w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania do dochodów uzyskanych z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji strychu

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 31 stycznia 2018 r. Nr 0111- KDIB2-1.4010.299.2017.2.BJ, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 października 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) uzupełnionym 15 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania do dochodów uzyskanych z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji strychu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2017 r. wpłynął do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania do dochodów uzyskanych z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji strychu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 4 grudnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.299.2017.1.BJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 15 grudnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnotę Mieszkaniową (Wnioskodawcę) tworzą właściciele lokali mieszkalnych.

Wspólnota Mieszkaniowa na podstawie uchwały wynajęła część wspólną nieruchomości w postaci niewykorzystanej powierzchni strychu, która po zaadoptowaniu została przeznaczona na cele mieszkaniowe.

Lokal mieszkalny powstały w wyniku adaptacji strychu jest wynajmowany przez Wspólnotę osobie trzeciej, niebędącej członkiem Wspólnoty. Lokal służy osobie wynajmującej do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.

Adaptacja strychu na lokal mieszkalny została przeprowadzona przez obecnego najemcę lokalu własnym staraniem i na jego koszt.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 11 grudnia 2017 r. Wnioskodawca wyjaśnił ponadto, że przychody z tytułu najmu pomieszczenia zaadoptowanego na mieszkanie, są przez Wspólnotę przeznaczone na pokrycie wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem i remontami nieruchomości wspólnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota Mieszkaniowa powinna zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych od czynszu za lokal powstały na skutek adaptacji strychu, jeżeli przychód z tego tytułu jest w całości przeznaczony na utrzymanie części wspólnej lub remonty części wspólnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane z czynszu najmu lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji strychu pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychód ten ma wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wobec powyższego, przychody uzyskane z tytułu otrzymanego czynszu najmu lokalu powstałego w wyniku adaptacji strychu podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 31 stycznia 2018r. nr 0111-KDIB2-1.4010.299.2017.2.BJ uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu najmu lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji strychu za nieprawidłowe.

Organ interpretacyjny stwierdził, że z uwagi na fakt, że strych jest wynajmowany na rzecz osoby niebędącej członkiem Wspólnoty mieszkaniowej, przychody uzyskane przez Wspólnotę z wynajmu (strychu), nie stanowią dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi Wspólnoty, a tym samym stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, jest nieprawidłowa i w związku z tym podlega zmianie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343), zwana dalej: „updop”, przedmiotem opodatkowania jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Przez dochód, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągniętą w roku podatkowym.

Katalog zdarzeń ekonomicznych skutkujących powstaniem przychodu został zawarty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. I tak, w art. 12 ust. 1 pkt 1 updop wskazano, że przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W doktrynie ugruntował się pogląd zgodnie z którym, za przychody należy uznać wszystkie przysporzenia, które mają definitywny charakter.

Tak rozumiane przychody winny być pomniejszone o koszty uzyskania przychodów, za które uznaje się, co wynika z art. 15 ust. 1 updop w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;

• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Zarówno pojęcie „gospodarka zasobami mieszkaniowymi”, jak i „zasoby mieszkaniowe” nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Niezbędne w tym zakresie jest więc posłużenie się ich znaczeniem językowym (potocznym). W odkodowaniu znaczenia pojęć zawartych w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop pomocne jest także odwołanie się do treści interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 5 marca 2008 r. nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82.

Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie „gospodarki” obejmuje m.in. „całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług”. „Zasób” zaś to m.in. „pewna nagromadzona ilość czegoś”. Z kolei pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z oznaczeniem „pomieszczeniem, w którym się mieszka”. Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem. Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia „gospodarka” oraz pojęcia „zasoby mieszkaniowe”, uzasadnione jest twierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym, w tym przede wszystkim lokale mieszkaniowe, które w pierwszej kolejności służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, a ich utrzymanie mieści się w gospodarowaniu zasobami mieszkaniowymi. W treści interpretacji ogólnej wyjaśniono także, że z uwagi na charakter wnoszonych opłat oraz pokrywanych z nich kosztów pojęcie „zasoby mieszkaniowe”, użyte w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop obejmuje nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie.

W skład tak rozumianych zasobów mieszkaniowych wchodzą także tego rodzaju pomieszczenia, jak np. piwnice, strychy, garaże, określane w wyżej wymienionej ustawie o własności lokali jako tzw. pomieszczenia przynależne. Zasobami tymi objęta jest również tzw. nieruchomość wspólna, którą zgodnie z wyżej przytoczoną ustawą o własności lokali, stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, jak np. windy, klatki schodowe, chodniki przed budynkami mieszkalnymi, media na terenach, na których znajdują się te budynki. Pojęcie „zasobów mieszkaniowych”, obejmuje również pomieszczenia związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania lokali i budynków mieszkalnych, tj. pomieszczeń administracji, kotłowni oraz osiedlowych warsztatów konserwacyjno-remontowych.

W interpretacji ogólnej stwierdzono ponadto, że związane z wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile zostanie przeznaczony i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Podkreślić w tym miejscu należy, że na gruncie interpretowanych przepisów pojęcia przychód i dochód nie mają tożsamego znaczenia, a zwolnieniu podlega dochód, a nie przychód.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym źródłem powstania przychodu jest czynsz za lokal mieszkalny powstały w wyniku adaptacji strychu, stanowiącego część wspólną nieruchomości. Lokal jest wynajmowany osobie niebędącej członkiem Wspólnoty, służy osobie wynajmującej do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Przychody z tytułu najmu tego pomieszczenia Wspólnota przeznacza na pokrycie wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem i remontami nieruchomości wspólnej. Właściwy jest zatem pogląd Wspólnoty, że uzyskany przez nią przychód zalicza się do przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Jednocześnie uzyskany w ten sposób dochód zostanie przeznaczony na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, tj. utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Zatem zostaną spełnione wszystkie przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop.

W ocenie Szefa KAS dla zastosowania omawianego zwolnienia bez znaczenia pozostaje fakt, czy najemcą w tym przypadku lokalu będzie członek Wspólnoty, czy też nie. Z treści art. 17 ust. 1 pkt 44 updop jednoznacznie wynika, że przepis ten statuuje zwolnienie podatkowe w obszarze dotyczącym lokali mieszkalnych, nie odnosząc się do statusu osób, które te lokale zajmują. Brak jest zatem podstaw do różnicowania zakresu zwolnienia podatkowego jedynie na podstawie kryterium członkostwa we wspólnocie podmiotu, od którego pobierany jest czynsz. Przyjęcie odmiennej oceny prowadzi do zawężenia literalnego znaczenie pojęcia „przeznaczenia dochodów”, i skutkuje nieuprawnionym wprowadzeniem dodatkowego warunku dla stosowania przedmiotowego zwolnienia.

Podsumowując, dochody uzyskane przez Wspólnotę z czynszu najmu lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku adaptacji strychu, które w całości zostaną przeznaczone na utrzymanie części wspólnej lub remonty części wspólnej, podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 updop.

Z powyższych względów dokonano zmiany interpretacji indywidulanej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 31 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.299.2017.2.BJ.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (....), w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

-w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

-w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.