Zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na badania lekarskie. - Interpretacja - 0115-KDIT3.4011.205.2023.2.JS

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 3 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.205.2023.2.JS

Temat interpretacji

Zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na badania lekarskie.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 10 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na badania lekarskie. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 22 marca 2023 r. (wpływ) oraz z 28 marca 2023 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zleceniodawca zlecił Panu podłączenie i uruchomienie urządzenia na hali. Urządzenie zostało zamontowane pod stropem pomieszczenia - na wysokości 8 m. Zleceniodawca zaznaczył, że ma Pan przedstawić aktualne zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości powyżej 3 m. W związku z brakiem takiego zaświadczenia złożył Pan odpowiedni wniosek do lekarza medycyny pracy, który zlecił wykonanie odpowiedniego zestawu badań dodatkowych i na ich podstawie wystawił zaświadczenie. Wszystkie wykonane badania zostały wyszczególnione na fakturze VAT, którą Pan otrzymał. Gdy przekazał Pan dokument do biura księgowego, jego pracownik poinformował Pana, że faktura ta nie może stanowić kosztu – badania przedsiębiorcy traktowane są jako prywatny wydatek niezwiązany z prowadzeniem działalności.

Uzupełnienie okoliczności faktycznych sprawy:

1.Działalność gospodarczą rozpoczął Pan 1 stycznia 2023 r. Przeważającym zakresem Pana działalności są prace programistyczne – parametryzacja urządzeń, modyfikacja oprogramowania urządzeń, testowanie, również tworzenie nowych aplikacji obsługujących produkowane przez zleceniodawców urządzenia. Ponadto w zakresie działalności mieszczą się prace ściśle związane z branżą instalacji elektrycznych, w szczególności prace kontrolno-pomiarowe, modernizacje, wykonawstwo wg udostępnionych projektów.

Zlecone prace często wykonywane są „na wysokości powyżej 3m”, wymagające przedstawienia zaświadczenia o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości, ponadto zdarzają się sytuacje, w których materiały potrzebne do wykonania zleconych prac zmuszony jest Pan transportować na terenie budowy, czy też innych obiektów, na których również wymagane jest odpowiednie zaświadczenie lekarskie – zaświadczenie o braku przeciwwskazań do prowadzenia pojazdu kategoria „B”.

2.Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych (skala podatkowa).

3.Wszystkie badania zostały zlecone Panu przez lekarza medycyny pracy na podstawie skierowania z 10 lutego 2023 r., w którym opisał Pan charakter wykonywanej pracy oraz przedstawił czynniki szkodliwe/niekorzystne, które mogą podczas wykonywanej pracy wystąpić.

Aby otrzymać wspomniane we wniosku zaświadczenia lekarz medycyny pracy zlecił wykonanie badań laryngologicznych, neurologicznych, okulistycznych, psychologicznych oraz ogólnych (morfologia, glukoza w osoczu, rentgen klatki piersiowej).

4.Mając na uwadze zapisy załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 maja 1996 r. badaniem, które nie są jednoznacznie wskazane jako niezbędne do otrzymania zaświadczenia o przeciwwskazaniu do pracy na wysokości powyżej 3m, są testy sprawności psychoruchowej, które z kolei są niezbędne do uzyskania zaświadczenia o braku przeciwwskazań do kierowania pojazdem kategorii „B”. Zakres badań określił lekarz medycyny pracy na podstawie przedstawionego skierowania. Zakłada Pan, że zakres badań został określony w zgodności ze wspomnianym wcześniej rozporządzeniem.

5.100% wydatków na wykonanie zleconych badań poniósł Pan w dniu otrzymania zaświadczenia lekarskiego 17 lutego 2023 r. – po wykonaniu wszystkich badań z pominięciem badania obrazowego klatki piersiowej. Przedstawił Pan aktualne wyniki badania obrazowego wykonanego kilka tygodni wcześniej – to badanie było wykonane w ramach NFZ, jego kosztów Pan nie ponosił.

6.Na pytanie, czy ww. wydatek w żaden sposób nie zostanie Panu zwrócony lub zrefundowany odpowiedział Pan, że ponieważ wydane zaświadczenie ważne jest kolejne 2 lata, żaden zleceniodawca, nie chce ponosić kosztów takiego badania. Z kolei „próba” doliczenia kosztów badania do ceny usługi automatycznie znacząco wpływa na zmniejszenie atrakcyjności oferty. Niestety branża, w której Pana działalność przeważa, nie gwarantuje stałego, stabilnego źródła przychodów.

7.Na pytanie, w jaki sposób wykonanie badań lekarskich wpłynęło/będzie wpływać na osiągnięcie przez Pana przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie jego źródła odpowiedział Pan, że brak odpowiedniego zaświadczenia o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości powyżej 3m, bądź brak przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów kategorii „B” w bardzo dużej mierze ogranicza ilość potencjalnych zleceniodawców, w szczególności zleceniodawców komercyjnych, którzy co raz częściej zwracają uwagę na posiadanie odpowiednich uprawnień i przedstawienia takich wymagają. Co mając na uwadze obowiązujące przepisy jest całkowicie zrozumiałe. Brak odpowiednich uprawnień, zaświadczeń może również uniemożliwić wykonanie już podjętych zobowiązań, bądź zwiększyć koszt wykonani usługi w związku z koniecznością zlecenia wykonania usługi podwykonawcy, który wymagane przez klienta zaświadczenia posiada. Sytuacja taka może też być przyczyną „utraty” klienta.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 28 marca 2023 r.)

Czy wydatki poniesione w celu uzyskania zaświadczeń lekarskich niezbędnych do realizacji zleceń w pełnym zakresie oferty usług, w tym przypadku „Zaświadczenia o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości powyżej 3 m” oraz „Zaświadczenia o braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami kategorii B”, stanowią koszt uzyskania przychodu?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, wydatki poniesione na wykonanie badań zleconych przez lekarza medycyny pracy w oparciu o rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 maja 1996 r., które stanowią podstawę do wydania, niezbędnego w przypadku wykonywania prac na wysokości powyżej 3m, zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do takich prac oraz wydania zaświadczenia o braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami kategorii „B”, w 100% wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów przedstawioną w art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki poniesione na wykonanie „badań wysokościowych” czy też „kierowcy zawodowego kategorii „B” w znaczący sposób zwiększają ilość potencjalnych klientów – poniesione w celu osiągnięcia przychodu, pozwalają na utrzymanie współpracy z dotychczasowymi zleceniodawcami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

być właściwie udokumentowany.

Opisany przez Pana we wniosku wydatek nie został wprost wymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w tym przepisie, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. II FSK 3526/16: „Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum”.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Podkreślić również należy, że działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik w związku z tym decyzje skutkujące powstaniem kosztów związanych z tą działalnością, nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot.

Możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych, więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Podkreślenia wymaga, że do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

prowadzi Pan działalność gospodarczą od 1 stycznia 2023 r.;

przeważającym zakresem Pana działalności są prace programistyczne – parametryzacja urządzeń, modyfikacja oprogramowania urządzeń, testowanie, również tworzenie nowych aplikacji obsługujących produkowane przez zleceniodawców urządzenia;

w zakresie Pana działalności mieszczą się prace ściśle związane z branżą instalacji elektrycznych, w szczególności prace kontrolno-pomiarowe, modernizacje, wykonawstwo wg udostępnionych projektów;

zlecone Panu prace często wykonywane są „na wysokości powyżej 3 m”, wymagają przedstawienia zaświadczenia o braku przeciwskazań do pracy na wysokości;

jeden z zleceniodawców zlecił Panu podłączenie i uruchomienie urządzenia na hali. Urządzenie zostało zamontowane pod stropem pomieszczenia - na wysokości 8 m. Zleceniodawca zaznaczył, że ma Pan przedstawić aktualne zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości powyżej 3 m;

zdarzają się sytuacje, w których materiały potrzebne do wykonania zleconych prac zmuszony jest Pan transportować na terenie budowy, czy też innych obiektów, na których również wymagane jest zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami kategorii B;

z uwagi na brak takich zaświadczeń złożył Pan wniosek do lekarza medycyny pracy, który zlecił Panu wykonanie zestawu badań dodatkowych i na ich podstawie wystawił zaświadczenia;

zestaw badań obejmował: badanie laryngologiczne, neurologiczne, okulistyczne, psychologiczne oraz ogólne (morfologia, glukoza w osoczu, rentgen klatki

piersiowej – to badanie wykonał Pan na NFZ, nie jest ono przedmiotem Pana wątpliwości);

wydatki te poniósł Pan 17 lutego 2023 r.; zostały one udokumentowane fakturą VAT.

Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie, czy mają one związek z tą działalnością czy też służą one tylko polepszeniu stanu zdrowia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, które co do zasady mają charakter osobisty.

Na podstawie opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawa stwierdzam, że wydatki poniesione przez Pana na badanie laryngologiczne, neurologiczne, okulistyczne, psychologiczne oraz ogólne (morfologia, glukoza w osoczu) pomimo faktu, że badania te dotyczyły niewątpliwie ustalenia Pana stanu zdrowia to ich przeprowadzenie nie miało charakteru osobistego.

Zarówno bowiem cel ich zlecenia, jaki i charakter zleconych badań były ściśle związane ze specyfiką wykonywanych przez Pana usług w ramach działalności gospodarczej. Ponadto konieczność wykonania badań była podyktowana koniecznością otrzymania zaświadczeń, które musi Pan przedłożyć zleceniodawcom.

Podstawowym celem poniesienia takich wydatków nie była bowiem poprawa stanu zdrowia bądź jakości Pana życia, a uzyskanie zaświadczeń umożliwiających osiągnięcie przychodów związanych z uzyskanymi zleceniami.

Zatem poniesienie przez Pana wydatków na badania zlecone przez lekarza medycyny pracy –co w konsekwencji przekłada się na uzyskanie zaświadczeń o braku przeciwskazań do świadczenia usług na wysokości oraz do kierowania pojazdami kategorii B - ma wpływ na wysokość przychodów uzyskiwanych przez Pana ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji w okolicznościach Pana sprawy opisane przez Pana wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, ponieważ spełniają przesłanki z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że zaliczając określony wydatek do kosztów uzyskania przychodów, podatnik stosuje przepis prawa podatkowego o charakterze materialnoprawnym, tj. uznaje, że zaistniałe po jego stronie okoliczności wypełniają hipotezę określonej normy prawnej (mieszczą się w zakresie zastosowania danej normy prawnej/danego przepisu). Podejmując decyzję o zastosowaniu danego przepisu prawa podatkowego, podatnik musi liczyć się jednak z koniecznością przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość tej czynności, jaka może się pojawić na etapie ewentualnych postępowań podatkowych lub kontrolnych. Udowodnienie prawidłowości zaliczenia opisanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów może zatem wymagać w szczególności udowodnienia: poniesienia wydatków, ich charakteru, w szczególności ich celowości, racjonalności działań podatnika, a w konsekwencji braku okoliczności uniemożliwiających uznanie przedmiotowych kosztów za koszty uzyskania przychodów. W ramach postępowania dowodowego może również zostać dokonana szczegółowa analiza związku ponoszonych wydatków z Pana przychodami.

Zasady udowadniania okoliczności faktycznych w postępowaniu podatkowym normuje ustawa – Ordynacja podatkowa. Na mocy art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodami takimi mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe (art. 181 Ordynacji podatkowej). Stosownie do art. 187 § 1 ww. aktu prawnego, organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Ocena kwestii udowodnienia danej okoliczności jest dokonywana na podstawie całości zgromadzonych dowodów (art. 191 tej ustawy).

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy – Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej organ interpretacyjny przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Innymi słowy, organ wydający interpretacje indywidualne opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, tj. okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Nie prowadzi natomiast postępowania dowodowego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).