Czy płatności dokonane przez Spółkę tytułem wynagrodzeń Członków Zarządu w 2020 r. i w okresie do czerwca 2021 r., udokumentowane przez nich w tych okresach na podstawie rachunków niezawierających podatku VAT, przelewane przez Spółkę na Rachunki, które nie figurują na Białej liście, mogą być potraktowane jako koszt uzyskania przychodu Spółki odpowiednio za 2020 r. i 2021 r.?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 marca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”,) jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) i czynnym podatnikiem podatku o towarów i usług (VAT).

Spółka świadczy usługi w obszarze spedycji krajowej i międzynarodowej, opartej w dużej mierze na transporcie kolejowym. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje przede wszystkim świadczenie usług w zakresie transportu, przeładunku i magazynowania towarów, a także usług celnych.

W 2018 r. Spółka zawarła z osobami fizycznymi, które rozpoczęły pełnienie funkcji członków zarządu Wnioskodawcy (dalej: „Członkowie Zarządu”), kontrakty menadżerskie. Kwoty wynagrodzenia należnego Członkom Zarządu z tytułu pełnionych przez nich funkcji dokumentowane były za pomocą rachunków i nie zawierały podatku VAT, zaś Spółka dokonywała płatności kwot wynikających z tych rachunków na rachunki oszczędnościowo — rozliczeniowe wskazane przez Członków Zarządu. W trakcie 2021 r. przeprowadzona została analiza treści kontraktów menadżerskich, która wykazała, że poszczególni Członkowie Zarządu mają zawarte w swoich umowach postanowienia dotyczące odpowiedzialności wobec osób trzecich za swoje działania podjęte podczas kierowania Spółką. Stwierdzenie tej sytuacji zmusiło poszczególnych Członków Zarządu do podjęcia odpowiednich kroków na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT, tj. rejestracji na potrzeby VAT, zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Ministra Finansów w interpretacji ogólnej z 6 października 2017 r. nr PT3.8101.11.2017. Członkowie Zarządu zarejestrowali się jako podatnicy VAT czynni w lipcu 2021 r., jednakże — jako że działalność Członków Zarządu na podstawie kontraktów menadżerskich rozpoczęła się jeszcze w 2018 r. — konieczne było wsteczne opodatkowanie przez Członków Zarządu wykonywanych przez nich czynności, tj. od momentu kiedy zaczęli oni wykonywać świadczenia zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich zawartych w 2018 r.

W efekcie, Członkowie Zarządu, w związku z rejestracją jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi podatku VAT:

 1) w celu udokumentowania wykonywanych na rzecz Spółki świadczeń wystawili zaległe faktury i naliczyli w nich należny podatek VAT; oraz

 2) złożyli do właściwych organów podatkowych deklaracje VAT za okresy, od których utracili prawo do stosowania zwolnienia od VAT (tj. od 2018 r.) wykazując w nich należny podatek VAT, dokonali płatności zobowiązań z tytułu VAT we właściwej wysokości wraz z należnymi odsetkami od zaległości podatkowych.

Zgodnie z treścią kontraktów menadżerskich, ustalone w nich wynagrodzenie jest wynagrodzeniem netto, niezawierającym podatku VAT (jeśli byłby on należny). W efekcie, Członkowie Zarządu otrzymane pierwotnie od Spółki środki pieniężne zaliczyli na poczet kwoty netto wynikającej z wystawionych przez nich faktur. Natomiast, w odniesieniu kwot podatku VAT, wykazanych przez Członków Zarządu w zaległych fakturach, wystawionych dla Spółki w lipcu 2021 r., Spółka po otrzymaniu tychże faktur dokonała zapłaty wynikającego z nich należnego podatku VAT na wskazane przez Członków Zarządu rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe (dalej: „ROR” lub „Rachunki”) oraz złożyła do odpowiednich organów skarbowych zawiadomienia ZAW-NR o przelewie środków na rachunki spoza wykazu, o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT (dalej: „Biała lista”). Spółka nie miała możliwości zachować się w podobny sposób w przypadku pozostałej części należności, bowiem przekazywała te kwoty od 2018 r. co miesiąc na podstawie rachunków wystawianych przez Członków Zarządu i niezawierających podatku VAT, długo przed wystawieniem przez nich faktur zawierających ten podatek. Należności przelane pierwotnie na Rachunki Członków Zarządu zostały zakwalifikowane po stronie Spółki jako koszty uzyskania przychodu w odpowiednich okresach, w tym za 2020 r. i okresy do czerwca 2021 r. Członkowie Zarządu nie posiadają rachunków bankowych rozliczeniowych, przy czym wynika to z faktu, iż nie prowadzą oni działalności gospodarczej zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, co automatycznie uniemożliwia założenie takiego rachunku rozliczeniowego.

Należy również wskazać, że opłacane przez Spółkę od 2018 r. wynagrodzenia Członków Zarządu przekraczały kwotę 15.000 zł jednorazowo lub łącznie w ramach jednej ciągłej transakcji.

Pytanie

Czy płatności dokonane przez Spółkę tytułem wynagrodzeń Członków Zarządu w 2020 r. i w okresie do czerwca 2021 r., udokumentowane przez nich w tych okresach na podstawie rachunków niezawierających podatku VAT, przelewane przez Spółkę na Rachunki, które nie figurują na Białej liście, mogą być potraktowane jako koszt uzyskania przychodu Spółki odpowiednio za 2020 r. i 2021 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę historycznie na wynagrodzenia Członków Zarządu, dokumentowane przez nich w okresach do czerwca 2021 r. za pomocą rachunków niezawierających należnego podatku VAT i przelewane przez Spółkę w tych okresach na Rachunki nieuwzględnione na Białej liście, mogą być potraktowane jako koszty uzyskania przychodu, odpowiednio za 2020 r. i 2021 r. (w zależności którego z okresów dotyczą). W ocenie Spółki, przepisy ustawy o CIT, w tym również zawarte w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, nie ograniczają Wnioskodawcy tego prawa.

Zgodnie z przywołanym przepisem ustawy o CIT:

1) podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotyczyła transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo Przedsiębiorców (Dz.U. 2021 poz. 162 ze zm., dalej: „ustawa Prawo Przedsiębiorców”) oraz

 2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu na Białej liście — w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług:

a) potwierdzonych fakturą,

b) dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Przepis art. 15d ust. 1 ustawy o CIT, wskazuje kiedy nie jest możliwe zaliczenie poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Określając kwotę transakcji objętej określonymi obowiązkami przepis ten odwołuje się do art. 19 Prawa Przedsiębiorców, zgodnie z którym: Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku, gdy:

 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przeliczą się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Należy zatem podkreślić, że na gruncie art. 15d ustawy o CIT, w zw. z powyższym przepisem ustawy Prawo przedsiębiorców, nie każda płatność realizowana przez podatnika powinna być dokonywana na rachunek uwidoczniony na Białej liście pod groźbą wyłączenia wynikającego z niej wydatku z kosztów uzyskania przychodów. Aby można było mówić o konieczności weryfikacji numeru rachunku bankowego kontrahenta na Białej liście konieczne jest spełnione następujących warunków:

 1) płatność, z którą związana jest transakcja, dokonywana jest na rzecz innego przedsiębiorcy i jest wyższa niż 15.000 zł - przy czym kwota ta również jest przekroczona jeżeli na jedną transakcję składa się kilka płatności, których wartość łącznie będzie przekraczać 15.000 zł;

 2) płatność jest dokonywana na podstawie faktury, wystawionej przez podatnika VAT zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny.

Warunki określone powyżej stanowią zamknięty katalog, który musi zostać spełniony w całości aby można było mówić o naruszeniu zasad weryfikacji kontrahenta i jego numeru rachunku bankowego na Białej liście. Tym samym, jeśli przynajmniej jedna ze wskazanych powyżej przesłanek nie jest spełniona, podatnik nie jest zobowiązany do dokonywania płatności wyłącznie na rachunek kontrahenta uwzględniony na Białej liście. W efekcie, w razie dokonania płatności na rachunek spoza Białej listy podatnik nie będzie ponosił konsekwencji określonych w art. 15d ustawy o CIT, jeśli co najmniej jedna z powyższych przesłanek nie jest spełniona, tj.:

 - płatność dokonywana jest na rzecz podmiotu niebędącego przedsiębiorcą, lub

 - płatność dokonywana jest na podstawie dokumentu innego niż faktura oraz na rzecz podmiotu niebędącego czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w omawianym stanie faktycznym obie przesłanki, przewidziane w art. 15d ustawy o CIT (w zw. z art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców), nie zostały spełnione.

Po pierwsze, należy wskazać, iż Członkowie Zarządu - mimo iż na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT byli zobowiązani do rejestracji jako podatnicy VAT - nie spełniają warunków do tego, by uznać ich za przedsiębiorców w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z art. 3 ustawy Prawo Przedsiębiorców, działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Natomiast, na podstawie art. 4 tejże ustawy, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Członkowie Zarządu działają w oparciu o kontrakty menadżerskie, które mogłyby być zastąpione aktami powołania. Czynności wykonywane w ramach tych kontraktów i polegające na zarządzaniu określonym zakresem działalności przedsiębiorstwa, nie stanowią zorganizowanej działalności zarobkowej wykonywanej w sposób ciągły - bez wpływu na zakres tych czynności czy ich jakość byłoby bowiem nałożenie na Członków Zarządu pełnionych przez nich funkcji w drodze powołania. Potwierdzeniem w tym zakresie jest fakt, iż Członkowie Zarządu nie mają zarejestrowanej działalności gospodarczej w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej.

Zgodnie natomiast z przywołanym art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, obowiązek dokonania płatności z wykorzystaniem rachunku płatniczego występuje wyłącznie wtedy, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca. Zatem, w analizowanym stanie faktycznym pierwsza z wymienionych przesłanek nie została spełniona bowiem transakcja nie była i nie jest realizowana pomiędzy przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców. W efekcie, nie jest również spełniona dyspozycja przepisu art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT - płatności wynagrodzeń należnych Członkom Zarządu w 2020 r. i 2021 r. na Rachunki nieuwzględnione na Białej liście nie podlegają, tym samym, wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Stanowisko powyższe potwierdzają również organy podatkowe, w tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji z 8 kwietnia 2020 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.90.2020.1.BD) stwierdził, iż: Odnosząc powyższe do przedstawionych przypisów prawa należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że osoby fizyczne powołane do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu i Zastępcy Prezesa Zarządu nie spełniają przesłanek do uznania ich za przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. — Prawo Przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z art. 3 ww. ustawy, działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Natomiast na podstawie art. 4 powyższej ustawy, przedsiębiorcom jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Ponadto, w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż Członkowie Zarządu nie mają zarejestrowanej działalności gospodarczej - natomiast jednym z warunków, które muszą zostać spełnione, aby transakcja nie została objęta sankcją zawartą w art. 15d ust. 1 updop, jest dokonanie płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego. Zaś, zgodnie z już wcześniej wskazanym art. 19 ustawy Prawo Przedsiębiorców, obowiązek dokonania płatności w ww. formie nastąpi, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca. Zatem, w przedstawionym opisie sprawy, gdy Członkowie Zarządu nie posiadają zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie spełniają warunków, aby uznać ich za przedsiębiorców w rozumieniu ustawy Prawo Przedsiębiorców — to należy stwierdzić, że wypłacane przez Spółkę wynagrodzenia na ich rzecz nie będą objęte nakazem zawartym w art. 19 ustawy Prawo Przedsiębiorców, a zatem takiej transakcji nie obejmie sankcja z art. 15d ust. 1 updop.

Niezależnie od powyższego, trzeba mieć na uwadze, że również druga z przesłanek przewidzianych w art. 15d ust. 1 ustawy o CIT, nie została spełniona - aby miał zastosowanie art. 15d ust. 1 ustawy o CIT, koniczne byłoby bowiem, by podstawą do dokonania płatności były faktury wystawione przez czynnych podatników VAT. Tymczasem, jak wskazała Spółka, Członkowie Zarządu w momencie kiedy Spółka — w 2020 r. i w okresie do czerwca 2021 r. - dokonywała na ich rzecz pierwotnych płatności należnego im wynagrodzenia, nie mieli statusu podatników VAT czynnych (status ten został im nadany dopiero w lipcu 2021 r.) i dokumentowali swoje czynności za pomocą rachunków niezawierających wyszczególnionej kwoty podatku VAT. Tym samym, skoro płatności wynagrodzeń Członków Zarządu w poszczególnych okresach 2020 i do czerwca 2021 r. dokonywane były: (i) na podstawie dokumentów niebędących fakturami, (ii) a Członkowie Zarządu nie posiadali statusu czynnych podatników VAT, nie była spełniona dyspozycja art. 15d ust. 1 ustawy o CIT. Co za tym idzie, Spółka była uprawniona do zaliczenia poniesionych z tego tytułu wydatków do kosztów uzyskania przychodu, odpowiednio za 2020 r. i 2021 r.

Podsumowując, biorąc pod uwagę, że Członkowie Zarządu nie byli i nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców, zaś płatności należnego im wynagrodzenia w okresach 2020 r. i do czerwca 2021 r. dokonywane były przez Spółkę na podstawie dokumentów niebędących fakturami i niezawierających należnego podatku VAT, zaś sami Członkowie Zarządu nie mieli w tych okresach statusu podatników VAT czynnych - do wypłat dokonanych w tych okresach przez Spółkę nie ma zastosowania art. 15d ust. 1 ustawy o CIT, zatem Spółka była uprawniona do zaliczenia kwot wynagrodzenia Członków Zarządu wypłaconego na ich Rachunki (oszczędnościowo-rozliczeniowe, niewykazywane na Białej liście) do kosztów podatkowych, odpowiednio w 2020 r. i 2021 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

   - został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

   - jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

   - pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

  - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

  - został właściwie udokumentowany,

  - nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawa o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy oceniać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z brzmieniem art. 15d ust. 1 ustawy o CIT,

Natomiast, stosownie do ust. 2 tego artykułu,

Dodatkowo, w myśl art. 15d ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 96b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm., dalej jako: „ustawa VAT”),

Z kolei w myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.  U. z 2021 r. poz. 162),

Zatem stwierdzić należy, że przy transakcjach, w których stronami są przedsiębiorcy, obowiązuje limit 15.000 zł dla płatności gotówkowych, a transakcje powyżej wskazanej kwoty muszą być dokonywane za pośrednictwem rachunku płatniczego jeżeli podatnik chce uniknąć konsekwencji w postaci utraty możliwości zaliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych wydatku do kosztów uzyskania przychodów (art. 19 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców).

Natomiast, przepisy art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, dotyczą sankcji w postaci utraty możliwości zaliczenia do kosztów wydatków przez podatników, którzy dokonają zapłaty (powyżej 15.000 zł) na rachunek spoza wykazu w sytuacji, gdy dostawa towarów lub świadczenie usług są potwierdzone fakturą i zostały dokonane przez podatników VAT czynnych.

Wskazać zatem należy, że sytuacja wymieniona w art. 15d ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stanowi odrębną kategorię niż te wymienione w pkt 2 tych przepisów. Jak wskazano powyżej sytuacja wymieniona w pkt 2 skierowana jest do płatności dokonywanych na rzecz dostawcy lub usługodawcy będącym podatnikiem VAT czynnym. W takim przypadku płatność powinna być zawsze dokonana na rachunek zawarty w wykazie. Dokonanie płatności w tej sytuacji na rachunek płatniczy, który nie jest zawarty w wykazie będzie traktowane jako działanie niezgodne z wprowadzonymi przepisami i oznaczać będzie zastosowanie przewidzianych sankcji.

Podsumowując powyższe, stwierdzić należy, że przepis art. 15d ustawy o CIT od 1 stycznia 2020 r. został rozszerzony i zgodnie z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, nie każda płatność przekraczająca kwotę 15.000 zł dokonana przelewem na rachunek bankowy będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 201 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm., dalej: „ksh”):

§ 1. Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

§ 2. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków.

§ 3. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona.

§ 4. Członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

§ 5. Uchwała wspólników lub umowa spółki może określać wymagania jakie powinni spełniać kandydaci na stanowisko członka zarządu.

Należy, zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że osoby fizyczne pełniące swoje funkcje na podstawie kontraktu menadżerskiego nie spełniają przesłanek do uznania ich za przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo Przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z art. 3 ww. ustawy działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Natomiast na podstawie art. 4 powyższej ustawy przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w 2018 r. zawarł z osobami fizycznymi, które rozpoczęły pełnienie funkcji członków zarządu Wnioskodawcy kontrakty menadżerskie. Kwoty wynagrodzenia należnego Członkom Zarządu z tytułu pełnionych przez nich funkcji dokumentowane były za pomocą rachunków i nie zawierały podatku VAT, zaś Spółka dokonywała płatności kwot wynikających z tych rachunków na rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe wskazane przez Członków Zarządu. Członkowie Zarządu zarejestrowali się jako podatnicy VAT czynni w lipcu 2021 r., jednakże - jako że działalność Członków Zarządu na podstawie kontraktów menadżerskich rozpoczęła się jeszcze w 2018 r. - konieczne było wsteczne opodatkowanie przez Członków Zarządu wykonywanych przez nich czynności, tj. od momentu kiedy zaczęli oni wykonywać świadczenia zgodnie z postanowieniami kontraktów menadżerskich zawartych w 2018 r.

Należności przelane pierwotnie na Rachunki Członków Zarządu zostały zakwalifikowane po stronie Spółki jako koszty uzyskania przychodu w odpowiednich okresach, w tym za 2020 r. i okresy do czerwca 2021 r. Członkowie Zarządu nie posiadają rachunków bankowych rozliczeniowych, przy czym wynika to z faktu, iż nie prowadzą oni działalności gospodarczej zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, co automatycznie uniemożliwia założenie takiego rachunku rozliczeniowego.

Tak więc, Członkowie Zarządu nie mają zarejestrowanej działalności gospodarczej – natomiast jednym z warunków, które muszą zostać spełnione, aby transakcja nie została objęta sankcją zawartą w art. 15d ust. 1 updop, jest dokonanie płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego. Zaś zgodnie z już wcześniej wskazanym art. 19 ustawy Prawo Przedsiębiorców obowiązek dokonania płatności w ww. formie nastąpi, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca.

Zatem, w przedstawionym opisie sprawy, gdy Członkowie Zarządu nie posiadają zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie spełniają warunków, aby uznać ich za przedsiębiorców w rozumieniu ustawy Prawo Przedsiębiorców – to należy stwierdzić, iż wypłacane przez Spółkę wynagrodzenia na ich rzecz nie będą objęte nakazem zawartym w art. 19 ustawy Prawo Przedsiębiorców, a zatem takiej transakcji nie obejmie sankcja z art. 15d ust. 1 pkt 2 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy należy więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).