Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD):

-01.49.Z - Chów i hodowla pozostałych zwierząt.

Pytanie

Czy jeżeli Darczyńca dokonywał amortyzacji środków trwałych, które następnie zostały darowane na rzecz Syna to Obdarowany będzie mógł kontynuować amortyzację otrzymanych w darowiźnie środków trwałych?

Pana stanowisko w sprawie

Z treści przepisu art. 22a ust. 1 ustawy o PIT wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby dany składnik majątku mógł być uznany za środek trwały, musi:

-stanowić własność lub współwłasność podatnika,

-zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

-być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

-jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

-być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne doszło do zmiany m.in. w zakresie art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe brzmienie przepisu skutkowało tym, że od 1 stycznia 2018 r. naliczona amortyzacja darowanego środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych nie była uznawana za koszty uzyskania przychodów, jeżeli:

-nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe, ustawodawca zdecydował się łączyć odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych nabytych nieodpłatnie, w tym nabytych w drodze spadku lub darowizny z kosztów uzyskania przychodów.

Ustawodawca zauważył, że powyższe rozwiązania mają negatywny wpływ głównie na niewielkie firmy rodzinne. W celu naprawy przepisów w nowelizacji zawartej w ustawie o zmianie m.in. podatku dochodowym od osób fizycznych, na której mocy przywrócono - dla darowizn środków trwałych otrzymanych po 1 stycznia 2018 r. – możliwość uznawania odpisów amortyzacyjnych za koszt podatkowy.

Na mocy art. 23 ust. 9 ustawy o PIT od 1 stycznia 2018 r. amortyzacja darowanego środka trwałego nadal może być uznawana za koszt podatkowy.

Podsumowując, jeżeli darczyńca dokonywał amortyzacji środków trwałych wówczas obdarowany kontynuuje amortyzacje dokonywaną dotychczas przez darczyńcę.

Powyższe stanowisko potwierdza pismo z dnia 27 października 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0114-KDIP3-1.4011.469.2020.3.EC.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Przepis art. 22 ust. 8 ww. ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Artykuł 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Z przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Zgodnie z art. 22h ust. 3 ww. ustawy:

Należy także wskazać na treść art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Stosownie do treści art. 23 ust. 9 ww. ustawy:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że:

-Prowadzi Pan działalność gospodarczą i otrzymał w drodze darowizny m. in. środki trwałe, które wykorzystuje Pan we własnej działalności gospodarczej.

-Jest Pan opodatkowywany w formie podatku liniowego i prowadzi Pan podatkową książkę przychodów i rozchodów.

-Środki trwałe, które są przedmiotem darowizny były amortyzowane w działalności gospodarczej Darczyńcy.

-Niektóre środki trwałe zostały całkowicie zamortyzowane przez Darczyńcę, a niektóre zostały zamortyzowane jedynie częściowo.

-Planuje Pan kontynuację amortyzacji otrzymanych w darowiźnie środków trwałych na zasadach przyjętych przez darczyńcę.

Należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone odpisy amortyzacyjne od środka trwałego nabytego przez Pana w drodze darowizny. Otrzymane w darowiźnie środki trwałe wykorzystywane były bowiem przez darczyńcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wobec powyższego Pan jako obdarowany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych winien przyjąć powyższy środek trwały w wartości określonej przez darczyńcę – nastąpi bowiem kontynuacja amortyzacji. Kontynuując amortyzację opisanego we wniosku środka trwałego, będzie Pan zobowiązany do uwzględnienia wysokości dokonanych już przez darczyńcę odpisów oraz przyjęcia wybranej przez niego metody amortyzacji. Dokonywane przy zastosowaniu opisanej kontynuacji odpisy amortyzacyjne będą stanowić u Pana koszty uzyskania przychodów. W rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.).