- czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym ma prawo (obowiązek) przychód z tytułu ww. usługi zaliczyć do przychodu dotyczącego dochodu zwolnion... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.21.2022.3.IM

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 31 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.21.2022.3.IM

Temat interpretacji

- czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym ma prawo (obowiązek) przychód z tytułu ww. usługi zaliczyć do przychodu dotyczącego dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, - czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym może wydatki poniesione na wyprodukowanie towaru opisanego w zdarzeniu przyszłym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu dotyczących dochodu podlegającemu zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia,

-czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym ma prawo (obowiązek) przychód z tytułu ww. usługi zaliczyć do przychodu dotyczącego dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

-czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym może wydatki poniesione na wyprodukowanie towaru opisanego w zdarzeniu przyszłym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu dotyczących dochodu podlegającemu zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo  – w odpowiedzi na wezwanie  z 9 marca 2022 r. i 12 kwietnia 2022 r. 0111-KDIB1-3.4010.21.2021.1.IM – pismem z dnia 11 marca 2022 r. i 21 kwietnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca  (dalej; „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i na zasadach ogólnych podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów.

Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu dla nowej inwestycji, na podstawie której będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym jest mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą również w innym zakładzie nie objętym ww. decyzją o wsparciu (dalej dotychczasowy zakład).

W nowo wybudowanym zakładzie (dalej nowy zakład) Wnioskodawca będzie produkować towary, które poprzez wskazane kody PKWiU będą objęte ww. decyzją o wsparciu. Nieruchomości, na których planowany jest nowy zakład i będzie prowadzona produkcja towarów, zostały wymienione w ww. decyzji o wsparciu. Wnioskodawca poniósł nakłady upoważniające go do korzystania z ww. zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca zamierza część produkowanych przez siebie w nowym zakładzie towarów, montować w miejscach wskazanych przez nabywcę. Usługa dostawy tego towaru z montażem zaliczana będzie do usług budowlanych w rozumieniu PKWiU. Usługa tego rodzaju nie jest wymieniona w decyzji o wsparciu wydanej Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonując wyceny na taką usługę odrębnie wycenia sam towar, jak i wynagrodzenie za montaż tego towaru.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca doprecyzował, że jak wskazał we wniosku o interpretację w nowym zakładzie będzie on produkował towary (wyroby), które objęte są decyzją o wsparciu poprzez wskazane kody PKWiU. W celu wyprodukowania tych towarów (wyrobów) Wnioskodawca będzie ponosić wydatki (koszty uzyskania przychodu) przede wszystkim związane z zakupem surowców i półproduktów do produkcji, usług podmiotów trzecich, wynagrodzenia za pracę pracowników produkcyjnych z pochodnymi, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, wydatki na media zużywane do produkcji (m.in. energia elektryczna, gaz, woda i ścieki), które są niezbędne do produkcji wyrobów w nowym zakładzie.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie usługi montażu będzie zlokalizowana w dotychczasowym zakładzie, z którego dochody nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawia art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo Wnioskodawca w związku z prowadzeniem dotychczasowego i nowego zakładu będzie ponosić koszty mieszane związane z produkcją ww. wyrobów (z których dochód podlega ww. zwolnieniu z opodatkowania) i działalnością produkcyjną lub usługową w dotychczasowym zakładzie (z której dochód nie podlega ww. zwolnieniu z opodatkowania), związane z działalnością całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, m.in. dotyczące działu kadr, księgowości, BHP, utrzymania ruchu, jakości, zaopatrzenia, sprzedaży, badań i rozwoju, logistycznego, w tym transportu, utrzymania Zarządu Wnioskodawcy, itd.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że w związku z usługą montażu wraz z dostawą towaru produkowanego w nowym zakładzie będzie zawierana jedna umowa (z rozbiciem lub nie na wyprodukowane przez Wnioskodawcę towary i usługę ich montażu), której wykonanie będzie dokumentowane jedną lub kilkoma fakturami (przy wykonaniu montażu częściowym), przy czym na fakturze towar i usługa mogą być rozbity na różne pozycje albo zawierać się w jednej pozycji faktury (np. pod nazwą „usługi budowlano- montażowe”).

Pytania

1.Czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym ma prawo (obowiązek) przychód z tytułu ww. usługi zaliczyć do przychodu dotyczącego dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.Czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym może wydatki poniesione na wyprodukowanie towaru opisanego w zdarzeniu przyszłym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu dotyczących dochodu podlegającemu zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 21 kwietnia 2022 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie zasadniczą kwestią jest, że w ramach uzyskanego przychodu Wnioskodawca jednocześnie uzyskuje przychody, które przypadają na produkowany przez Wnioskodawcę towar i usługę montażu tych produktów (zawierana będzie jedna umowa a na wystawianych fakturach będzie wskazana usługa albo będzie rozbicie na towar i na usługę). Dochód z tytułu zbycia wyprodukowanych przez Wnioskodawcę towarów (produktów), objętych decyzją o wsparciu, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z tym Wnioskodawca jest zdania, że przychody z tytułu sprzedaży towarów wyprodukowanych w nowym zakładzie, ale zamontowanych w ramach usługi wykonanej poza obszarem objętym ww. decyzją o wsparciu w części przypadającej na towar wyprodukowany w nowym zakładzie i objęty ww. decyzją o wsparciu będzie podlegał zaliczeniu do dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast pozostała część przychodu przypadająca na usługę bez uwzględnienia towarów produkowanych w nowym zakładzie będzie zaliczana do przychodów związanych z dochodami zwolnionymi z opodatkowania na podstawie ww. przepisu. Z uwagi na to, że usługa montażu wyrobu ma charakter usługi budowlanej lub budowlano-montażowej, mogłaby zasadniczo mieć charakter samodzielny i nie jest wymieniona w decyzji o wsparciu nie może być traktowana jako usługa o charakterze pomocniczym dla działalności produkcyjnej prowadzonej w nowym zakładzie, ani jako usługa samodzielna objęta ww. zwolnieniem podatkowym.

Jeżeli w umowie zostanie odrębnie określona cena za towar, który będzie produkowany w nowym zakładzie i za usługę montażu, to Wnioskodawca przychód ten częściowo zgodnie z treścią umowy powinien zakwalifikować odpowiednio do dochodu zwolnionego z opodatkowania i do dochodu opodatkowanego. Przy czym Wnioskodawca nie może sztucznie zaniżać lub zawyżać przychodu z tytułu sprzedaży towaru lub usługi, a wartości te muszą odpowiadać wartości rynkowej tych towarów i usług. Natomiast, gdy przychody te nie są wyszczególnione, przyporządkowanie przychodów powinno nastąpić według proporcji tj. przychód zaliczany do dochodu zwolnionego należy wyliczyć według proporcji kosztów produkcji towaru do sumy kosztów produkcji towaru i kosztów świadczenia usług montażowych, z uwagi na brak możliwości innego przyporządkowania przychodu do dochodu zwolnionego i dochodu opodatkowanego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in.:

1)wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 2584/11: „(...) nie ma podstaw do odmowy zastosowania zwolnienia w zakresie części dochodu przypadającego na tę część produktu, która odpowiada udziałowi strefowemu w całości dochodu realizowanego na produkcie.”;

2)interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2018 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.253.2018.1.BM: „(...) przeciwne stanowisko odmawiające zwolnienia części dochodu uzyskanego z Wyrobu, który został wytworzony w wyniku działalności strefowej (do etapu Półproduktu) i niestrefowej (dalsze procesy) prowadziłoby do sytuacji, w której mimo poniesienia odpowiednich nakładów i rozpoczęcia działalności na terenie SSE Wnioskodawca nie uzyskałby dochodu zwolnionego z opodatkowania. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, racjonalne i zgodne z celem ustawy jest przyjęcie w opisanym przypadku zasady podziału w oparciu o kryterium wartości kosztów wytworzenia tzn. ustalenie, że zwolnieniu ze sprzedaży Wyrobów wyprodukowanych w procesie produkcyjnym opisanym w Wariancie 3 podlega ta część dochodu, która odpowiada części, w jakiej koszty wytworzenia Wyrobu poniesione na terenie SSE mają się do kosztów wytworzenia ogółem.”,

3)interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.148.2018.1.BM: „(...) racjonalne i zgodne z celem ustawy jest zatem przyjęcie w opisanym przypadku zasady podziału w oparciu o kryterium wartości kosztów wytworzenia danego Wyrobu, określonych na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych tzn. ustalenie, że zwolnieniu ze sprzedaży Wyrobów wyprodukowanych w procesie produkcyjnym opisanym w Wariancie 1 podlega ta część dochodu, która odpowiada części, w jakiej koszty wytworzenia poniesione na terenie SSE mają się do kosztów wytworzenia ogółem.”

Jeżeli dochody z tytułu towarów (wyrobów) produkowanych przez Wnioskodawcę w nowym zakładzie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, to koszty związane z tą produkcją towarów (wyrobów) powinny być uwzględniane przy wyliczeniu tego zwolnionego z opodatkowania dochodu. W przypadku braku możliwości przyporządkowania danego kosztu do dochodu zwolnionego lub opodatkowanego zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1752 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”, „updop”),

wolne od podatku są dochody podatników dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI,

przez nową inwestycję należy rozumieć:

1.inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

2.nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop:

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 updop,

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

- przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

- kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT:

podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m

Z  treści wniosku wynika, że Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu dla nowej inwestycji, na podstawie której będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym jest mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W nowo wybudowanym zakładzie Wnioskodawca będzie produkować towary, które poprzez wskazane kody PKWiU będą objęte ww. decyzją o wsparciu.

Wnioskodawca zamierza część produkowanych przez siebie w nowym zakładzie towarów, montować w miejscach wskazanych przez nabywcę. Usługa dostawy tego towaru z montażem zaliczana będzie do usług budowlanych w rozumieniu PKWiU. Usługa tego rodzaju nie jest wymieniona w decyzji o wsparciu wydanej Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonując wyceny na taką usługę odrębnie wycenia sam towar, jak i wynagrodzenie za montaż tego towaru.

Analiza powyższych przepisów wskazuje zatem na to, że na podatnikach prowadzących działalność na podstawie decyzji o wsparciu spoczywa obowiązek prowadzenia ewidencji zapewniającej wyłącznie określenie kwoty dochodu zwolnionego z podatku dochodowego oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Podobne wnioski wynikają także z analizy art. 17 ust. 6a-6b updop, zgodnie z którym

6a. w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

6aa. przepis ust. 6a stosuje się odpowiednio do ustalania wielkości zwolnienia od podatku dochodowego w przypadku, gdy na terenie określonym w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu jest prowadzona działalność gospodarcza określona w tym zezwoleniu lub działalność gospodarcza, w ramach której jest realizowana nowa inwestycja, oraz inna działalność tego podatnika.

6b. przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia lub na podstawie decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 6a, przepisy rozdziału 1a oddziału 2 stosuje się odpowiednio do transakcji między tą jednostką organizacyjną a pozostałą częścią przedsiębiorstwa podatnika.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność nieobjętą decyzją o wsparciu i  działalność zwolnioną, może korzystać z ulgi określonej w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, wyłącznie w zakresie dochodów wskazanych w wydanej decyzji w zakresie nowej inwestycji oprowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z regułą, z której wynika, że zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane w sposób ścisły, bez stosowania wykładni rozszerzającej. Stosując więc wykładnię językową omawianych przepisów, należy przyjąć, że działalność przedsiębiorcy, która chociażby na jednym z etapów realizowana jest poza terenem decyzji o wsparciu, nie może być objęta działaniem tych przepisów.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że zwolnieniu z opodatkowania będzie podlegał dochód z tytułu sprzedaży towaru wytworzonego w ramach decyzji o wsparciu w części przypadającej na wyprodukowany towar, natomiast w części przypadającej na usługę montażu dochód ten nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop. Dodatkowo zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że gdy przychody te nie są wyszczególnione, przyporządkowanie przychodów powinno nastąpić według proporcji tj. przychód zaliczany do dochodu zwolnionego należy wyliczyć według proporcji kosztów produkcji towaru do sumy kosztów produkcji towaru i kosztów świadczenia usług montażowych, z uwagi na brak możliwości innego przyporządkowania przychodu do dochodu zwolnionego i dochodu opodatkowanego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 updop,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W tym miejscu należy podkreślić, że w odniesieniu do kosztów, co do których podatnik nie jest w stanie dokonać takiego podziału (w zakresie koszów związanych z działalnością objętą ww. decyzją o wsparciu i z działalnością Wnioskodawcy, której ta decyzja nie dotyczy), bowiem są to koszty wspólne, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a updop, można zastosować zasadę proporcjonalnego ich rozliczenia.

W myśl art. 15 ust. 2 updop:

jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 15 ust. 2a updop:

zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, że powołany powyżej art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2a upodp, znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy w danym okresie funkcjonują różne źródła dochodów, tj. opodatkowane i nieopodatkowane/zwolnione i nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła. Powyższa metoda może być stosowana przy wykorzystaniu porównywalnych danych w okresie istnienia dwóch różnych źródeł przychodów, w związku z którymi ponoszone są koszty podlegające proporcjonalnemu rozliczeniu. Z całej ogólnej sumy przychodów i kosztów podatkowych podatnik musi wyodrębnić te, które mają wpływ na dochód podlegający opodatkowaniu i wyeliminować te, które nie powinny mieć tego wpływu.

Jak już wyżej wskazano, warunkiem niezbędnym do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

- faktyczne poniesienie wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zarówno z działalności zwolnionej jak i przychodów z innych źródeł przychodów,

- brak możliwości przyporządkowania wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów z działalności zwolnionej oraz przychodów z innych źródeł przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że dopiero w sytuacji, kiedy nie jest możliwe dokładne przyporządkowanie poniesionych kosztów podatkowych do poszczególnych rodzajów działalności, należy przyporządkowania tego dokonać zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, wydatki poniesione na wyprodukowanie towaru opisanego w zdarzeniu przyszłym winny zostać uwzględnione przy wyliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania. W przypadku braku możliwości przyporządkowania danego kosztu do dochodu zwolnionego lub opodatkowanego zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

-czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym ma prawo (obowiązek) przychód z tytułu ww. usługi zaliczyć do przychodu dotyczącego dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

-czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym może wydatki poniesione na wyprodukowanie towaru opisanego w zdarzeniu przyszłym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu dotyczących dochodu podlegającemu zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

·Interpretacja zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

·Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez stronę postępowania

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).