Czy w opisanym stanie faktycznym, Spółka dokonująca płatności z tytułu Faktury jest obowiązana pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, w myśl art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

Szanowni Państwo:

1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 12 marca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu

    Administracyjnego w Gliwicach z 23 września 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 640/21 oraz z wyrok 11 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1428/19;

2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 14 marca 2019 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka dokonująca płatności z tytułu Faktury jest obowiązana pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, w myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podatnikiem podatku CIT podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W celu realizacji interesów Spółki jej pracownicy lub Członkowie Zarządu odbywają zagraniczne podróże służbowe, zarówno do krajów członkowskich Unii Europejskiej, jak i krajów trzecich - spoza Unii Europejskiej (dalej: „Podróże służbowe”), podczas których pracownicy lub Członkowie Zarządu korzystają z wynajmowanych przez Spółkę samochodów.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę faktury dokumentują usługi najmu samochodów, z których korzystają pracownicy Spółki lub Członkowie Zarządu podczas Podróży służbowych (dalej: „Usługi”).

Na fakturze dokumentującej Usługi (dalej: „Faktura”) jako usługodawca wskazany jest zagraniczny podmiot, tj. podmiot mający siedzibę w państwie, w którym akurat Usługi są świadczone. Niemniej na Fakturze jako odbiorca płatności wskazany jest inny podmiot, tj. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce - podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Spółka J”). W konsekwencji, płatność z tytułu Faktury dokonywana jest na rachunek bankowy Spółki J.

W ciągu roku podatkowego Spółki, wypłaty dokonywane na rzecz Spółki J z tytułu Usług nie przekraczają łącznie 2.000.000 zł.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, Spółka dokonująca płatności z tytułu Faktury jest obowiązana pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, w myśl art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”)?

Państwa stanowisko w sprawie:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Spółka dokonująca płatności z tytułu Faktury nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, w myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Natomiast, na podstawie art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

(...)

- ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, to podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegający obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 Ustawy CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do

    takiej nieruchomości;

3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium

    Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym,

    instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub

    tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub

    osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne

    nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy

    i wykonania świadczenia;

6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a. 

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie będzie obowiązany pobrać zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych płatności. Przewidziany w art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego dotyczy m.in. wskazanych w art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, wypłat z tytułu „użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu” - przez co należy rozumieć m.in. należności z tytułu wynajmu samochodów, jednakże wypłaty te muszą stanowić przychód podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, tj. podatnika niemającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu.

W opisanym stanie faktycznym, płatność z tytułu Faktury jest dokonywana na rachunek Spółki J, czyli podmiotu mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (będącej polskim rezydentem). Wskazana wypłata powoduje powstanie przychodu w rozumieniu Ustawy CIT po stronie Spółki J, czyli podmiotu, który nie zalicza się do podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy CIT.

W konsekwencji, w opisanym stanie faktycznym, nie zachodzą warunki zastosowania wynikającego z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, obowiązku pobrania przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego od realizowanej na rachunek Spółki J płatności.

Postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 23 maja 2019 r. wydałem postanowienie, Znak: 0111-KDIB1-3.4010.103.2019.3.APO o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku  z 12 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka dokonująca płatności z tytułu Faktury jest obowiązana pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, w myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Ww. postanowienie zostało skutecznie doręczone Państwu 23 maja 2019 r.

Pismem z 30 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.), złożono zażalenie na ww. postanowienie. W wyniku jego rozpatrzenia, postanowieniem z 5 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.103.2019.4.MBD utrzymano w mocy zaskarżone postanowienie.

Ww. postanowienie doręczono 6 sierpnia 2019 r.

Pismem z 5 września 2019 r. (wpływ 9 września 2019 r.) wnieśli Państwo skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił postanowienie z 5 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.103.2019.4.MBD wyrokiem z 11 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1428/19.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 11 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1428/19 wpłynął do Organu 14 września 2020 r.

Uwzględniając ww. wyrok, pismem z 9 grudnia 2020 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.103.2019.10.APO wezwałem do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Pismem z 16 grudnia 2020 r. (wpływ do tut. Organu tego samego dnia) wniesiono uzupełnienie do wniosku.

W dniu 21 grudnia 2020 r. wydałem postanowienie, Znak: 0111-KDIB1-3.4010.103.2019.11.APO o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku  z 12 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka dokonująca płatności z tytułu Faktury jest obowiązana pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, w myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Ww. postanowienie zostało skutecznie doręczone 23 grudnia 2020 r.

Pismem z 30 grudnia 2020 r. (data wpływu 31 grudnia 2020 r.), złożono zażalenie na ww. postanowienie. W wyniku jego rozpatrzenia, postanowieniem z 26 lutego 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.103.2019.12.MBD utrzymano w mocy zaskarżone postanowienie.

Ww. postanowienie doręczono 1 marca 2021 r.

Skarga na postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie pierwszej instancji

Pismem z 31 marca 2021 r. (wpływ 1 kwietnia 2021 r.) wnieśli Państwo skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił postanowienie z 26 lutego 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.103.2019.12.MBD oraz z 21 grudnia 2020 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.103.2019.11.APO wyrokiem z 23 września 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 640/21.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 23 września 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 640/21 wpłynął do Organu 28 stycznia 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwo sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujcie się Państwo do interpretacji.

  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).