Państwa zdaniem, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank, jako prowadzący rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze (tj. płatnik WHT), będzie uprawniony do przyjęcia, że nie występują powiązania i nie doszło do przekroczenia limitu 2 mln PLN.

Uzasadnienie 1.

Nowe obowiązki nałożone na Wypłacających oraz Podmioty prowadzące rachunki.

Stosownie do art. 26 ust. 1 zd. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Zgodnie z art. 26 ust. 2c zd. 1 ustawy o CIT, w przypadku wypłat należności z tytułu:

1) odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,

2) przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych - obowiązek, o którym mowa w art. 26 ust. 1 (tj. obowiązek poboru WHT), stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze (dalej również: „Podmiot prowadzący rachunki”), jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Jednocześnie, na mocy Nowelizacji, do ustawy o CIT wprowadzono m.in. następujące przepisy:

 1) art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, zgodnie z którym, w przypadku, o którym mowa w ust. 2c, podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych (dalej: „Podmioty dokonujące wypłaty” lub „Wypłacający”) są obowiązane do przekazania podmiotom prowadzącym te rachunki informacji (dalej: „Informacji”) o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 (dalej: „występowanie powiązań”) oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w ust. 2e (dalej: „przekroczenie kwoty”), co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty. Podmioty przekazujące tę informację są obowiązane do jej aktualizacji przed dokonaniem wypłaty w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności objętych informacją.

 2) art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT, zgodnie z którym, w przypadku, o którym mowa w ust. 2c, ustalenia przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których mowa w ust. 2e, dokonuje podmiot prowadzący rachunki. Podmiot ten nie uwzględnia kwot należności, od których podatek został pobrany zgodnie z art. 26 ust. 2a.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 mln PLN na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 mln PLN:

 1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

 2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

2. Interpretacja art. 26 ust. 2ca w zw. z ust. 2ed ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT odnosi się do weryfikacji wszystkich płatności od Wypłacającego na rzecz danego Podatnika oraz istnienia między tymi podmiotami powiązań, co ma wymierne implikacje dla płatników. Pozostaje to uzasadnione kwestią, iż art. 26 ust. 2ca oraz ust. 2ed ustawy o CIT nie wprowadzają jakichkolwiek ograniczeń, np. w postaci badania przekroczenia przez podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze. W praktyce, płatnik, jako podmiot trzeci w stosunku do Podatnika i Wypłacającego, nie jest w stanie uzyskać wszystkich informacji odnośnie do wszelkich płatności Wypłacającego w oparciu o własny stan wiedzy, zważając w szczególności np. na możliwość przekazywania pożytków przez Wypłacającego na rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze do wielu niezależnych Podmiotów prowadzących rachunki. Dane takie nie są powszechnie dostępne i w ocenie Wnioskodawcy ich udostępnienie przez inne podmioty mogłoby np. stanowić naruszenie prawnie chronionej tajemnicy bankowej. Ponadto, należy wskazać, że Bank nie będzie w stanie jednoznacznie ustalić występowania powiązań (zarówno kapitałowych jak i osobowych) pomiędzy Wypłacającym i Podatnikiem, ponieważ pełną wiedzę o ich istnieniu może mieć wyłącznie Wypłacający lub Podatnik (to między tymi stronami zachodzi relacja bezpośrednia).

Art. 26 ust. 2c ustawy o CIT przewiduje specyficzną funkcję płatnika dla Podmiotów prowadzących rachunki, która w kontraście do zasad ogólnych wyrażonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, zakłada obowiązek poboru podatku przez - w istocie - technicznych pośredników wypłacających pożytki (tj. np. Bank) od faktycznych podmiotów dokonujących wypłaty tych pożytków (np. emitentów obligacji korporacyjnych). Specyfikę tego rozwiązania podkreśla kwestia, iż ustawa o CIT nie zakłada podobnego „przeniesienia” obowiązków płatnika na inny podmiot w przypadku żadnych innych płatności.

W art. 26 ust. 2c ustawy o CIT mamy zatem do czynienia w istocie z trzema podmiotami: Podatnikiem, technicznym płatnikiem prowadzącym rachunki papierów wartościowych lub rachunki zbiorcze i Wypłacającym. Podmiot prowadzący rachunki w tej relacji jest niejako podmiotem pośredniczącym, który bezpośrednio nie jest stroną relacji Podatnika z Wypłacającym, tym samym nie jest podmiotem, który miałby pełną wiedzę na temat zależności występujących między tymi stronami. Niniejsze rozwiązanie wpływa na szczególną relację pomiędzy Wypłacającym a Podmiotem prowadzącym rachunki.

W ocenie Wnioskodawcy, wspomniana specyfika została dostrzeżona przez ustawodawcę. Regulacja art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT wprowadzona na mocy Nowelizacji wprowadza nowe narzędzie, na podstawie którego Podmioty prowadzące rachunki mogą ustalić przekroczenie kwoty i występowanie powiązań pomiędzy Podatnikiem a Wypłacającym wobec wypłat pożytków, w których te podmioty pośredniczą, ponieważ byłoby to niemożliwe w oparciu o dane, jakimi w takich sytuacjach dysponuje Płatnik. Poprzez równoczesne wprowadzenie przepisów mających na celu ustalenie tożsamego zakresu danych (art. 26 ust. 2ca oraz ust. 2ed ustawy o CIT), ustawodawca dostrzega, że płatnik (Bank) może nie być w stanie samodzielnie ustalić zarówno istnienia powiązań oraz przekroczenia kwoty 2 mln PLN pomiędzy Wypłacającym a Podatnikiem.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy, w tym właśnie celu - a mianowicie wprowadzenia możliwości ustalenia danych koniecznych dla zaistnienia obowiązku poboru WHT ciążącego na Podmiocie prowadzącym rachunki - nałożony został na Wypłacającego obowiązek przekazania Informacji do Podmiotu prowadzącego rachunki, tak aby mógł on opierać się na przekazanych danych na potrzeby realizacji obowiązków płatnika WHT. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT stanowi uszczegółowienie obowiązku nałożonego na płatnika, tj. obowiązku wynikającego z art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT, który powinien zostać wykonany na podstawie Informacji otrzymanej od Wypłacającego stosownie do ust. 2ca. Powyższą konkluzję wspiera także odwołanie zawarte w art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT do ust. 2c tego artykułu, który stanowi podstawę dla obowiązku Podmiotu prowadzącego rachunki jako płatnika WHT.

W ocenie Wnioskodawcy, pełna treść normy prawnej określającej współpracę pomiędzy Podmiotem prowadzącym rachunki a Wypłacającym powinna być tym samym odczytywana poprzez wspólne dekodowanie normy prawnej wynikającej z art. 26 ust. 2c, ust. 2ed, jak również ust. 2ca ustawy o CIT.

Warto w tym miejscu podkreślić, że w związku z zastosowaną w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT koniunkcją („o występowaniu pomiędzy nimi [Wypłacającym - dopisek Wnioskodawcy] a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w ust. 2e”), Wypłacający jest zobowiązany przekazać Informację wyłącznie wtedy, gdy obydwie te przesłanki zostaną jednocześnie spełnione. W konsekwencji, niespełnienie którejkolwiek z przesłanek (tj. np. brak przekroczenia limitu albo niewystępowanie powiązań) wskazuje na brak konieczności przekazania Informacji przez Wypłacającego, a tym samym na niewystępowanie powiązań lub nieprzekroczenie kwoty 2 mln PLN. Skoro wymagana przez art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT Informacja obejmuje wyłącznie sytuację występowania powiązań oraz przekroczenia kwoty, to brak przekazania takiej Informacji przez Wypłacającego wskazuje na niewystępowanie powiązań i brak przekroczenia limitu 2 mln PLN.

Ponadto, na mocy nowelizacji Ordynacji, ustawodawca zdecydował się obarczyć Wypłacającego odpowiedzialnością za niepobrany podatek w przypadku, jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązku określonego w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z rzeczywistością; tj. z uwagi na nieprzekazanie Informacji w sytuacji ziszczenia się przesłanek określonych w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT (por. art. 30 § 5b Ordynacji). Tego rodzaju ograniczenie odpowiedzialności płatnika WHT tym bardziej wskazuje na możliwość wypełnienia obowiązków wskazanych w art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT wyłącznie w oparciu o fakt przekazania Informacji przez Wypłacającego lub jej brak. Powyższe rozwiązanie jest logicznie i uzasadnione, gdyż tylko Wypłacający stanowi podmiot, który może posiadać pełną wiedzę odnośnie do występowania powiązań oraz przekroczenia kwoty w stosunku do danego Podatnika, podczas gdy dostęp do tego typu danych dla Podmiotu prowadzącego rachunki tj. w istocie podmiotu trzeciego, jest lub może być istotnie ograniczony lub wręcz niemożliwy do pozyskania.

Powyższe wskazuje, że płatnik WHT (tj. Podmiot prowadzący rachunki) ma możliwość przeprowadzić ustalenie zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT wyłącznie w oparciu o fakt przekazania Informacji przez Wypłacającego (wówczas obowiązek poboru podatku wg stawki standardowej powstanie) lub też brak jej przekazania (wówczas Płatnik będzie mógł przyjąć, iż nie występują powiązania oraz nie doszło do przekroczenia limitu 2 mln PLN). Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, celem wywiązania się z obowiązków nałożonych na płatnika WHT, winien on opierać się na Informacji przekazanej przez Wypłacającego (lub jej braku).

Zważając, iż to Wypłacający dysponuje danymi dotyczącymi płatności jakie dokonuje na rzecz Podatnika oraz powiązań, które go z nim łączą, a jest on zobowiązany do przekazania Informacji wyłącznie w przypadku ziszczenia się obydwu przesłanek, o których mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, płatnik WHT powinien być uprawniony do przyjęcia, iż nieuzyskanie Informacji będzie równoznaczne z niewystępowaniem powiązań oraz nieprzekroczeniem kwoty 2 mln PLN.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank jako prowadzący rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze (tj. płatnik WHT), będzie uprawniony do przyjęcia, że nie występują powiązania oraz nie doszło do przekroczenia limitu 2 mln PLN bez konieczności samodzielnego przeprowadzenia dodatkowych ustaleń.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wniósł o uznanie jego stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej : ustawa CIT),

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o CIT:,