Czy w przypadku realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, przy kalkulacji wysokości przysługującego Spółce zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, w ramach uzyskanej DoW, Spółka może zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, wymienione powyżej nakłady na używane środki trwałe związane z nabyciem aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2022 r., za pośrednictwem poczty wpłynął Państwa wniosek z 21 marca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy w przypadku realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, przy kalkulacji wysokości przysługującego Spółce zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, w ramach uzyskanej DoW, Spółka może zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, wymienione powyżej nakłady na używane środki trwałe związane z nabyciem aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 22 czerwca 2022 r. oraz 27 czerwca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”) i prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie produkcji i cięcia wyrobów stalowych i aluminiowych na potrzeby m.in. branży motoryzacyjnej, AGD czy budowlanej. Spółka posiada status dużego przedsiębiorstwa w rozumieniu Załącznika 1 do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014 r., str. 1, ze zm.; dalej: „Rozporządzenie 651/2014”).

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”), w oparciu o wydane na jej rzecz:

¾Zezwolenie nr (…) z dnia 19 października 2016 r.;

¾Decyzję o Wsparciu nr (…) z dnia 9 listopada 2020 r.;

¾Decyzję o Wsparciu nr (…) z dnia 22 września 2021 r., (dalej: „DoW”);

¾Decyzję o Wsparciu nr (…) z dnia 3 grudnia 2021 r.

W ramach DoW Spółka zamierza zrealizować nową inwestycję (dalej: „Inwestycja”), polegającą na zwiększeniu zdolności produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa oraz na nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił (dalej: „Zakład”). Wnioskodawca zaznacza, że nie jest podmiotem powiązanym ze zbywcą Zakładu, a transakcja nie miała formy nabycia akcji (udziałów) zbywcy.

Spółka poniosła koszty w ujęciu kasowym (tj. nastąpiła faktyczna zapłata) związane z nabyciem Zakładu dnia 30 grudnia 2021 r. Nabycie Zakładu wraz z wytworzoną wcześniej infrastrukturą (działki wraz z posadowionymi na nich budynkami i budowlami) wiąże się z nabyciem używanych środków trwałych (aktywów), co Spółka wyraźnie zaznaczała już w trakcie procedury ukierunkowanej o wydanie DoW, w szczególności niniejsze było wskazane we wniosku o wydanie DoW.

Tytułem uzupełnienia, pismami z 22 czerwca 2022 r. oraz 27 czerwca 2022 r., (które wpłynęły do tut. Organu odpowiednio 27 czerwca 2022 r. oraz 1 lipca 2022 r.), w ramach odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania wskazaliście Państwo, że:

Decyzja o Wsparciu (…) (dalej: „DoW”), będąca przedmiotem Wniosku, została udzielona na realizację inwestycji o podwójnym charakterze - polegającej na:

1)zwiększeniu zdolności produkcyjnych istniejącego zakładu; oraz

2)nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił.

Konsekwentnie, na podstawie DoW Spółka zrealizuje inwestycję w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. a i b Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

Spółka wskazuje, że możliwość realizacji inwestycji polegającej na nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił została wprowadzona do art. 2 pkt 1 Ustawy o WNI poprzez art. 66 Ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COYID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 . Przedmiotowa zmiana weszła w życie dnia 24 czerwca 2020 r.

Zgodnie z § 11 Rozporządzenia WNI, wzór wniosku o wydanie decyzji o wsparciu określa załącznik nr 2 do Rozporządzenia WNI.

Należy zauważyć, że w okresie 24 czerwca 2020 r. do 31 grudnia 2022 r. (tj. do momentu nowelizacji Rozporządzenia WNI), obowiązujący wzór wniosku o wydanie decyzji o wsparciu, w rubryce „Charakter przedsięwzięcia gospodarczego” nie uwzględniał rodzaju nowej inwestycji, o którym mowa w art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, tj. inwestycji polegającej nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił.

Tym samym, w momencie składania wniosku o wydanie DoW, tj. dnia 16 września 2021 r. (dalej: „Wniosek o DoW”), obowiązywał wzór formularza wniosku, w którym de facto nie uwzględniono możliwości wskazania realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI. Spółka zwraca uwagę, że mając na uwadze powyższe, we Wniosku o DoW w rubryce „Charakter przedsięwzięcia gospodarczego”, po konsultacjach ze Specjalną Strefą Ekonomiczną, wskazano zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa oraz nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił poprzez doprecyzowanie o następującej treści , które zostało wyeksplikowane na stronie nr 1 i 2 Wniosku o Dow, (Spółka dla potwierdzenia niniejszego przedstawia w załączeniu kopie stron nr 1 i 2 Wniosku o DoW):

„Na podstawie art. 66 ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami covid-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem covid-19 z dnia 19 czerwca 2020 r. (Dz. U. z 2020 r., poz. 1086), dokonano nowelizacji art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162 oraz z 2019 r. poz. 1495) poprzez dodanie charakteru nowej inwestycji jaką jest nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Mając niniejsze na względzie Spółka wskazuje, że opisana w niniejszym wniosku inwestycja ma również charakter nabycia aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa”.

Pytanie

Czy w przypadku realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, przy kalkulacji wysokości przysługującego Spółce zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, w ramach uzyskanej DoW, Spółka może zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, wymienione powyżej nakłady na używane środki trwałe związane z nabyciem aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, przy kalkulacji wysokości przysługującego Spółce zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, w ramach uzyskanej DoW, Spółka może zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, wymienione powyżej nakłady na używane środki trwałe związane z nabyciem aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 2 pkt 1 ustawy o WNI, poprzez nową inwestycję rozumie się:

a. inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b. nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Ponadto, na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 8 Ustawy o WNI, w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, wskazano katalog kosztów kwalifikowanych, zgodnie z którym do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1)kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych (ŚT), pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej,

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 3 lata, licząc od terminu zakończenia nowej inwestycji,

6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy),

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Jednocześnie, w § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI wprowadzono zastrzeżenie, zgodnie z którym środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców.

Przepis art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, przewidujący możliwość objęcia decyzją o wsparciu również nabycia aktywów zamkniętego zakładu (lub zakładu, który zostałby zamknięty, gdyby nie nabycie), wszedł w życie z dniem 30 czerwca 2020 r. i został wprowadzony art. 66 pkt 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (dalej: „Ustawa zmieniająca”). Jak wynika z uzasadnienia projektu Ustawy zmieniającej, wprowadzenie dodatkowej kategorii miało na celu dostosowanie przepisów krajowych do Rozporządzenia 651/2014, a także zachęcenie inwestorów do przejmowania zakładów upadających w związku z pandemią COVID-19: „Zmiana, zawartej w art. 2, definicji „nowej inwestycji” ma na celu dostosowanie jej do obowiązującej definicji inwestycji początkowej zgodnie z art. 2 pkt 49 rozporządzenia Komisji (UE) 651/2014. Umożliwi to skorzystanie z pomocy publicznej inwestycjom polegającym na nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa. Oznacza to, umożliwienie przejęcia przez potencjalnego inwestora upadającego zakładu, co pozwoli na utrzymanie dotychczasowych miejsc pracy i kontynuowanie przez nowego właściciela działalności gospodarczej. W sytuacji epidemii COVID-19 uchroni to zarówno przedsiębiorstwa przed zakończeniem działalności, jak i pracowników przed utratą miejsc pracy”.

Z kolei Rozporządzenie WNI, wprowadzające ograniczenie w zakresie zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na używane środki trwałe, zostało ogłoszone dnia 4 września 2018 r. i weszło w życie dnia 5 września 2018 r. Tym samym, nabycie aktywów zamkniętego zakładu lub zakładu, który zostałby zamknięty zostało wprowadzone jako jeden z rodzajów nowej inwestycji niemal dwa lata po wejściu w życie przepisów Rozporządzenia WNI.

Przepis § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI, został poddany korekcie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2021 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 2483; dalej: „Rozporządzenie Zmieniające”), które weszło w życie 31 grudnia 2021 r. Tym samym, od 31 grudnia 2021 r. przepis ten ma obecnie następujące brzmienie: „Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikro przedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców i z wyjątkiem realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit, b ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji”.

Powyższe bezpośrednio dowodzi więc, że dyspozycja § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI wskazująca, że nabywane w ramach inwestycji środki trwałe muszą być nowe, nie odnosi się do sytuacji realizacji inwestycji określonej w art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, czyli do inwestycji początkowej polegającej na nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego Spółki, należy zauważyć, że jak wynika z pkt 8 („8. W § 5, § 8, § 9 oraz w § 10 rozporządzenia zmienianego wprowadza się korekty o charakterze doprecyzowującym dotyczące ujednolicenia stosowanej terminologii).” Uzasadnienia do Rozporządzenia Zmieniającego (https://legislacia.rcl.gov.pI/docs//3/12347751/12793300/dokument538319.pdf; dalej: „Uzasadnienie”), korekta § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI, ma jedynie charakter doprecyzowujący, dotyczący ujednolicenia stosowanej terminologii. Natomiast, zgodnie z pkt 10 („10. Dodanie ust. 5a w § 8 rozporządzenia zmienianego ma na celu doprecyzowanie przepisu dotyczącego nowej inwestycji polegającej na nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, w celu dostosowania do aktualnie obowiązujących przepisów rozporządzenia 651/2014”). Uzasadnienia, dodanie ustępu 5a do § 8 Rozporządzenia WNI, miało charakter dostosowania Rozporządzenia WNI do aktualnie obowiązujących przepisów Rozporządzenia 651/2014.

Niniejsze jasno wskazuje, że Ustawodawca rozróżnia zmianę o charakterze dostosowującym do przepisów unijnych (dodanie ust. 5a do § 8 Rozporządzenia WNI) od korekty jaka zaszła m.in. w § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI o charakterze doprecyzowujący, dotyczący ujednolicenia stosowanej terminologii.

Należy zauważyć, że zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 6 Rozporządzenia 651/2014: „Nabywane aktywa są nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez MŚP i z wyjątkiem przejęcia zakładu”. Należy zatem stwierdzić, że korekta wprowadzona

Rozporządzeniem Zmieniającym ma faktycznie jedynie charakter doprecyzowujący, dotyczący ujednolicenia stosowanej terminologii, co zdaniem Wnioskodawcy potwierdza jego stanowisko.

W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że Wnioskodawca zgodnie z Załącznikiem 1 do Rozporządzenia 651/2014, posiada status dużego przedsiębiorcy. Jednocześnie, Spółka dokonała zapłaty w związku z nabyciem Zakładu przed wejściem w życie Rozporządzania Zmieniającego. W chwili zapłaty za nabycie Zakładu przez Wnioskodawcę, przepisy Rozporządzenia WNI nie regulowały expressis verbis zasad realizacji inwestycji na podstawie art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, jednakże wprowadzone Rozporządzeniem Zmieniającym zmiany zgodnie z pkt 8 Uzasadnienia miały faktycznie jedynie charakter doprecyzowujący, dotyczący ujednolicenia stosowanej terminologii, co nie rzutuje na zakres normy § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI przed korektą, a w dniu dokonania zapłaty za Zakład.

Należy zaznaczyć, że twierdzenie przeciwne sprawiałoby, iż Ustawa nowelizująca w części odnoszącej się do dużych przedsiębiorców, wprowadzająca art. 2 pkt 1 lit. b do ustawy o WNI, byłaby pozbawiona sensu normatywnego. Niniejsze wynika z tego, że immanentną cechą inwestycji opisanych w tym przepisie, jest nabywanie aktywów (w tym np. budynków, maszyn, urządzeń), które są używane. Stąd, gdyby duży przedsiębiorca deklarujący przeprowadzenie takiego rodzaju inwestycji, nie mógł zaliczyć tych kosztów do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, to w istocie niemożliwym byłoby spełnienie np. kryterium ilościowego dot. minimalnej kwoty kosztów inwestycji, umożliwiających uzyskanie decyzji o wsparciu.

Skoro zatem w chwili poniesienia przez Wnioskodawcę wydatków na używane środki trwałe związane z przejęciem Zakładu, Rozporządzenie WNI nie odnosiło się w ogóle do wydatków ponoszonych w ramach realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI - który to przepis obowiązywał, a tym samym mogła być realizowana forma inwestycji początkowej polegająca na nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił - to w ocenie Wnioskodawcy, w takiej sytuacji (przedstawionej przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym) należy uznać, że zastrzeżenie dot. nowości nabywanych środków trwałych przez dużego przedsiębiorcę wskazane w § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI nie powinno mieć zastosowania. Powyższe spójne jest również z treścią Uzasadnienia zmiany brzmienia § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI (odnoszącego się do realizacji inwestycji na podstawie art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI), wskazującą, że korekta ta nie miała charakteru normatywnego, a jedynie doprecyzowujący - co potwierdza, że już od pierwszego momentu, kiedy możliwa była realizacja inwestycji początkowej na podstawie art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, w odniesieniu do tej formy inwestycji nie znajdowało zastosowania zastrzeżenie zawarte w pierwotnym brzmieniu § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI dot. wymogu nabycia nowych środków trwałych przez dużego przedsiębiorcę.

Ponadto, zgodnie z pkt II (str. 2) Uzasadnienia, głównym celem Rozporządzenia zmieniającego jest „wprowadzenie zmian o charakterze doprecyzowującym, wynikających z wątpliwości zgłaszanych przez przedsiębiorców stosujących przepisy rozporządzenia z 2018 r.”. Powyższe potwierdza, że dotychczasowa treść Rozporządzenia WNI, stanowiącego rozporządzenie wykonawcze do Ustawy o WNI na podstawie art. 14 ust. 3 Ustawy o WNI, budziła liczne wątpliwości interpretacyjne, co z kolei dowodzi nieścisłościom bądź niedopatrzeniom redakcyjnym występującym w pierwotnej treści Rozporządzenia WNI.

Należy mieć na uwadze, że choć w chwili wydawania DoW na rzecz Wnioskodawcy, jak również w chwili ponoszenia przez Wnioskodawcę wydatków na nabycie Zakładu, przepisy Rozporządzenia WNI nie odnosiły się w ogóle do kwestii kwalifikowalności tego typu kosztów, to jednak zważywszy na:

1) sam fakt rozszerzenia przez ustawodawcę definicji nowej inwestycji o nabycie aktywów zakładu zamkniętego lub takiego który zostałby zamknięty, gdyby nabycie nie doszło do skutku;

2) uzasadnienie tego rozszerzenia;

3) wykładnię celowościową omawianego mechanizmu; jak również

4) mające charakter jedynie doprecyzowujący zmiany w Rozporządzeniu WNI

- w ocenie Wnioskodawcy nie sposób wykluczyć kwalifikowalności takich wydatków.

Tak więc, bezsprzecznie należy uznać, że ograniczenie w zakresie możliwości nabycia używanych środków trwałych przez dużych przedsiębiorców przewidziane w pierwotnym brzmieniu § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI, powinno być interpretowane wyłącznie jako odnoszące się do nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o WNI.

Należy również zauważyć, że bliźniacze regulacje funkcjonowały już wcześniej na gruncie analogicznych przepisów regulujących kwestię udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych.

W § 3 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 121; dalej: „Rozporządzenie SSE”), wskazane zostało, że przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.

Ponadto, zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1) ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;

6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Przy czym, w myśl § 6 ust. 7 Rozporządzenia SSE, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe.

Warto jednocześnie zauważyć, że tak jak obecnie w przypadku regionalnej pomocy inwestycyjnej (a zatem również decyzji o wsparciu), art. 14 ust. 6 Rozporządzenia 651/2014 dopuszcza wprost kwalifikowalność używanych środków trwałych w sytuacji tzw. przejęcia zakładu, analogiczne sformułowanie obowiązywało w przepisie art. 13 ust. 7 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie włączeń blokowych; Dz. Urz. UE. L Nr 214, str. 3 ze zm.): „Nabywane aktywa są aktywami nowymi, przy czym zasada to nie dotyczy MŚP oraz przejęć (...)”.

Co istotne, wskazane wyżej regulacje nie budziły wcześniej wątpliwości w zakresie tego, czy wydatki poniesione przez dużego przedsiębiorcę na nabycie zakładu, który zostałby zamknięty (gdyby nie sprzedaż), mogą stanowić koszty kwalifikowane na gruncie Rozporządzenia SSE, a zarządzający obszarem specjalnych stref ekonomicznych wydawali zezwolenia na prowadzenie działalności będącej efektem realizacji inwestycji polegającej na nabyciu przedsiębiorstwa w stanie likwidacji albo które zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte. Podkreślić należy, że tak jak w przypadku pierwotnego brzmienia Rozporządzenia WNI, Rozporządzenie SSE nie dopuszczało wprost kwalifikowalności takich wydatków.

Na gruncie powyższego należy również zauważyć, że instrumenty pomocy publicznej w postaci decyzji o wsparciu, jak również zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej można uznać za zasadniczo tożsame lub co najmniej bardzo podobne. Przedmiotowe skutkuje brakiem podstaw do zróżnicowania sytuacji podmiotów mogących ubiegać się o taką pomoc i odmawiać wydania decyzji o wsparciu podmiotom mających status dużego przedsiębiorstwa, w sytuacji, gdy taka pomoc była przyznawana w postaci zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W konsekwencji powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, również przemawia za uznaniem, że ograniczenie wynikające z § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI, ograniczające kwalifikowalność wydatków do nowych środków trwałych w przypadku dużych przedsiębiorców, nie ma zastosowania do inwestycji polegającej na nabyciu aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, o której mowa w art. 2 pkt. 1 lit. b Ustawy o WNI.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o WNI, przy kalkulacji wysokości przysługującego Spółce zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, w ramach uzyskanej DoW, Spółka może zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI wymienione w stanie faktycznym nakłady na używane środki trwałe związane z nabyciem aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił.

Z ostrożności, na koniec Spółka wskazuje, że w jej ocenie § 8 Rozporządzenia WNI, odwołuje się do zagadnień związanych ze zwolnieniem od podatku dochodowego, zaś ów przepis wraz z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, stanowią normatywny przedmiot interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w rozumieniu rozdziału 1a oddziału II ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).

Dla celów poparcia swoich zapatrywań Wnioskodawca przywołuje poniższy fragment z uzasadnienia wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 10 września 2015 r., o sygn. I SA/Go 290/15 (odnoszącego się do analogicznych przepisów dot. zwolnienia z PDOP na podstawie Zezwoleń na prowadzenie działalności w Specjalnych Strefach Ekonomicznych), gdzie napisano m.in., że: „Spółka w skardze zauważyła, że doprecyzowanie zasad zwolnienia uregulowanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje się w przepisach rozporządzenia strefowego, do których m.in. odsyła ww. art. 17 ust. 1 pkt 34, z czym należy się zgodzić. Podkreślenia bowiem wymaga, że przepisy § 5 oraz § 6 rozporządzenia strefowego wprost odwołują się do kwestii dotyczących zwolnienia od podatku dochodowego. Zatem, należy wskazać, że przywołane przepisy § 5 i § 6 rozporządzenia tworzą z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych normę prawną, która stanowi normatywny przedmiot indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu rozdziału 1a działu II Ordynacji podatkowej”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”), w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.,

W myśl natomiast art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

Stosownie do art. 17 ust. 4 updop, w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.,

Stosownie natomiast do treści art. 17 ust. 4 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

W myśl art. 3 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1752 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”)

Decyzję o wsparciu wydaje minister właściwy do spraw gospodarki na wniosek przedsiębiorcy ubiegającego się o wsparcie zawierający plan realizacji nowej inwestycji (art. 13 pkt 2 ww. ustawy).