Czy w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, odpowiedzialność Banku za podatek niepobrany zostaje wyłączon... - Interpretacja - 0111-KDIB2-1.4017.1.2022.2.AR

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 29 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4017.1.2022.2.AR

Temat interpretacji

Czy w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, odpowiedzialność Banku za podatek niepobrany zostaje wyłączona na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji, z zastrzeżeniem art. 30 § 5a Ordynacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego dotyczących Ordynacji podatkowej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, który dotyczy Ordynacji podatkowej w zakresie zastosowania art. 30 §5a Ordynacji podatkowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 marca 2022 r. (wpływ w tym samym dniu).

Treść  wniosku jest  następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, bankiem krajowym, prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2020 r. poz. 1896 ze  zm.; dalej: „Prawo bankowe”), polskim rezydentem podatkowym. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej, Wnioskodawca (Bank) pełni rolę podmiotu prowadzącego rachunki papierów wartościowych i rachunki zbiorcze, o którym mowa w art.  26 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT). Za pośrednictwem wskazanych rachunków prowadzonych przez Bank realizowana jest wypłata należności z  tytułu:

1)odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w  art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (zagranicznych rezydentów podatkowych);

2)przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b oraz g ustawy o CIT, uzyskanych z  papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych - na rzecz podmiotów uprawnionych do powyższych pożytków (dalej: „Podatników”).

Zważając na powyższe, zgodnie z art. 26 ust. 2c ustawy o CIT, Bank jest i nadal będzie obowiązany pełnić funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego (dalej: „WHT”), jeżeli wypłata przedmiotowych należności realizowana jest za pośrednictwem Banku. W  związku ze zmianami w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) oraz ustawy Ordynacji Podatkowej (dalej: "Ordynacja") wprowadzonymi na mocy ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105, dalej: „Nowelizacja”) w zakresie WHT, które weszły w życie 1 stycznia 2022 r., Bank powziął wątpliwości co do zastosowania przepisów wprowadzonych przez Nowelizację, tj. art. 30 §  5b Ordynacji w powiązaniu z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT wobec Banku.

W uzupełnieniu wniosku wskazaliście Państwo dodatkowo, że:

1)Bank prowadzi rachunki papierów wartościowych i rachunki zbiorcze. Na prowadzonych przez Wnioskodawcę rachunkach zapisane są m.in. akcje polskich spółek, obligacje korporacyjne emitowane przez polskie spółki, obligacje Banku Gospodarstwa Krajowego czy też obligacje Skarbu Państwa. Emitenci papierów wartościowych dokonują wypłat należności (tj. dywidend, odsetek lub dyskonta) związanych z tymi instrumentami finansowymi. Przedmiotowe wypłaty są dokonywane za pośrednictwem Banku, w  związku z czym Bank, na podstawie art. 26 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2021, poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), pełni funkcję płatnika podatku dochodowego.

Tym samym, co do zasady, podmiotami dokonującymi wypłat należności za pośrednictwem Wnioskodawcy jako prowadzącego rachunki papierów wartościowych i  rachunki zbiorcze, które to podmioty są jednocześnie zobowiązane do przekazania informacji z art. 26 ust. 2ca ustawy CIT, są podmioty krajowe (a nie zagraniczne).

Niezależnie od przedmiotu zapytania organu podatkowego, Wnioskodawca wskazuje, że odbiorcami wypłat (tj. podatnikami) mogą być podmioty krajowe lub zagraniczne - polscy rezydenci podatkowi lub zagraniczni rezydenci podatkowi (podatnicy zagraniczni). Podatnicy zagraniczni mogą mieć siedzibę w różnych krajach, z którymi Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z którymi Polska nie ma takiej umowy. Wniosek o interpretację dotyczy stanu przyszłego, dlatego na dzień złożenia wniosku/uzupełnienia wniosku Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać danych poszczególnych podmiotów, którzy będą beneficjentami pożytków z papierów wartościowych. Niemniej jednak, Wnioskodawca wskazuje, że wśród zagranicznych podatników mogą być w szczególności banki centralne, instytucje rządowe oraz fundusze inwestycyjne i emerytalne, takie jak np. A z siedzibą w Arabii Saudyjskiej, B z siedzibą w  Zjednoczonych Emiratach Arabskich, C z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, D  z  siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Liczba podatników, którzy mogą otrzymywać dochody z papierów wartościowych może być znaczna.

Podstawą prawną wskazania przez Wnioskodawcę w niniejszej odpowiedzi nazw konkretnych podatników, które stanowią tajemnicę zawodową, jest art. 150 ust. 1 pkt 4 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U z 2021, poz. 328 ze zm.).

2)Podmiot dokonujący wypłat należności (emitent) nie musi, i co do zasady nie jest, klientem Banku. Wnioskodawcy nie łączy zatem z emitentem stosunek prawny. Bank nie ma bezpośredniego kontaktu z emitentem. W konsekwencji, Bank nie dysponuje informacjami o przyczynach nieprzekazania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy CIT przez podmiot dokonujący wypłaty należności.

Przykładowo jednak, w ocenie Wnioskodawcy, przyczyną może być, że podmiot dokonujący wypłaty należności (emitent) nie identyfikuje konieczności przekazania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy CIT, ponieważ emitent uważa, że płatność następuje do podmiotu krajowego, lub do podmiotu zagranicznego ale niepowiązanego z emitentem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy CIT, lub że kwota płatności nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 2e ustawy CIT.

3)Wnioskodawca nie uzależnia realizacji wypłaty od przekazania przez podmiot dokonujący wypłaty należności (emitenta) informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy CIT.

Pytanie

Czy w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, odpowiedzialność Banku za podatek niepobrany zostaje wyłączona na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji, z zastrzeżeniem art. 30 § 5a Ordynacji?

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, odpowiedzialność Banku za podatek niepobrany zostaje wyłączona na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji, z  zastrzeżeniem art. 30 § 5a Ordynacji.

Uzasadnienie

Nowe obowiązki nałożone na Wypłacających oraz Podmioty prowadzące rachunki

Stosownie do art. 26 ust. 1 zd. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: ustawa o CIT), osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z  zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z  uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zgodnie z art. 26 ust. 2c zd. 1 ustawy o CIT, w przypadku wypłat należności z tytułu:

1)odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w  art. 3 ust. 2,

2)przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych

- obowiązek, o którym mowa w art. 26 ust. 1 (tj. obowiązek poboru WHT), stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze (dalej również: „Podmiot prowadzący rachunki”), jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów. Jednocześnie, na mocy Nowelizacji, do ustawy o CIT wprowadzono m.in. następujące przepisy:

1)art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, zgodnie z którym, w przypadku, o którym mowa w ust. 2c, podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych (dalej: „Podmioty dokonujące wypłaty” lub „Wypłacający”) są obowiązane do przekazania podmiotom prowadzącym te rachunki informacji (dalej: „Informacji”) o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w  rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 (dalej: „występowanie powiązań”) oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w ust. 2e (dalej: „przekroczenie kwoty”), co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty. Podmioty przekazujące tę informację są obowiązane do jej aktualizacji przed dokonaniem wypłaty w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności objętych informacją.

2)art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT, zgodnie z którym, w przypadku, o którym mowa w ust. 2c, ustalenia przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których mowa w ust. 2e, dokonuje podmiot prowadzący rachunki. Podmiot ten nie uwzględnia kwot należności, od których podatek został pobrany zgodnie z art. 26 ust. 2a.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u  wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 mln PLN na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w  dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 mln PLN:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z  przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Odpowiedzialność płatnika WHT na gruncie Ordynacji

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2021 r. poz.  1540 ze zm., dalej: Ordynacja), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do art. 30 § 1 Ordynacji, płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w  art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Niemniej, wedle art. 30 § 5 Przepisów § 1-4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika. Odpowiedzialność podatnika można orzec w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. Ponadto, odpowiedzialność płatnika nie może być wyłączona ani ograniczona na podstawie § 5, jeżeli zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 30 § 5a Ordynacji, tj. m.in. płatnik i  podatnik będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Równocześnie, zgodnie z art. 30 § 5b Ordynacji, w przypadkach, o  których mowa w art. 41 ust. 4d i 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 2c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w  art.  41 ust. 4da ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 2ca ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z  rzeczywistością, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.

Zważając na powyższe wskazać należy, że płatnik co do zasady odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Niemniej, zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem Ordynacji, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, m.in. jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, a relacja podatnika i  płatnika nie będzie spełniać przesłanek, o których mowa w art. 30 § 5a Ordynacji.

Obowiązki nałożone na Wypłacającego wobec jego odpowiedzialności na podstawie Ordynacji

W związku z zastosowaną w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT koniunkcją („o występowaniu pomiędzy nimi [Wypłacającym - dopisek Wnioskodawcy] a podatnikiem powiązań w  rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w ust. 2e”), Wypłacający jest zobowiązany przekazać Informację wyłącznie wtedy, gdy obydwie te przesłanki zostaną jednocześnie spełnione. W konsekwencji, niespełnienie którejkolwiek z  przesłanek (tj. np. brak przekroczenia limitu albo niewystępowanie powiązań) wskazuje na brak konieczności przekazania Informacji przez Wypłacającego, a tym samym na niewystępowanie powiązań lub nieprzekroczenie kwoty 2 mln PLN, zgodnie z wiedzą Wypłacającego. Równocześnie przedmiotowe wyłączenie odpowiedzialności płatnika (tj. Banku pełniącego funkcję Podmiotu prowadzącego rachunki) określone w art. 30 § 5b Ordynacji nie obejmuje żadnych referencji do przepisów wskazujących na obowiązki płatnika określone w ustawie o CIT. Tym samym, skoro zgodnie z przepisami Ordynacji, odpowiedzialność płatnika zostaje co do zasady wyłączona w przypadku niewypełnienia obowiązku przekazania do płatnika Informacji (por. art. 30 § 5b Ordynacji z zastrzeżeniem §  5a), to należy stwierdzić, iż pełną odpowiedzialność w tym zakresie ponosi wyłącznie Wypłacający. W konsekwencji, nieotrzymanie Informacji przez płatnika WHT będzie się wiązało z wyłączeniem odpowiedzialności płatnika (tj. Banku - Podmiotu prowadzącego rachunki) za podatek niepobrany. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT - do przekazania której zobowiązany jest Podmiot wypłacający, odpowiedzialność Banku za podatek niepobrany zostaje wyłączona na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji, z zastrzeżeniem art. 30 § 5a Ordynacji. Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o uznanie jego stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej : ustawa CIT)

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art.  22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

W myśl art. 26 ust. 2c ww. ustawy,

W przypadku wypłat należności z tytułu:

1) odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,

2) przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych

- obowiązek, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Zdanie pierwsze stosuje się także do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym zapisane są papiery wartościowe, jest związany z  działalnością tego zakładu.

Jak stanowi art. 26 ust. 2d ustawy CIT,

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT,

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl natomiast art. 26 ust. 2ca ww. ustawy,

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT,

Aktualnie obowiązujące przepisy nakładają na podmioty dokonujące wypłaty za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych, jak również na podmioty prowadzące ww. rachunki nowe obowiązki. 

Istotne zmiany w powyższym obszarze wprowadziły dodane ustawą z dnia 29  października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2021 r. poz. 2105, dalej: „ustawa nowelizująca”) cytowane wyżej przepisy art. 26 ust. 2cb oraz ust. 2ed ustawy CIT, zgodnie z którymi w szczególności:

- podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych (tj. np. emitenci papierów wartościowych), są obowiązane do przekazania podmiotom prowadzącym te rachunki informacji o  występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu przepisów o  cenach transferowych oraz przekroczeniu kwoty 2 mln PLN, co najmniej 7 dni przed dokonaniem wypłaty;

- ustalenia przekroczenia ww. kwoty oraz występowania ww. powiązań, dokonuje podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną, bankiem krajowym, prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy Prawo bankowe. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej, Wnioskodawca pełni rolę podmiotu prowadzącego rachunki papierów wartościowych i rachunki zbiorcze, o  którym mowa w art. 26 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za pośrednictwem wskazanych rachunków prowadzonych przez Bank realizowana jest wypłata należności z  tytułu:

-odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w  art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (zagranicznych rezydentów podatkowych);

-przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b oraz g ustawy o CIT, uzyskanych z  papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych. - na rzecz podmiotów uprawnionych do powyższych pożytków (Podatników).

Zgodnie z art. 26 ust. 2c ustawy o CIT, Bank jest i nadal będzie obowiązany pełnić funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego („WHT”), jeżeli wypłata przedmiotowych należności realizowana jest za pośrednictwem Banku. Co do zasady, podmiotami dokonującymi wypłat należności za pośrednictwem Wnioskodawcy jako prowadzącego rachunki papierów wartościowych i  rachunki zbiorcze są podmioty krajowe (a  nie zagraniczne).

Bank powziął wątpliwości co do zastosowania przepisów wprowadzonych przez Nowelizację, tj. art. 30 §  5b Ordynacji w powiązaniu z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT wobec Banku, przy czym nie dysponuje informacjami o przyczynach nieprzekazania informacji, o  której mowa w  art. 26 ust. 2ca ustawy CIT przez podmiot dokonujący wypłaty należności oraz nie uzależnia realizacji wypłaty od przekazania przez podmiot dokonujący wypłaty należności (emitenta) ww. informacji.

Kwestie obowiązków płatnika reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa).

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy,  

W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej,

Zgodnie natomiast z dodanym ustawą nowelizującą przepisem art. 30 § 5b Ordynacji podatkowej,

Przy czym jak stanowi art. 30 § 5a ww. ustawy,

Odpowiedzialność płatnika nie może być wyłączona ani ograniczona na podstawie § 5, jeżeli:

1) płatnik i podatnik byli podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z  dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;

2) płatnik lub podatnik był podmiotem kontrolowanym lub kontrolującym w odniesieniu do kontroli uregulowanej w art. 30f ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 24a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o  podatku dochodowym od osób prawnych;

3) płatnik lub podatnik był podmiotem z rezydencją podatkową, miejscem rejestracji, siedzibą lub mającym zarząd w kraju lub na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych;

4) płatnik lub podatnik był podmiotem z rezydencją podatkową, miejscem rejestracji, siedzibą lub mającym zarząd w kraju lub na terytorium, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła ratyfikowanej umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej - stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych;

5) płatnik lub podatnik był zarządzany lub kontrolowany, bezpośrednio lub pośrednio, lub był w relacjach umownych lub faktycznych, w tym jako założyciel, fundator lub beneficjent fundacji lub trustu lub innego podmiotu lub tytułu o charakterze powierniczym;

6) niewykonanie przez płatnika obowiązku nastąpiło w odniesieniu do podmiotu, dla którego na podstawie publicznie dostępnych informacji nie jest możliwe ustalenie udziałowca, akcjonariusza lub podmiotu o zbliżonych uprawnieniach, który posiada co najmniej 10% udziałów w kapitale lub co najmniej 10% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub co najmniej 10% praw do uczestnictwa w zyskach;

7) płatnik jest spółką nieruchomościową w rozumieniu art. 5a pkt 49 ustawy z dnia 26 lipca 1991  r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 4a pkt 35 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 30 § 5b Ordynacji podatkowej wyraźnie wskazuje, że jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w art. art. 26 ust. 2ca ustawy o  podatku dochodowym od osób prawnych, tj. nieprzekazanie przez podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych informacji o występowaniu pomiędzy nimi a  podatnikiem powiązań w  rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o  której mowa w art. 26 ust.  2e ustawy CIT lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z  rzeczywistością, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.

W sytuacji bowiem braku wiedzy przez płatnika o występowaniu między podatnikiem dokonującym wypłat a podmiotem na rzecz którego wypłacane są należności - powiązań oraz braku informacji o tym, że łączna kwota należności wypłacanych na rzecz tego podmiotu powiązanego przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 mln PLN na rzecz tego podmiotu - płatnik albo nie pobierze podatku albo pobierze go w niewłaściwej (zaniżonej) kwocie, stosując nadal warunki wynikające z właściwej umowy o  unikaniu podwójnego opodatkowania oraz uwzględniając zwolnienia lub stawki wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przypadku zatem niewypełnienia określonych przepisami art. 26 ust. 2ca ustawy CIT obowiązków przez podatnika dokonującego wypłaty, umożliwiających pobranie przez płatnika podatku we właściwej kwocie, odpowiedzialność za podatek niepobrany ciążyć będzie na emitencie („podmiocie, który dokonał wypłaty za pośrednictwem”) i zależeć będzie od szeroko rozumianego niewykonania obowiązku przekazania informacji (przesłanka nieprzekazania i przesłanka niezgodności przekazanej informacji z rzeczywistością). To oznacza, że chociaż formalna i  realna rola płatnika ciąży na podmiocie prowadzącym kwalifikowany rachunek (Banku), to w tej sytuacji ciężar odpowiedzialności za niepobranie podatku spoczywa na innym podmiocie (emitencie). Przy czym odpowiedzialność  płatnika nie może zostać wyłączona w sytuacjach wskazanych w art. 30 § 5a Ordynacji podatkowej.  

Reasumując, w opisanej we wniosku sytuacji nieotrzymania przez Wnioskodawcę informacji, o której w art. 26 ust. 2ca ustawy CIT – do przekazania której zobowiązany jest podmiot wypłacający, odpowiedzialność banku będzie mogła zostać wyłączona na podstawie art. 30 §  5b Ordynacji podatkowej, o ile nie wystąpi żadna z przesłanek wskazanych w art. 30 § 5a Ordynacji podatkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Stosownie do zadanego pytania wyznaczającego granice interpretacji indywidualnej przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena Państwa stanowiska w zakresie ustalenia czy w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, odpowiedzialność Banku za podatek niepobrany zostaje wyłączona na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji, z zastrzeżeniem art. 30 § 5a Ordynacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).