o zatwierdzenie układu prowadzonego w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1588), zwana dalej Prawo restrukturyzacyjne, ze zmianami wynikającymi z Ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (t.j. Dz U. z 2021 r. poz. 1072), dalej zwana Tarcza 4.0.
W dniu 16 sierpnia 2021 roku Kontrahent wydał kolejne oświadczenie o przyjęciu układu i złożeniu wniosku o zatwierdzenie układu częściowego. Oświadczenie zawiera treść przyjętego układu częściowego wraz z podziałem wierzycieli na grupy oraz opisem sposobu restrukturyzacji. Postanowieniem z dnia 10 września 2021 r. właściwy miejscowo i funkcjonalnie Sąd Rejonowy wydał postanowienie o zatwierdzeniu układu częściowego przyjętego przez wierzycieli Kontrahenta w toku uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego.
W związku z zaistniałą sytuacją, Wnioskodawca dnia 06 lipca 2021 r. utworzył, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, odpis aktualizujący, zmniejszający wartość wierzytelności w części, która według oceny Wnioskodawcy nie zostanie spłacona na jego rzecz przez Kontrahenta.
Pytania
1.Czy w opisanym stanie faktycznym można uznać, iż została uprawdopodobniona nieściągalność wierzytelności?
2.Czy Wnioskodawca ma prawo, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 26a w związku z art. 26 ust. 2a ust. 1 ująć odpis aktualizujący w kosztach uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym ten odpis został utworzony i ujęty w księgach rachunkowych?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.
Podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, z wyjątkiem tych kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust.1, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie będzie miało lub ma wpływ na wysokość osiągniętego przychodu. Zatem kosztami uzyskania przychodu są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów opisanych w art. 16 ust.1.
W katalogu wyłączeń kosztów uzyskania przychodów opisanym w art. 16 ust. 1 znajdują się również punkty stanowiące niezależną od przepisu art. 15 ust. 1 przesłankę zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Jednym z takich sposobów jest zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów jest uprawdopodobnienie ich nieściągalności.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która uprzednio była zaliczona do przychodów należnych, na podstawie art. 12 ust. 3 updop, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie art. 16 ust. 2a.
Intencją ustawodawcy jest co do zasady wyłączenie z odpisów aktualizujących z katalogu kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem odpisów spełniających łącznie następujące warunki:
-po pierwsze: są odpisami aktualizującymi wartość należności określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości,
-po drugie: odpisy zostały dokonane od należności bądź części należności uprzednio zaliczonej do przychodów należnych na podstawie art. 12 ust. 3 updop,
-po trzecie: nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona zgodnie z art. 16 ust. 2a pkt 1 updop,
-po czwarte: dotyczy należności (wierzytelności) nieprzedawnionych, zgodnie art. 16 ust. 1 pkt 20 updop.
W myśl art. 16 ust. 2a updop, nieściągalność wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 26-26c, uznaje się za uprawdopodobnioną:
1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności jeżeli:
a)a) dłużnik zmarł, został wykreślony z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość albo
b) b) zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne lub został złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, lub zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
c)c) wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
d) d) wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.
Istotnym jest, że katalog możliwości uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności wymieniony w art. 16 ust. 2a pkt 1 updop ma charakter otwarty, czyli możliwe są takie stany faktyczne, w których wierzyciel w inny sposób uprawdopodobni, że dana wierzytelność jest nieściągalna. Przyjąć należy, iż nieściągalność wierzytelności zostanie uprawdopodobniona w przypadkach opisanych literalnie w ww. przepisie, jak również w sytuacji gdy przesłanki uprawdopodobnienia będą miały znaczenie prawne równorzędne w stosunku do przesłanek opisanych w przepisie updop (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 22 września 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.266.2020.SG) winno być: 0111-KDIB1-1.4010.266.2020.2.SG.
W ocenie Wnioskodawcy wprowadzenie ustawą Tarcza 4.0 do polskiego systemu prawnego nowego typu postępowania tzw. uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego mającego na celu niwelowanie negatywnych skutków pandemii koronawirusa, opartego w znacznej mierze na przepisach ustawy Prawo restrukturyzacyjne, potwierdza przydatność przyjętych rozwiązań, które zasługują na należyte uregulowanie w odpowiednich ustawach, dedykowanych do przedsiębiorców w celu uniknięcia ogłoszenia upadłości dłużnika poprzez wyposażenie dłużnika w szeroki wachlarz procedur naprawczo-oddłużeniowych, przy jednoczesnym poszanowaniu słusznych interesów wierzycieli.
Uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne ma być szansą na przezwyciężenie trudności związanych z czasową utratą płynności finansowej, podobnie jak klasyczne - znane do tej pory - instytucje z Prawa restrukturyzacyjnego. Celem postępowań restrukturyzacyjnych jest pomoc przedsiębiorstwom poprzez wprowadzenie mechanizmów sanacyjnych, w celu odzyskania konkurencyjności na rynku.
Uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne jest w znacznej mierze oparte o przepisy dotyczące postępowania o zatwierdzenie układu, o którym stanowi Prawo restrukturyzacyjne, i dotyczy podmiotów określonych w art. 4 Prawa restrukturyzacyjnego, tj.:
1)przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320), zwanej dalej: kc;
2)spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, prostych spółek akcyjnych i spółek akcyjnych nieprowadzących działalności gospodarczej;
3)wspólników osobowych spółek handlowych ponoszących odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
4)wspólników spółki partnerskiej.
Uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne zostaje otwarte przez dłużnika bez zgody sądu. Do otwarcia postępowania niezbędne jest podpisanie z doradcą restrukturyzacyjnym umowy o sprawowanie nadzoru nad przebiegiem postępowania oraz dokonanie obwieszczenia o otwarciu postępowania o zatwierdzenie układu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Po zainicjowaniu postępowania dłużnik zyskuje czteromiesięczną ochronę przed wierzycielami, polegającą na zawieszeniu toczących się postępowań egzekucyjnych i nie wszczynaniu nowych począwszy od dnia obwieszczenia do dnia umorzenia lub zakończenia uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego. W tym czasie dłużnik zobowiązany jest opracować i wdrożyć program naprawy przedsiębiorstwa oraz uzyskać poparcie wierzycieli dla proponowanego układu, czyli - jak w postępowaniu o zatwierdzenie układu - dłużnik z pomocą doradcy restrukturyzacyjnego przedstawia wierzycielom propozycje układowe, zbiera głosy, a następnie występuje do sądu o zatwierdzenie układu. Jeżeli w terminie czterech miesięcy dłużnik nie złoży do sądu wniosku o zatwierdzenie układu, postępowanie ulega z mocy prawa umorzeniu, a dłużnik traci ochronę, która mu przysługiwała w ramach prowadzonego postępowania.
Założeniem ustawodawcy uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne miało być rozwiązaniem tymczasowym i obowiązywać do 30 czerwca 2021 roku, a obecnie do 30 listopada 2021 roku. Prawodawca, wychodząc naprzeciw potrzebom obrotu gospodarczego, zdecydował się na wprowadzenie tej formy restrukturyzacji do ustawy Prawo restrukturyzacyjne. Zmiany te sankcjonuje ustawa z dnia 28 maja 2021 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Zadłużonych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 1080). Regulują na nowo przepisy o postępowaniu o zatwierdzenie układu.
W ocenie Wnioskodawcy wprowadzenie do porządku prawnego zmodyfikowanych przepisów o uproszczonym postępowaniu restrukturyzacyjnym jednoznacznie wskazuje, iż w ocenie ustawodawcy postępowanie to jest skuteczną formą restrukturyzacji i wymaga nabrania właściwego uregulowania, zatem postępowanie to jest prawnie równorzędne ze znanymi dotychczas instytucjami opisanymi w Prawie restrukturyzacyjnym.
Ponadto należy wskazać, iż przedstawiony przez ustawodawcę katalog możliwości uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności wymieniony w art. 16 ust. 2a pkt 1 updop ma charakter otwarty, wskazuje na to użyty zwrot „w szczególności”. Wyliczenie opisane we wskazanym przepisie jest przykładowe i oznacza możliwość przyjęcia innych form uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.
W myśl § 153 Zasad techniki prawodawczej, który wskazuje, że jeśli nie jest możliwe sformułowanie definicji, to można objaśnić znaczenie danego określenia poprzez przykładowe wyliczenie jego zakresu, wyraźnie wskazując przykładowy charakter wyliczenia przez posłużenie się zwrotami „w szczególności” albo „zwłaszcza”. Nie wystąpi zatem zawężenie katalogu sytuacji mieszczących się w zakresie szeroko pojętego katalogu uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, gdy Wnioskodawca przyjmie, iż złożony wniosek o zatwierdzenie układu częściowego w uproszczonym postępowaniu restrukturyzacyjnym stanowi przesłankę o charakterze równoważnym w stosunku do przesłanek wskazanych w przepisie, gdyż wykazuje ona istotne podobieństwa i obrazuje sytuację majątkową dłużnika.
Uprawdopodobnienie polega na przedstawieniu dokumentów lub innych środków dowodowych, wskazujących na okoliczności faktyczne, z których wynika prawo podatnika do zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów. W ocenie Wnioskodawcy podane powyżej okoliczności jednoznacznie uprawdopodobniają nieściągalność wierzytelności, co potwierdza prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności.
Ad.2.
Przepisy updop nie wskazują jednoznacznie momentu, w którym należy zaliczyć odpisy aktualizujące nieściągalne wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 20 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wierzytelności opisanych jak przedawnione.
Zatem przepis ten wyznacza ramy czasowe zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Przy tak skonstruowanym przepisie, zastosowanie będzie miała zasada generalna przypisywania kosztów do roku podatkowego.
I tak, art. 15 ust. 4d updop stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Kolejny przepis, tj. art. 15 ust. 4e updop wskazuje, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
W świetle powyższego, odpis aktualizujący zaliczany jest do kosztów uzyskania przychodów w dacie spełnienia łącznie poniższych przesłanek:
1)wierzytelność powinna być odpisana jako nieściągalna;
2)nieściągalność powinna być uprawdopodobniona.
Oba te warunki spełnione są w bieżącym roku podatkowym, zatem odniesienie w ciężar kosztów uzyskania przychodów jest możliwe w roku podatkowym 2021.
W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym można uznać, że została uprawdopodobniona nieściągalność wierzytelności, o których mowa powyżej, a wierzytelności te objęte odpisem aktualizującym od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 updop do przychodów należnych, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.