• czy opisane Wydatki na nabycie Usług spedycji związane z osiągniętym przychodem danego roku podatkowego, które zostały wyświadczone a w stosunku do których Spółka nie uzyskała faktur/rachunków przed końcem roku podatkowego, w sytuacji, gdy zostały ujęte w księgach danego roku na podstawie opisanych Poleceń księgowania wystawionych na podstawie danych wprowadzonych do programu spedycyjnego stanowią koszty uzyskania przychodu tego roku podatkowego, • czy ewentualne różnice powstałe pomiędzy kwotami kosztów ujętymi w księgach rachunkowych na podstawie opisanych Poleceń księgowania w danym roku podatkowym a fakturami lub rachunkami dokumentującymi te koszty, otrzymanymi po dniu na który osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych ujęła zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania, powinny być rozpoznane przez Spółkę w roku następnym po roku, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody (w momencie księgowania faktury).

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe w zakresie objętym pytaniem Nr 1 i nieprawidłowe w zakresie objętym pytaniem Nr 2.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2022 r. za wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia:

• czy opisane Wydatki na nabycie Usług spedycji związane z osiągniętym przychodem danego roku podatkowego, które zostały wyświadczone a w stosunku do których Spółka nie uzyskała faktur/rachunków przed końcem roku podatkowego, w sytuacji, gdy zostały ujęte w księgach danego roku na podstawie opisanych Poleceń księgowania wystawionych na podstawie danych wprowadzonych do programu spedycyjnego stanowią koszty uzyskania przychodu tego roku podatkowego,
• czy ewentualne różnice powstałe pomiędzy kwotami kosztów ujętymi w księgach rachunkowych na podstawie opisanych Poleceń księgowania w danym roku podatkowym a fakturami lub rachunkami dokumentującymi te koszty, otrzymanymi po dniu na który osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych ujęła zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania, powinny być rozpoznane przez Spółkę w roku następnym po roku, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody (w momencie księgowania faktury).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium RP. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność spedycyjna.

Rozliczenie usług spedycji, charakter kosztu

W związku z tą działalnością Spółka nabywa usługi które składają się na usługę spedycji np. transport morski, drogowy, usługi portowe, agencji celnej (dalej: „Usługi”) - wartość Usług wliczana jest w bazę kosztową kalkulacji wynagrodzenia otrzymywanego przez Spółkę z tytułu świadczenia przez nią usług spedycji na rzecz jej klientów. W związku z tym, że nabywanie Usług związane jest bezpośrednio z konkretnymi (zindywidualizowanymi) przychodami wydatki na nabycie Usług uznawane są przez Spółkę za bezpośrednie koszty uzyskania przychodów.

Proces dokumentowania kosztu

W programie spedycyjnym Pracownicy Spółki (Spedytorzy oraz Handlowcy) zakładają projekty kolejno numerowane, które kalkulują zarówno przychód jak i koszt świadczonej przez Spółkę usługi spedycyjnej na rzecz jej klientów poprzez wpisanie szacowanych kosztów oraz przychodów określonych w PLN, EURO, USD które odzwierciedlają wartość zamówionych usług oraz wartość usług spedycji świadczonych dla klientów. W programie wprowadzone są dane usługobiorcy, rodzaj usługi, jej szacowaną wartość oraz szacowany termin datę jej wykonania (miesiąc) - (dalej: „Polecenie księgowania”). Oprócz dokonanych szacunków pracownik działu rozliczeń wprowadza faktury kosztowe, które wpłynęły do Spółki zgodnie z założeniami i jednocześnie Spedytor wystawia fakturę sprzedaży do danego projektu na rzecz klienta.

Proces dokumentowania kosztu co do którego nie wpłynęła faktura/rachunek

Proces rozliczania kosztów związanych z rozpoznanymi przychodami co do których nie wpłynęła faktura do Spółki wygląda w sposób następujący: na podstawie danych wprowadzonych do systemu spedycyjnego przez Pracowników Spółki generowane jest zbiorcze zestawienie w postaci tabeli excel, które pokazuje zbiorczą wartość kosztów do danych otwartych projektów co do których nie wpłynęła jeszcze faktura zakupu do Spółki. Na podstawie tego zestawienia księgowane są koszty do okresu sprawozdawczego, którego bezpośrednio dotyczą na podstawie Polecenia księgowania.

Treść polityki rachunkowości

W polityce rachunkowości Wnioskodawca posiada następujące zapisy: „1. Niefakturowane dostawy i usługi zalicza się do zobowiązań z tytułu dostaw i usług na podstawie wiarygodnych szacunków na podstawie wewnętrznego dowodu księgowego. 2. Spółka traktuje niezafakturowane koszty jako zobowiązania niefakturowane i ujmuje je w księgach rachunkowych jako wiarygodny szacunek na podstawie wewnętrznego dowodu księgowego. 3. W sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy o rachunkowości, Spółka stosuje Krajowe Standardy Rachunkowości wydane przez Komitet Standardów Rachunkowości, w przypadku braku odpowiedniego standardu krajowego możliwe jest stosowanie Międzynarodowych Standardów Rachunkowości”.

Zdarzają się przypadki, że Spółka nie otrzymuje faktur/rachunków dot. Usług spedycji udokumentowanych poleceniem księgowania przed zakończeniem okresu rozliczeniowego, w którym rozpoznała przychód bezpośrednio z nimi związany. Ponadto, jeżeli chodzi o sporządzenie sprawozdania to z reguły data, na którą ujęte są zdarzenia oraz data podpisania przez osobę prowadzącą księgi podatkowe są odrębnymi datami. Wynika to z tego, że sprawozdanie Spółki podlega konsolidowaniu oraz z treści struktury logicznej sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 45 ust. 1g ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości udostępnionej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. W związku z tym, zwykle Spółka ujmuje zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania w danej dacie (po dniu bilansowym) i po tej dacie nie dokonuje już żadnych zmian ani zapisów w księgach, następnie na kilka dni przed upływem terminu do sporządzenia sprawozdania, sprawozdanie jest podpisywane przez osobę prowadzącą księgi - w sytuacji, gdy pomiędzy pierwotną datą na którą ujęto zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania a datą podpisu nie wystąpiły istotne zdarzenia data na którą ujęto zdarzenia nie ulega zmianie. Bywają sytuacje w których faktury/rachunki wpływają po dniu złożenia rocznego zeznania bądź po dniu sporządzenia sprawozdania. Ponadto zdarzają się także przypadki, że oszacowany koszt jest różny od finalnego wynikającego z zewnętrznych dokumentów księgowych (faktur/rachunków) nadesłanych przez podwykonawców. Różnice te wynikają z okoliczności losowych, zmian kursów walut, itp.

Powyżej opisany sposób rozliczania wydatków dotyczy zarówno przeszłych lat podatkowych jak i przyszłych okresów rozliczeniowych.

Pytania

1. Czy opisane Wydatki na nabycie Usług spedycji związane z osiągniętym przychodem danego roku podatkowego, które zostały wyświadczone a w stosunku do których Spółka nie uzyskała faktur/rachunków przed końcem roku podatkowego, w sytuacji, gdy zostały ujęte w księgach danego roku na podstawie opisanych Poleceń księgowania wystawionych na podstawie danych wprowadzonych do programu spedycyjnego stanowią koszty uzyskania przychodu tego roku podatkowego?
2. Czy ewentualne różnice powstałe pomiędzy kwotami kosztów ujętymi w księgach rachunkowych na podstawie opisanych Poleceń księgowania w danym roku podatkowym a fakturami lub rachunkami dokumentującymi te koszty, otrzymanymi po dniu na który osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych ujęła zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania, powinny być rozpoznane przez Spółkę w roku następnym po roku, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody (w momencie księgowania faktury)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane Wydatki na nabycie Usług spedycji związane z osiągniętym przychodem danego roku podatkowego, które zostały wyświadczone a w stosunku do których Spółka nie uzyskała faktur/rachunków przed końcem roku podatkowego, w sytuacji, gdy zostały ujęte w księgach danego roku na podstawie opisanych Poleceń księgowania wystawionych na podstawie danych wprowadzonych do programu spedycyjnego stanowią koszty uzyskania przychodu tego roku podatkowego.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualne różnice powstałe pomiędzy kwotami kosztów ujętymi w księgach rachunkowych na podstawie opisanych Poleceń księgowania w danym roku podatkowym a fakturami lub rachunkami dokumentującymi te koszty, otrzymanymi po dniu na który osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych ujęła zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania powinny być rozpoznane przez Spółkę w roku następnym po roku, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody.

Ogólne zasady ewidencjonowania kosztów

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że ustawodawca podatkowy określając zasady ewidencji podatkowej inkorporował do systemu podatkowego przepisy ustawy o rachunkowości które powinny być stosowane w taki sposób aby uwzględniać specyfikę instytucji podatkowych.

Zasada współmierności przychodów i kosztów w prawie podatkowym

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Art. 15 ust. 4b ustawy o CIT wskazuje, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Na podstawie art. 15 ust. 4c ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2 ustawy o CIT, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Celem powyższych przepisów było wprowadzanie do ustawy o CIT zasady współmierności przychodów i kosztów jako jednej z zasad konstrukcyjnych podatku - regulującej rozliczania w kosztów czasie.

Doniosłość tej zasady została wyrażona w wyroku NSA II FSK 1298/11 z 26 lutego 2013 r. (...) Na pełną akceptację zasługuje wywód Sądu Instancji, dotyczący wykładni art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. Jak słusznie zauważył Sąd, przepis ten nie stanowi o zasadach potrącalności kosztów w czasie i nie modyfikuje zasad określonych art. 15 ust. 4, 4b i ust. 4c. Czym innym bowiem jest normatywne ustalenie kiedy koszt został poniesiony (art. 15 ust. 4e) a czym innym, kiedy taki poniesiony koszt może być zaliczony do kosztów podatkowych. Nie ma zatem podstaw prawnych do utożsamiania pojęć „poniesienia kosztów” i „potrącalności kosztów”. W przypadku kosztów bezpośrednio związanych z przychodami do potrącalności kosztów (zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów) zastosowania mają reguły art. 15 ust. 4, 4b i 4c. Data poniesienia kosztu określona w ust. 4e odnosi się wyłącznie do kosztów pośrednich wyznaczając moment ich potrącalności. Przepis ten stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia”.

Powyższe stanowisko sądu znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych:

• Interpretacja z 24 czerwca 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0114-KDIP2-1.4010.176.2020.1.JS.
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 kwietnia 2011 r., Znak: IPPB5/423-154/11-3/IŚ: „Brak faktury czy rachunku w momencie zamykania ksiąg rachunkowych roku Z nie dyskwalifikuje takich kosztów jako podatkowych, gdyż zgodnie z ustawą o rachunkowości będą one ujmowane w księgach rachunkowych jako wiarygodny szacunek na podstawie wewnętrznego dowodu księgowego, zwanego poleceniem księgowania. Polecenie księgowania jest w tym przypadku innym dowodem księgowym wymienionym w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 listopada 2013 r., Znak: IPPB3/423-785/13-2/KK: „Rację ma Spółka uznając, że w przypadku gdy wartość kosztów bezpośrednio związanych z przychodem roku podatkowego T0 i dotyczących roku T0 jest znana na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego za ten rok podatkowy, co jest spełnione w przypadku dostaw niefakturowanych ujmowanych w księgach roku T0, na podstawie wewnętrznych dowodów księgowych tj. poleceń księgowania, jako zobowiązania z tytułu dostaw i usług, stanowiące szacunek dokonany na wiarygodnie ustalonych podstawach (umowy, zlecenia z kontrahentami, wiedza wynikająca z innych dokumentów odnośnie ilości i wartości przyjętych usług/ zużytych towarów i materiałów w roku T0), to dostawy niefakturowane będą stanowić koszt uzyskania przychodów roku podatkowego T0, gdyż przepisy art. 15 ust. 4, 4b i 4c nie odwołują się (inaczej niż w art. 15 ust. 4e) do posiadanych dokumentów (w tym faktur) lecz do związku z przychodem”.
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 lipca 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-479/16/KP: „Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dopuszczają możliwość uznania jako koszt podatkowy wydatku ujętego w księgach na podstawie innego niż faktura czy rachunek dowodu księgowego. Warunkiem podstawowym, oczywiście jest, aby koszt ten spełniał przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 updop a dowód jego poniesienia spełniał wymagania przepisów o rachunkowości”.
• Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 stycznia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.449.2018.1.MJ: „Analiza powyższych regulacji w odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego prowadzi w konsekwencji do wniosku, iż w przypadku gdy wartość kosztów bezpośrednio związanych z przychodem danego roku podatkowego i dotyczących tego danego roku jest znana na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego za ten rok podatkowy, co jest spełnione w przypadku opłat środowiskowych, opłat z tytułu gospodarki wodno-ściekowej oraz z tytułu gospodarki odpadami, ujmowanych w księgach danego roku na podstawie wewnętrznych dowodów księgowych, tj. poleceń księgowania, ujętych jako inne zobowiązania krótkoterminowe, stanowiące szacunek dokonany na wiarygodnie ustalonych podstawach (tj. na podstawie analizy kształtowania się opłat w poszczególnych okresach bieżącego okresu oraz w relacji tych opłat do analogicznego okresu roku ubiegłego), to tak zaewidencjonowane w księgach rachunkowych opłaty będą stanowić koszt uzyskania przychodów danego roku podatkowego”.
• Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 kwietnia 2017 r., Znak: 2461- IBPB-1-2.4510.22.2017.2.BD: „Możliwość udokumentowania kosztów dla potrzeb podatkowych innym dokumentem niż faktura VAT, bądź rachunek wynika wprost - o czym była już mowa wyżej - z zapisu art. 15 ust. 4e updop. W przepisie tym wyraźnie wskazano, że za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie faktury VAT lub rachunku, a w przypadku ich braku na dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu księgowego. Konsekwentnie, Spółka nie posiadając faktur VAT, bądź rachunków, znając jednak wysokość kosztu na podstawie (przykładowo) umowy zawartej z kontrahentem lub mogąc oszacować ten wydatek w miarę precyzyjnie może zaliczyć ten koszt jako zobowiązanie na gruncie rachunkowym i kwota ta będzie kosztem podatkowym tego roku”.
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 grudnia 2014 r., Znak: IPPB5/423-962/14-2/RS: „Tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki przyjmujące, że „kwoty kosztów bezpośrednich i pośrednich ujętych w księgach rachunkowych na podstawie wewnętrznych dowodów księgowych jako dostawy niefakturowane, gdy wysokość kosztów jest znana Spółce na podstawie umowy bądź innych dokumentów lub gdy wysokość kosztów jest szacunkiem dokonanym na wiarygodnie ustalonych podstawach (umowy, zlecenia z kontrahentami, wiedza wynikająca z innych dokumentów odnośnie ilości i wartości przyjętych usług/zużytych towarów i materiałów, zestawienia akceptowane przez dostawców), stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 15 ust. 4, 4b, 4c, 4d i 4e updop”.
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 czerwca 2011 r., Znak: IPPB5/423-187/11-2/IŚ: „Konsekwentnie, jeżeli na podstawie określonych dokumentów Spółka jest w stanie ustalić jaka jest wartość kosztu pośredniego, który nie został jeszcze udokumentowany fakturą VAT (rachunkiem) na dzień 31 grudnia, to Spółka winna zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu wartość tego kosztu na podstawie wewnętrznego dokumentu księgowego, nawet jeżeli wymagałoby to do pewnego stopnia szacunków ceny lub ilości dostawy lub usługi”.
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 marca 2013 r., Znak: IPPB5/423-1248/12-2/RS: „Brak faktury czy rachunku w momencie zamykania ksiąg rachunkowych nie dyskwalifikuje takich kosztów jako podatkowych, gdy zgodnie z ustawą o rachunkowości będą one ujmowane w księgach rachunkowych jako wiarygodny szacunek na podstawie wewnętrznego dowodu księgowego, zwanego poleceniem księgowania. Polecenie księgowania jest w tym przypadku innym dowodem księgowym wymienionym w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 stycznia 2017 r., Znak: 1462-IPPB6.4510.559.2016.2.AZ: „w związku z momentem potrącalności kosztów bezpośrednich określonym przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o PDOP, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty kosztów bezpośrednich ujętych w księgach rachunkowych na podstawie wewnętrznych dowodów księgowych (polecenia księgowania). Według Spółki w sytuacjach kiedy w księgach rachunkowych ujęte zostanie konkretne i zidentyfikowane co do kwoty, terminu płatności i tytułu z którego pochodzi, zobowiązanie na podstawie dokumentu księgowego to może być ono uznane za koszt uzyskania przychodu w momencie odpowiadającym uzyskanemu przychodowi, gdyż zasadniczo przepisy art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o PDOP nie odwołują się (inaczej niż w art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP) do posiadanych dokumentów (w tym faktur) lecz do związku z przychodem”.

W związku z powyższym ze względu na to, że zasada współmierności kosztu i przychodu stanowi konstrukcyjną zasadę ustawy o CIT opisane wydatki na nabycie Usług spedycji związane z osiągniętym przychodem danego roku podatkowego, które zostały wyświadczone a w stosunku do których Spółka nie uzyskała faktur/rachunków przed końcem roku podatkowego, w sytuacji, gdy zostały ujęte w księgach danego roku na podstawie opisanych Poleceń księgowania wystawionych na podstawie wydruków z systemu stanowią koszty uzyskania przychodu tego roku podatkowego.

Moment ujęcia różnic

Z tego też względu w sytuacji wystąpienia ewentualnych różnic powstałych pomiędzy kwotami kosztów ujętych w księgach rachunkowych na podstawie opisanych Poleceń księgowania w danym roku podatkowym a fakturami lub rachunkami dokumentującymi te koszty, otrzymanymi po dniu na który osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych ujęła zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania sporządzenia sprawozdania finansowego, powinny być rozpoznane przez Spółkę w roku następnym po roku w którym został osiągnięty odpowiadający im przychód w momencie księgowania faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie objętym pytaniem Nr 1 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w zakresie pytania Nr 1.

Ad. 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) wynika, że:

Zasady potrącalności kosztów bezpośrednio związanych z przychodami regulują art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT.

W art. 15 ust. 4 ustawy o CIT określono, że:

W myśl art. 15 ust. 4b ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy o CIT:

Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii ustalenia, czy ewentualne różnice powstałe pomiędzy kwotami kosztów ujętymi w księgach rachunkowych na podstawie opisanych Poleceń księgowania w danym roku podatkowym a fakturami lub rachunkami dokumentującymi te koszty, otrzymanymi po dniu na który osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych ujęła zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania, powinny być rozpoznane przez Spółkę w roku następnym po roku, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody (w momencie księgowania faktury).

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 15 ust. 4c ustawy o CIT, z którego wynika, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie podatkowe. Różnice występujące pomiędzy kwotami kosztów ujętymi w księgach rachunkowych na podstawie opisanych Poleceń księgowania w danym roku podatkowym a fakturami lub rachunkami dokumentującymi te koszty, otrzymanymi po dniu na który osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych ujęła zdarzenia mające wpływ na kształt sprawozdania, powinny być odniesione do momentu, w którym dany koszt został potrącony a nie do roku po nim następującego.

W zawiązku z powyższym, różnice pomiędzy kosztami zaksięgowanymi pierwotnie na podstawie dowodów wewnętrznych, tj. Poleceń księgowania, a kwotami wynikającymi z otrzymanych od kontrahentów faktur, Wnioskodawca winien odnosić wstecz, tj. do określonego kosztu uzyskania przychodu w dacie jego pierwotnego ujęcia w rachunku podatkowym.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem Nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 i Nr 2, natomiast w zakresie pytania Nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.