w zakresie ustalenia, czy koszty najmu/dzierżawy od wspólnika nieruchomości, będącej własnością tego wspólnika będą stanowiły ukrytą dywidendę po wejś... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 29 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.94.2022.2.JD

Temat interpretacji

w zakresie ustalenia, czy koszty najmu/dzierżawy od wspólnika nieruchomości, będącej własnością tego wspólnika będą stanowiły ukrytą dywidendę po wejściu w życie art. 16 ust. 1d pkt 3 ustawy o CIT, a tym samym czy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty najmu/dzierżawy od wspólnika nieruchomości, będącej własnością tego wspólnika będą stanowiły ukrytą dywidendę po wejściu w życie art. 16 ust. 1d pkt 3 ustawy o CIT, a tym samym czy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Wniosek, na wezwanie Organu, uzupełniono 15 i 17 marca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca: Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi przeważającą działalność w zakresie handlu detalicznego i hurtowego.

W celu prowadzenia działalności handlowej wydzierżawia powierzchnie handlowe i biurowe od jednego ze wspólników.

Umowy te odnoszą się do nieruchomości w miejscowościach K, B oraz BB.

Nieruchomość w K została przez wspólnika nabyta w latach 1997-2003 od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Nieruchomość w B została przez wspólnika nabyta w 2005 roku od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Nieruchomość w BB przez wspólnika została nabyta w 2012 roku od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Wnioskodawca został wpisany do KRS z dniem 22 stycznia 2004 r.

Nie zachodzą i nie będą zachodzić także sytuacje opisane w art. 16 ust. 1d pkt 1 i 2 updop, tj. koszt dzierżawy nie jest i nie będzie uzależniony w jakikolwiek sposób od osiągnięcia zysku przez podatnika lub wysokości tego zysku, a ponadto czynsz dzierżawny jest ustalony w wysokości rynkowej.

Pytania

1. Czy koszty najmu/dzierżawy od wspólnika nieruchomości położonej w K będącej własnością tego wspólnika spółki będą stanowiły ukrytą dywidendę po wejściu w życie art. 16 ust. 1d pkt 3 updop, a tym samym czy będą one stanowiły koszty uzyskania przychodu?

2. Czy koszty najmu/dzierżawy od wspólnika nieruchomości położonej w B będącej własnością tego wspólnika spółki będą stanowiły ukrytą dywidendę po wejściu w życie art. 16 ust. 1d pkt 3 updop, a tym samym czy będą one stanowiły koszty uzyskania przychodu?

3. Czy koszty najmu/dzierżawy od wspólnika nieruchomości położonej w BB będącej własnością tego wspólnika spółki będą stanowiły ukrytą dywidendę po wejściu w życie art. 16 ust. 1d pkt 3 updop, a tym samym czy będą one stanowiły koszty uzyskania przychodu?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 16 ust. 1d pkt 3 updop „koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 15b, stanowią ukrytą dywidendę, jeżeli koszty te obejmują wynagrodzenie za prawo do korzystania z aktywów, które stanowiły własność lub współwłasność wspólnika lub podmiotu powiązanego ze wspólnikiem przed utworzeniem podatnika”.

Z uwagi na fakt, iż nieruchomość położona w K została zakupiona w latach 1997-2003, a tym samym stanowiła aktywo, będące własnością wspólnika przed utworzeniem podatnika (Wnioskodawcy) co miało miejsce w dniu 22 stycznia 2004 r., to począwszy od 1 stycznia 2023 r. będzie miał zastosowanie przepis art. 16 ust. 1d pkt 3 updop, a tym samym koszty najmu/dzierżawy tej nieruchomości od wspólnika będą stanowiły ukrytą dywidendę i nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu, chyba, że zajdzie okoliczność wskazana w art. 16 ust. 1e updop.

Ad. 2

Z uwagi na fakt, iż nieruchomość położona w B została zakupiona w 2005 r., a tym samym nie stanowiła aktywa, będącego własnością wspólnika przed utworzeniem podatnika (Wnioskodawcy) co miało miejsce w dniu 22 stycznia 2004 r. to nie będzie miał zastosowania przepis art. 16 ust. 1d pkt 3 updop, a tym samym koszty najmu/dzierżawy tej nieruchomości od wspólnika nie będą stanowiły ukrytej dywidendy i będą stanowiły koszty uzyskania przychodu także po dniu 1 stycznia 2023 r.

Ad. 3

Z uwagi na fakt, iż nieruchomość położona w BB została zakupiona w 2012 r., a tym samym nie stanowiła aktywa będącego własnością wspólnika przed utworzeniem podatnika (wnioskodawcy) co miało miejsce w dniu 22 stycznia 2004 r., to nie będzie miał zastosowania przepis art. 16 ust. 1d pkt 3 updop, a tym samym koszty najmu/dzierżawy tej nieruchomości od wspólnika nie będą stanowiły ukrytej dywidendy i będą stanowiły koszty uzyskania przychodu także po dniu 1 stycznia 2023 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, w kontekście zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku jest wyłącznie ocena stanowiska Spółki w kwestii ustalenia, czy koszty najmu/dzierżawy od wspólnika nieruchomości położonej w K, B i BB będącej własnością tego wspólnika spółki będą stanowiły ukrytą dywidendę po wejściu w życie art. 16 ust. 1d pkt 3 updop, a tym samym czy będą one stanowiły koszty uzyskania przychodu. Nie była tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej ocena, czy w sprawie zachodzą okoliczności, wskazane w przepisie art. 16 ust. 1d pkt 1 i 2, ponieważ jak wskazano to w opisie zdarzenia przyszłego, w sprawie nie zachodzą sytuacje wskazane w tych przepisach, którą to informacje przyjęto jako nie podlegający ocenie przez tut. Organ opis zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższa definicja kosztu uzyskania przychodu ma charakter ogólny. Z tej przyczyny przy kwalifikacji danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest każdorazowe zbadanie, czy koszt ten pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (lub możliwością ich osiągania) albo służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Jako konieczne do spełnienia warunki przy kwalifikacji kosztu do kosztów uzyskania przychodów zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie przyjmuje się, że koszt:

- musi być poniesiony przez podatnika,

- musi być definitywny,

- musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- musi pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT lub służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,

- nie może być wymieniony w negatywnym katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT,

- musi być właściwie udokumentowany.

W art. 16 ust. 1 ustawy o CIT ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet mimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) do ustawy o CIT dodano art. 16 ust. 1 pkt 15b, który – stosownie do art. 89 pkt 4 ww. ustawy, wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.

Art. 16 ust. 1 pkt 15b ustawy o CIT stanowi, że:

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów poniesionych przez podatnika będącego spółką w związku ze świadczeniem wykonanym przez podmiot powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z tą spółką lub ze wspólnikiem tej spółki, jeżeli poniesienie tego kosztu stanowi ukrytą dywidendę, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1e.

Powołany przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów koszty poniesione na rzecz podmiotu powiązanego lub wspólnika będące „ukrytą dywidendą”. Co należy rozumieć pod pojęciem „ukrytej dywidendy” wyjaśnia obowiązujący od 1 stycznia 2023 r. art. 16 ust. 1d ustawy o CIT, w myśl którego:

koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 15b, stanowią ukrytą dywidendę, jeżeli:

1. wysokość tych kosztów lub termin ich poniesienia w jakikolwiek sposób są uzależnione od osiągnięcia zysku przez podatnika lub wysokości tego zysku lub

2. racjonalnie działający podatnik nie poniósłby takich kosztów lub mógłby ponieść niższe koszty w przypadku wykonania porównywalnego świadczenia przez podmiot niepowiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 z podatnikiem, przy czym przy określaniu wysokości tych kosztów przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio, lub

3. koszty te obejmują wynagrodzenie za prawo do korzystania z aktywów, które stanowiły własność lub współwłasność wspólnika lub podmiotu powiązanego ze wspólnikiem przed utworzeniem podatnika.

Należy zwrócić uwagę, że stosownie do art. 16 ust. 1e ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.),

przepisów ust. 1d pkt 2 i 3 nie stosuje się w przypadku, gdy suma poniesionych w roku podatkowym przez podatnika kosztów stanowiących ukrytą dywidendę na podstawie tych przepisów, jest niższa niż kwota zysku brutto w rozumieniu przepisów o rachunkowości, uzyskanego w roku obrotowym, w którym koszty te zostały uwzględnione w wyniku finansowym podatnika.

Z omawianych przepisów wynika zatem, że mają one zastosowanie w sytuacji świadczenia wykonanego m.in. przez wspólnika spółki, gdy zachodzi jedna z okoliczności zawartych w art. 16 ust. 1d ustawy o CIT. Wyłączenie o jakim mowa w art. 16 ust. 1 pkt 15b ustawy nie będzie miało miejsca jeżeli ogólna wartość poniesionych przez Spółkę kosztów uznanych za „ukrytą dywidendę” będzie niższa niż kwota zysku brutto osiągniętego w roku obrotowym.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że ponoszone przez Spółkę koszty najmu nieruchomości od wspólnika będą objęte normą art. 16 ust. 1 pkt 15b ustawy o CIT, jeżeli zaistnieje przynajmniej jedna z przesłanek wskazanych w art. 16 ust. 1d ustawy o CIT. Jak wskazano we wniosku w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1d pkt 1 i 2 ustawy, gdyż „koszt dzierżawy nie jest i nie będzie uzależniony w jakikolwiek sposób od osiągniętego zysku przez podatnika lub wysokości tego zysku a ponadto czynsz dzierżawy jest ustalony w wysokości rynkowej”. W opisanym zdarzeniu przyszłym znajdzie natomiast zastosowanie art. 16 ust. 1d pkt 3 ustawy o CIT. Z opisu sprawy wynika bowiem, że jedna z nieruchomości (położona w miejscowości K) wynajmowana/dzierżawioną przez Spółkę od wspólnika została przez niego nabyta przed założeniem Spółki, jest zatem aktywem, które stanowiło własność wspólnika przed utworzeniem Spółki. Świadczenie to stanowi ukrytą dywidendę i podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 15b ustawy o CIT, chyba, że suma poniesionych w roku podatkowym przez Spółkę kosztów stanowiących ukrytą dywidendę będzie niższa niż kwota zysku brutto w rozumieniu przepisów o rachunkowości, uzyskanego w roku obrotowym, w którym koszty te zostały uwzględnione w wyniku finansowym Spółki.

Mając na uwadze powyższą argumentację należy stwierdzić, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 15 lutego 2022 r. jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2023 r.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie