Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.573.2018.10.SG
Temat interpretacji
Czy do nabytych od podmiotów powiązanych kosztów usług niematerialnych (także opłat i należności licencyjnych) związanych z działalnością strefową Wnioskodawcy, z której dochód na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „updop”) jest wolny od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, należy stosować ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop mając na uwadze wyłączenie w stosowaniu ograniczenia z art. 15e ust. 4 updop
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 30 listopada 2018 r. (data wpływu 3 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 16 lipca 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 356/19 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 24 czerwca 2022 r. sygn. akt II FSK 2907/19; i
2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy do nabytych od podmiotów powiązanych kosztów usług niematerialnych (także opłat i należności licencyjnych) związanych z działalnością strefową Wnioskodawcy, z której dochód na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „updop”) jest wolny od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, należy stosować ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop mając na uwadze wyłączenie w stosowaniu ograniczenia z art. 15e ust. 4 updop (dotyczy pytania oznaczonego we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 3 grudnia 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy do nabytych od podmiotów powiązanych kosztów usług niematerialnych (także opłat i należności licencyjnych) związanych z działalnością strefową Wnioskodawcy, z której dochód na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 updop jest wolny od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, należy stosować ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop mając na uwadze wyłączenie w stosowaniu ograniczenia z art. 15e ust. 4 updop.
Opis stanu faktycznego:
Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”, lub „Wnioskodawca”) jest jednym z przedsiębiorstw holdingu (dalej zwanego: „Grupa”). Grupa obejmuje wiele samodzielnych przedsiębiorstw, które działają w ramach przemysłu motoryzacyjnego oraz techniki grzewczej i przygotowywania ciepłej wody.
Spółka jest dynamicznie rozwijającym się przedsiębiorstwem działającym w branży grzewczej oraz motoryzacyjnej. Przedmiotem działalności spółki jest m. in. produkcja pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcja naczyń zbiorczych, produkcja części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, a także produkcja części do pojazdów samochodowych.
Podkreślenia wymaga, że Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie udzielonych jej zezwoleń, o których mowa w art. 16 ust 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „ustawa o SSE”).
Funkcjonowanie w obrębie tak dużej i znaczącej grupy kapitałowej uzasadnia specyfikację spółek Grupy na spółki produkcyjne oraz dystrybucyjne, a także odpowiednio dopasowany do ich działalności i statutu podział zadań i funkcji. Stąd też działalność spółek Grupy opiera się na wzajemnym świadczeniu usług i dostaw towarów, a także centralizacji rozliczeń i podziale kosztów. Dlatego też Wnioskodawca podejmuje w ramach działalności gospodarczej szereg transakcji z podmiotami powiązanymi względem Spółki w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”).
Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów.
1.1 Prowadzenie działalności strefowej a kalkulacja podatku dochodowego.
Jak wskazano na wstępie, Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie otrzymanych zezwoleń.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka uzyskuje dochody zarówno opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych, jak i zwolnione z opodatkowania zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. W celu ustalenia wysokości dochodu zwolnionego od opodatkowania oraz dochodu opodatkowanego, Spółka identyfikuje przychody związane z działalnością strefową oraz poza strefową, a następnie przypisuje koszty uzyskania przychodów do odpowiadającego im źródła przychodów. Koszty, dla których możliwe jest przyporządkowanie do działalności zwolnionej lub opodatkowanej są bezpośrednio alokowane przez Spółkę do odpowiedniego źródła przychodów. W przypadku, gdy nie jest możliwe przyporządkowanie danego kosztu uzyskania przychodu do przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu lub do przychodów, z których dochód podlega zwolnieniu z tego opodatkowania, Spółka przyporządkowuje je do poszczególnych rodzajów działalności stosując tzw. „klucz przychodowy”, o którym mowa w art. 15 ust. 2 i 2a updop.
1.2 Usługi niematerialne w prowadzonej działalności.
Spółka koncentruje się w głównej mierze na prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie udzielonych jej zezwoleń. Niewielką część działalności stanowi produkcja nieobjęta zezwoleniami. W związku z tym większą część przychodów stanowią przychody z działalności strefowej.
Wnioskodawca ponosi koszty świadczeń, opłat i należności związanych z usługami niematerialnymi, o których mowa w art. 15e ust. 1 updop, a nabytych od podmiotów powiązanych. Koszty te spełniają warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 updop. Koszty te związane są z działalnością Wnioskodawcy na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
W związku z powyższym, po stronie Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości, czy w odniesieniu do usług niematerialnych, o których mowa w art. 15e ust. 1 updop nabytych od podmiotów powiązanych, a związanych z działalnością strefową Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 updop.
Pytanie
Czy do nabytych od podmiotów powiązanych kosztów usług niematerialnych (także opłat
i należności licencyjnych) związanych z działalnością strefową Wnioskodawcy, z której dochód na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 updop jest wolny od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, należy stosować ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop mając na uwadze wyłączenie w stosowaniu ograniczenia z art. 15e ust. 4 updop?
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, przy kalkulacji kosztów usług niematerialnych, należności i opłat licencyjnych podlegających wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15e ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”) nie uwzględnia się kosztów usług niematerialnych poniesionych w ramach działalności strefowej (zwolnionej z opodatkowania).
Przepisy art. 15e updop.
Z dniem 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175) wprowadzająca do updop art. 15e konstytuujący nowe wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów.
W myśl art. 15e ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:
1) usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze
- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art, 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek. Nadwyżka, o której mowa w tym przepisie w literaturze przedmiotu oraz dla potrzeb niniejszego wniosku będzie określana jako „EBITDA”.
Ustawodawca w ust. 4 tegoż artykułu zawarł następujące odniesienie, do przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1, przepis art. 7 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Jak wynika z art. 7 ust. 3 updop, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:
1. przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;
2. przychodów wymienionych w art. 21, art 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu;
3. straty poniesionej ze źródła przychodów;
4. kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2 (...).
Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów (...).
W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów (...) jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Z kolei zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 updop.
Wykładnia językowa.
Jak wskazano w art. 15e ust. 4 updop, odesłanie do art. 7 ust. 3 updop dotyczy przychodów i kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 updop. W artykule tym wskazane zostały następujące przychody i koszty:
- koszty usług niematerialnych, opłat i należności, które podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów;
- przychody ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszone o przychody z tytułu odsetek (dot. kalkulacji nadwyżki - EBITDA);
- koszty uzyskania przychodów pomniejszone o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m updop, i odsetek (dot. kalkulacji nadwyżki - EBITDA).
Prawidłowa wykładnia przepisów wymaga, aby przy stosowaniu przepisu z odesłania uwzględnić również regulację zawartą w przepisie odsyłającym.
W art. 15e ust. 4 updop (w przepisie odsyłającym) ustawodawca nie wskazał, których przychodów i kosztów wskazanych w art. 15e ust. 1 updop dotyczy odniesienie w postaci stosowania art. 7 ust. 3 updop. Stąd też uznać należy, iż odniesienie to dotyczy wszystkich kategorii przychodów i kosztów wymienionych w art. 15e ust. 1 updop.
Nieprawidłowym byłoby uznanie, iż odniesienie art. 7 ust. 3 updop dotyczy tylko wybranych przychodów i kosztów, przykładowo tylko tych wskazanych w drugiej części zdania, a więc dotyczących kalkulacji nadwyżki - EBITDA.
Gdyby intencją ustawodawcy było ograniczenie w stosowaniu odniesienia, zostałoby to bezpośrednio wskazane.
Przykładowo, do przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1, a dotyczących kalkulacji nadwyżki, przepis art. 7 ust. 3 stosuje się odpowiednio. Skoro ustawodawca takiego zastrzeżenia nie zawarł w art. 15e ust. 4 updop, stąd uznać należy, iż takiego zastrzeżenia nie ma, a więc odniesienie dotyczy wszystkich przychodów i kosztów wskazanych w art. 15e ust. 1 updop.
Przykładowo, w kolejnym ustępie ustawodawca wskazał już na rozgraniczenie. Bowiem sformułowanie w celu wyliczenia limitu, o którym mowa w ust. 1 (...) bezpośrednio wskazuje, że przepis art. 15e ust. 5 stosujemy wyłącznie do przychodów i kosztów wskazanych w treści tego artykułu dotyczącej kalkulacji limitu, czyli do nadwyżki (EBITDA).
Takie rozumowanie jest zgodne z wykładnią językową przepisów prawa podatkowego. Nie można bowiem wprowadzać rozszerzenia bądź zawężenia przepisów, jeśli takowe nie zostało przez ustawodawcę zawarte, również w przepisie odsyłającym. Art. 15e updop poprzez nakaz zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów ma niewątpliwie sankcyjny charakter. Jak słusznie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 11 stycznia 2011 r. (sygn. akt I GSK 899/09, orzeczenie prawomocne) przepisy prawa podatkowego (...) z uwagi na sankcyjny charakter, w pierwszej kolejności należy interpretować przy zastosowaniu wykładni literalnej. Tylko taka wykładnia opowiada standardom interpretacji przepisów represyjnych.
Jak wskazano na wstępie, Wnioskodawca osiąga przychody oraz koszty, które są zwolnione z opodatkowania w związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE. W konsekwencji, zgodnie z art. 7 ust. 3 updop, Spółka nie uwzględnia w podstawie opodatkowania dochodu wygenerowanego z tej działalności zwolnionej, a więc nie uwzględnia przychodów i kosztów związanych z działalnością strefową.
Wykładnia celowościowa.
Zgodnie z przyjętą doktryną wykładni przepisów prawa podatkowego, pierwszeństwo wykładni ma zawsze wykładnia językowa. Przyjęte jest stosowanie najpierw wykładni językowej, a dopiero gdy ta okaże się niewystarczająca, stosuje się wykładnię systemową i ewentualnie funkcjonalną. Stąd też jeśli wykładnia językowa przepisu nie pozostawia wątpliwości, co do rozumienia znaczenia norm zawartych w przepisach prawnych, to nie należy dokonywać kolejnych wykładni.
Dlatego należy stwierdzić, iż jeśli celem ustawodawcy było zastosowanie przepisu odsyłającego (art. 15e ust. 4 updop) tylko do przychodów i kosztów o których mowa w art. 15e ust. 1 updop związanych z kalkulacją nadwyżki, to powinien to bezpośrednio wskazać w przedmiotowej ustawie, tak aby podatnik dokonując wykładni językowej tego przepisu mógł bez wątpliwości stwierdzić, których przychodów i kosztów przepis odsyłający dotyczy.
Bowiem aktualne sformułowanie przepisu odsyłającego wprost wskazuje na odniesienie art. 7 ust. 3 updop do wszystkich przychodów i kosztów wskazanych w art. 15e ust. 1 updop, stąd zastosowanie wykładni celowościowej nie jest konieczne.
W przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, czyli przy kalkulacji nadwyżki, o której mowa w art. 15e ust. 1 updop, nie bierzemy pod uwagę przychodów i kosztów działalności zwolnionej (w tym: strefowej), konieczne jest zachowanie konsekwencji wykładni art. 15e ust. 4 updop. Skoro wyłączenie obejmuje przychody i koszty działalności zwolnionej, to powinno być zastosowane do wszystkich przychodów i kosztów związanych z działalnością, o których mowa w art. 15e ust. 1 updop, w tym do tych wskazanych w pierwszej części tego artykułu.
Jeśli jednak Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej interpretacji uzna, iż w celu kalkulacji nadwyżki, o której mowa w art. 15e ust. 1 updop, należy uwzględniać zarówno koszty związane z działalnością opodatkowaną jak i zwolnioną to wtedy analogicznie należałoby objąć przedmiotowym ograniczeniem koszty usług niematerialnych związane z działalnością opodatkowaną i zwolnioną. Ale skutkiem takiej wykładni przepisów, przepis art. 15e ust. 4 updop byłby przepisem „martwym” nieznajdującym zastosowania w praktyce.
Odniesienie do innych wskaźników alokacji.
Potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 można szukać również w konstrukcji innych wskaźników występujących w updop, przykładowo we wskaźniku alokacji pośrednich kosztów uzyskania przychodów do odpowiedniego źródła przychodów z zysków kapitałowych oraz z innych źródeł przychodów (art. 15 ust. 2b updop).
Obowiązujący również od 1 stycznia 2018 r. sposób kalkulacji pośrednich kosztów uzyskania przychodów do źródła wymaga odniesienia jedynie do przychodów z działalności opodatkowanej. Nie uwzględnia się ani kosztów zwolnionych mogących zostać zakwalifikowanych do danego źródła, jak i przychodów związanych z działalnością strefową co potwierdzone zostało przykładowo w indywidualnej interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 maja 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.89.2018.1.MC. Skoro wskaźnik ma określić alokację w danym źródle, to w jego kalkulacji nie mogą być uwzględniane kategorie spoza tego źródła. Analogicznie, skoro podstawą wskaźnika - limitu z art. 15e są przychody i koszty związane z działalnością opodatkowaną to taki wskaźnik nie może być odnoszony do kosztów usług niematerialnych związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną.
Podsumowanie.
Podsumowując powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy przy kalkulacji kosztów usług niematerialnych, opłat i należności, o których mowa na początku art. 15e ust. 1 updop, nie powinno się uwzględniać tych kosztów, które związane są działalnością strefową (czyli: kosztów strefowych).
Tym samym wskaźnik EBITDA jak i suma kosztów usług niematerialnych powinny obejmować swym zakresem jedynie przychody i koszty związane z działalnością opodatkowaną.
W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.
Interpretacja indywidualna
W dniu 1 lutego 2019 r. rozpatrzyłem Państwa wniosek i w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB1-1.4010.573.2018.1.SG, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Państwu 4 lutego 2019 r.
Skarga na interpretację indywidualną
Pismem z 5 marca 2019 r., które wpłynęło 6 marca 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Formułując zarzuty skargi wnieśli Państwo o uwzględnienie skargi i uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.
Pismem z 5 kwietnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.573.2018.2.SG udzieliłem odpowiedzi na Państwa skargę.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 16 lipca 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 356/19.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 24 czerwca 2022 r. sygn. akt II FSK 2907/19 oddalił ww. skargę kasacyjną Organu.
Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. Organu 10 listopada 2022 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie dotyczącym pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny Państwa stanowiska.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. 2019 r.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:
interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.