W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi ubój bydła, trzody chlewnej oraz produkcję wyrobów z mięsa, przetwórstwo i sprzedaż mięsa. Dodatkowo prowadzi również działalność w zakresie produkcji olejów i tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, wytwarzania gotowych posiłków  i dań, produkcji gotowych pasz i karmy dla zwierząt, sprzedaży hurtowej żywych zwierząt, magazynowania i przechowywania towarów. Spółka funkcjonuje jako przedsiębiorstwo wielooddziałowe, posiadające w swojej strukturze szereg komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za procesy sprzedaży i zakupu.

Spółka Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny, która przez cały ten okres pozostaje własnością Spółki. Dopłaty z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa stanowią jeden z mechanizmów interwencyjnych, mających na celu osiągnięcie stabilizacji na rynku mięsa w Unii Europejskiej poprzez zagospodarowanie sezonowych nadwyżek produkcyjnych, który jest uruchamiany okresowa przez Komisję Europejską.

Mechanizm ten realizowany jest przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR), który działa w imieniu i na rzecz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. 2019 r. poz. 1505 ze zm.). Polega on na udzieleniu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny na terenie Polski zgodnie z zasadami obowiązującymi w UE, udzielanych wg stawek określonych przez Komisję Europejską. Dopłata jest udzielana tym Przedsiębiorcom, którzy po spełnieniu szeregu warunków umożliwiających otrzymanie dopłaty zawarli z Agencją umowę na dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny.

Wnioskodawca aby móc uczestniczyć w mechanizmie dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny, czego finalizacją było zawarcie umowy z ARiMR, spełnił wszystkie wymagane przesłanki określone w Załączniku Nr 42/2022 Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 24 marca 2022r, wg poniższego:

1)posiada siedzibę i jest zarejestrowana na terenie Unii Europejskiej dla celów podatku VAT,

2)zapewnia chłodnię do przechowywania wieprzowiny na terenie Polski,

3)jest wypisana do Ewidencji Producentów prowadzonej przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zgodnie zapisami art. 5 ust. 5 Ustawy z dnia 18grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (numer identyfikacyjny producenta, zwany numerem EP),

4)złożyła wniosek o zawarcie umowy na dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny,

5)złożyła zabezpieczenie w wysokości 20% wnioskowanej kwoty dopłaty,

6)spełniła warunek przechowywania minimalnej ilości wieprzowiny.

Dopłatami do prywatnego przechowywania objęte jest mięso dobrej jakości handlowej, spełniające szczególne wymagania dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego określone w przepisach UE, min. zatwierdzonego zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r.

Akty prawne UE:

1.Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20 grudnia 2013 r., str. 549, z późn. zm.);

2.Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013 r. str. 671, z późn. zm.);

3.Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) Nr 907/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarzadzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz. Urz. UE L 255 z 28 sierpnia 2014 r., str. 18, z późn.zm.);

4.Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) Nr 908/2014 z dnia 6 sierpnia 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości (Dz.U. UE L 255 z 28 sierpnia 2014 r., str. 59, z późn. zm.);

5.Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1238 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013

6.w odniesieniu do interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania (Dz. Urz. UE L 206, z 30 lipca 2016 r., str. 15, z późn. zm.);

7.Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1240 z dnia 18 maja 2016 r. ustalające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania (Dz. Urz. UE L 206, z 30 lipca 2016 r., str.71, z późn. zm.);

8.Rozporządzenie Rady (EWG, EURATOM) Nr 1182/1971 z dnia 3 czerwca 1971r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów, (Dz. Urz. UE L 124 z 8 czerwca 1971, str. 1, z późn.zm.);

9.Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawne higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30 kwietnia 2004 r., str. 1, z późn. zm.);

10.Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 853/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30 kwietnia 2004 r., str. 55, z późn. zm.);

11.Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009. (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/ 74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004. dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/ EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz. Urz. UE L 95 z 7 kwietnia 2017 r., str. 1, z późn. zm.),

12.Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) 2019/627 z dnia 15 marca 2019 r. ustanawiające jednolite praktyczne rozwiązania dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2074/2005 w odniesieniu do kontroli urzędowych (Dz. Urz. UE L 131 z 17 maja 2019 r. str. 51, z późn. zm.)

13.Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1182 z dnia 20 kwietnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 7 kwietnia 2017 r., str. 74, z późn. zm.),

14.Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) 2022/470 z dnia 23 marca 2022 r. przyznające dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny oraz ustalające z góry kwotę tych dopłat (Dz. Urz. UE L 96 z 24 marca 2022 r., str.39).

15.Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE - ogólne rozporządzenie o ochronie danych (Dz. Urz. UE L 119 z 4 maja2016 r., str. 1, sprost. Dz. Urz. UE L 127 z 23 maja 2018 r., str. 2 oraz sprost. Dz. Urz. UE L 74 z 4 marca 2021 r., str. 35, z późn. zm.).

Akty prawne krajowe:

1)Ustawa z dnia 27 maja 2015r. o finansowaniu wspólnej polityki rolnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 719, z późn. zm.);

2)Ustawa z dnia 10 lutego 2017r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz. U. z 2017 r., poz. 624, z późn. zm.);

3)Ustawa z dnia 10 lutego 2017r. o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz.U. z 2020 r. poz. 481);

4)Ustawa z dnia 9 maja 2008r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. 2019 r. poz. 1505, z późn. zm.);

5)Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2022r., poz. 203, z późn. zm.);

6)Ustawa z dnia 16 grudnia 2005 roku o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. z 2020r., poz. 1753);

7)Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019r., poz. 1781).

Pytania

1.Czy wskazane dopłaty korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust 1. pkt 48 ustawy? Czy w przypadku zwolnienia z podatku dochodowego wydatki sfinansowane z przychodów wolnych od podatku nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zgodnie z treścią art. 16 ust 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowymi od osób prawnych?

2.W którym momencie dla celów podatkowych wykazujemy otrzymane dopłaty? Czy w momencie zarachowania noty księgowej, czy w momencie otrzymania dopłat na rachunek bankowy?

3.W którym roku (miesiącu) Spółka winna wyłączyć z podstawy opodatkowania koszty sfinansowane dotacją, jeśli dotacja wpłynie w innym roku podatkowym, niż rozliczone koszty: w roku poniesienia wydatków jako koszty, w roku (miesiącu) otrzymania dotacji do tych kosztów?

4.Czy w takim przypadku w zeznaniu CIT 8, w załączniku CIT 0 w pozycji 42 i następnie w pozycji 75 wykazujemy dochód lub stratę na działalności zwolnionej? W przypadku dochodu obniża on podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych?

5.Czy w takim przypadku w zeznaniu CIT 8 w pozycji 53 wykazujemy przychody włącznie z przychodami z tytułu prywatnego przechowywania mięsa, a w pozycji 63 koszty po wyłączeniu kosztów związanych z pry walnym przechowywaniem mięsa?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, 2, 3. Natomiast w zakresie pytania nr 4, 5 wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 15 lutego o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2021 poz. 1800 t.j. z dnia 4 października 2021 r. z późniejszymi zmianami) kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach są zwolnione przedmiotowo z podatku.

Przychody otrzymane z tytułu prywatnego przechowywania wieprzowiny będą wolne od podatku dochodowego na podstawie zwolnienia przedmiotowego zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy, a nie wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 54a, 56, 56b-56j i 59. Zatem wydatki sfinansowane z przychodów uzyskanych z tej pomocy, jako wolnych od podatku, nie będą zaliczane do kosztów podatkowych.

Środki pochodzące z budżetu UE oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) są środkami publicznymi.

Do środków tych zalicza się:

‒      środki pochodzące z funduszy strukturalnych. Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna oraz programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006. str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa;

‒      niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009 i Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;

‒      środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;

‒      środki na realizację wspólnej polityki rolnej, obejmujące środki pochodzące z: EFOiGR „Sekcja Gwarancji”, EFRG oraz EFRROW;

‒      środki przeznaczone na realizację:

a)programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,

b)programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006. str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa,

c)Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009.

d)Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;

‒      środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;

‒      środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;

‒      środki pochodzące z instrumentu „Łącząc Europę”, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument „Łącząc Europę”, zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20 grudnia 2013 r., str. 129, z późn. zm.);

‒       środki przeznaczone na realizację programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna (w rozdział III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego Rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31 lipca 2006 r., s.1 z późn. zm.);

‒        inne środki.

Główne programy wsparcia Europejskich Funduszy Rolniczych to:

1.Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG),

‒w ramach którego Agencja realizuje instrumenty pomocy z I filara WPR, płatności bezpośrednie, wspólna organizacja rynków,

‒mający na celu finansowanie środków rynkowych i pozostałych środków,

‒pomagający zapewnić rolnikom w UE dostawy bezpiecznej, zdrowiej żywności po przystępnych cenach.

2.Europejski Fundusz Rolniczy Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

‒z którego finansowane są wszystkie działania dotyczące rozwoju i wzrostu konkurencyjności polskiego rolnictwa, przetwórstwa żywności i obszarów wiejskich (II filar WPR),

‒mający na celu finansowanie programów rozwoju obszarów wiejskich,

‒wspierający zrównoważone gospodarowanie zasobami naturalnymi i działaniami w- dziedzinie klimatu,

‒na podstawie rozporządzenia nr 1290/2005 Rady (WE) z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawne finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz. Urz. UE L 209 z 11 sierpnia 2005 r., s.1 z późn. zm.).

3.Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR);

‒     w ramach którego wspierane są przedsięwzięcia na rzecz tworzenia zrównoważonego i konkurencyjnego rybołówstwa i akwakultury, społecznego rozwoju terytorialnego obszarów rybackich.

Środki stanowiące dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny stanowią środki publiczne pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) na podstawie art. 5 ust 1 pkt 2, a także rozumiane jako środki na realizację wspólnej polityki rolnej w związku z zapisami art. 5 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 .r o finansach publicznych (Dz. U. 2022.1634 t.j. z dnia 4 sierpnia 2022 r.).

Środkami tymi zarządza jedna z Agencji wykonawczych w tym wypadku Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, będąca państwową osobą prawną tworzoną na podstawie odrębnej ustawy w celu realizacji zadań państwa, o której mowa w art. 18 ustawy o finansach publicznych. Ta forma organizacyjno-prawna wykonywania ważnych zadań państwa oparta jest na przepisach rozporządzenia nr 58/2003 Rady (WE) z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiającego statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (Dz. U. UE.L.2003 11.1 z dnia 15 stycznia 2003 r. s. 1). Prawna forma agencji wykonawczych w każdym z Państw Członkowskich posiada zdolność prawną o najszerszym zakresie przyznanym przez ustawodawstwa krajowe osobo prawnym. Agencje mogą w szczególności, nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchome oraz być stroną postępowania sądowego, może być wykorzystana w rolnictwie, działalności innowacyjnej, rozwoju przedsiębiorczości, przyśpieszeniu zmian strukturalnych, w szczególności przekształceń własnościowych w gospodarce.

Podmiotem powołanym do realizacji zadań na rynkach produktów rolnych i żywnościowych mające na celu stabilizację tych rynków w ramach mechanizmów Wspólnej Polityki Rolnej i Wspólnej Polityki Rybołówstwa jest Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. ARiMR została wyznaczona przez Rząd RP do pełnienia roli akredytowanej agencji płatniczej, zajmuje się wdrażaniem instrumentów współfinansowanych z budżetu Unii Europejskiej oraz udziela pomocy ze środków krajowych. Agencja, jako wykonawca polityki rolnej, ściśle współpracuje z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi. ARiMR podlega jednocześnie nadzorowi Ministerstwa Finansów w zakresie gospodarowania środkami publicznymi.

Agencja dokonuje interwencyjnych zakupów, przechowywania i sprzedaży mięsa wołowego oraz mięsa wieprzowego, a także udziela dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny, wołowiny, cielęciny, baraniny oraz mięsa koziego.

W związku z powyższym w ocenie Spółki przychody z tytułu prywatnego przechowywania wieprzowiny są przedmiotowo zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie zdaniem Spółki, winna ona wyłączyć z podstawy opodatkowania koszty sfinansowane dotacją w miesiącu (roku) otrzymania dotacji do tych kosztów, nawet jeśli wydatki zostały poniesione i uznane za koszty podatkowe w innym roku /miesiącu podatkowym.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 58 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a. 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53. 54a, 56, 56b-56j i 59 w sytuacji gdy przychody są zwolnione przedmiotowo na podstawie art. 17 ust. 1 pkt. 48 w związku z otrzymaniem kwot otrzymanych od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Za moment rozpoznania przychodu i skutków podatkowych z tytułu otrzymywanych dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U.2021.1800 t.j. z dnia 4 października 2021r .) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt. 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3 uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nic później niż dzień:

‒wystawienia faktury albo

‒uregulowania należności.

Jednakże na podstawie art. art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W konsekwencji powyższego zwolnienia. Spółka winna wyłączyć z podstawy opodatkowania wydatki sfinansowane z tych środków. Wyłączenie tych wydatków z kosztów uzyskania przychodów winno nastąpić w miesiącu (roku) otrzymania dotacji, nawet jeśli wydatki były poniesione w innym roku podatkowym i uznane za koszty podatkowe w innym roku podatkowym, niż otrzymana dotacja. Tym samym Spółka nie powinna korygować kosztów podatkowych z roku poprzedniego, tylko dokonać korekty kosztów poprzez wyłączenie z podstawy opodatkowania kosztów sfinansowanych dotacją w roku/ miesiącu otrzymania dotacji.

Stanowisko Spółki oprócz przytoczonych wyżej aktów prawnych znajduje swoje odzwierciedlenie w wydanych interpretacjach indywidualnych:

·    Interpretacja indywidualna IPPB5/423-1111/11-2/AS z dnia 2 lutego 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wskazuje, iż skutki podatkowe wynikające z otrzymania dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt. 48 ustawy, podlegają wyłączeniu z podatkowych kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust.1 pkt 58 ustawy wydatków sfinansowanych z przychodów wolnych od podatku, moment uzyskania przychodów z tytułu dopłat do prywatnego przechowywania jest rozpoznany zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f za datę powitania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. W nawiązaniu do przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, moment wyłączenia z podstawy opodatkowania wydatków finansowanych z tych środków winno nastąpić w miesiącu (roku) otrzymania dotacji, nawet jeśli wydatki były poniesione w innym roku podatkowym i uznane za koszty podatkowe w innym roku podatkowym, niż otrzymana dotacja. Tym samym Spółka nie powinna korygować kosztów podatkowych z roku poprzedniego, tylko dokonać korekty kosztów poprzez wyłączenie z podstawy opodatkowania kosztów sfinansowanych dotacją w roku/miesiącu otrzymania dotacji. Dla celów podatkowych koszty dotyczące przychodów zwolnionych z opodatkowania powinny być zatem skorygowane ponieważ Podatnik nie ponosi bowiem ostatecznie ciężaru finansowego związanego z kosztami finansowanymi dotacją.

·    Interpretacja indywidualna ITPB3/423-682/08/AW z dnia 22 stycznia 2019 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazuje, iż dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny stanowi odrębny instrument realizacji Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje natomiast zwolnienie od podatku kwoty otrzymanych od agencji rządowych. Przepis art. 17 ust. 1 pkt. 48 powołanej ustawy zwalnia bowiem od podatku kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały' środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonych w odrębnych ustawach. Wypłacając Wnioskodawcy dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny, Agencja Rynku Rolnego wydatkuje otrzymane na ten cel środki z budżetu państwa. Oznacza to, że refundacje te są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt. 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

·    Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2009 r. sygn. Akt II 1440/07 oraz Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 10 listopada 2009 sygn. akt. I SA Go 457/09 w uzasadnieniach których zawarte sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane np. z dopłaty.

Reasumując w zakresie skutków podatkowych wynikających z otrzymanych dopłat na prywatne przechowywanie Spółka na podstawie przytoczonych przepisów prawa podatkowego ma prawo do:

‒skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt. 48 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

‒wyłączenia z podatkowych kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 48 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków sfinansowanych z przychodów wolnych od podatku,

‒rozpoznania momentu podatkowego z tytułu dopłat do prywatnego przechowywania w dacie otrzymania dopłaty zgodnie z zapisami art. 12 ust. 3e, na podstawie którego za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty,

‒rozpoznania momentu podatkowego poprzez wyłączenie z podstawy opodatkowania kosztów sfinansowanych dopłatą w dacie otrzymania dotacji, a więc w dacie powstania przychodu.

A w sytuacji, gdy otrzymanie zapłaty nastąpi w innym roku podatkowym, niż poniesione koszty Spółka nie ma obowiązku korygowania okresów wcześniejszych, gdyż na podstawie zapisów Ustawy o podatku dochodowym ma prawo do rozpoznania momentu wyłączenia z podstawy opodatkowania kosztów sfinansowanych dopłatą jako moment tożsamy z datą rozpoznania przychodu tj. z datą otrzymania dotacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny stanowią jeden z elementów działań interwencyjnych na rynku mięsa w Unii Europejskiej (UE). Mechanizm realizowany jest przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR), który działa w imieniu i na rzecz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. 2019 r. poz. 1505 ze zm.) i polega na udzieleniu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny na terenie Polski zgodnie z zasadami obowiązującymi w UE. Dopłata jest udzielana wg stawek określonych przez Komisję Europejską (KE) wszystkim Przedsiębiorcom, którzy zawarli z KOWR umowę na dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny i spełnili warunki udzielania dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny.

Uczestnikiem mechanizmu może być przedsiębiorca mający siedzibę i zarejestrowany dla celów podatku VAT na terenie Unii Europejskiej.

Zgodnie z zapisami art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, uczestnikiem mechanizmu może być podmiot, który uzyskał wpis do Ewidencji Producentów prowadzonej przez ARiMR (numer identyfikacyjny producenta).

KE w rozporządzeniu uruchamiającym mechanizm dopłat do prywatnego przechowywania określiła: wykaz produktów objętych mechanizmem, minimalne ilości produktów, na które można składać wnioski (oferty przetargowe), okres przechowywania oraz wysokość zabezpieczenia. Dopłatami do prywatnego przechowywania objęte jest świeże lub schłodzone mięso ze świń dobrej jakości handlowej, zwane dalej „wieprzowiną”, które spełnia określone przez KE wymogi.

Przedmiotem dopłat do prywatnego przechowywania może być wieprzowina, która:

1)pochodzi z ubojni/ zakładu rozbioru spełniających wymagania sanitarno- weterynaryjne określone w przepisach UE, tj. zatwierdzonego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004,

2)pochodzi od zwierząt:

a)których chów odbywał się przynajmniej przez ostatnie dwa miesiące na terenie UE (w przypadku świń poddanych ubojowi w wieku poniżej dwóch miesięcy mięso powinno pochodzić ze zwierząt chowanych w Unii od chwili narodzin),

b)poddanych ubojowi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 oraz rozporządzeniem (UE) 2017/625,

c)poddanych ubojowi nie wcześniej niż 10 dni przed datą wprowadzenia mięsa do chłodni,

d)których ubój nie nastąpił w wyniku działań nadzwyczajnych (np. ubój z konieczności),

3)nie posiada cech dyskwalifikujących je do przechowywania lub spożycia po uprzednim przechowywaniu.

Warunkiem przystąpienia do mechanizmu jest:

·złożenie wniosku o zawarcie umowy na dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny,

·złożenie zabezpieczenia w wysokości 20% wnioskowanej kwoty dopłaty, o którą ubiega się Przedsiębiorca.

Dopłata jest udzielana wszystkim przedsiębiorcom, którzy zawarli z KOWR umowę na dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny i wypełnili warunki uczestnictwa w mechanizmie.

Przedsiębiorca, z którym została zawarta umowa zobowiązany jest do wprowadzenia do chłodni w ciągu 28 dni od daty zawarcia umowy całkowitej ilości wieprzowiny objętej umową i przechowywania jej na własny koszt i ryzyko przez umowny okres przechowywania.

Umowny okres przechowywania liczony jest od dnia następującego po dniu, w którym całkowita ilość wieprzowiny objętej umową zostanie wprowadzona do chłodni. W terminie 30 dni od daty wprowadzenia do chłodni ostatniej partii wieprzowiny w ramach wniosku, upoważniony pracownik KOWR przeprowadzi kontrolę całkowitego wprowadzenia wieprzowiny do chłodni.

Przedsiębiorcy przysługuje dopłata do prywatnego przechowywania wieprzowiny po wywiązaniu się z zobowiązań wynikających z warunków udzielania dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny oraz zawartej umowy.

Przedsiębiorca ponosi wyłączną odpowiedzialność wobec KOWR za realizację umowy i jest wyłącznym podmiotem, z którym KOWR będzie rozliczać wykonanie umowy na dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że na podstawie rozporządzenia nr 1290/2005 Rady (WE) z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz. Urz. UE L 209 z 11 sierpnia 2005, s. 1 z późn. zm.) utworzono m. in. fundusz rolniczy pn. Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG), którego celem jest finansowanie środków rynkowych i pozostałych środków.

Rozważając charakter środków finansowych, które otrzymuje Spółka w postaci dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny w związku z zawartą umową z Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa (KOWR), który działa w imieniu i na rzecz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR), należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 ze zm., dalej: „u.f.p.”) ,która określa m. in. zakres i zasady działania agencji wykonawczych oraz zasady gospodarowania środkami publicznymi pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej oraz z innych źródeł zagranicznych.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych określa, że:

W myśl art. 2 pkt 5 przywołanej ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o „środkach europejskich - rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 3 i 5a-5d ww. ustawy.

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zalicza się:

Należy stwierdzić, że opisane w przedmiotowym wniosku środki stanowiące dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny mają charakter środków publicznych pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, którymi zgodnie z obowiązującymi przepisami zarządza KOWR, który działa w imieniu i na rzecz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa jako krajowa agencja wykonawcza.

Przechodząc do meritum rozpatrywanej sprawy w zakresie skutków podatkowych z tytułu otrzymywanych dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny należy wskazać, że w myśl z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2180 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Na podstawie ww. art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można więc stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.:

·przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT);

·przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4 ustawy o CIT).

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:

Jednakże na podstawie art. art. 12 ust. 3e ww. ustawy o CIT:

Nadmienić przy tym należy, że zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się:

Z uwagi na powyższą regulację prawną stwierdzić należy, że - jak słusznie zauważył Wnioskodawca - przepisy o wyłączeniu od przychodów w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania.

Podsumowując, w świetle przywołanego art. 12 ust. 3 w zw. z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny otrzymywane przez Wnioskodawcę jako uprawnionego przedsiębiorcę - co do zasady - dla celów podatku dochodowego od osób prawnych stanowią przychód Wnioskodawcy w dacie ich otrzymania.

Jak wykazano powyżej, przychodem są bowiem przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia momentu uzyskania przychodu z tytułu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny należało uznać za prawidłowe.

Jak wskazał Wnioskodawca, dopłata jest udzielana wszystkim przedsiębiorcom, którzy zawarli z KOWR umowę na dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny i wypełnili warunki udzielania dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny.

Dopiero po okresie przechowywania następuje rozliczenie umowy i wyliczeniu należnej kwoty dopłaty KOWR przesyła do przedsiębiorcy informację o przyznanej kwocie dopłaty. Dopłata zostaje wpłacona na rachunek Przedsiębiorcy nie później niż wciągu 120 dni od dnia złożenia poprawnych dokumentów dotyczących rozliczenia przechowywanych elementów mięsnych.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia odnośnie momentu uzyskania przychodu z tytułu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny należy w przedmiotowej sprawie uwzględnić przepisy art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnośnie zwolnienia od podatku.

W art. 17 ww. ustawy, wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT:

Stwierdzić zatem należy, że dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny otrzymywane przez Wnioskodawcę jako uprawnionego przedsiębiorcę z KOWR korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i stanowią przychód zwolniony z opodatkowania.

Rozpatrując kwestię podatkowych kosztów uzyskania przychodów wskazać należy, że stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy udop:

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

Co istotne, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy udop:

Podkreślić należy, że zawarte w powołanym przepisie sformułowanie „Co istotne, użyte w przywołanym art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane np. z dotacji. (podobnie wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2015 r. r. sygn. akt III SA/Wa 3272/14).

Wobec zaprezentowanych powyżej ustaleń odnośnie zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od podatku przychodu z tytułu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny otrzymywanych przez Wnioskodawcę jako uprawnionego przedsiębiorcę z KOWR stwierdzić należy, że wydatki sfinansowane z przychodów wolnych od podatku nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, przychody Wnioskodawcy z tytułu otrzymania dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny korzystają ze zwolnienia zgodnie z art. 17 ust. pkt 48, zaś wydatki sfinansowane z przychodów wolnych od podatku nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwość w kwestii ustalenia momentu powstania przychodu oraz momentu wyłączenia z podstawy opodatkowania kosztów sfinansowanych otrzymaną dotacją.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że zgodnie z ww. przepisami dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny otrzymywane przez Wnioskodawcę jako uprawnionego przedsiębiorcę - co do zasady - dla celów podatku dochodowego od osób prawnych stanowią przychód Wnioskodawcy w dacie ich otrzymania na rachunek bankowy.

W oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w każdym z przypadków, w którym nastąpi wypłata z KOWR na rachunek bankowy Wnioskodawcy dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny, powodować będzie obowiązek rozpoznania przychodu, a przychód podatkowy powstanie w dacie faktycznego otrzymania pieniędzy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Rozważając moment dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów na które przyznana została dotacja wskazać należy, że znajdzie tutaj zastosowanie art. 15 ust. 4i Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 4i Ustawy CIT:

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wyjaśnić, że przyczyny korekty mogą być bardzo różne, stąd każdą sytuację należy oceniać indywidualnie. W sytuacji gdy podatnik koryguje koszty z uwagi na otrzymaną dotację, powinien je skorygować w okresie rozliczeniowym, w którym uzyskał stosowny dokument. Wydaje się zatem uzasadnionym, aby podatnik korygował koszty w okresie, w którym jedna z wymienionych sytuacji zaistniała jako pierwsza, czyli w dacie otrzymania decyzji o przyznaniu dotacji lub w okresie, w którym uzyskał informacje o wpływie dotacji na rachunek bankowy podatnika (wyciąg bankowy).

Tym samym, należy rozstrzygnąć, która z sytuacji będącej przyczyną korekty wystąpiła jako pierwsza, czy jest to:

·decyzja o otrzymaniu dotacji, czy też

·wyciąg bankowy, w którym dotacja wpłynęła na rachunek bankowy.

Zatem moment ujęcia faktury korygującej (innego dokumentu), zarówno po stronie przychodów, jak i kosztów podatkowych, powinien być uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty (także w zakresie odpisu amortyzacyjnego).

Podnieść należy, że w związku z brakiem bezpośredniego określenia momentu (zasad) dokonywania korekt w ustawach o podatku dochodowym, zgodnie z poglądami istniejącymi w doktrynie oraz orzecznictwie, o momencie uwzględnienia korekty decydują przyczyny skutkujące koniecznością jej dokonania. Biorąc to pod uwagę, należy wyjaśnić, że przyczyny korekty kosztów mogą być bardzo różne, stad zasadnym wydaje się, jak już podniesiono powyżej, że każdą sytuacje należy oceniać indywidualnie.

W związku z powyższymi przepisami uzasadnionym jest, aby Wnioskodawca skorygował koszty uzyskania przychodu w okresie, w którym jedna z wymienionych powyżej sytuacji zaistniała jako pierwsza, czyli w dacie otrzymania decyzji o przyznaniu dotacji lub w okresie, w którym uzyskał informacje o wpływie dotacji na rachunek bankowy podatnika (wyciąg bankowy).

Zatem w sytuacji, gdy otrzymanie zapłaty nastąpi w innym roku podatkowym, niż poniesione koszty Spółka nie ma obowiązku korygowania okresów wcześniejszych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

 Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).