Należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że bezpośrednie koszty uzyskania przychodów poniesione w związku z realizacją Projektu (a w przyszłości rów... - Interpretacja - 0114-KDIP2-2.4010.87.2022.1.RK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 13 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.87.2022.1.RK

Temat interpretacji

Należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że bezpośrednie koszty uzyskania przychodów poniesione w związku z realizacją Projektu (a w przyszłości również kontraktów długoterminowych) powinny być rozliczane proporcjonalnie do uzyskanych przychodów z tytułu realizacji tego kontraktu tj. zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, czyli zgodnie z zaprezentowaną przez Państwa Metodologią.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości rozliczenia kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, poniesionych w związku z długoterminową realizacją Projektu, proporcjonalnie do przychodów uzyskanych w ramach zakończonych etapów Projektu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, świadczącą usługi z zakresu przeprowadzania robót budowlanych związanych z wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Jednocześnie Wnioskodawca jest podmiotem działającym w ramach konsorcjum, które to wygrało przetarg ogłoszony przez X. Jego przedmiotem była inwestycja polegająca na budowie zespołu instalacji w (...), stanowiąca element rozbudowy zakładu produkcyjnego w X (dalej jako: „Projekt”). Jego rozpoczęcie zaplanowane było na IV kwartał 2021 r., z kolei termin zakończenia przewidywany jest na I kwartał 2024 r. Kontrakt realizowany będzie przez Wnioskodawcę oraz pozostałych uczestników konsorcjum.

Wskazany powyżej Projekt realizowany będzie w ramach rozliczanych sukcesywnie etapów. Podstawą do planowania poszczególnych etapów jest harmonogram przyjęty przez uczestników konsorcjum, po uzgodnieniu z drugą stroną transakcji.

Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy ustalone zostało w formie ryczałtowej i przysługiwać będzie wraz z zakończeniem realizacji poszczególnych etapów Projektu, na podstawie wystawianych przez niego faktur sprzedażowych. Zakończenie poszczególnego etapu Projektu będzie każdorazowo potwierdzane podpisanym przez strony protokołem zdawczo-odbiorczym. Przedstawiony mechanizm oznacza, że Wnioskodawca będzie osiągał przychód w sposób sukcesywny, wraz z rozwojem prac nad Projektem.

Jednocześnie Wnioskodawca zamierza ponosić wydatki stanowiące koszty bezpośrednio związane z przychodami z tytułu realizacji Projektu. W związku z długoterminowym okresem realizacji inwestycji, budżet Projektu, określający całkowity koszt jego realizacji, oparty został na szacowanym koszcie materiałów i prac. Uwzględniono w nim również koszty już poniesione oraz potencjalny wpływ czynników zewnętrznych np. zmiany w zakresie cen materiałów czy w otoczeniu biznesowym Wnioskodawcy.

Na potrzeby ustalenia wysokości podatku dochodowego Wnioskodawca zamierza przyjąć metodologię rozliczania kosztów Projektu opartą o stopień jego realizacji. Stopień zaawansowania prac ustalany będzie w oparciu o przychód należny Wnioskodawcy w danym momencie, w porównaniu do wysokości przewidywanych przychodów z tytułu realizacji całego Projektu. Wnioskodawca zamierza przyjąć proporcjonalną metodę (dalej jako: Metodologia) do ustalenia wysokości wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodu, z uwzględnieniem faktu, że ich wartość nigdy nie będzie przekraczać wysokości wydatków faktycznie poniesionych.

Przekładając powyżej opisaną Metodologię na przykładowe wyliczenia:

Jeśli całkowity przewidywany przychód z tytuły realizacji Projektu ma wynieść 10 mln zł, a przychód z tytułu zakończonych etapów wynosi 6 mln zł, to stopień zaawansowania prac zostanie ustalony na poziomie 60% (wynik ten został uzyskany w następujący sposób: wartość zrealizowanego przychodu/wartość oczekiwanego przychodu x 100%, tj. 6/10 x100%).

Wskaźnik ten zostanie w następnym kroku zastosowany do ustalenia kosztów uzyskania przychodu. Jeśli planowany budżet Projektu wynosi przykładowo 9 mln zł, to należy go pomnożyć przez 60%. Uzyskana wartość, 5,4 mln zł, stanowi maksymalną wysokość kosztów, które Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu na danym etapie. Oznacza to, że jeśli na danym etapie Projektu Wnioskodawca poniósł wydatki o niższej wysokości np. 5 mln zł - to właśnie kwota ta (tj. realnie poniesione koszty) stanowić będzie dla niego koszt uzyskania przychodu. Jednocześnie, jeśli poniesione wydatki będą wyższe od wyliczonej wcześniej proporcji np. 7 mln zł, Wnioskodawca będzie mógł rozpoznać jako koszty uzyskania przychodu wyłącznie kwotę 5,4 mln zł. Ustalona w ten sposób „nadwyżka” (w wysokości 1,6 mln zł) stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w okresach przyszłych.

Wraz z zakończeniem Projektu Wnioskodawca planuje zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pozostałe, nierozliczone wcześniej, wydatki. Jednocześnie opisany powyżej sposób rozliczeń Wnioskodawca planuje stosować do wszystkich umów długoterminowych o charakterze podobnym do Projektu.

Pytanie

Czy bezpośrednie koszty uzyskania przychodu, które zostaną poniesione w związku z realizacją Projektu (jak również w przyszłości w zakresie innych umów długoterminowych o podobnym charakterze) powinny być rozpoznawane na podstawie art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, czyli proporcjonalnie do przychodów uzyskanych w ramach poszczególnych, zakończonych etapów tj. zgodnie z opisaną powyżej Metodologią?

Państwa stanowisko w sprawie

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty bezpośrednie, ponoszone przez niego w związku z realizacją Projektu, powinny być rozpoznawane zgodnie z treścią art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, co oznacza konieczność proporcjonalnego przypisywania ponoszonych kosztów do osiąganych przychodów (czego realizacja stanowi opisana powyżej Metodologia). Jednocześnie wysokość kosztów podatkowych nigdy nie może przekroczyć wysokości wydatków rzeczywiście poniesionych. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy opisana przez niego Metodologia rozliczania kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowa.

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi on spełnić następujące warunki:

stanowić wydatek poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

zostać właściwie udokumentowany,

mieć definitywny (rzeczywisty) charakter, tj. wartość poniesionego wydatku nie może zostać podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Oznacza to, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Jednocześnie Ustawa o CIT wskazuje na dwie kategorie kosztów, tj.: koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty pośrednie uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Ustawa o CIT nie definiuje pojęć „koszty bezpośrednio związane z przychodami” oraz „koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami".

Niemniej, zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych, orzecznictwem sądów administracyjnych oraz doktryną, przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, rozumie się koszty, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Natomiast, koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika to koszty związane z jego funkcjonowaniem, czyli takie których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, a które są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Moment rozpoznawania kosztów bezpośrednich reguluje art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT. Zgodnie z jego treścią, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c tejże ustawy. Z kolei na podstawie art. 15 ust. 4b Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Jednocześnie koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa wyżej, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (zgodnie z art. 15 ust. 4c Ustawy o CIT).

W ocenie Wnioskodawcy wydatki jakie ponosi i będzie ponosić w związku realizacją Projektu (jak również innych kontraktów długoterminowych o podobnym charakterze) spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT. Pozostają one w bezsprzecznym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, co z kolei warunkuje uznanie ich za służące zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki, jakim jest przychód z realizacji kontraktów długoterminowych. Jednocześnie kwalifikują się one jako wydatki stanowiące bezpośrednie koszty uzyskania przychodu i powinny być rozpoznawane zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, tj. w momencie osiągnięcia odpowiadającym im przychodów.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że Ustawa o CIT nie precyzuje sposobu, w jaki należy rozliczać koszty kontraktów długoterminowych. Oznacza to, że do nich również zastosowanie znajdą zasady ogólne uregulowane w art. 15 ust. 4-4e Ustawy o CIT.

W przypadku długoterminowych kontraktów budowlanych przychód osiągany jest na przestrzeni wielu okresów sprawozdawczych. Jednocześnie przychód z tytułu określonych etapów należny jest Wnioskodawcy wraz z ich zakończeniem, co potwierdza każdorazowo protokół zdawczo-odbiorczy podpisany przez strony oraz faktura wystawiona na jego podstawie przez Wnioskodawcę.

Proponowany model ustalania poziomu zaangażowania projektu jednoznacznie określa poziom przychodu osiągany przez Wnioskodawcę na danym etapie. Jednocześnie koszty uzyskania przychodów będą uwzględnione w wysokości nieprzekraczającej wysokości kosztów rzeczywiście poniesionych, tak aby przyjęta Metodologia nie prowadziła do uchybienia przepisom materialnego prawa podatkowego dotyczącym zasad rozliczenia kosztów podatkowych, w szczególności zasady realnego poniesienia kosztu podatkowego.

Reasumując, przyjęta Metodologia rozliczania Projektu (jak również w przyszłości kontraktów długoterminowych o podobnym charakterze) opisana w stanie faktycznym stanowi gwarancję zaliczania w ciężar kosztów podatkowych wydatków wskazanych w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT bezpośrednio przyporządkowanych do realizacji danego Projektu oraz wydatków odpowiadających częściowemu przychodowi należnemu w związku z realizacją poszczególnych etapów prac.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że za dzień poniesienia kosztu w rozumieniu przepisów podatkowych uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach podatkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT).

Organy podatkowe wskazują, że poprzez regulację zawartą we wskazany wcześniej przepisie ustawodawca zamierzał jedynie precyzyjnie uregulować dzień poniesienia kosztu podatkowego jako faktyczne ujęcie go w księgach. Nie uzależnił natomiast poniesienia kosztu od przyjętych przez podatnika zasad rachunkowości (stanowisko to zostało wyrażone m.in. w wyroku NSA:

z 9 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1091/10;

z 1 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1604/13;

z 2 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 188/13;

z 20 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1443/12;

z 4 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1112/12;

z 6 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 1071/13;

z 1 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1604/13;

z 9 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 1237/13).

Wnioskodawca wskazuje również, że zaprezentowana przez niego Metodologia, oparta o proporcjonalną alokację kosztów bezpośrednio związanych z przychodem do przychodu generowanego w związku z częściową realizacją prac w ramach kontraktów długoterminowych (w tym Projektu) stanowi realizację założeń art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, tj. warunku przypisania kosztów bezpośrednich do odpowiadających im przychodów. Jednocześnie stanowisko to zostało potwierdzone licznymi indywidualnymi interpretacjami m.in. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dn. 11 stycznia 2022 r. o nr 0111-KDIB1-3.4010.536.2021.1.MBD, w odniesieniu do analogicznej metodologii, organ podatkowy wskazał, że:

„(...) stwierdzić należy, że wydatki poniesione w związku z realizacją kontraktu długoterminowego należy rozpoznać jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodu współmiernie do przychodów, to znaczy proporcjonalnie do osiąganych sukcesywnie przychodów z tytułu realizacji wspomnianego kontraktu długoterminowego.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy bezpośrednie koszty uzyskania przychodów poniesione w związku z realizacją kontraktu długoterminowego (realizowanego w ramach wygranego przetargu o którym mowa powyżej jak i każdego innego o takim samym charakterze ekonomicznym) powinny być rozliczane zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, tj. proporcjonalnie do uzyskiwanych przychodów z tytułu realizacji kontraktu w oparciu o przedstawioną przez Wnioskodawcę Metodologię, należy uznać za prawidłowe”.

Analogiczne zdanie wyrażone zostało również w następujących indywidualnych interpretacjach podatkowych: nr 0111-KDIB2-1.4010.39.2022.2.BJ z dnia 7 kwietnia 2022 r., 0111-KDIB1-2.4010.176.2021.1.MS z 10 czerwca 2021 r., IBPB-1-1/4510-113/16/ DW z 7 czerwca 2016.

Również w interpretacji z 25 lipca 2019 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.279.2019.1.SJ organ stwierdził, że w przypadku realizacji kontraktów długoterminowych, gdy przychód osiągany jest na przestrzeni różnych okresów sprawozdawczych - koszty te należy potrącać (ujmować) współmiernie do przychodów tj. proporcjonalnie do osiąganych sukcesywnie przychodów z tytułu realizacji poszczególnych etapów danego kontraktu.

Prawo do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów sukcesywnie do narastających przychodów zostało potwierdzone również w interpretacji z 11 marca 2021 r. (nr 0111-KDIB2-1.4010.12.2021.1.AP), a także w interpretacjach z 24 stycznia 2020 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.504.2019.1 oraz nr 0111-KDIB2-1.4010.543.2019.1.MK), z 26 kwietnia 2019 r. (nr 0111-KDIB2-1.4010.85.2019.1.AR) oraz interpretacji z 7 czerwca 2016 r. (nr IBPB-1-1/4510-113/16/DW).

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że bezpośrednie koszty uzyskania przychodów poniesione w związku z realizacją Projektu (a w przyszłości również kontraktów długoterminowych) powinny być rozliczane proporcjonalnie do uzyskanych przychodów z tytułu realizacji tego kontraktu tj. zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, czyli zgodnie z zaprezentowaną przez Wnioskodawcą Metodologią.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli:

został poniesiony przez podatnika,

jest definitywny, a więc bezzwrotny,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania;

w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła,

nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop,

został właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie kategorie kosztów:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, czyli takie których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Ww. ustawa nie definiuje pojęć „koszty bezpośrednio związane z przychodami” oraz „koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami”. Jednakże sens tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło/wpłynie bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika są koszty związane z jego funkcjonowaniem. Przepis powyższy nie określa terminu, kiedy – dla ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu – należy potrącić koszty. Sposób, w jaki należy rozliczyć koszty uzyskania przychodów jest uzależniony od stopnia ich powiązania z uzyskiwanymi przychodami, tj. od tego, czy dany wydatek można zakwalifikować do kosztów bezpośrednio, czy też innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Z opisu sprawy wynika, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z kosztami mającymi bezpośredni wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Kwestia związana z momentem potrącalności bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4-4c ustawy o CIT.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4b ww. ustawy,

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Art. 15 ust. 4c ustawy o CIT stanowi z kolei, że:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Generalną zasadą podatkowego rozliczania kosztów bezpośrednich jest ujęcie (potrącenie) w rachunku podatkowym kosztu bezpośrednio związanego z przychodem w roku jego związania z odpowiadającym mu przychodem, chyba że koszt bezpośredni został poniesiony po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego po zakończonym roku podatkowym – w takim przypadku jest on potrącalny w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy. Koszty bezpośrednie należy więc ujmować podatkowo w momencie wykazania odpowiadających im przychodów.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do opisu sprawy stwierdzić należy, że wydatki poniesione w związku z realizacją długoterminowego Projektu należy rozpoznać jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodu współmiernie do przychodów, to znaczy proporcjonalnie do osiąganych sukcesywnie przychodów z tytułu realizacji poszczegolnych, zakończonych etapów Projektu.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że bezpośrednie koszty uzyskania przychodów poniesione w związku z realizacją Projektu (a w przyszłości również kontraktów długoterminowych) powinny być rozliczane proporcjonalnie do uzyskanych przychodów z tytułu realizacji tego kontraktu tj. zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, czyli zgodnie z zaprezentowaną przez Państwa Metodologią.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)  z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)  z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA), albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).