W zakresie ustalenia, czy przychód uzyskany przez Fundusz ze sprzedaży udziałów w Y będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 28 lipca 2020 r. (data wpływu 3 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 621/21,

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 sierpnia 2020 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia, czy przychód uzyskany przez Fundusz ze sprzedaży udziałów w Y. będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest subfunduszem inwestycyjnym o charakterze zamkniętym (dalej: „Wnioskodawca” lub „Fundusz”) posiadającym siedzibę na Litwie i podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) na Litwie od całości swoich przychodów, niezależnie od miejsca ich osiągania. Rezydencja podatkowa Wnioskodawcy jest udokumentowana certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej na Litwie. Wnioskodawca jest osobą prawną posiadającą osobowość prawną w rozumieniu przepisów litewskich.

Fundusz jest regulowaną instytucją wspólnego inwestowania na Litwie odpowiadającą swoją formą, zakresowi regulacji i działalnością — polskiemu funduszowi inwestycyjnemu zamkniętemu. W szczególności, Fundusz prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jego działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym na Litwie. Fundusz posiada ponadto depozytariusza przechowującego jego aktywa. Fundusz jest zarządzany przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym Litwy (odpowiednik polskiego towarzystwa funduszy inwestycyjnych). Wyłącznym przedmiotem działalności Funduszu jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe.

Fundusz posiada szeroki wachlarz inwestycji nie tylko na Litwie, ale również poza nią, inwestując m.in. w nieruchomości. Z uwagi na profil działalności i litewskie wymogi regulacyjne Fundusz inwestuje za pośrednictwem spółek kapitałowych (w szczególności na Litwie). W konsekwencji, Fundusz posiada udziały m.in. w spółce litewskiej będącej rezydentem podatkowym Litwy (dalej: „Y”). Y. nie jest bezpośrednio właścicielem żadnej nieruchomości położonej w Polsce. Y. posiada jednak udziały w spółce prawa polskiego będącej spółką kapitałową (dalej: „Z”). W skład majątku Z wchodzą nieruchomości położone w Polsce.

Fundusz planuje w przyszłości zbyć swoje udziały w Y. Nie można wykluczyć, że na dzień sprzedaży wartość rynkowa nieruchomości położonych w Polsce będzie stanowić ponad 50% wartości aktywów Z, a także pośrednio ponad 50% wartości aktywów Y.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku.

W odpowiedzi na zadane pytania Wnioskodawca doprecyzował opis przedstawionego we wniosku zdarzenia faktycznego i wskazał, że aktualnie Z nie jest podatnikiem podatku dochodowego od przychodów ze środka trwałego będącego budynkiem.

Wynika to z tego, że nieruchomości należące do Z i znajdujące się w Polsce są niezabudowane. Na nieruchomości trwa jednak budowa hotelu. Po zakończeniu budowy, Z jako właściciel hotelu stanie się podatnikiem podatku dochodowego od przychodów ze środka trwałego będącego budynkiem, o którym mowa w art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Po zakończeniu budowy hotelu i oddaniu go do używania można założyć, że łączny udział oddanych do użytkowania powierzchni użytkowych nieruchomości posiadanych przez Z (tj. hotelu), przekroczy 5% całkowitej powierzchni użytkowej tej nieruchomości.

Pytanie

Czy przychód uzyskany przez Fundusz ze sprzedaży udziałów w Y. będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce?

Państwa stanowisko w sprawie

Przychód uzyskany przez Fundusz ze sprzedaży udziałów Funduszu w Y. nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce, co wynika z dwóch niezależnych od siebie przyczyn.

Co do zasady, podatnicy jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium RP, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (art. 3 ust. 1 ustawy CIT). Natomiast podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu (tak jak to jest w przypadku Wnioskodawcy), podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 3 ust. 2 ustawy CIT).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 UPO zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, położonego w drugim Umawiającym się Państwie, lub z przeniesienia tytułu własności udziałów w spółce, której mienie składa się głównie z takiego majątku, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Co do zasady, dochody ze zbycia akcji i udziałów spółek opodatkowane są w kraju rezydencji zbywcy. Jednakże, w niektórych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania wprowadzana jest klauzula pozwalająca na odejście od tej ogólnej zasady. Zgodnie z zacytowanym powyżej przepisem, jeżeli majątek spółki, której udziały/akcje są zbywane składa się w większości z majątku nieruchomego, położonego na terytorium drugiego umawiającego się państwa, zyski ze sprzedaży udziałów lub akcji spółek posiadających nieruchomości mogą być opodatkowane w państwie położenia nieruchomości zgodnie z ustalonymi przez ten kraj zasadami (jest to tzw.: klauzula nieruchomościowa).

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stosują różnorodne konstrukcje w zakresie uregulowania wskazanej kwestii, przykładowo poprzez określenie udziału wartości majątku nieruchomego w wartości zbywanego przedsiębiorstwa, które powodują konieczność opodatkowania w miejscu położenia nieruchomości. Najczęściej używane sformułowania mówią, że majątek ten powinien stanowić „większość” majątku spółki, „być jego istotnym składnikiem”, bądź też stanowić co najmniej 50%. Kolejnym elementem, istotnym z punktu widzenia klauzuli nieruchomościowej i jej ewentualnego zastosowania w danym stanie faktycznym jest to, że dana wartość nieruchomości ma być osiągnięta bezpośrednio lub pośrednio z nieruchomości położonej na terytorium drugiego państwa. Tylko część umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę zawiera regulacje w zakresie opodatkowania w przypadku pośredniego posiadania nieruchomości. Zatem, w przypadku braku wskazania w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, że majątek zbywanej spółki ma składać się także pośrednio z majątku nieruchomego, zbycie takich akcji / udziałów nie prowadzi do zastosowania klauzuli nieruchomościowej i w konsekwencji brak jest opodatkowania w kraju położenia nieruchomości. Wskazana sytuacja ma miejsce w zdarzeniu przyszłym dotyczącym Wnioskodawcy, gdyż UPO nie przewiduje, że do opodatkowania sprzedaży udziałów / akcji spółki której majątek składa się głównie z nieruchomości, dochodzi w miejscu położenia nieruchomości, w przypadku gdy taka nieruchomość stanowi jedynie pośrednio majątek spółki, której udziały są przenoszone.

Do powyższych wniosków prowadzi także wykładnia językowa ww. przepisu, który odnosi się do „przeniesienia tytułu własności udziałów w spółce, której mienie składa się głównie z takiego majątku”. W konsekwencji, w analizowanym zdarzeniu przyszłym przepis ten mógłby mieć zastosowanie wyłącznie, gdyby to Y posiadała bezpośrednio majątek nieruchomy w Polsce (co jednak nie ma miejsca).

Gdyby intencją stron UPO było rozszerzenie dyspozycji art. 13 ust. 1 UPO poprzez objęcie nim bezpośredniego i pośredniego posiadania nieruchomości przez spółkę, której akcje lub udziały są przenoszone, to wynikałoby to wprost z treści tego przepisu (podobnie jak ma to miejsce w wielu innych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania). Co istotne, zasadą ogólną jest, że przychody ze zbycia akcji lub udziałów w spółce (tzw. „capital gaines”) opodatkowane są jedynie w kraju rezydencji podatkowej zbywcy, a tzw. klauzula nieruchomościowa jest wyjątkiem od tej zasady. W konsekwencji, zgodnie z zasadą exceptiones non sunt extendendae, przy ustalaniu zasad opodatkowania sprzedaży udziałów / akcji spółki posiadającej pośrednio nieruchomości w Polsce, należy kierować się ścisłym znaczeniem sformułowań użytych w UPO bez stosowania wykładni rozszerzającej. Skoro zaś strony UPO nie zdecydowały się na inne brzmienie art. 13 ust. 1 UPO, należy uznać, że zastosowanie klauzuli nieruchomościowej odnosi się wyłącznie do sytuacji expressis verbis określonej w ww. przepisie. W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zbycie przez niego udziałów / akcji Y, która posiada udziały w Z (w majątku której znajdują się nieruchomości w Polsce) nie będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 13 ust. 1 UPO.

Wnioskodawca wskazuje także na brzmienie art. 13 ust. 4 Konwencji Modelowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (dalej: „KM OECD”), zgodnie z którym: Gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of shares or comparable interests, such as interests in a partnership or trust, may be taxed in the Other Contracting State if, at any time during the 365 days preceding the alienation, these shares or comparable interests derived more than 50 per cent of their value directly or indirectly from immovahle property, as defined in Article 6, situated in that other State (podkreślenie Spółki). Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że KM OECD stanowi wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i punkt wyjścia do ich negocjowania (wedle zaleceń Rady OECD powinien być stosowany przy zawieraniu umów o UPO przez państwa OECD), i w konsekwencji nie ma charakteru wiążącego. Jednakże, państwa członkowskie, podczas zawierania umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wzorują się na KM OECD. Wnioskodawca wskazuje, że KM OECD posługuje się pojęciem bezpośredniego lub pośredniego posiadania nieruchomości przez spółkę, której udziały lub akcje są zbywane. Tymczasem, w UPO brak jest wyraźnego wskazania na pośrednie posiadanie nieruchomości, co oznacza, że przepis art. 13 ust. 1 UPO znajduje zastosowanie tylko do sytuacji bezpośredniego posiadania nieruchomości przez spółkę.

Fundusz w uzupełnieniu wniosku wskazał niżej tłumaczenie na język polski fragmentu dotyczącego brzemienia art. 13 ust. 4 Konwencji Modelowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, który we wniosku został wyżej przedstawiony w oryginalnym brzmieniu (tj. w języku angielskim):

„Wnioskodawca wskazuje na brzmienie art. 13 ust. 4 Konwencji Modelowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (dalej: „KM OECD”), zgodnie z którym: Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w umawiającym się państwie, pochodzące ze zbycia akcji lub udziałów lub praw o podobnym charakterze takich jak prawa w spółkach osobowych lub powierniczych, mogą być opodatkowane w innym umawiającym się państwie, jeżeli w dowolnym momencie w okresie 365 dni poprzedzających zbycie udziałów lub akcji lub praw o porównywalnym charakterze, ponad 50% wartości bezpośrednio lub pośrednio stanowią nieruchomości, określone w art. 6, położone w tym innym państwie”.

Niezależnie od powyższego, brak opodatkowania przychodu po stronie Wnioskodawcy w Polsce wynika również z drugiego niezależnego argumentu.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy CIT zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania, posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:

a)podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

b)wyłącznym przedmiotem ich działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa w papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego,

c)prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

d)ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

e)posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,

f)zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 4 pkt a ustawy CIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do instytucji wspólnego inwestowania: które prowadzą swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego albo są instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego. Ponadto, zwolnienie to nie ma zastosowania do dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskiwanym przez podmioty, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a.

Jak zostało wskazane, Fundusz jest funduszem zamkniętym. Zatem, Wnioskodawca nie kwalifikuje się do kategorii funduszy, które mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy CIT dla funduszy typu otwartego.

Zgodnie jednak z art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy CIT wolne od podatku są dochody (przychody) funduszy inwestycyjnych zamkniętych lub specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych, utworzonych na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, z wyłączeniem:

a)dochodów (przychodów) z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami ustawy lub prawa podatkowego państwa, w którym te spółki lub jednostki organizacyjne mają siedzibę lub zarząd, podmioty te nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

b)dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych podmiotom, o których mowa w lit. a, oraz odsetek od innych zobowiązań tych podmiotów wobec funduszu, z wyjątkiem odsetek od wierzytelności z tytułu pożyczek (kredytów) nabytych przez fundusz od podmiotów, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionych do udzielania pożyczek (kredytów) na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, jeżeli pożyczki (kredyty) te zostały udzielone przez te podmioty,

c)dochodów (przychodów) z odsetek od udziału kapitałowego w podmiotach, o których mowa w lit. a,

d)darowizn bądź innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń dokonywanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,

e)dochodów (przychodów) z tytułu odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych emitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,

f)dochodów (przychodów) z tytułu zbycia papierów wartościowych wyemitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a, lub udziałów w tych podmiotach,

g)dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy CIT wolne od podatku są dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a-g.

Ponadto, art. 17 ust. 11 ustawy CIT przewiduje, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:

1)których wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe;

2)w przypadku których prowadzenie przez nie działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.

Zwolnienie o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 58 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wymiany wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę (art. 17 ust. 12 ustawy CIT). Wnioskodawca wskazuję, że UPO w art. 28 przewiduje mechanizm wymiany informacji.

Dlatego też do oceny, czy do przychodów / dochodów ze zbycia akcji / udziałów Y, która posiada udziały w Z, która posiada w swoim majątku nieruchomości w Polsce, zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych należy dokonać analizy zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy CIT.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest instytucją wspólnego inwestowania mającą siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Jednocześnie, Wnioskodawca spełnienia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit a i d-f oraz przesłanki przewidziane w ust. 11 i 12 ww. artykułu.

Fundusz posiada rezydencję podatkową na Litwie i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania.

Przedmiotem działalności Funduszu jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe.

Fundusz prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jego działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym na Litwie. Fundusz posiada ponadto depozytariusza przechowującego jego aktywa. Fundusz jest zarządzany przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym Litwy.

Zatem, Fundusz spełnia wszystkie przesłanki wymagane przepisami prawa do zastosowania w stosunku do niego zwolnienia przedmiotowego wynikającego z ustawy CIT.

Reasumując, Fundusz stoi na stanowisku, że przychód uzyskany przez Fundusz ze zbycia udziałów Y, która posiada udziały w Z, która posiada w swoim majątku nieruchomości w Polsce nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrując Państwa wniosek Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 22 lutego 2021 r. wydał dla Państwa indywidualną interpretację znak: 0114-KDIP2-1.4010.283.2020.2.MR/OK, w której uznał Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

‒czy przychód uzyskany przez Fundusz ze sprzedaży udziałów w Y. będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce za nieprawidłowe,

‒możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do ww. przychodu – za prawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 25 lutego 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

25 marca 2021 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skarga wpłynęła 29 marca 2021 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną – wyrokiem z 10 czerwca 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 621/21.

Organ podatkowy wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 11 stycznia 2022 r., sygn. akt II FSK 1277/21 oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

11 lipca 2022 r. wpłynął do Organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 10 czerwca 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 621/21 wraz ze zwrotem akt.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

‒uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

‒ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną do odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.