W skład przedmiotowych środków trwałych wchodzą głównie: rurociągi przesyłowe do transportu wody oraz budowle, sklasyfikowane jako budowle do uzdatniania wód, między innymi: akcelatory, przepompownia filtrów, chlorownia, pompownia wody surowej, zbiorniki wody czystej.

Wnioskodawca (...) jest przedsiębiorstwem o charakterze użyteczności publicznej, którego podstawowym przedmiotem działalności jest świadczenie usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzania ścieków (ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków - t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 2028). Spółka jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym w rozumieniu ustawy o zbiorowym dostarczaniu wody i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, która prowadzi działalność polegającą na ujmowaniu, uzdatnianiu i dostarczaniu wody (zbiorowe dostarczanie wody) i działalność polegającą na odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków (zbiorowe odprowadzanie ścieków).

Od 2014 r. trwa sprawa sądowa z powództwa (…) Sp. z o. o. z siedzibą w (…) przeciwko (…) (…) (…), o zapłatę odszkodowania.

(…) Sp. z o. o. z siedzibą w (…) Sp. z o.o. swoje roszczenia przed Sądem wywodzi z niemożności wykorzystania dotychczasowego źródła wody pitnej oraz dotychczas istniejącej infrastruktury, służącej pozyskiwaniu, uzdatnianiu i przekazywaniu odbiorcom wody pochodzącej z ujęcia kopalnianego. Niemożność wykorzystywania dotychczas istniejącej (tj. do 2017 roku) infrastruktury pozostaje w związku przyczynowym z przeprowadzoną likwidacją kopalni (…) poprzez jej całkowite zatopienie.

Mając świadomość, iż likwidacja kopalni (…) (…). doprowadzi do likwidacji źródła wody, wykorzystywanego do celów pitnych dla około 88 tys. mieszkańców rejonu (…) – (…) spółka z o.o. w (…), będącą spółką komunalną czterech gmin: (…) musiało podjąć działania w celu poszukiwania nowych źródeł wody (ujęć wody) do celów pitnych oraz do budowy nowego i przebudowy dotychczasowego systemu zaopatrzenia w wodę, po likwidacji kopalni.

W wyniku realizacji I etapu inwestycji modernizującej system zaopatrzenia w wodę rejonu (…), nastąpiła zmiana źródeł poboru wody na źródła podziemne zlokalizowane na terenie gminy (…) oraz wymuszona tym zmiana kierunku przesyłu wody przewodami doprowadzającymi i główną magistralą. Poprzednio, wykorzystując wysokie położenie topograficzne zbiorników (…), przesył wody główną magistralą ze zbiorników (…) w kierunku gminy (…) wykorzystywana była siła grawitacji. Obecnie, na skutek konieczności transportu wody z nisko położonych źródeł wód podziemnych do wysoko położonych zbiorników (…), woda transportowana jest magistralą główną pod odpowiednim - wysokim ciśnieniem. Zmieniło to zasadniczo obciążenia dynamiczne tego rurociągu.

Zakres inwestycji II etapu rozwoju systemu, obejmuje rekomendowane do realizacji zadania:

Obecne i przyszłe wymagania ilościowe i niezawodnościowe przesyłu wody siecią magistralną oraz uzupełnienie systemu zaopatrzenia w wodę (…) w (…) o SUW (…), uzasadniają konieczność wykonania sieci o odpowiedniej przepustowości, która umożliwi dostarczenie wody o odpowiednich parametrach przepływowo-ciśnieniowych do odbiorców.

W szczególności, niezbędnie koniecznie jest wykonanie dwóch nowych odcinków magistralnych, będą to:

I.Budowa przewody ... o długości 9.860 mb pomiędzy węzłem magistral w miejscowości (…) a zbiornikiem (…), w celu zabezpieczenia systemu tranzytowego przed przeciążeniem i przed całkowitym odcięciem zasilania w wypadku awarii jednej magistrali łączącej ujęcia ze zbiornikiem (…),

II.Budowa przewodu DN315 PE o długości 4.280 mb z projektowanego ujęcia (…) do projektowanego ..., w celu niezbędnego zwiększenia ilościowego potencjału źródeł poboru wody w systemie dla zagwarantowania ciągłości zaopatrzenia w wodę o odpowiedniej ilości i jakości.

Zakończenie wydobywania kopaliny oraz likwidacja zakładu górniczego w drodze całkowitego zatopienia spowodowała, że (…) w (…) zaprzestały pompowania wód dołowych. Wskutek tego nastąpi podniesienie poziomu wód podziemnych tak, że dotychczasowy rozdział wód dołowych na czyste i zanieczyszczone, możliwy do zrealizowania przez pompowanie, przestanie funkcjonować. Konsekwencją tego będzie degradacja wód podziemnych, które zostaną skażone m.in. siarczanami i metalami ciężkimi, dyskwalifikującymi je do wykorzystania do celów zaopatrzenia ludności i przemysłu rejonu (…) w wodę. Przewidywane wystąpienie w/w skutków likwidacji kopalni (…) w postaci zanieczyszczenia wód podziemnych i nieprzydatności ich do dalszego wykorzystania jako źródła zaopatrzenia w wodę pitną rejonu (…), wymusiły na Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. z siedzibą w (…) podjęcie niezwykle pilnych i zakrojonych na szeroką skalę działań inwestycyjnych, które absorbowały (etap I) i nadal będą absorbować (etap II) duże nakłady finansowe.

W/w działania (…) (…) powodujące utratę przez (…) źródła wody pitnej pochodzącej z kopalni, jak też z innych źródeł zlokalizowanych w obszarze leja depresji, zmusiły (…) do podjęcia niezbędnych działań związanych z budową nowej infrastruktury do pozyskiwania wody tj. nowych studni poza lejem depresji i przebudową sieci rozprowadzającej wodę dla blisko 84 tysięcznej społeczności rejonu (…), która to bez w/w inwestycji zostałaby pozbawiona wody pitnej.

Dlatego też dla zapewnienia zbiorowego zaopatrzenia w wodę zdatną dla ludzi i przemysłu, koniecznym było (etap I) oraz w niedalekiej przyszłości będzie poniesienie przez (…) określonych środków, które to otrzyma w ramach zasądzonego odszkodowania za utratę dotychczasowej infrastruktury do pozyskiwania wody oraz jej przebudowę z tytułu szkody górniczej, polegającej na utracie dotychczasowego źródła wody, wykorzystywanego do zaopatrzenia ludności w wodę pitną oraz przemysłu w wodę przemysłową i pitną jak też konieczności przebudowania dotychczasowej infrastruktury i dobudowania jej w związku ze zmianą kierunku przepływu wody z nowych źródeł zlokalizowanych na terenie gminy (…).

Na chwile obecną po prawie dziesięciu latach procedowania w tej sprawie Sąd Okręgowy w (…) (I Instancja), Sąd Apelacyjny w (…) (II instancja) oraz Sąd Najwyższy (odmawiając przyjęcia skargi kasacyjnej ZGH do rozpoznania) uznały roszczenie odszkodowawcze, objęte pozwem (...), za usprawiedliwione co do zasady, a zatem jedynie kwestia konkretnej wysokości tego odszkodowania jest obecnie przedmiotem dalszego procesu sądowego lub ewentualnej ugody zawartej przed Sądem.

Pytanie ( ostatecznie sformułowanie w uzupełnieniu wniosku)

Czy zatem zgodnie z przytoczony opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w zakresie kwoty odszkodowania z tytułu szkody w środku trwałym (ujęcie wody, rurociągi przesyłowe wody...) wydatkowanej na przebudowę i dobudowę środka trwałego zaliczanego zgodnie z KŚT do tego samego rodzaju (KŚT 210), co środek trwały, z którym związana była szkoda (art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT), która to kwota będzie wydatkowana w roku podatkowym otrzymania odszkodowania i roku bezpośrednio po nim następującym?

Państwa stanowisko w sprawie( ostatecznie sformułowanie w uzupełnieniu wniosku)

(...) będzie realizowało:

·Przebudowę dotychczasowej infrastruktury wodociągowej

·Dobudowę nowej tożsamej infrastruktury wodociągowej po pozyskaniu nowych ujęć wody poza lejem depresji.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust.3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie zaś do art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio.

Zatem, aby dochód osiągany przez Spółkę mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, niezbędne jest łączne spełnienie następujących warunków:

1.Spożytkowanie otrzymanego odszkodowania na remont tego środka trwałego albo na zakup lub wytworzenie środka trwałego zaliczonego do tego samego rodzaju Klasyfikacji co środek trwały, z którym związana była szkoda. Jednocześnie, w przypadku, gdy odszkodowanie zostało wydatkowane jedynie w części na wyżej wskazane cele, wówczas ze zwolnienia przedmiotowego korzysta tylko ta część otrzymanej kwoty. W konsekwencji pozostała kwota będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej podatnika;

2.Wydatkowanie środków w określonym terminie, tj. w roku podatkowym, w którym wypłacono odszkodowanie lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Analiza powyższych regulacji prowadzi do wniosku, iż Spółka wypełni dyspozycję art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT w zakresie kwoty odszkodowania.

Zdaniem Wnioskodawcy przywołany przepis znajdzie zastosowanie, ponieważ środki z odszkodowania otrzymanego tytułem szkody górniczej w dotychczasowej infrastrukturze wodociągowej i ujęcia wody zaliczane są zgodnie z klasyfikacją do tego samego rodzaju środków trwałych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):

W myśl art. 7 ust. 2 updop :

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 updop,

Z dniem 1 stycznia 2019 r. ustawą z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2244) zostały dodane do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dwie nowe regulacje zamieszczone w art. 17 ust. 1 pkt 54a oraz art. 17 ust. 10a.

Zgodnie z pierwszą z nich ujętą w art. 17 ust. 1 pkt 54a updop,

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 updop,

Należy jednakże podkreślić, że przedmiotowe zwolnienie obejmuje odszkodowanie za szkody w środkach trwałych powstałe po dniu 31 grudnia 2018 r., co wynika z art. 39 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. (ww. ustawy nowelizującej).

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 10a updop,

Zgodnie z uzasadnieniem do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (druk nr 2862): „Zmiana zakłada dodanie w art. 17 ust. 1 nowego punktu 54a wprowadzającego nowe zwolnienie podatkowe dla kwot odszkodowań uzyskiwanych przez podatnika od ubezpieczyciela z tytułu zniszczenia lub uszkodzenia posiadanego przez podatnika środka trwałego (z wyjątkiem samochodu osobowego). Warunkiem zastosowania tego zwolnienia będzie wydatkowanie przez podatnika – w okresie nie późniejszym niż do upływu kolejnego roku podatkowego – równowartości otrzymanego odszkodowania na remont uszkodzonego środka trwałego bądź na zakup lub wytworzenie analogicznego środka trwałego, mogącego zastąpić środek trwały uprzednio zniszczony lub uszkodzony. Brak konieczności odprowadzania podatku dochodowego od dochodu stanowiącego równowartość otrzymanego odszkodowania wpłynie na poprawę płynności finansowej poszkodowanego podatnika i ułatwi sfinansowanie przez takiego podatnika wydatków mających na celu przywrócenie uszkodzonego środka trwałego do stanu jego używalności bądź wydatków na zakup środka trwałego, który mógłby zastąpić uszkodzony (zniszczony) środek trwały.

Powyższe rozwiązanie polepsza więc otoczenie prawno-podatkowe przedsiębiorców w sposób, który ułatwia inwestowanie w środki trwałe.”

Zwolnienie ma zastosowanie jedynie do odszkodowań za szkody w środkach trwałych powstałe po 31 grudnia 2018 r. A zatem wszystkie odszkodowania dotyczące szkód powstałych przed tym dniem nie podlegają zwolnieniu, nawet jeżeli ich przyznanie lub wypłata nastąpi po 31 grudnia 2018 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, jednoznacznie wynika, że powstała w składnikach majątku Wnioskodawcy szkoda dotyczy infrastruktury wodociągowej funkcjonującej do 2017 r. Jak wyjaśnił Wnioskodawca swoje roszczenie przed Sądem (sprawa toczy się od 2014 r.) „wywodzi z niemożności wykorzystania dotychczasowego źródła wody pitnej oraz dotychczas istniejącej instalacji infrastruktury służącej pozyskiwaniu, uzdatnianiu i przekazywaniu odbiorcom wody pochodzącej z ujęcia kopalnianego. Niemożność wykorzystania dotychczasowej instalacji (tj. do 2017 r.) infrastruktury pozostaje w związku przyczynowym z przeprowadzoną likwidacją kopalni (…) poprzez jej całkowite zatopienie”.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, że odszkodowanie jakie może zostać przyznane Wnioskodawcy będzie dotyczyć szkody powstałej przed 31 grudnia 2018 r. Tym samym, na gruncie rozpatrywanej sprawy zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 54a updop nie może mieć zastosowania.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w  ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).