
Temat interpretacji
W zakresie ustalenia, czy: - wypłata Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawcom 2 Zysków, dokonana po Przekształceniu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Spółki, - wypłata wynagrodzenia ustalonego pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 z tytułu wynajmu Nieruchomości będzie stanowić tzw. ukryte zyski w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i stanowić dochód podlegający opodatkowaniu Estońskim CIT, po stronie Spółki.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 18 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy:
-wypłata Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawcom 2 Zysków, dokonana po Przekształceniu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Spółki ?
-wypłata wynagrodzenia ustalonego pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 z tytułu wynajmu Nieruchomości będzie stanowić tzw. ukryte zyski w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i stanowić dochód podlegający opodatkowaniu Estońskim CIT, po stronie Spółki.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 lipca 2022 r. (data wpływu 4 lipca 2022 r.).
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania:
(…)
2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
(...)
3.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
(...)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Rolno Spożywcze X (dalej: „Wnioskodawca 1”).
Wnioskodawca 1 podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”).
Wnioskodawca 1 w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzi księgi rachunkowe, a roczne sprawozdania finansowe podlegają obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta.
Wnioskodawca 1 planuje dokonać w 2022 r. przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Przekształcenie”) na podstawie art. 551 § 5 kodeksu spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm., dalej: „KSH”). Wnioskodawca 1 stanie się z dniem Przekształcenia wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”). W przyszłości wspólnikami Spółki mogą zostać również dzieci Wnioskodawcy 1 (dalej łącznie: „Wnioskodawcy 2”, Wnioskodawca 1 i Wnioskodawcy 2 zwani łącznie: „Wnioskodawcami”).
Od początku miesiąca następującego po miesiącu, w którym dojdzie do Przekształcenia, Spółka wybierze opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (dalej: „Estoński CIT”), o którym mowa w Rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). W celu uniknięcia wątpliwości, weryfikacja formalnych warunków do skorzystania z tej formy opodatkowania nie jest przedmiotem zapytania w niniejszym wniosku.
Przed dniem Przekształcenia (w tym w latach ubiegłych) Wnioskodawca 1 wypracował (i może jeszcze wypracować) w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej zyski, które zostały lub zostaną jeszcze ujęte z perspektywy rachunkowej w kapitale własnym. Wnioskodawca 1 przed dniem Przekształcenia nie planuje wypłacać tych zysków, lecz planuje, aby stanowiły one w Spółce źródło pokrycia:
1)udziałów w kapitale zakładowym,
2)kapitału zapasowego.
W miarę możliwości finansowych Spółki oraz potrzeb wspólników, planowana jest w przyszłości wypłata zysków wypracowanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę 1 przed Przekształceniem, odniesionych na pokrycie kapitału zapasowego Spółki (dalej: „Zyski”). W przypadku, gdy na moment wypłaty Zysków, wspólnikami Spółki (poza Wnioskodawcą 1) będą również Wnioskodawcy 2, wypłata może zostać dokonana na rzecz wszystkich wspólników Spółki, tj. Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawców 2.
Ponadto, planowane jest że do celów działalności gospodarczej Spółka będzie wynajmować od Wnioskodawców 2 nieruchomości (dalej: „Nieruchomości”), które historycznie były własnością Wnioskodawcy 1 i były przez niego wykorzystywane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a które przed Przekształceniem zostały wycofane do majątku prywatnego Wnioskodawcy 1, a następnie przekazane w formie darowizny Wnioskodawcom 2 (w ramach planowania sukcesji w rodzinie Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawców 2) i które od kilku lat wykorzystywane są przez Wnioskodawców 2 w ramach prowadzonych przez nich jednoosobowych działalności gospodarczych. W majątku jednego z Wnioskodawców 2 znajdują się również inne nieruchomości, które są przez niego wynajmowane w ramach działalności związanej z wynajmem nieruchomości podmiotom spoza rodziny. Drugi z Wnioskodawców 2 prowadzi działalność gospodarczą związaną z wynajmem nieruchomości z wykorzystaniem Nieruchomości i planuje rozwijać tą działalność z wykorzystaniem innych nieruchomości.
Nieruchomości będą wynajmowane przez Spółkę za wynagrodzeniem, które zostanie ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Nieruchomości mogą być wynajmowane przez Spółkę również, gdy Wnioskodawcy 2 staną się wspólnikami Spółki.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego pismem z 4 lipca 2022 r.
a)Wskazaliście Państwo, że przed dniem przekształcenia Wnioskodawca 1 wypracował (i może jeszcze wypracować) w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej zyski, które zostały lub zostaną jeszcze ujęte z perspektywy rachunkowej w kapitale własnym. Wnioskodawca 1 przed dniem przekształcenia nie planuje wypłacać tych zysków, lecz planuje przenieść je do spółki kapitałowej (w formie pokrycia kapitału zapasowego oraz udziałów w kapitale zakładowym). Następnie, po dokonaniu przekształcenia, zyski, które będą znajdowały się na kapitale zapasowym spółki kapitałowej będą wypłacane, w miarę możliwości finansowych udziałowcom w formie dywidendy.
b)Wypłata zysku nastąpi z kapitału zapasowego spółki kapitałowej poprzez wypłatę dywidendy i będzie się ona wiązała z obniżeniem kapitału zapasowego.
c)Tytułem prawnym wypłaty zysku przez spółkę kapitałową będzie uchwała/będą uchwały o wypłacie dywidendy ze wskazaniem źródła jej pokrycia (jak zostało wyjaśnione w odpowiedzi na pytanie a) może to nastąpić jednorazowo lub w częściach). Uprawnienie do otrzymania części zysku będzie więc wynikało z prawa udziału w spółce kapitałowej. Powyższa uchwała/uchwały zostaną podjęte już po wybraniu przez spółkę kapitałową opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, o którym mowa w Rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.), tj. w momencie, gdy spółka kapitałowa będzie podlegała pod reżim tzw. estońskiego CIT.
d)Wypłata zysku ze spółki kapitałowej nie wpłynie na zakres uprawnień Zainteresowanych, w szczególności nie będzie się wiązała z zmniejszeniem ilości albo wartości udziałów w spółce i nie wpłynie na poziom prawa do udziałów w zyskach spółki.
e)Umowa spółki z o.o. nie będzie przewidywała udziałów uprzywilejowanych.
f)Uprawnienie do uzyskania zysku w spółce kapitałowej wypracowanego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej (i przeniesionego do spółki kapitałowej w ramach przekształcenia), będzie wynikało z faktu bycia udziałowcem spółki kapitałowej (udziałowcy spółki kapitałowej będą mieli prawo do uzyskania zysku zgromadzonego w tej spółce łącznie z zyskiem przeniesionym do niej z jednoosobowej działalności gospodarczej). Przy czym w przypadku Wnioskodawców 1 będzie to związane z uprzednim prowadzeniem przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej.
g)Na pytanie czy źródłem uprawnienia Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawców 2 do uzyskania zysku ze spółki z o.o. będzie posiadanie statusu udziałowca spółki, wskazaliście Państwo, że tak - uprawnienie do uzyskania zysku w spółce kapitałowej wypracowanego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej (i przeniesionego do spółki kapitałowej w ramach przekształcenia), będzie wynikało z faktu bycia udziałowcem spółki kapitałowej (udziałowcy spółki kapitałowej będą mieli prawo do uzyskania zysku zgromadzonego w tej spółce łącznie z zyskiem przeniesionym do niej z jednoosobowej działalności gospodarczej).
h)Wnioskodawca 1 przewiduje, że na dzień poprzedzający dokonanie przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową, w bilansie jednoosobowej działalności gospodarczej wystąpi kapitał własny tworzony wyłącznie z wypracowanych zysków, opodatkowanych w ramach rozliczeń PIT w jednoosobowej działalności gospodarczej. Wartość kapitału własnego jednoosobowej działalności gospodarczej przekroczy ustalony w umowie kapitał zakładowy spółki z o.o. Nadwyżka ta przekazana zostanie na kapitał zapasowy spółki kapitałowej, tym samym zysk wypracowany przez Wnioskodawcę 1 w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej stanie się częścią kapitałów własnych spółki z o.o.
i)Pan K oraz Pan A są Wnioskodawcami 2 (zwanymi we wniosku łącznie jako „Wnioskodawca 2”).
j)Na pytanie czy powiązanie podmiotów uczestniczących w umowie najmu nieruchomości na cele prowadzonej działalności Spółki będzie miało wpływ na warunki zawarcia tej umowy, wskazaliście Państwo, że nie - powiązanie podmiotów uczestniczących w umowie najmu nieruchomości na cele prowadzonej działalności spółki kapitałowej nie będzie miało wpływu na warunki zawarcia tej umowy.
k)Wskazaliście Państwo, że wypłacane na rzecz udziałowca wynagrodzenie w postaci czynszu z tytułu zawartej umowy najmu nieruchomości nie będzie służyło dokapitalizowaniu tego podmiotu powiązanego.
l)Wskazaliście Państwo, że wynajmowane nieruchomości będą niezbędne w prowadzonej przez Spółkę działalności i zostaną wykorzystane jako hale produkcyjne oraz powierzchnie sklepowe. Należy jednocześnie wskazać, że w momencie składania niniejszego wniosku, posiadane historycznie przez Wnioskodawcę 1 nieruchomości, zostały już wycofane do majątku prywatnego i przekazane w drodze darowizny na rzecz Wnioskodawców 2. Jednocześnie, przedmiotowe nieruchomości są już obecnie wynajmowane przez Wnioskodawcę 1 w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej od Wnioskodawców 2.
m)Spółka korzysta i będzie korzystała również z innych nieruchomości na cele prowadzenia działalności, głównie na podstawie umów najmu (chodzi tu o powierzchnie sklepowe wynajmowane od podmiotów trzecich).
n)Wynajmowane nieruchomości nie będą wymagały doposażenia przez Spółkę. Jednocześnie, zgodnie z zawartą przez spółkę umową najmu, najemca jest zobowiązany dokonywać bieżących remontów/napraw we własnym zakresie.
o)Wynagrodzenie w postaci czynszu za wynajem nieruchomości będzie ustalane na warunkach rynkowych.
Pytania
1.Czy wypłata Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawcom 2 Zysków, dokonana po Przekształceniu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Spółki?
2.Czy wypłata wynagrodzenia ustalonego pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 z tytułu wynajmu Nieruchomości będzie stanowić tzw. ukryte zyski w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i stanowić dochód podlegający opodatkowaniu Estońskim CIT, po stronie Spółki?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Zdaniem Wnioskodawców, wypłata Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawcom 2 Zysków, dokonana po Przekształceniu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Spółki.
2.Zdaniem Wnioskodawców, wypłata wynagrodzenia ustalonego pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 z tytułu wynajmu Nieruchomości nie będzie stanowić tzw. ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i nie będzie podlegać opodatkowaniu Estońskim CIT po stronie Spółki.
Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 1
Zgodnie z art. 551 § 5 KSH, przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą).
Jak stanowi art. 5842 § 1 KSH, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.
Natomiast, zgodnie z § 3 tego przepisu osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej.
Zgodnie z art. 93a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej: „o.p.”) osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:
1)przekształcenia innej osoby prawnej,
2)przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
Natomiast, zgodnie z § 4 tego przepisu, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.
Wskazane przepisy prawa regulują zagadnienie sukcesji podatkowej w przypadku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej lub spółki osobowej w spółkę kapitałową. W wyniku przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową następuje kontynuacja prowadzenia działalności gospodarczej pod inną formą prawną i podlegającą innym zasadom opodatkowania. Osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”), natomiast przekształcona spółka kapitałowa podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”). Zasada kontynuacji odnosi się jedynie do tych praw i obowiązków, które są związane z reżimem prawnym, któremu podmiot przekształcony podlega.
Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217 ze zm.) księgi rachunkowe zamyka się na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej.
W myśl art. 5841 KSH, dniem przekształcenia jest dzień wpisu spółki przekształconej do rejestru.
Mając na uwadze powyższe przepisy, Wnioskodawca 1 dokona rocznego rozliczenia dochodu oraz wpłaconych w trakcie roku zaliczek na dzień poprzedzający zarejestrowanie Spółki oraz dokona zapłaty podatku od wypracowanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Zysków.
W związku z wyżej opisanym mechanizmem rozliczeń, wypracowane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Zyski zostały/zostaną w całości opodatkowane podatkiem dochodowym przez Wnioskodawcę 1 zanim dojdzie do Przekształcenia.
Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy 1 oznacza, że w przypadku wypłaty wspólnikom Zysków po Przekształceniu, Spółka nie dokona wypłaty swojego wypracowanego zysku, lecz zysku wypracowanego przez Wnioskodawcę 1 w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Będą to bowiem środki pochodzące z dochodów uzyskanych przed Przekształceniem w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej i opodatkowane przez osobę fizyczną (Wnioskodawcę 1). W opinii Wnioskodawcy 1, Przekształcenie nie spowoduje zmiany kwalifikacji Zysku na zysk wypracowany przez Spółkę, także w świetle przewidzianej w przepisach prawa zasady kontynuacji, która nie dotyczy tych praw i obowiązków które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.
Mając na uwadze powyższe, na Spółkę nie przejdą prawa i obowiązki wynikające z ustawy o PIT, ponieważ odnoszą się one do osób fizycznych. Natomiast, Spółka jako osoba prawna podlega pod reżim podatkowy ustawy o CIT. W związku z tym, wypłata Zysków wypracowanych i opodatkowanych na podstawie przepisów ustawy o PIT, powinna być neutralna podatkowo dla Spółki.
Również w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczącym przekształcenia spółki osobowej w spółkę kapitałową, które z uwagi na przepisy zawarte w o.p. oraz KSH jest analogiczne do przypadku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową, w wyroku z dnia 30 maja 2017 r., sygn. II FSK 1224/15 sąd stanął na stanowisku, że „wskazane przepisy należy traktować jako wprowadzające do prawa podatkowego zasadę sukcesji generalnej, co nie może być utożsamiane z kreowaniem sukcesji prawnej jako takiej. Przepisy te tylko wykorzystują dla celów podatkowych poszczególne przypadki następstwa prawnego, same ich nie kreując. Następstwo prawne pod tytułem ogólnym w prawie podatkowym może więc zaistnieć tylko wtedy, gdy takie następstwo prawne pod tym tytułem dopuszczają przepisy regulujące ustrój danego podmiotu prawnego. Zakres przejmowanych praw i obowiązków w przypadku przekształcenia podmiotu determinowany jest przez rodzaj tego przekształcenia”.
Stanowisko Wnioskodawcy, znajduje również potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 17 grudnia 2020 r. (sygn. I SA/Ke 382/20), który wskazuje że „przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową nie modyfikuje zasad ustalenia podmiotu, którego dotyczą prawa i obowiązki wynikające z przepisów ustawy o PIT. Ustawa ta bowiem dotyczy dochodów osób fizycznych, a więc za obowiązki z niej wynikające odpowiadają osoby fizyczne. Obowiązki te nie mogą na podstawie regulacji określonej w art. 5841 oraz ort. 5842 §1-3 KSH być wypełniane przez spółkę kapitałową powstałą z przekształcenia przedsiębiorcy. Nie można bowiem uznać, że obowiązki wynikające z ustawy o PIT w ramach sukcesji określonej w art. S842 § 2 KSH przeszły na podmiot, który podlega zupełnie innemu reżimowi prawnemu w zakresie opodatkowania dochodów. W wyniku przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową następuje kontynuacja prowadzenia działalności gospodarczej pod inną formą prawną, podlegającą jednak innym zasadom opodatkowania. Oznacza to, że na powstałą osobę prawną nie mogły przejść te prawa i obowiązki, które nie są związane z reżimem prawnym, którym ten podmiot jest objęty (...) należy stwierdzić, że niewypłacone zyski przedsiębiorcy nie tracą swojego charakteru i z chwilą przekształcenia nie stają się zyskami osoby prawnej, mimo wywodzonej z art. 5842 KSH w związku z art. 93a OP zasady kontynuacji”.
A także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 25 sierpnia 2020 r. (sygn. I SA/Po270/20), który stwierdził, że „niewypłacone zyski spółki jawnej nie tracą swojego charakteru i z chwilą przekształcenia nie stają się zyskami osoby prawnej, mimo wywodzonej z art. 93a § 1 pkt 2 o.p. zasady kontynuacji.”
Zgodnie z art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, podatnicy wybierając opodatkowanie Estońskim CIT, są zobowiązani na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania Estońskim CIT do dokonania ewidencyjnych wyodrębnień w kapitale własnym. Obowiązek ten obejmuje wyodrębnienie w kapitale własnym:
1)kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych, które odniesiono na kapitały, a zostały wypracowane w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania Estońskim CIT, oraz
2)kwoty niepokrytych strat, które zostały poniesione w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania Estońskim CIT.
Zgodnie z Przewodnikiem do ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r. opodatkowaniu Estońskim CIT, podlegają wyłącznie zyski wypracowane w okresie tego opodatkowania: „Jedynie precyzyjne wyodrębnienie zysków i strat sprzed wejścia do systemu ryczałtu od dochodów spółek umożliwi pobranie podatku we właściwej wysokości. Podatek ustalany zgodnie z zasadami rozdziału 6b nie będzie należny od dochodu (zysku netto) wypracowanego w okresie sprzed opodatkowania ryczałtem, stąd wypłata dywidendy z takiego zysku nie będzie się wiązać z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku CIT.”
Mając na uwadze powyższe, Zyski powinny być opodatkowane na dotychczasowych zasadach (tj. wyłącznie na poziomie Wnioskodawcy 1 zanim dojdzie do Przekształcenia) i nie powinny być przedmiotem ponownego opodatkowania na poziomie Spółki.
Reasumując, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że wypłata Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawcom 2 Zysków, dokonana po Przekształceniu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Spółki.
Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2
Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).
W myśl art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji.
Zgodnie z art. 11c ustawy o CIT, wartość rynkowa transakcji, to wartość ustalona na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym (wino być: „zdarzeniem przyszłym”), Spółka będzie wynajmować Nieruchomości od Wnioskodawców 2 (przyszłych wspólników). Nieruchomości mogą być wynajmowane przez Spółkę również, gdy Wnioskodawcy 2 będą wspólnikami Spółki. Wnioskodawcy 2 będą otrzymywać od Spółki jako podmioty powiązane świadczenia pieniężne w postaci wynagrodzenia.
Zgodnie z definicją wskazaną w ustawie o CIT, przez ukryte zyski należy rozumieć świadczenia wykonane w związku z prawem do udziału w zysku. W opinii Wnioskodawców, wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę Wnioskodawcom 2 za wynajem Nieruchomości nie może być klasyfikowane jako ukryte zyski, ponieważ nie ma żadnego związku z prawem do udziału w zysku. Wynagrodzenie za wynajem Nieruchomości będzie (w czasie, gdy Wnioskodawcy 2 nie będą jeszcze wspólnikami Spółki) i byłoby wypłacane przez Spółkę na rzecz Wnioskodawców 2 nawet, gdyby nie byli wspólnikami Spółki. Spółka będzie wypłacać wynagrodzenie bez wpływu innych podmiotów na jej decyzje w tym zakresie. W związku z tym, świadczenie w postaci wynagrodzenia za wynajem Nieruchomości nie spełnia przesłanki wskazanej w ustawowej definicji ukrytych zysków.
Ponadto, wynagrodzenie za wynajem Nieruchomości będzie ustalone pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 na zasadach rynkowych. W związku z tym, nie wystąpi nadwyżka wartości rynkowej transakcji ponad ustaloną pomiędzy podmiotami powiązanymi cenę transakcji, która podlega opodatkowaniu jako tzw. ukryte zyski, ponieważ ustalona pomiędzy podmiotami powiązanymi cena nie będzie niższa niż wartość rynkowa tej transakcji.
Wynajmowanie przez Spółkę Nieruchomości od Wnioskodawców 2 będzie również uzasadnione gospodarczo, aby Spółka mogła w sposób niezakłócony kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę 1.
Jednocześnie, z uwagi na planowanie sukcesji w rodzinie Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawców 2, potrzebę uporządkowania oraz rozdzielenia obszarów prowadzonej działalności, Nieruchomości, które historycznie znajdowały się w majątku Wnioskodawcy 1 i były przez niego wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej zostały z niego wycofane i przekazane w ramach darowizny na rzecz Wnioskodawców 2 i od kilku lat są przez nich wykorzystywane w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych związanych z wynajem nieruchomości.
Co istotne, Nieruchomości nie stanowią jedynego majątku, który wykorzystywany jest przez Wnioskodawców 2 w ramach ich działalności gospodarczych. W majątku jednego z Wnioskodawców 2 znajdują się również inne nieruchomości, które są przez niego wynajmowane innym podmiotom. Natomiast, drugi z Wnioskodawców 2 planuje dalsze rozwijanie działalności w zakresie wynajmu nieruchomości w oparciu o nieruchomości inne niż Nieruchomości.
Zdaniem Wnioskodawców, powyższe okoliczności nie powinny mieć wpływu na kwalifikację wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę na rzecz Wnioskodawców 2 z tytuły najmu Nieruchomości jako ukryte zyski w rozumieniu przepisów regulujących opodatkowanie Estońskim CIT.
Zdaniem Wnioskodawcy 1, bez wpływu na prawidłowość ww. zaprezentowanego stanowiska będzie również wysokość zysku brutto Spółki.
Przepisy regulujące zasady opodatkowania Estońskim CIT, nie zawierają bowiem regulacji analogicznej do przepisów w zakresie tzw. ukrytej dywidendy, których wejście w życie planowane jest z dniem 1 stycznia 2023 r., a których zastosowanie może być uzależnione od kwoty zysku brutto wypracowanego przez dany podmiot.
Niezależnie od tego, że zdaniem Wnioskodawców ww. przepisy nie będą miały zastosowania do podatników, którzy wybrali formę opodatkowania Estońskim CIT, w reżimie opodatkowania Estońskim CIT brak jest przepisu, który uzależniałby zaliczenie danego świadczenia do tzw. ukrytych zysków od tego jaka jest relacja jego wartości do wyników finansowych spółki.
W konsekwencji, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że wypłata wynagrodzenia ustalonego pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 z tytułu wynajmu Nieruchomości nie będzie stanowić tzw. ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i nie będzie podlegać opodatkowaniu Estońskim CIT, po stronie Spółki.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”), wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.
Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek kapitałowych” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.
Na podstawie bowiem art. 28j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT:
opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:
1)wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:
a)do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub
b)na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);
2)wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);
3)wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);
4)nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) – w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;
5)sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) – w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;
6)wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).
Stosownie do art. 28m ust. 2 ustawy o CIT:
przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).
Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że:
przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:
1)kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;
2)świadczenia wykonane na rzecz:
a)fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,
b)trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
3)nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;
4)nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;
5)wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;
6)równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;
7)darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;
8)wydatki na reprezentację;
9)dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;
10)odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;
11)zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;
12)świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.
Stosownie do postanowień art. 28o ust. 1 ustawy o CIT:
ryczałt wynosi:
1)10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;
2)20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.
Ad. 1
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy wypłata Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawcom 2 Zysków, dokonana po Przekształceniu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Spółki.
Zgodnie z treścią art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega m.in. dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).
Jak wskazano powyżej, w myśl art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec albo akcjonariusz lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem lub akcjonariuszem.
Wskazać należy, że w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, ustawodawca przykładowo wymienia niektóre kategorie ukrytych zysków, jednak należy podkreślić, że katalog ukrytych zysków ma otwarty charakter, zatem wyszczególnienie części z nich w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie oznacza że są to jedyne kategorie dochodu uznane za ukryte zyski.
Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, iż za ukryty zysk uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest wspólnik lub inny podmiot powiązany. Świadczenie ma być wykonane w związku z prawem do udziału w zysku.
Dochód z tytułu ukrytego zysku powstaje w wyniku wszelkich świadczeń związanych z funkcjonowaniem podatnika w grupie podmiotów powiązanych, których beneficjentem jest wspólnik lub inny podmiot powiązany (bezpośrednio lub pośrednio) z podatnikiem (spółką) lub z jego wspólnikiem. Aby świadczenie uznane było za ukryty zysk powinno być związane z wywieraniem wpływu na działanie i decyzje spółki będącej podatnikiem ryczałtu. Innymi słowy, świadczenie powinno bezpośrednio lub pośrednio wynikać z uzgodnień pomiędzy podmiotami powiązanymi, niezależnie od ich formy.
Świadczenie uznane za ukryty zysk, w przypadku którego stroną jest wspólnik spółki opodatkowanej ryczałtem, może być ocenianie w kontekście świadczenia ekwiwalentnego dywidendzie. Takie świadczenie powstanie m.in. w sytuacji, kiedy podatnik dokonując czynności prawnej (jednej lub wielu) osiąga taki sam efekt ekonomiczny, jaki osiągnąłby poprzez wypłatę zysku w formie dywidendy.
Zatem, jak już wspomniano, należy mieć na uwadze, że zdanie wstępne przepisu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, wskazuje na otwarty (a nie zamknięty) katalog świadczeń mogących prowadzić do powstania dochodu z tytułu ukrytych zysków. Dlatego ocena, czy dochody otrzymane przez wspólników spełniają warunki do uznania ich za dochód z tytułu ukrytego zysku powinna zostać dodatkowo przeprowadzona w oparciu o przesłanki wynikające ze zdania wstępnego przepisu art. 28m ust. 3 ustawy CIT. Jak z niego wynika, dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie ocenianego świadczenia.
W myśl art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.):
Przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086) – (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).
Instytucja przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową uregulowana została w art. 5841 – 58413 ustawy Kodeks spółek handlowych.
Stosownie do art. 5842 § 1 tej ustawy:
Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.
Zgodnie natomiast z przepisem art. 5842 § 2 ww. ustawy:
Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 5842 § 3 omawianej ustawy:
Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej.
Z chwilą przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową, cały majątek osoby fizycznej, wchodzący w skład przedsiębiorstwa, staje się majątkiem spółki – osoby prawnej, która jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Po przekształceniu nie można już mówić o zyskach przedsiębiorcy, a jedynie o majątku spółki, i to niezależnie od tego, czy całość majątku zostanie przekazana na kapitał zakładowy, czy też częściowo na kapitał zapasowy w formie tzw. agio. Osoba fizyczna staje się jedynym wspólnikiem spółki, a jej „uprawnienia” do majątku tej osoby prawnej są wyrażone w przyznanych udziałach. Osoba fizyczna z bezpośredniego właściciela majątku swojego przedsiębiorstwa prowadzonego w formie jednoosobowej działalności gospodarczej staje się podmiotem uprawnionym do majątku spółki jedynie w zakresie wynikającym z posiadanych udziałów. Co więcej, może realizować te uprawnienia wyłącznie w trybach określonych przepisami Kodeksu spółek handlowych.
Jednocześnie art. 5844 Kodeksu spółek handlowych stanowi, że:
Do przekształcenia przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 5849 pkt 2 omawianej ustawy:
Oświadczenie o przekształceniu przedsiębiorcy powinno zostać sporządzone w formie aktu notarialnego i określać co najmniej wysokość kapitału zakładowego.
Oświadczenie to musi przy tym uwzględniać obowiązujące wymogi w zakresie minimum ustawowego dla wysokości kapitału zakładowego w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. 5 000 złotych (art. 5844 w zw. z art. 154 § 1 Kodeksu spółek handlowych).
Przytoczone powyżej przepisy art. 154 § 1 lub 308 § 2 Kodeksu spółek handlowych, stanowią przykład przepisów stosowanych wprost z mocy art. 5844 Kodeksu spółek handlowych.
Istotnymi natomiast przepisami, które mimo obowiązku stosowania przepisów o powstaniu spółki przekształconej nie znajdą zastosowania przy przekształceniu przedsiębiorcy w spółkę, z racji, że odpowiednie stosowanie tychże przepisów daje możliwość ich pominięcia są m.in. przepisy o objęciu udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 157 § 1 pkt 5, art. 167 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych), czy też przepisy o wniesieniu wkładów do spółki, w tym o wniesieniu wkładów niepieniężnych (aportów).
W świetle powyższego – jeżeli wartość przedsiębiorstwa przedsiębiorcy jest większa od wysokości kapitału zakładowego spółki przekształconej deklarowanego w oświadczeniu o przekształceniu, nadwyżka zasili kapitał zapasowy spółki przekształconej (art. 5844 w zw. z art. 154 § 3 zd. 2 oraz art. 5844 w zw. z art. 396 § 2 Kodeksu spółek handlowych).
Wskazany przepis art. 154 § 3 Kodeksu spółek handlowych, reguluje kwestie tzw. agio.
Agio to nadwyżka powyżej wartości nominalnej udziału, która jest wnoszona do kapitału zapasowego spółki. Z kolei, kapitał zapasowy odzwierciedla źródła finansowania aktywów przez spółkę w trakcie jej funkcjonowania. Może być tworzony z zysku oraz dopłat wspólników. Dodatkowo źródłem zasilenia może być agio, jak również odpisy fakultatywne. Kapitał zapasowy jest przejawem samofinansowania. Służy pokryciu straty bilansowej. Kapitały zapasowe mogą być tworzone jako obligatoryjne i fakultatywne.
Przykład obligatoryjnego (ustawowego) kapitału zapasowego znajdujemy w art. 396 Kodeksu spółek handlowych. Przepis ten przewiduje zobowiązanie do utworzenia kapitału zapasowego w spółce akcyjnej, do którego przelewa się co najmniej 8% zysku za dany rok obrotowy do czasu, gdy nie osiągnie co najmniej 1/3 kapitału zakładowego.
Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie przewidują obowiązku tworzenia przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością innych funduszy własnych niż kapitał zakładowy. Źródłem obowiązku tworzenia innych funduszy spółki mogą być natomiast inne przepisy obowiązującego prawa, jak również umowa spółki albo uchwała wspólników, zasadnicze znaczenie mają kapitał zapasowy oraz kapitały rezerwowe.
Należy mieć na uwadze przede wszystkim treść art. 192 Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którym:
Kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe.
Zgodnie ze stanowiskiem doktryny kwota zasilająca kapitał zapasowy w sytuacji, gdy wartość przedsiębiorstwa przedsiębiorcy jest większa od wysokości kapitału zakładowego spółki przekształconej deklarowanego w oświadczeniu o przekształceniu, może być rozpatrywana jako agio, wydaje się, że przepis art. 192 Kodeksu spółek handlowych, jako dotyczący zysku, nie znajdzie zastosowania.
Zgodnie z art. 189 § 1 ww. ustawy;
W czasie trwania spółki nie wolno zwracać wspólnikom wniesionych wkładów tak w całości, jak i w części, chyba że przepisy niniejszego działu stanowią inaczej.
Zwrot wniesionych wkładów, w tym wpłat, na udziały w świetle przepisów Kodeksu spółek handlowych jest dopuszczalny jedynie w sytuacjach zupełnie wyjątkowych, przykładowo w razie odpłatnego umorzenia udziału (nabycia przez spółkę celem umorzenia) oraz odpłatnego obniżenia kapitału zakładowego. Jeżeli w umowie spółki znalazłyby się postanowienia wprowadzające możliwość zwrotu wkładów w przypadkach nieprzewidzianych w Kodeksie spółek handlowych, byłyby one nieważne.
W przypadku agio, wkład jest częściowo wnoszony na kapitał zakładowy, a częściowo na kapitał zapasowy (art. 154 § 3 zd. 2 Kodeksu spółek handlowych), więc m.in. w razie zwrotu agio nastąpi częściowy zwrot wkładu.
W sytuacji gdy wartość przedsiębiorstwa przedsiębiorcy jest większa od wysokości kapitału zakładowego spółki przekształconej deklarowanego w oświadczeniu o przekształceniu, nadwyżka zasili kapitał zapasowy spółki przekształconej na podstawie art. 5844 w zw. z art. 154 § 3 zd. 2 Kodeksu spółek handlowych, czyli traktowana jest jako agio.
Wykazać również należy, że ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.; dalej: ustawa o rachunkowości), nie reguluje zagadnień dotyczących kapitałów spółki kapitałowej powstałej z przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną. Ustawa ta wskazuje ogólne zasady tworzenia kapitałów (funduszy) własnych.
Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy o rachunkowości:
Kapitały (fundusze) własne ujmuje się w księgach rachunkowych z podziałem na ich rodzaje i według zasad określonych przepisami prawa, postanowieniami statutu lub umowy o utworzeniu jednostki.
W przepisach ustawy o rachunkowości kapitał zapasowy (zwiększenie/zmniejszenie) występuje:
1)z tytułu rozchodu aktualizowanych na podstawie odrębnych przepisów środków trwałych, różnica z aktualizacji ujęta uprzednio na kapitale z aktualizacji wyceny wpływa na kapitał zapasowy (art. 31 ust. 4),
2)w przypadku gdy koszty emisji akcji poniesione przy powstaniu spółki akcyjnej lub podwyższeniu kapitału zakładowego zmniejszają kapitał zapasowy spółki do wysokości nadwyżki wartości emisji nad wartością nominalną akcji (art. 36 ust. 2b),
3)w razie zbycia akcji własnych, w wysokości dodatniej różnica między ceną sprzedaży, pomniejszoną o koszty sprzedaży, a ich ceną nabycia; ujemna różnica zmniejsza kapitał zapasowy (art. 36a ust. 1),
4)w przypadku umorzenia akcji własnych, w wysokości dodatniej różnicy między ich wartością nominalną a cną nabycia, ujemna różnica zmniejsza kapitał zapasowy (art. 36a ust. 2),
5)gdy w celu połączenia spółka wydaje (emituje) udziały, a przez cenę przejęcia rozumie się cenę rynkową tych udziałów lub inaczej ustaloną ich wartość godziwą jeżeli nie jest znana ich cena rynkowa, nadwyżkę wartości rynkowej udziałów lub inaczej ustalonej ich wartości godziwej zalicza się do kapitału zapasowego (art. 44b ust. 5 pkt 1),
6)w przypadku gdy poniesione koszty organizacji przy założeniu nowej spółki akcyjnej lub koszty podwyższenia kapitału zakładowego w celu połączenia zmniejszają kapitał zapasowy spółki przejmującej lub spółki powstałej w wyniku połączenia, do wysokości nadwyżki wartości emisyjnej nad wartością nominalną akcji (art. 44b ust. 15).
Z chwilą przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową, cały majątek osoby fizycznej, wchodzący w skład przedsiębiorstwa, staje się majątkiem spółki (z ograniczoną odpowiedzialności lub akcyjnej) – osoby prawnej, która jest odrębnym podmiotem gospodarczym.
Biorąc pod uwagę, że przedsiębiorstwo osoby fizycznej nie jest wydzielone majątkowo, w pewnych przypadkach będzie możliwe określenie przez przekształcanego przedsiębiorcę czy dany składnik majątku stanowi majątek przedsiębiorcy, czy też majątek prywatny. Dotyczy to m.in. zysków wygenerowanych w ramach działalności jednoosobowej. Przy czym decyzja w zakresie przypisania takich składników do majątku przedsiębiorcy lub prywatnego musi nastąpić przed przekształceniem i wartość tych składników nie może być uwzględniona w wartości bilansowej przekształcanego przedsiębiorcy zawartej w planie przekształcenia.
Po przekształceniu istnieje spółka, która posiada określony majątek i to niezależnie od tego, czy całość majątku przekształcanego przedsiębiorcy zostanie przekazana na kapitał zakładowy, czy też częściowo na kapitał zapasowy spółki w formie tzw. agio. Osoba fizyczna staje się jedynym wspólnikiem spółki, a jej „uprawnienia” do majątku tej osoby prawnej są wyrażone w przyznanych udziałach lub akcjach. Osoba fizyczna z właściciela majątku swojego przedsiębiorstwa prowadzonego w formie jednoosobowej działalności gospodarczej staje się podmiotem uprawnionym do majątku spółki jedynie w zakresie praw właścicielskich wynikających z posiadanych udziałów (akcji), które może realizować wyłącznie w zakresie określonym przepisami Kodeksu spółek handlowych.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że wypłata dokonana przez Spółkę powstałą z przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na rzecz Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawców 2, środków pieniężnych tytułem zysków wypracowanych przez Wnioskodawcę 1 przed przekształceniem tej działalności w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, poprzez obniżenie kapitału zapasowego tej spółki, stanowić będzie dochód z ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT i spowoduje obowiązek opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek tego dochodu przez spółkę przekształconą na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Zatem, Państwa stanowisko w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.
Ad. 2
Opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.
Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem, co do zasady, efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza/wspólnika, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.
Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowania także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy albo wspólników lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami/wspólnikami, (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.
Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:
-wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,
-inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),
-wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza/wspólnika lub podmiotu powiązanego,
-wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem/wspólnikiem.
Stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy o CIT:
ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, przy czym wielkość udziałów i praw, o których mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1 lit. a-c, wynosi, z zastrzeżeniem art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g, co najmniej 5%.
W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:
ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:
a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
– ten sam inny podmiot lub
– małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub,
ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub
cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub
d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
Stosownie do art. 11a ust. 2 ustawy o CIT:
przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:
1) posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
a) udziałów w kapitale lub
b) praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
c) udziałów lub praw do udziału w zyskach, stratach, lub majątku, lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub,
2) faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
3) pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.
Zgodnie z art. 11c ustawy o CIT:
1. Podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.
2. Jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.
3. Określając wysokość dochodu (straty) podatnika w sytuacji, o której mowa w ust. 2, organ podatkowy bierze pod uwagę faktyczny przebieg i okoliczności zawarcia i realizacji transakcji kontrolowanej oraz zachowanie stron tej transakcji.
4. W przypadku gdy organ podatkowy uzna, że w porównywalnych okolicznościach podmioty niepowiązane kierujące się racjonalnością ekonomiczną nie zawarłyby danej transakcji kontrolowanej lub zawarłyby inną transakcję, lub dokonałyby innej czynności, zwanych dalej „transakcją właściwą”, uwzględniając:
1) warunki, które ustaliły między sobą podmioty powiązane,
2) fakt, że warunki ustalone między podmiotami powiązanymi uniemożliwiają określenie ceny transferowej na takim poziomie, na jaki zgodziłyby się podmioty niepowiązane kierujące się racjonalnością ekonomiczną uwzględniając opcje realistycznie dostępne w momencie zawarcia transakcji
- organ ten określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia transakcji kontrolowanej, a w przypadku gdy jest to uzasadnione, określa dochód (stratę) podatnika z transakcji właściwej względem transakcji kontrolowanej.
5. Podstawą zastosowania ust. 4 nie może być wyłącznie:
1) trudność w weryfikacji ceny transferowej przez organ podatkowy albo
2) brak porównywalnych transakcji występujących pomiędzy podmiotami niepowiązanymi w porównywalnych okolicznościach.
6. Za okres objęty uprzednim porozumieniem cenowym, porozumieniem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 20zs § 1 Ordynacji podatkowej, albo porozumieniem podatkowym, o którym mowa w art. 20zb pkt 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy nie określa zobowiązania podatkowego (wysokości straty) w zakresie, w jakim wykazany przez podatnika dochód (strata) został ustalony zgodnie z tym porozumieniem.
Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca planuje, że do celów działalności gospodarczej Spółka będzie wynajmować od Wnioskodawców 2 nieruchomości (dalej: „Nieruchomości”), które historycznie były własnością Wnioskodawcy 1 i były przez niego wykorzystywane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a które przed Przekształceniem zostały wycofane do majątku prywatnego Wnioskodawcy 1, a następnie przekazane w formie darowizny Wnioskodawcom 2 (w ramach planowania sukcesji w rodzinie Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawców 2) i które od kilku lat wykorzystywane są przez Wnioskodawców 2 w ramach prowadzonych przez nich jednoosobowych działalności gospodarczych. W majątku jednego z Wnioskodawców 2 znajdują się również inne nieruchomości, które są przez niego wynajmowane w ramach działalności związanej z wynajmem nieruchomości podmiotom spoza rodziny. Drugi z Wnioskodawców 2 prowadzi działalność gospodarczą związaną z wynajmem nieruchomości z wykorzystaniem Nieruchomości i planuje rozwijać tą działalność z wykorzystaniem innych nieruchomości. Nieruchomości będą wynajmowane przez Spółkę za wynagrodzeniem, które zostanie ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Nieruchomości mogą być wynajmowane przez Spółkę również, gdy Wnioskodawcy 2 staną się wspólnikami Spółki. Powiązanie podmiotów uczestniczących w umowie najmu nieruchomości na cele prowadzonej działalności spółki kapitałowej nie będzie miało wpływu na warunki zawarcia tej umowy. Wypłacane na rzecz udziałowca wynagrodzenie w postaci czynszu z tytułu zawartej umowy najmu nieruchomości nie będzie służyło dokapitalizowaniu tego podmiotu powiązanego. Wynajmowane nieruchomości będą niezbędne w prowadzonej przez Spółkę działalności i zostaną wykorzystane jako hale produkcyjne oraz powierzchnie sklepowe. Należy jednocześnie wskazać, że w momencie składania niniejszego wniosku, posiadane historycznie przez Wnioskodawcę 1 nieruchomości, zostały już wycofane do majątku prywatnego i przekazane w drodze darowizny na rzecz Wnioskodawców 2. Jednocześnie, przedmiotowe nieruchomości są już obecnie wynajmowane przez Wnioskodawcę 1 w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej od Wnioskodawców 2. Spółka korzysta i będzie korzystała również z innych nieruchomości na cele prowadzenia działalności, głównie na podstawie umów najmu (chodzi tu o powierzchnie sklepowe wynajmowane od podmiotów trzecich). Wynajmowane nieruchomości nie będą wymagały doposażenia przez Spółkę. Jednocześnie, zgodnie z zawartą przez spółkę umową najmu, najemca jest zobowiązany dokonywać bieżących remontów/napraw we własnym zakresie. Wynagrodzenie w postaci czynszu za wynajem nieruchomości będzie ustalane na warunkach rynkowych.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wypłata wynagrodzenia ustalonego pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 z tytułu wynajmu Nieruchomości będzie stanowić tzw. ukryte zyski w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i stanowić dochód podlegający opodatkowaniu Estońskim CIT, po stronie Spółki.
Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).
Z kolei przez ukryte zyski (co wynika z powołanego art. 28m ust. 3 ustawy o CIT), rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem lub akcjonariuszem albo wspólnikiem.
Wskazać należy, że w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, ustawodawca przykładowo wymienia niektóre kategorie ukrytych zysków, jednak należy podkreślić, że katalog ukrytych zysków ma otwarty charakter zatem wyszczególnienie części z nich w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie oznacza że są to jedyne kategorie dochodu uznane za ukryte zyski.
Przykładem transakcji traktowanej jako dochód z tytułu ukrytych zysków jest nadwyżka wartości rynkowej transakcji określona zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT). Z treści przepisu wynika zatem, że wszystko co przewyższa wartość rynkową transakcji stanowi zysk ukryty podlegający opodatkowaniu.
Rozumienie powyższej normy przedstawiono w projekcie „Przewodnika do Ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych” z 8 grudnia 2020 r., (stanowiącego ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów - objaśnienia podatkowe) w przykładzie 26, opisującym sytuację, w której XYZ Sp. z o.o. dokonała transakcji o wartości rynkowej 120 000 zł, którą zaksięgowała w kwocie 50 000 zł. Jak wynika z treści projektu objaśnień, jako ukryty zysk do opodatkowania podatkiem od ryczałtu należy przyjąć powstałą nadwyżkę wartości rynkowej określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji w wysokości 70 000 zł.
Powyższy przykład prowadzi do wniosku, że wynagrodzenie za najem nieruchomości płacony przez podatnika na rzecz jego wspólnika nie spełni dyspozycji jedynie art. 28m ust. 3 pkt 3 ustaw o CIT, o ile ustalony został na warunkach rynkowych. Nie oznacza to jednak, że inne przesłanki wskazane w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT nie zostaną spełnione.
Jak przedstawione zostało wcześniej, zdanie wstępne przepisu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje na otwarty (a nie zamknięty) katalog świadczeń mogących prowadzić do powstania dochodu z tytułu ukrytych zysków. Dlatego ocena czy określone świadczenie najmu (dzierżawy) spełni warunki do uznania za dochód z tytułu ukrytego zysku powinna zostać dodatkowo przeprowadzona w oparciu o przesłanki wynikające ze zdania wstępnego przepisu art. 28m ust. 3 ustawy CIT. Jak z niego wynika dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie ocenianego świadczenia.
Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, iż za ukryty zysk uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest wspólnik lub inny podmiot powiązany i które jest wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, innym niż podzielony zysk. W praktyce może to oznaczać np. świadczenia powstałe w wyniku uzgodnień, których nie zawarłyby podmioty niepowiązane.
Ocena czy transakcja mogłaby zostać zawarta między podmiotami niepowiązanymi nie powinna się zatem ograniczać jedynie do oceny ustalonej ceny transakcji (według wartości rynkowej) ale powinna również uwzględnić fakt czy doszłoby w ogóle do zawarcia danej transakcji, gdyby nie uczestniczyły w niej podmioty powiązane (tj. czy doszłoby do takiej transakcji między podmiotami niepowiązanymi). Dokonując takiej oceny należy uwzględnić potrzeby spółki z punktu widzenia przedmiotu jej działalności, zasadności zakupu lub świadczenia takiej transakcji w aspekcie sytuacji majątkowej spółki czy faktycznych jej potrzeb biznesowych.
W relacji spółka - wspólnik istotne może być w przedmiotowej ocenie to, czy wspólnik zadbał o wyposażenie spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej i czy ewentualny niedobór tych aktywów nie jest przyczyną działań polegających na dokapitalizowywaniu w następstwie tego spółki, tj. dokapitalizowywaniu w innej formie niż w postaci wkładu do spółki (np. w formie pożyczki, udostępniania nieruchomości).
Również inne świadczenia ekwiwalentne dywidendzie, czyli świadczenia, które pod pozorem inaczej nazwanej czynności prawnej (jednej lub wielu) prowadzą de facto do korzyści wspólnika, która bez wykonania tego świadczenia zostałaby zrealizowana w postaci dywidendy kreują dochód z tytułu ukrytych zysków.
Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego od opisanego we wniosku opisu stwierdzić należy, że wypłaty wynagrodzenia ustalonego pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 z tytułu wynajmu Nieruchomości będą stanowiły ukryty zysk na podstawie art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. Fakt, że Wspólnicy wynajmują nieruchomości Spółce które są niezbędne w prowadzonej działalności i wykorzystywane jako hale produkcyjne i powierzchnie sklepowe, a nieruchomości te historycznie były w posiadaniu Wnioskodawcy, wycofane do majątku prywatnego i przekazane w drodze darowizny na rzecz Wnioskodawców 2 prowadzi do wniosku, że wspólnicy Spółki nie zadbali o wyposażenie Spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej. Ustalenie wynagrodzenia na zasadach rynkowych nie oznacza, że inne przesłanki wskazane w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT nie zostały spełnione.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wypłata wynagrodzenia ustalonego pomiędzy Spółką a Wnioskodawcami 2 z tytułu wynajmu Nieruchomości nie będzie stanowić tzw. ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i nie będzie podlegać opodatkowaniu Estońskim CIT, po stronie Spółki, jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Zaznaczyć należy, że stosownie do zadanych pytań wyznaczających granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena czy Wnioskodawca spełnia określone ustawowo warunki w zakresie opodatkowania, tj. ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych (estoński CIT). Wskazanie w tym zakresie przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.
Nadmienia się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
