Temat interpretacji
Dotyczy ustalenia czy: - wydatki, które Spółka będzie zobowiązana ponieść w związku z realizowaną inwestycją, powinny zostać ujęte w wartości początkowej wybudowanego środka trwałego/inwestycji; - moment poniesienia tych wydatków (przed przyjęciem lub po przyjęciu środka trwałego do ewidencji) przesądza o tym, czy są to koszty bieżące, czy Spółka powinna dokonać korekty wartości początkowej środka trwałego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy:
-wydatki, które Spółka będzie zobowiązana ponieść w związku z realizowaną inwestycją, powinny zostać ujęte w wartości początkowej wybudowanego środka trwałego/inwestycji;
-moment poniesienia tych wydatków (przed przyjęciem lub po przyjęciu środka trwałego do ewidencji) przesądza o tym, czy są to koszty bieżące, czy Spółka powinna dokonać korekty wartości początkowej środka trwałego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
P. Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Rok obrotowy Wnioskodawcy obejmuje kolejnych 12 miesięcy i pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Spółka jest krajowym (…) logistyki surowcowo-paliwowej i strategiczną spółka gwarantującą bezpieczeństwo energetyczne (…). Podstawowa działalność Spółki to eksploatacja sieci rurociągów transportujących ropę naftową (…). Spółka posiada także sieć baz paliwowych (…).
Spółka jest spółką (…) z siedzibą w Polsce i wraz z pięcioma spółkami zależnymi tworzy Grupę Kapitałową „(…)”. Strategia Grupy Kapitałowej zakłada (…).
Realizując zadania strategii aktualnie prowadzone jest zadanie inwestycyjne polegające na budowie rurociągu do przesyłu ropy naftowej. Zadanie to realizowane jest w trybie (…).
Generalnie cała procedura wygląda w sposób następujący:
-prawo do korzystania z gruntów pod budowę daje decyzja lokalizacyjna,
-inwestor (Spółka) przejmuje grunty protokołem przyjęcia, prowadzi inwestycję, a po jej zakończeniu zwraca protokolarnie grunty właścicielom,
-po zwrocie gruntów komplet dokumentacji przekazywany jest dla Wojewody, który przekazuje je powołanemu decyzją administracyjną rzeczoznawcy w celu sporządzenia operatu.
-na bazie operatu sporządzonego przez rzeczoznawcę Wojewoda wydaje decyzję administracyjną, wskazującą wysokość odszkodowania dla właścicieli gruntów,
-decyzja jest podstawą do wypłaty odszkodowań przez Wnioskodawcę, lecz nie zamyka właścicielom gruntów drogi odwoławczej w kwestii wysokości tych odszkodowań,
-Spółka nie ma wpływu na przebieg i terminy wydawania decyzji administracyjnych, nie mniej jednak będą one naliczane i wypłacane dopiero po zakończeniu inwestycji w grudniu 2022 roku.
Koszty Spółki będą związane z zapłatą za faktury VAT wystawione przez rzeczoznawców w momencie, gdy sporządzą oni stosowne operaty oraz z wypłatami dla właścicieli około 3.800 działek gruntowych z tytułu szkód oraz ewentualnych przewidywanych i utraconych przychodów.
Wszystkie te wypłaty będą dokonywane dopiero po zakończeniu inwestycji i przyjęciu rurociągu wraz z infrastrukturą do użytkowania, gdyż dopiero wówczas możliwe będzie ustalenie ich faktycznej wysokości.
W związku w realizowaną inwestycją Spółka poniesie następujące rodzaje wydatków:
1)wydatki związane z opłatą wynagrodzenia dla rzeczoznawców za sporządzenie operatów szacunkowych:
2)wypłaty odszkodowań właścicielom gruntów z tytułu ich zniszczenia wskutek budowy rurociągu;
3)wypłaty z tytułu nieuzyskanych przychodów właścicieli gruntów, na których realizowana jest inwestycja (jak np. straty w zasiewach, uprawach i zbiorach).
Pytania
1.Czy ww. wydatki, które Spółka będzie zobowiązana ponieść w związku z realizowaną inwestycją, powinny zostać ujęte w wartości początkowej wybudowanego środka trwałego z inwestycji?
2.Czy moment poniesienia tych wydatków (przed przyjęciem lub po przyjęciu środka trwałego do ewidencji) przesądza o tym, czy są to koszty bieżące, czy Spółka powinna dokonać korekty wartości początkowej środka trwałego?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
Zdaniem Państwa, zasady zaliczania danych wydatków do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), uregulowane zostały w art. 15 i następnych.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
Kosztami uzyskania przychodów mogą być zatem wyłącznie takie wydatki, które zgodnie z przytoczonym przepisem spełniają kumulatywnie następujące przesłanki:
·zostały poniesione przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku muszą one zostać pokryte z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
·są definitywne (rzeczywiste), tj. wartość poniesionych wydatków nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
·pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
·poniesione zostały w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu;
·zostały właściwie udokumentowane;
·nie znajdują się w grupie wydatków o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
Zgodnie z przytoczonym przepisem wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które spełniają powyższe warunki mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.
Ponadto w zakresie kwalifikacji kosztów koniecznym jest wyróżnienie:
·kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami, tj. takich wydatków, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów - przy czym w ich przypadku możliwe jest ustalenie w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód;
·kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami (tzw. kosztów pośrednich), tj. takich wydatków, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.
Ogólnie przyjęte stanowisko w doktrynie stanowi, że co do zasady przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego wydatku a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma tutaj znaczenia czy dany wydatek przyniósł ostatecznie oczekiwany skutek. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł oczekiwać takiego efektu.
Natomiast pewne wydatki poniesione przez podatnika w toku prowadzonej działalności gospodarczej, jeżeli związane są (bezpośrednio lub pośrednio) ze środkami trwałymi (lub wartościami niematerialnymi i prawnymi) podatnika nie mogą być bezpośrednio odnoszone na wynik podatkowy jako koszty pośrednie lub bezpośrednie, lecz uwzględniane są w tym wyniku w formie odpisów amortyzacyjnych. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m ustawy CIT.
Zatem wprowadzenie składnika majątku do ewidencji środków trwałych wymaga ustalenia jego wartości początkowej.
Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.
Definicję kosztu wytworzenia zawiera art. 16g ust. 4 ustawy CIT, na jego podstawie, do kosztów wytworzenia środka trwałego, wpływających na jego wartość początkową od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, zalicza się wartość, w cenie nabycia, zużytych do jego wytworzenia:
- rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych;
- kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi;
- inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.
Do kosztu wytworzenia nie zalicza się:
- kosztów ogólnych zarządu;
- kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych;
- kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Użycie przez ustawodawcę zwrotu „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych” oznacza, iż katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, niewymienione wprost koszty, które mogą mieć wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. Należy zauważyć, iż ustawodawca obejmuje pojęciem kosztu wytworzenia środka trwałego nie tylko wszelkie koszty, których poniesienie jest związane bezpośrednio z realizacją inwestycji, ale także niektóre koszty ogólne, jak na przykład koszty przeprowadzenia obligatoryjnych badań oraz opracowaniem niezbędnych ekspertyz bądź koszty doradztwa inwestycyjnego.
W celu określenia, czy dany wydatek może zostać uznany za element wartości początkowej wytwarzanego we własnym zakresie środka trwałego, należy ustalić, czy stanowi on element procesu wytwarzania tego składnika majątku podatnika.
Z wyżej przytoczonych regulacji ustawowych wynika również, że decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem, czyli środkiem trwałym Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego i poniesione do dnia oddania go do używania mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej środka trwałego od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.
Idąc dalej, przepisy ustawy CIT przewidują również możliwość wprowadzania korekt dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy CIT, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Ponadto wedle art. 15 ust. 4j ustawy CIT, w przypadku, gdy podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w art. 15 ust. 4i, jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.
Na podstawie wskazanych regulacji, poniżej przedstawiamy kwalifikację poszczególnych rodzajów wydatków:
1.wydatki związane z opłatą wynagrodzenia dla rzeczoznawców za sporządzenie operatów szacunkowych.
Zdaniem Spółki, wydatki związane z zapłatą wynagrodzenia za sporządzone operaty szacunkowe przez rzeczoznawców, na podstawie wystawionych faktu, będą stanowić wydatki inwestycyjne, nierozerwalnie związane z realizowaną przez Spółkę inwestycją budowy rurociągu, dlatego też, powinny stanowić koszt wytworzenia środka trwałego (zwiększać jego wartość początkową) i tym samym powinny podlegać zaliczeniu w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne.
Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w interpretacji indywidualnej z 25 stycznia 2016 r. (Znak: IPPB6/4510-452/15-2/AK), koszty usług rzeczoznawców związane bezpośrednio z realizacją inwestycji, (przypis - i dalej jak czytamy) koszty wypłacanych właścicielom gruntów, na których realizowana jest inwestycja świadczeń rekompensujących/odszkodowawczych, jak np. rekompensat za zniszczone plony, powinny zostać ujęte w wartości początkowej środków trwałych. Również m.in, w wyroku WSA z dnia 6 października 2014 r. (sygn. akt I SA/Gl 119/14), sąd wskazał, iż cena za sporządzenie operatu szacunkowego powinna powiększać wartość zakupionego środka trwałego jako „koszt związany z zakupem środka trwałego”.
2.wypłaty dla właścicieli gruntów z tytułu dokonanych szkód, zniszczeń
Na podstawie sporządzonych przez rzeczoznawców operatów szacunkowych, zostaną wydane decyzje administracyjne, w których zostanie wskazana wysokość odszkodowania dla poszczególnych właścicieli gruntów. Wypłaty dla właścicieli gruntów z tytułu dokonanych zniszczeń, szkód wskutek realizacji inwestycji budowy rurociągu związane są więc z wcześniejszą zapłatą wynagrodzenia dla rzeczoznawców za sporządzenie operatów szacunkowych, bowiem na ich podstawie zostanie określona wysokość opłat jaką musi uiścić Spółka na rzecz właścicieli gruntów.
Dodatkowo jak czytamy w ustawie o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym Spółka po zakończeniu pomiarów, badań lub innych niezbędnych prac jest zobowiązana przywrócić nieruchomość do stanu poprzedniego. Jeżeli przywrócenie nieruchomości do stanu poprzedniego nie jest możliwe, właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości przysługuje odszkodowanie za powstałe szkody. Decyzję w zakresie odszkodowania wydaje wojewoda a zgodnie z poszczególnymi regulacjami wspomnianej ustawy (art. 24, 29. 30) obowiązek zapłaty odszkodowania będzie obciążać inwestora (Spółkę). Dodatkowo inwestor, na podstawie odrębnego porozumienia zawartego z wojewodą, pokrywa koszty ustalenia wysokości odszkodowań.
Koszty wypłacanych odszkodowań za zniszczenia powstałe w trakcie realizacji inwestycji i koszty wyceny wysokości odszkodowań są wydatkami pozostającymi w związku z wytworzeniem środka trwałego, gdyż nie byłyby poniesione, gdyby podatnik nie wytworzył we własnym zakresie środka trwałego - wyrok NSA z dnia 2 lutego 2011 r. (sygn. akt II FSK 1744/09).
W związku z powyższym, można uznać, że „zniszczenia, szkody” gruntów powstające w trakcie budowy rurociągu są nieodłącznie związane z realizowaną inwestycją. Wypłaty udzielone za te zniszczenia naszym zdaniem powinny stanowić element wytworzenia środka trwałego (zwiększać jego wartość początkową).
3.wypłaty z tytułu nieuzyskanych przychodów właścicieli gruntów, na których realizowana jest inwestycja.
Obowiązek ponoszenia przez Spółkę kosztów związanych z wypłatą odszkodowań z tytułu nieuzyskanych przychodów właścicieli gruntów, na których realizowana jest inwestycja budowy rurociągu jest również naszym zdaniem niezbędny i Spółka nie byłaby zobowiązana do poniesienia przedmiotowych kosztów, gdyby nie fakt realizowania inwestycji. Podobne stanowisko zostało przedstawione m.in w interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2015 r. (Znak: IPPB6/4510-121/15-2/AZ), w której przedstawiono następujący stan faktyczny: Wnioskodawca uznaje za koszty związane z wytworzeniem środków trwałych, w tym w szczególności odwiertów: wydatki związane z nieruchomością, na której przeprowadzana jest lnwestycja: (...) koszty wypłacanych odszkodowań za straty w nieruchomościach powstałe w trakcie realizacji Inwestycji, wynikające z zawartych z właścicielami umów cywilnoprawnych, a także koszty odszkodowań wypłaconych na rzecz właścicieli nieruchomości za szkody wyrządzone w trakcie realizacji Inwestycji, jak np. straty w zasiewach, uprawach i zbiorach za okres wyłączenia gruntu z użytkowania rolnego czy straty w naniesieniach roślinnych, drzew, krzewów itp. Organ zgodził się ze stanowiskiem Spółki, że jest ona uprawniona do zaliczenia wskazanych wydatków do wartości początkowej wytworzonych środków trwałych.
Ad 2.
Zdaniem Państwa, w kwestii ujmowania ponoszonych wydatków przez Spółkę po przyjęciu środka trwałego do ewidencji, Spółka powinna dokonać korekty wysokości odpisów amortyzacyjnych jak i wartości początkowej środków trwałych na zasadach przewidzianych w art. 15 ust. 4i ustawy CIT, czyli na bieżąco. W przypadku faktur związanych z inwestycją budowy rurociągu, które wpłyną po przyjęciu środka trwałego do użytkowania, korekty wartości początkowej oraz dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się na bieżąco, w miesiącu, w którym wpłynęły przedmiotowe dokumenty. Taki sposób postępowania znalazł potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 lutego 2018 r. (Znak: 0114-KDIP2-2.4010.317.2017.1.AG). Dodatkowo stanowisko, zgodnie z którym możliwa jest bieżąca korekta odpisów amortyzacyjnych w przypadku otrzymania innego niż faktura dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty, zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2016 r., (Znak: 0461-IPPB6/4510-420/162/AZ). Organ podatkowy podzielił stanowisko wnioskodawcy, iż „Zestawiając zatem brzmienie przepisu art. 15 ust. 4e ustawy CIT z przepisem ust. 4i tegoż artykułu można wyciągnąć wniosek per analogiam, iż możliwe jest dokonanie korekty kosztów wynikających z ostatecznego rozliczenia inwestycji (w formie odpisów amortyzacyjnych) na podstawie rozliczeniowego dowodu księgowego. Konsekwentnie, uzasadnione jest dokonanie korekty wartości odpisu amortyzacyjnego również w przypadku, gdy Spółka otrzyma inny dokument księgowy niż faktura, np. w jej przypadku fakturę za ostatni etap wykonania Inwestycji, która określa finalną wartość inwestycji, a której wartość nie była możliwa do ustalenia na moment przyjęcia środków trwałych do używania, gdyż zgodnie z zapisami umownymi wartość ta może być ustalana nawet kilka lat po przyjęciu środków trwałych i różnić się znacznie od pierwotnie założonej wartości w przypadku ziszczenia się warunków powodujących jej obniżenie”. Podobne stanowisko przywołuje interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 maja 2017 r. (Znak: 0114-KDIP2-3.4010.32.2017.1.DP), w której to Organ odniósł się bezpośrednio do wydatków związanych z powstaniem szkód na gruntach, a które będą możliwe do określenia dopiero po oddaniu inwestycji, na podstawie wydanych decyzji administracyjnych. Jak wskazano w uzasadnieniu wnioskodawcy, którego stanowisko zostało uznane za prawidłowe „Wnioskodawca wie zatem, że z tytułu szkód na cudzych gruntach zapłaci odszkodowanie - jego wiedza obejmuje wszystkie grunty, na których prowadzona jest inwestycją, jak i szkody, jakie inwestycja poczyniła na nich. Jednakże na chwilę oddania do używania środków trwałych powstałych w ramach realizowanej inwestycji, nie wszystkie kwoty odszkodowań przybrały formę wymagalnego roszczenia (brak podstawy do tego w formie decyzji administracyjnej, wyroku sądowego lub ugody, a także w konsekwencji - brak skonkretyzowania kwoty odszkodowania). Tym samym Wnioskodawca nie zapłacił jeszcze wszystkich odszkodowań dotyczących przedmiotowej inwestycji. Mimo zatem, że Wnioskodawca nie uiścił jeszcze niewymagalnych odszkodowań, nie ulega wątpliwości, że odszkodowania te zostaną zrealizowane w przyszłości, a także że są ściśle związane z prowadzoną inwestycją. W przeciwnym bowiem razie na pewno by nie powstały, gdyż spółka nie miała celu w ingerencji w przedmiotowe grunty”.
Na tej podstawie, zdaniem Wnioskodawcy, gdy Spółka poniesie wskazane wydatki po przyjęciu środka trwałego do ewidencji, powinna dokonać korekty wysokości odpisów amortyzacyjnych na zasadach przewidzianych w art. 15 ust. 4i ustawy CIT, czyli na bieżąco.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Końcowo nadmienić należy, że z dniem 1 stycznia 2022 r. ustawodawca zmienił brzmienie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).
Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Jednak zmiana ta nie ma wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.