W zakresie ustalenia: - do jakiego źródła przychodów powinien być alokowany koszt odsetkowy (Odsetki) od pożyczek zaciągniętych przez Spółkę w celu przejęcia kontroli nad rosyjskimi spółkami produkcyjno-dystrybucyjnymi w świetle art. 15 ust. 2b w zw. z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT, - czy Wnioskodawca powinien zaliczyć Odsetki do kosztów uzyskania przychodu do innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT.

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z (...) 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z (...) 2021 r. sygn. akt (...); i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

(...) 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z (...) 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia:

-do jakiego źródła przychodów powinien być alokowany koszt odsetkowy (Odsetki) od pożyczek zaciągniętych przez Spółkę w celu przejęcia kontroli nad rosyjskimi spółkami produkcyjno-dystrybucyjnymi w świetle art. 15 ust. 2b w zw. z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT,

-czy Wnioskodawca powinien zaliczyć Odsetki do kosztów uzyskania przychodu do innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z (...) 2019 r. (wpływ do Organu ... 2019 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce i polskim rezydentem podatkowym. Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji wódki, dystrybucji alkoholu w Polsce oraz prowadzi import i eksport różnych rodzajów alkoholi.

W latach (...) strategia biznesowa Spółki polegała na skupieniu się na działalności produkcyjnej (poprzez spółki zależne), na rozwoju portfela marek własnych oraz rozwoju portfela marek zagranicznych alkoholi (głównie rosyjskich). Chcąc zwiększyć swój udział w rynku rosyjskim i wzmocnić swoją pozycję na rynku wyrobów alkoholowych oraz zabezpieczyć się przed konkurencją, w (...) r. Wnioskodawca nabył udziały w luksemburskiej spółce holdingowej („LuxCo”), która kontrolowała kilka wiodących rosyjskich spółek z branży wyrobów spirytusowych i win. Natomiast, w (...) r. Wnioskodawca przejął kolejną rosyjską spółkę z branży alkoholowej („RusCo II”) poprzez nabycie udziałów jej udziałowca.

Spółka w latach (...) próbowała dostosować się do pogarszającej się sytuacji w branży spożywczo-alkoholowej, która sprawiła, że prowadzenie działalności dystrybucyjnej w Polsce stało się mało opłacalne. Z uwagi na zaostrzenie się konkurencji ze strony hipermarketów i sieci dyskontów, dotychczasowa działalność dystrybucyjna przynosiła niewielka marżę. Z tego względu, strategia biznesowa Wnioskodawcy na lata (...) polegała na skupieniu się na działalności produkcyjnej (poprzez spółki zależne) oraz na zwiększeniu sprzedaży produktów zagranicznych marek (w szczególności rosyjskich) na podstawie wyłączności na rynek polski i rynek zagraniczny. Dzięki dywersyfikacji portfolio produktów Wnioskodawca mógł wprowadzić na rynek polski i zagraniczny nowe marki, co przełożyło się na zwiększenie przychodów operacyjnych.

Z uwagi na ówczesną sytuację finansową, Spółka zaciągnęła dwie pożyczki od amerykańskiej spółki powiązanej („USCo”) - w (...) r. oraz w (...) r. Uzyskane środki zostały przeznaczone na zakup udziałów w LuxCo oraz na nabycie udziałów w spółce-matce RusCo II. Podstawową korzyścią oczekiwaną przez Spółkę była możliwość wzmocnienia pozycji na rynku rosyjskim poprzez przejęcie kontroli nad rosyjskimi spółkami produkcyjno-dystrybucyjnymi oraz rozbudowanie portfolio rosyjskich alkoholi sprzedawanych przez Wnioskodawcę na polskim rynku oraz za granicą.

Wnioskodawca w kolejnych latach kontynuował przyjętą politykę biznesową polegającą na inwestowaniu w przejmowanie spółek rosyjskich.

Z uwagi na fakt, iż pożyczki udzielone Spółce przez USCo były oprocentowane, Wnioskodawca nadal ponosi wydatki w postaci odsetek od ww. pożyczek („Odsetki”), które są płatne dwa razy do roku.

W uzupełnieniu wniosku z (...) 2019 r., które wpłynęło (...) 2019 r. Wnioskodawca wskazał, dane identyfikacyjne podmiotów uczestniczących w transakcji.

Pytania

1.Do jakiego źródła przychodów powinien być alokowany koszt odsetkowy (Odsetki) od pożyczek zaciągniętych przez Spółkę w celu przejęcia kontroli nad rosyjskimi spółkami produkcyjno-dystrybucyjnymi w świetle art. 15 ust. 2b w zw. z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT?

2.W przypadku, gdyby DKIS uznał stanowisko za nieprawidłowe, czy Wnioskodawca powinien zaliczyć Odsetki do kosztów uzyskania przychodu do innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

(stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z ... 2019 r. – wpływ do tut Organu ... 2019 r.):

Ad. 1

Odsetki od pożyczek zaciągniętych przez Spółkę w celu przejęcia kontroli nad rosyjskimi spółkami produkcyjno-dystrybucyjnymi powinny być rozpoznane jako koszt pośredni i alokowane przez Spółkę poprzez zastosowanie klucza przychodowego, tj. zgodnie z art. 15 ust. 2b w zw. z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (tej ustawy przyp. Wnioskodawcy). W ocenie Wnioskodawcy, Odsetki spełniają warunki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów, wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj.:

-wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ponieważ środki z pożyczek zostały przeznaczone na rozszerzenie portfolio zagranicznych marek dystrybuowanych przez Wnioskodawcę poprzez pośrednie oraz bezpośrednie nabycie rosyjskich spółek produkcyjno-dystrybucyjnych;

-wydatek ten, bezpośrednio lub pośrednio, wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu podatnika z uwagi na fakt, iż zaciągnięcie pożyczki pozwoliło Wnioskodawcy na uzyskanie zysków z dystrybucji rosyjskim produktów wytwarzanych przez spółki powiązane, a tym samym umożliwiły uzyskanie przychodu;

-wydatek ten zostanie poniesiony i będzie definitywny, przez co należy rozumieć, że w ostatecznym rozrachunku zostanie on pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

-wydatek ten nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z obecnym brzemieniem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, po przeprowadzeniu analizy, czy dany wydatek spełnia przesłanki uznania go za koszt uzyskania przychodów, podatnicy muszą określić, do którego ze źródeł przychodów należy alokować dany koszt. Ustawa o CIT rozróżnia dwie kategorie przychodów, tj. przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania z osiąganymi przychodami, koszty uzyskania przychodu można podzielić na:

a)bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

b)inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Ustawa o CIT nie zawiera definicji kosztu „bezpośredniego” ani kosztu „pośredniego”. Co do zasady, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Natomiast, do kosztów pośrednich zalicza się te wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje jego uzyskanie.

Zgodnie z szerokim orzecznictwem sądowo-administracyjnym, zapadłym na gruncie postępowań dotyczących kwestii kwalifikacji kosztów, odsetki od pożyczki/kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie akcji lub udziałów, nie pozostają w bezpośrednim związku z ich nabyciem, należą więc do kategorii kosztów pośrednich (zob. np. wyrok Naczelnego Sąd Administracyjnego z 7 września 2004 r., sygn. akt FSK 324/04, wyrok NSA z 13 stycznia 2006 r. sygn. akt II FSK 229/05, wyrok NSA z 7 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 508/05). Natomiast, o bezpośredniości kosztów uznawanych za wydatki na nabycie akcji/ udziałów świadczy fakt, iż podatnik, nabywając akcje (udziały), nie może ich uniknąć. Przykładem tego rodzaju wydatków jest, np. cena zapłacona za udziały (akcje).

Nabycie akcji (udziałów) bez konieczności ponoszenia kosztu w postaci odsetek jest możliwe, dlatego wydatki związane z pożyczką nie warunkują skutecznego nabycia udziałów czy akcji, a zatem nie mogą być one uznane za „wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo akcji”. Naczelny Sąd Administracyjny („NSA”) stoi na stanowisku, że jeżeli „zakup pokryty przez podatnika ze środków pochodzących z zaciągniętej na ten cel pożyczki (kredytu) (...) to odsetki należne od takiej pożyczki, będące zapłatą za uzyskaną pożyczkę bądź kredyt (ceną ich uzyskania), a nie wydatkami na nabycie akcji”(wyrok z 30 maja 2001 r. sygn. akt I SA/Ka 749/00).

Stanowisko wyłączające z grupy „wydatków na objęcie lub nabycie udziałów (akcji)” kosztów niepozostających w bezpośrednim związku z nabyciem udziałów należy więc uznać za ugruntowane i prezentowane jednolicie w orzeczeniach sądów administracyjnych, jak również w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów podatkowych (zob. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 20 marca 2014 r. sygn. ITPB3/423- 619/13/MK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 października 2013 r. sygn. IPPB3/423-584/13-2/MC, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 października 2013 r. sygn. IPPB3/423-536/13-2/KK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 września 2013 r. sygn. ITPB3/423-258/13/DK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 lipca 2013 r. sygn. ITPB3/423-189/13/MK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lipca 2013 r. sygn. IPPP3/423-332/13-2/MC).

Zgodnie z art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami. Przepis ten ma więc zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik osiąga zarówno przychody z zysków kapitałowych, jak i z pozostałych źródeł.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W świetle powyższego, Odsetki od pożyczek zaciągniętych na inwestycje, nie wykazują bezpośredniego związku z określonym przychodem, a zatem mają charakter kosztów pośrednich. W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż Odsetek nie da się przypisać do konkretnego źródła przychodów, powinny zostać alokowane zgodnie z treścią regulacji zawartej w art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, w zw. z ust. 2 i 2a ww. artykułu.

Zatem Wnioskodawca, który uzyskuje przychody zarówno ze źródła zyski kapitałowe, jak i z pozostałych źródeł oraz ponosi wydatki w postaci Odsetek, będące kosztami pośrednimi, powinien zastosować klucz przychodowy z art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, w celu prawidłowego alokowania tych kosztów między dwa źródła przychodów. W efekcie, Odsetki od pożyczki, z której środki umożliwiły zdobycie kontroli nad rosyjskim spółkami produkcyjno- dystrybucyjnymi, Wnioskodawca powinien proporcjonalnie alokować zarówno do zysków kapitałowych oraz zysków z innych źródeł przychodów (operacyjnych).

Prawidłowość podejścia Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 30 kwietnia 2018 r., w której DKIS uznał, że „skoro zaciągana pożyczka przeznaczona będzie na cele, których efektem będzie osiągnięcie przychodów zarówno z „podstawowej” działalności Wnioskodawcy, jak i przychodów z zysków kapitałowych, należy dokonać odpowiedniej alokacji kosztów uzyskania przychodów (odsetek, które Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów) w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych” (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.169.2018.1.SO).

Podobnie wypowiedział się DKIS w interpretacji indywidualnej z 28 marca 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.56.2018.1.MS, w której stwierdził, że „warunkiem niezbędnym do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

-faktyczne poniesienie wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zarówno z zysków kapitałowych jak i przychodów z innych źródeł przychodów,

-brak możliwości przyporządkowania wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z innych źródeł przychodów”.

Zgodnie z powyższym, gdy w danym roku Wnioskodawca uzyskuje przychody zarówno ze źródła zyski kapitałowe, jak i z pozostałych źródeł, alokacja Odsetek do kosztów uzyskania przychodu powinna zostać przeprowadzona poprzez zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 15 ust. 2b w zw. z ust. 2 i 2a ustawy o CIT. Tym samym, Spółka powinna przypisać Odsetki odpowiednio do źródła przychodu zyski kapitałowe oraz do pozostałych źródeł.

Natomiast, w przypadku gdyby Wnioskodawca w danym roku osiągnął przychody wyłącznie ze źródła zyski kapitałowe albo wyłącznie z pozostałych źródeł przychodów, wówczas płatności Odsetek powinien rozpoznać jako koszty uzyskania przychodu w ramach tego źródła, z którego w danym roku osiągnął przychody.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie, tj. uznania odsetek od pożyczek zaciągniętych przez Spółkę w celu przejęcia kontroli nad rosyjskimi spółkami produkcyjno-dystrybucyjnymi za koszty pośrednie i alokowanie ich przez Spółkę poprzez zastosowanie klucza przychodowego, tj. zgodnie z art. 15 ust. 2b w zw. z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – (...) 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak (...), w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe w zakresie ustalenia do jakiego źródła przychodów powinien być alokowany koszt odsetkowy (Odsetki) od pożyczek zaciągniętych przez Spółkę w celu przejęcia kontroli nad rosyjskimi spółkami produkcyjno-dystrybucyjnymi w świetle art. 15 ust. 2b w zw. z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT oraz czy Wnioskodawca powinien zaliczyć Odsetki do kosztów uzyskania przychodu do innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretację doręczono Państwu (...) 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

(...) 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skarga wpłynęła do mnie (...) 2019 r.

Wnieśli Państwo o:

-uchylenie Interpretacji w całości,

-zasądzenie zwrotu kosztów postępowania sądowego na podstawie art. 200 w związku z art. 205 § 2 i § 4 p.p.s.a.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę – wyrokiem z 24 lipca 2020 r. sygn. akt (...) .

Pismem z (...) 2020 r. została wniesiona przez stronę skarżącą skarga kasacyjna do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z (...) 2020 r. o sygn. akt (...) do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z (...) 2021 r. sygn. akt (...) uchylił zaskarżony wyrok w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z (...) 2019 r. nr (...).

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z (...) 2021 r., sygn. akt (...) wpłynął (...) 2021. Akta sprawy wpłynęły do Organu (...) 2021 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W związku z uznaniem pytania oznaczonego we wniosku nr 1 za prawidłowe, bezprzedmiotowe stało się rozpatrywanie wniosku w zakresie pytania nr 2 dotyczącego ustalenia, czy Wnioskodawca powinien zaliczyć Odsetki do kosztów uzyskania przychodu do innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT.

Wskazać należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania pierwotnej interpretacji tj. w 2019 r., bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z (...) 2021 r., sygn. akt (...).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.