Zbycie udziału w nieruchomości, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca... - Interpretacja - 0115-KDIT2.4011.204.2023.5.KC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.204.2023.5.KC

Temat interpretacji

Zbycie udziału w nieruchomości, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie do majątku wspólnego przez spadkodawcę i jego żonę.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 5 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami, które wpłynęły 6 czerwca i 3 lipca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani rodzice A. i B. H. zostali właścicielami domu przy ul. W. 1 w Z. w 1980 r. w ilości 50/50.

Pani matka A.H. zmarła 20 marca 2014 r.

Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia połowa domu po zmarłej została odziedziczona po 1/4 przez:

Pani ojca B.H.,

siostrę D.E.,

brata C.H.,

Panią.

23 lutego 2015 r. na podstawie ugody Sąd Rejonowy w Z. w oparciu o akt poświadczenia dziedziczenia z 14 kwietnia 2014 r. dokonał zgodnego podziału spadku po A.H. w ten sposób, że udział w wysokości 1/2 części we współwłasności nieruchomości przy ul. W. 1 w Z. przyznał wyłącznie Pani ojcu B.H. bez obowiązku spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców.

Pani ojciec B.H. zmarł 29 czerwca 2019 r.

Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z 25 lipca 2019 r. nieruchomość przy W. 1 w Z. odziedziczyli po 1/3:

D.E.,

C.H.,

Pani.

31 stycznia 2020 r. spadkobiercy sprzedali nieruchomość przy ul. W. 1 w Z. na podstawie aktu notarialnego.

Bardzo prosi Pani o interpretację, czy w zaistniałej sytuacji w związku z tym, że nie nabyła Pani innej nieruchomości po sprzedaży domu 31 stycznia 2020 r. Pani obowiązkiem jest odprowadzenie podatku z tytułu sprzedaży domu, w związku z ugodą z 23 lutego 2015 r.

Nadmienia Pani, że ojciec B.H. był właścicielem połowy domu od roku 1980, a w drodze ugody z 23 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy dokonał zgodnego działu spadku po spadkodawczyni A.H., w taki sposób, że udział w wysokości 3/8 części we współwłasności opisanej nieruchomości przyznał wyłącznie Pani ojcu B.H., bez obowiązku spłaty na rzecz spadkobierców, co uczyniło B.H. jedynym właścicielem nieruchomości. Nawiązując do powyższego właścicielem całej nieruchomości od 1980 r. był Pani ojciec, a interpretacja zmiany właściciela w lutym 2015 r. na podstawie ugody, że zmienił się właściciel, nie jest prawdą.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Rodzice nabyli w 1980 r. dom w Z. przy ul. W. 1 do majątku wspólnego małżonków.

Przychód uzyskany z odpłatnego zbycia 31 stycznia 2020 r. udziału w nieruchomości położonej przy ul. W. 1 w Z. przeznaczyła Pani na spłatę kredytu, który zaciągnęła Pani 27 lutego 2004 r. na zakup lokalu mieszkalnego położonego w Z. przy ul. T. 1 i został on w całości spłacony 7 października 2022 r.

Kredyt został zaciągnięty w Banku (...).

Kredyt zaciągnęła Pani na spłatę nieruchomości zlokalizowanej w Z., ul. T. 1.

Jest Pani właścicielem nieruchomości w Z., ul. T. 1.

Kredyt zaciągnęła Pani na zakup nieruchomości.

Nieruchomość ta jest lokalem mieszkalnym.

W nieruchomości, na którą zaciągnęła Pani kredyt, realizuje Pani własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym.

Zbycie nieruchomości nabytej w spadku po zmarłym ojcu, nie nastąpiło w wykonywaniu żadnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z umową ugody z 23 lutego 2015 r., zmieniała ona akt dziedziczenia po A.H. w taki sposób, że udział w wysokości 3/8 części współwłasności Sąd przyznał Pani ojcu B.H.. Co za tym idzie nie nastąpiła zmiana właściciela w lutym 2015 r.

Pytania

1.Czy odpłatne zbycie 31 stycznia 2020 r. udziału w nieruchomości położonej przy ul. W. 1 w Z., stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu?

2.Jeśli tak, to czy ww. przychód korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy, i w związku z tym nie musi Pani płacić podatku dochodowego z tego tytułu?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, sprzedaż nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym, przychód nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy i nie musi Pani płacić podatku dochodowego z tego tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Na mocy art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

W myśl art. 922 § 1 ww. ustawy:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Art. 924 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Według art. 925 powołanej ustawy Kodeks cywilny:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Zgodnie z art. 1037 § 1 przywołanej ustawy

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W niniejszej sprawie, wobec tego, że odziedziczony dom przy ul. W. 1 w Z. stanowił składnik majątku wspólnego Pani rodziców, zasadnym jest odniesienie się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359), w której zostały uregulowane stosunki majątkowe między małżonkami.

W myśl art. 31 § 1 przytoczonej ustawy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna.

Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji, małżonek w momencie śmierci drugiego z nich nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości.

Z treści wniosku w szczególności wynika, że Pani rodzice A. i B.H. zostali właścicielami domu przy ul. W. 1 w Z. w 1980 r. Rodzice nabyli ten dom do majątku wspólnego małżonków. Pani matka A.H. zmarła 20 marca 2014 r. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia połowa domu po zmarłej została odziedziczona po 1/4 przez Pani ojca B. H., siostrę D.E., brata C.H., Panią. 23 lutego 2015 r. na podstawie ugody Sąd Rejonowy w Z. w oparciu o akt poświadczenia dziedziczenia z 14 kwietnia 2014 r. dokonał zgodnego podziału spadku po A.H. w ten sposób, że udział w wysokości 1/2 części we współwłasności nieruchomości przy ul. W. 1 w Z. przyznał wyłącznie Pani ojcu B.H. bez obowiązku spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców. Pani ojciec B.H. zmarł 29 czerwca 2019 r. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z 25 lipca 2019 r. nieruchomość przy ul. W. 1 w Z. odziedziczyli po 1/3 D.E., C.H., Pani. 31 stycznia 2020 r. spadkobiercy sprzedali nieruchomość przy ul. W. 1 w Z. na podstawie aktu notarialnego.

Przystępując do oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia przez Panią udziału w domu przy ul. W. 1 w Z., w pierwszej kolejności zauważyć należy, że do jego nabycia przez Panią doszło w drodze spadku po zmarłym w 2019 r. ojcu. Dlatego też w przedmiotowej sprawie pięcioletni okres, od którego upływu uzależniony jest obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych należy liczyć od końca roku, w którym ww. nieruchomość spadkodawca nabył do majątku wspólnego małżeńskiego. Z uwagi bowiem na panujący w małżeństwie spadkodawcy ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej nie można wyodrębnić udziałów, które spadkodawca (Pani tata) oraz jego żona (Pani mama) posiadali w chwili nabycia ww. domu. Z tego względu spadkodawca (Pani tata) nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości, ani w drodze dziedziczenia, ani w drodze działu spadku.

W konsekwencji, na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie 31 stycznia 2020 r. odziedziczonego przez Panią po spadkodawcy (Pani tacie) udziału w nieruchomości, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie do majątku wspólnego przez spadkodawcę (Pani tatę) i jego żonę (Pani mamę). Tym samym nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. W konsekwencji, w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowanie zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).