Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nabycie niebędącego środkiem trwałym sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm.; dalej: CIT).

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, koszty nabycia przez Spółkę sprzętu specjalistycznego (np. urządzenia pomiarowe) wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej będą stanowiły koszt kwalifikowany o którym mowa art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 2a) ustawy o CIT, nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy o CIT).

Z kolei, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, jak stanowi art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 650), kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

• w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

• w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a -150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

• w przypadku pozostałych podatników -100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 18e ustawy o CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

• podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

• koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

• koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT,

• ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT.

• podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów,

• w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

• podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

• kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,

• koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wydatki poniesione na zakup sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, przyjmuje się, że nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania go do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki poniesione na zakup sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Podsumowując, Spółka ponosi również wydatki na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego (np. urządzenia pomiarowe, urządzenia techniczne, urządzenia do sporządzania projektów, schematów, urządzenia służące do jakościowego badania Produktów) wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Sprzęt ten jest wykorzystywany wyłączenie przez Pracowników oddelegowanych do prac badawczo-rozwojowych, oraz wydatki na ten sprzęt specjalistyczny nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy wydatki na sprzęt specjalistyczny mogą zostać uwzględnione w uldze B+R, ponieważ Wnioskodawca spełnia stosowne przesłanki wskazane w ustawie o CIT do zakwalifikowania takich wydatków do Kosztów Kwalifikowalnych.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty zakupu surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej, przez Dział Badań i Rozwoju stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jeśli nie zostaną Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie i są przeznaczone na działalność B+R.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Biorąc pod uwagę powyższe wydatki na nabycie surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w Działalności Badawczo-Rozwojowej (np. elementy szklane, elementy stalowe, elementy drewniane, śruby, nakrętki, fugi, kleje, farby, maty izolacyjne, druty, kable, osprzęt elektryczny itp. kleje, farby, maty izolacyjne, szyby, rury, blachy, elementy stalowe, osprzęt elektroniczny, etc.) będą mogły stanowić Koszty Kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 16 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.97.2017.1.APO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą, że, koszty ponoszone w ramach tej kategorii obejmują i mogą w przyszłości obejmować materiały i surowce wykorzystywane w celu przygotowywania prototypów maszyn górniczych lub projektów pilotażowych, a także przeprowadzania demonstracji lub testowania nowych lub ulepszonych produktów w warunkach odzwierciedlających rzeczywiste funkcjonowanie. Przykładowymi materiałami i surowcami, które Spółka nabywa w celu realizacji prowadzonych przez siebie prac są różnego rodzaju stopy metali, silniki, ramy, blachy, przewody, zawory czy pompy.

Z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT wynika zatem, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową należy przyjąć, że wydatki te mogą stanowić Koszty Kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisie.

W przepisie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach Ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia "materiały", odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ("uor"). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj Walińska Anna Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Oznacza to, że surowcami (w znaczeniu przywołanym powyżej) mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a zatem w niniejszej sprawie aktywa umożliwiające funkcjonowanie Działu Badań i Rozwoju zajmującego się projektowaniem nowych produktów, a także na wewnętrznym udoskonalaniem (modyfikowaniem) produktów oferowanym klientom Spółki - wg indywidualnego zapotrzebowania klienta.

Zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, w celu wyodrębnienia podziału kosztów na działalność B+R - organy podatkowe wymagają, aby podatnicy posiadali stosowną ewidencję - brak prowadzonej ewidencji, może spotkać się z zakwestionowaniem Kosztów Kwalifikowanych zaliczonych do ulgi B+R.

Wnioskodawca prowadzi obecnie stosowną ewidencję, tj. Zestawienie Kosztów, w którym w pełni wyodrębnia te wydatki, które służą działalności badawczo rozwojowej, więc należy uznać, że ten warunek jest spełniony. Co więcej, wydatki zakwalifikowane do Kosztów Kwalifikowalnych nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie - wprawdzie Spółka korzysta z dotacji (dofinansowań), jednakże w Zestawieniu Kosztów Spółka wskazuje wyłącznie te wydatki, które nie są finansowane ze środków z dotacji (dofinansowań).

Ad. 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uzyskania i utrzymania prawa z rejestracji wzoru użytkowego, patentów i wzoru przemysłowego stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT.

Spółka w roku podatkowym ponosi stosowne wydatki na uzyskanie wzorów użytkowych i patentów poszczególnych Produktów, które to wydatki Spółka zamierza w całości zakwalifikować do Kosztów Kwalifikowanych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT, koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

• przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

• postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

• odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

• opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Biorąc pod uwagę powyższe, koszty uzyskania i utrzymania prawa z rejestracji wzoru przemysłowego stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT.

Koszty zgłoszeń patentowych i wzorów użytkowych są kosztami kwalifikowanymi w ramach ulgi podatkowej B+R bez względu na wielkość przedsiębiorstwa. Przepisy art. 18d ust. 2-3a ustawy o CIT nie precyzują zakwalifikowania kosztów związanych z zgłoszeniem patentowym / wzorem użytkowym w ramach ulgi B+R bez względu na wielkość przedsiębiorstwa. Zapisy ustawy wskazują, że kosztem kwalifikowanym są koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

W wyniku prowadzonych prac pracownicy Działu Badań i Rozwoju tworzą Produkty, których innowacyjny charakter kwalifikuje się do uzyskania wzoru użytkowego danego Produktu (wynalazku).

Spółka w roku podatkowym ponosi wydatki na uzyskanie wzorów użytkowych lub patentów, które w ocenie Wnioskodawcy mogą stanowić Koszty Kwalifikowalne w całości, bowiem uzyskanie wzoru użytkowego lub patentu odnosi się do Produktów, które są innowacyjne i zostały stworzone przez Spółkę (tj. w Dziale Badań i Rozwoju przez Pracowników).

Poniesione wydatki na wzory użytkowe i patenty, potwierdzają unikalność Produktów oraz badawczo rozwojową działalność Spółki w danym roku podatkowym - w rezultacie, Spółka ujmuje w stosownym Zestawieniu Kosztów (Kosztów Kwalifikowalnych) tylko te wydatki, które zostały poniesione na uzyskanie i utrzymanie patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego i nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Ad. 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione na ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, o ile wydatki te zostały poniesione w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki, nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie, oraz ekspertyzy te lub opinie zostały wydane przez podmiot wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 5) ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Spółka w roku podatkowym ponosi stosowne wydatki na badania i ekspertyzy mające na celu stworzenie i potwierdzenie zgodności z odpowiednimi normami innowacyjnych Produktów stworzonych przez Pracowników Spółki (Dział Badań i Rozwoju) w ramach działalność badawczo-rozwojowej, które to kwoty Spółka zamierza w całości zakwalifikować do Kosztów Kwalifikowalnych, w części w jakiej wydatki te nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Podstawą do zakwalifikowania w/w wydatków jest art. 18d ust. 2 pkt 3) ustawy o CIT, zgodnie z którym: ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka ponosi w ciągu roku wydatki na stosowne badania i ekspertyzy, które np. są wydawane przez Instytut (...). Wszystkie badania i ekspertyzy są / będą przeprowadzone w celu stworzenia nowych rozwiązań i unikalnych Produktów przez Dział Badań i Rozwoju. Nowe wynalazki, czy nowe Produkty powinny mieć spełnione określone warunki jakościowe, bezpieczeństwa i standardów - dlatego też, w tym celu są przeprowadzane badania stworzonych (nowych) lub udoskonalonych Produktów, aby potwierdzić, że dany Produkt spełnia określone normy i może być przedmiotem sprzedaży klientom Spółki.

W art. 18d ust. 2 pkt 3) ustawy o CIT, jest mowa o tym, że poszczególne wydatki o których mowa w tym przepisie stanowią Koszty Kwalifikowalne, jeżeli zostały wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka nabywa badania i ekspertyzy od Instytutu (), a zatem podmiot ten spełnia warunek tj. art. 7 ust. 1 pkt 5) ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, bowiem podmiot ten jest instytutem badawczym - na potwierdzenie tego faktu, Instytut () przedłożył Spółce statut Instytutu (), który potwierdza status tego podmiotu.

W rezultacie, w ocenie Spółki wszystkie wydatki poniesione na rzecz Instytutu (), w związku z badaniami i ekspertyzami mogą stanowić Koszty Kwalifikowalne i mogą podlegać zaliczeniu do ulgi B+R, o ile wydatki te zostały poniesione w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki, nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie, oraz ekspertyzy te lub opinie zostały wydane przez podmiot wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 5) ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ad. 5)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione tytułem wynagrodzenia zasadniczego i składek ZUS na rzecz Pracowników zatrudnionych w Spółce (w Dziale Badań i Rozwoju), stanowią Koszty Kwalifikowalne, w części w jakiej nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie i są odpowiednio udokumentowane za pomocą Ewidencji Czasu Pracy i Zestawienia Kosztów.

Spółka każdego roku ponosi wydatki na wynagrodzenia pracowników i osób zatrudnionych na umowy cywilnoprawne w Dziale Badań i Rozwoju, które to wydatki Spółka zamierza zakwalifikować do Kosztów Kwalifikowanych, w zakresie w jakim osoby te wykonują czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka prowadzi w ciągu roku podatkowego stosowną Ewidencję Czasu Pracy Pracowników (Zleceniobiorców), w której to ewidencji Spółka ujmuje czas spędzony przez pracowników (zleceniobiorców) w związku z wykonywanymi czynnościami w zakresie (w ramach) działalności badawczo-rozwojowej. Na podstawie w/w ewidencji, Spółka oblicza stosowny procent czasu (godzin) poświęconego na działalność badawczo-rozwojową, w stosunku do łącznego czasu pracy pracownika w danym miesiącu kalendarzowym (np. w stosunku do pełnego etatu tj. 150 godzin w miesiącu)

Po obliczeniu określonej wartości procentowej - procent ten służy Spółce do obliczenia wartości wynagrodzenia (wynagrodzenia zasadniczego oraz składek ZUS), które jest wypłacane w miesiącu kalendarzowym, a które to wynagrodzenie odpowiada czasowi pracy pracownika na rzecz działalności badawczo-rozwojowej i które to wynagrodzenie stanowi Koszt Kwalifikowalny.

Po obliczeniu wynagrodzenia (wynagrodzenia zasadniczego oraz składek ZUS), które Spółka wypłaca w związku z działalnością badawczo-rozwojową danego pracownika - Spółka ujmuje tą wartość wynagrodzenie w rocznym Zestawieniu Kosztów, w których ujmowane są wszystkie wydatki poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Zestawienie Kosztów m in. obrazuje, że w skład wydatków na wynagrodzenia wchodzą następujące grupy wydatków:

• Wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę / umowy cywilnoprawnej,

• Składki ZUS (składki społeczne i zdrowotne) związane z w/w wynagrodzeniem.

Składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (zgodnie z obowiązującymi przepisami) Spółka nie ujmuje w uldze B+R, co potwierdza prowadzona Ewidencja Czasu Pracy Pracowników (Zleceniobiorców).

Spółka nie ujmuje wynagrodzenia osób zatrudnionych na podstawie umowy o współpracę, tj. osób fizycznych prowadzących samodzielną działalność gospodarczą, ponieważ w ocenie Spółki - takie wynagrodzenia są wyłączone z możliwości ujęcia ich w Kosztach Kwalifikowalnych zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Pozostałe osoby w Spółce, są zatrudnione na podstawie umowy o pracę (lub umowy cywilnoprawnej) i kwalifikują się do zaliczenia do ulgi B+R w zależności od czasu pracy, który poświęciły na rzecz działalności B+R w danym roku podatkowym.

W rezultacie, Spółka ma podpisane umowy o pracę (lub cywilnoprawne) z osobami zatrudnionymi w Spółce w Dziale Badań i Rozwoju, z tytułu których to umów Spółka wypłaca wynagrodzenie i ponosi koszty tytułem składek na ubezpieczenie społeczne (ZUS). W ramach obowiązków pracowniczych, poszczególne osoby prowadzą testy i stosowne badania nad nowymi produktami, zgodnie z wytycznymi klientów, lub też modyfikują uprzednio stworzone produkty w celu dopasowania ich do potrzeb klienta. Czynności wykonywane przez w/w pracowników Spółki (zatrudnionymi w Dziale Badań i Rozwoju) Spółka zamierza zakwalifikować do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT.

Wynagrodzenie z Umowy o prace / umowy cywilnoprawnej, jako Koszt Kwalifikowalny

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. za Koszty Kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Ustawa ZUS), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1a ww. ustawy za Koszty Kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w Ustawie ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

W ocenie Wnioskodawcy, przepisy podatkowe dają możliwość uznania za Koszty Kwalifikowane od 1 stycznia 2018 r., poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT (umowy o pracę) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w Ustawie ZUS (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT) również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT (umowy zlecenia), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w Ustawie ZUS (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a Ustawy CIT).

Należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy to powyższe wynagrodzenie oraz ww. składki (w całości lub w części) stanowi Koszt Kwalifikowany, zarówno w stosunku do umów o pracę, jak i umów cywilnoprawnych.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za Koszty Kwalifikowane należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) Ustawy PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w Ustawie ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Zatem, w przypadku, gdy ww. pracownik / współpracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje usługi nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową (np. czynności określone w umowie jako inne czynności zlecone przez przełożonego, które mogą nie być związane z działalnością badawczo - rozwojową), zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części ww. należności, jak i składek, określonych w Ustawie ZUS, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

W rezultacie, Spółka prowadzi w roku podatkowym stosowną Ewidencję Czasu Pracy Pracowników (Zleceniobiorców), która odzwierciedla rzeczywisty czas pracy pracownika nad działalnością badawczo-rozwojową w danym roku podatkowym - co wynika z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, zgodnie z którym przepisem podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a) Ustawy CIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel. Odliczeniu nie będą zatem podlegać kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika (np. urlop, wynagrodzenie za czas choroby, czy urlop macierzyński) (Tak: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z dnia 5 listopada 2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.321.2018.1.JS). Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności B+R.

W takiej bowiem sytuacji, tego rodzaju wydatki należy wyodrębnić z Kosztów Kwalifikowanych, w szczególności:

• wynagrodzenie za czas choroby;

• wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz inne rodzaje urlopów (np. okolicznościowy);

• dodatkowe świadczenia z tytułu finansowaniu uczestnictwa pracownika w programach (), z tytułu grupowego ubezpieczenia na życie, dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego lub innych dodatkowych świadczeń (nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych) ponoszonych przez Spółkę za okres urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego oraz podczas zwolnienia chorobowego, urlopu lub innej przerwy w świadczeniu pracy;

• premia za rekomendację kandydata - pracownika do Spółki, itd.

W rezultacie, na podstawie Ewidencji Czasu Pracy Pracowników (Zleceniobiorców), Spółka wpisuje wynagrodzenie pracowników (wynagrodzenie zasadnicze oraz składki ZUS) do Zestawienia Kosztów tj. zestawienia Kosztów Kwalifikowanych, które Spółka poniosła w danym roku podatkowym. Zestawienia Kosztów wynika zatem, że Spółka wyodrębnia tego rodzaju wydatki i wskazuje wyłącznie czas pracy pracowników, którzy był przeznaczony wyłącznie na działalność B+R (rzeczywisty czas pracy).

Składki ZUS

W Zestawieniu Kosztów ponadto, Spółka uwzględnia Koszty Kwalifikowanej, którymi są składki na ubezpieczenie społeczne ZUS i składki zdrowotne.

Zaliczenie składek na ubezpieczenie społeczne nie budzi wątpliwości (co też zostało omówione powyżej w stosunku do umów o pracę i umów zlecenia) w świetle art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a) Ustawy CIT. Przy czym, Spółka nie ujmuje w Kosztach Kwalifikowanych składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - wydatki te nie stanowią bowiem Kosztów Kwalifikowanych zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Premie/prowizje

Spółka nie wydatkuje w danym roku podatkowym, żadnych wydatków tytułem premii, ani prowizji.

Podsumowując, w/w wydatki poniesione przez Spółkę tytułem wynagrodzenia zasadniczego i składek ZUS na rzecz Pracowników zatrudnionych w Spółce (w Dziale Badań i Rozwoju), stanowią Koszty Kwalifikowane, w części w jakiej nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie i są odpowiednio udokumentowane za pomocą Ewidencji Czasu Pracy i Zestawienia Kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia, czy:

w zakresie ustalenia, czy:

1. wydatki poniesione na zakup sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT (Pytanie 1) jest prawidłowe;
2. koszty surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (Pytanie 2) jest prawidłowe;
3. koszty uzyskania i utrzymania prawa z rejestracji wzoru użytkowego, patentów i wzoru przemysłowego stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT (Pytanie 3) jest prawidłowe;
4. koszty poniesione na ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT? (Pytanie 4) jest prawidłowe;
5. koszty poniesione w danym miesiącu (w ciągu roku ) na należności z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o ZUS - na rzecz Pracowników Spółki, mogą stanowić koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1 a) ustawy o CIT? (Pytanie 5) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytań Wnioskodawcy. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Zatem, przedmiotem niniejszej interpretacji, nie była ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca sposobu prowadzenia Ewidencji Czasu Pracy. Kwestia ta została przyjęta jako element stanu faktycznego.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacji indywidualnej, należy stwierdzić, że wiąże ona w sprawie, w której została wydana i nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowi podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej