Interpretacja indywidualna z dnia 13 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.375.2019.12.RK
Temat interpretacji
Skutki podatkowe opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie:
1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 29 lipca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego; i
2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:
8 sierpnia 2019 r. wpłynął Pana wniosek z 29 lipca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT) na terytorium RP. Ma Pan zamiar w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywać, również po dniu 1 stycznia 2020 r., zakupu towarów i usług. Dostawcy towarów lub usług dla Pana są czynnymi podatnikami VAT na terytorium RP (dalej: Dostawcy VAT). Płatności za nabywane od Dostawców VAT usługi lub towary będzie Pan dokonywał na rachunek bankowy Dostawcy VAT. Dostawcy VAT świadczą Panu, np. usługi telekomunikacyjne, czy dostarczają Panu energię elektryczną. Pana wydatki związane z tymi płatnościami stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 i art. 22 ust. 8 (odpisy amortyzacyjne) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dostawcy VAT w związku z dostawami towarów lub świadczeniem usług na rzecz Pana przypisali Panu indywidualne numery rachunków bankowych (tzw. wirtualne rachunki bankowe), które połączone są z numerem rachunku bankowego Dostawców VAT, o którym jest mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego (dalej: bankowy rachunek rozliczeniowy). Bankowy rachunek rozliczeniowy będzie zgłoszony w wykazie, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast numery wirtualnych rachunków bankowych, jako niebędące bankowymi rachunkami rozliczeniowymi, nie będą zgłoszone, celem ujawnienia w tym wykazie. W ramach usługi świadczonej przez banki (zwanej systemami identyfikacji masowych płatności), Dostawcy VAT mają możliwość przypisywania poszczególnym odbiorcom ich usług lub towarów indywidualne numery wirtualnych rachunków bankowych, co umożliwia dokonywanie automatycznego księgowania przez Dostawców VAT wpłat otrzymywanych od tych odbiorców, tutaj m.in. od Pana. Po dokonaniu przez Pana przelewu na tzw. wirtualny rachunek bankowy Dostawcy VAT, te środki pieniężne trafiają na rachunek bankowy, na którym Dostawca VAT może tymi środkami dysponować, tj. na bankowy rachunek rozliczeniowy. Będzie więc dokonywał Pan na rzecz Dostawców VAT wpłat na wirtualny rachunek bankowy, niepodlegający zgłoszeniu przez Dostawcę VAT, zgodnie z art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług. Wydatki, których dotyczyć mają opisane powyżej płatności stanowią koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 i nast. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i nie są wymienione w art. 23 tej ustawy. Natomiast wątpliwość Pana dotyczy tego, czy wydatki, za które płatność nastąpiła na rachunek bankowy, który nie został zgłoszony do wykazu, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług, ale niebędący rachunkiem wymienionym w art. 49 ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego, stanowią koszt uzyskania przychodu, w przypadku gdy kwota płatności przekracza kwotę określoną w art. 19 ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, a Pan nie zgłosi tego faktu do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.
Pytanie
Czy biorąc pod uwagę opisane powyżej zdarzenie przyszłe, dokonując płatności z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz dostawcy będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, na wskazany przez niego rachunek bankowy, który nie został zgłoszony do wykazu, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług (gdyż nie jest rachunkiem bankowym, o którym jest mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo bankowe), będzie mógł Pan wydatek, którego dotyczy ta płatność, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?
Pana stanowisko w sprawie
Ma Pan prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatek spełniający definicję kosztu uzyskania przychodu, gdy płatność dotycząca tego wydatku nastąpiła na rachunek bankowy niezgłoszony do wykazu, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli rachunek ten nie jest rachunkiem bankowym wskazanym w art. 49 ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego.
Art. 96b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nakazuje podatnikom od towarów i usług (Dostawcom VAT) zgłaszać do wykazu, o którym jest mowa w tym przepisie, numery rozliczeniowych rachunków bankowych. Obowiązek ten nie dotyczy tzw. rachunków wirtualnych, które nie służą do dokonywania rozliczeń, ale do przyjmowania wpłat i przekazywania ich na rachunek rozliczeniowy.
Zgodnie z art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo bankowe, banki mogą prowadzić w szczególności następujące rodzaje rachunków bankowych: rachunki rozliczeniowe, w tym bieżące i pomocnicze, oraz prowadzone dla nich na zasadach określonych w rozdziale 3a rachunki VAT.
Zgodnie z art. 22p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu, które będzie obowiązywało od 1 stycznia 2020 r., podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:
1)została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2)została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.
Natomiast zgodnie z art. 22p ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu, które będzie obowiązywało od 1 stycznia 2020 r., w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą w tej części:
1)zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2)w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody
- w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego albo został zlecony przelew.
Natomiast art. 96b ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu, które będzie obowiązywało od 1 stycznia 2020 r., określa, że zgłoszeniu do wykazu podlegają numery rachunków rozliczeniowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której podmiot jest członkiem, otwartych w związku z prowadzoną przez członka działalnością gospodarczą - wskazanych w zgłoszeniu identyfikacyjnym lub zgłoszeniu aktualizacyjnym i potwierdzonych przy wykorzystaniu STIR w rozumieniu art. 119zg pkt 6 Ordynacji podatkowej.
Istnieje więc rozbieżność pomiędzy obowiązkami wynikającymi z przepisów art. 22p ustawy o podatku od osób fizycznych i z przepisów art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług. Pierwszy z przepisów nakazuje dokonywanie płatności na rachunek bankowy wskazany w wykazie określonym w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast drugi z przepisów nie nakazuje zgłaszania wirtualnych rachunków bankowych do ww. wykazu. Powoduje to rozbieżność w wykładni tych przepisów, którą należy usunąć w drodze wykładni systemowej. Skoro więc art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług nie nakazuje dokonywania zgłoszenia wirtualnego rachunku bankowego do wykazu, to do wpłat na ten rachunek nie ma zastosowania ww. art. 22p. Sytuację tę można porównać z sytuacjami, gdy zapłata następuje w innej formie niż pieniężnej, takiej jak potrącenie, czy kompensata, gdzie przyjmuje się, że ww. art. 22p nie ma zastosowania do innych przypadków niż zapłata pieniężna (np. interpretacja indywidualna z 13 stycznia 2017 r., Nr 2461-IBPB-1-1.4510.367.2016.1.ZK i wiele innych), a tutaj - przez zapłatę na wirtualny rachunek bankowy.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Pana wniosek – 9 października 2019 r. wydałem interpretację indywidualną Nr 0113-KDIPT2-1.4011.375.2019.1.RK, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Panu 15 października 2019 r.
Skarga na interpretację indywidualną
12 listopada 2019 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skarga wpłynęła do mnie 15 listopada 2019 r.
Wniósł Pan o uchylenie skarżonej interpretacji indywidualnej w całości.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił skarżoną interpretację.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 25 stycznia 2023 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie przychodu, ewentualnie na zwiększenie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.
Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:
̶poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub mieć na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
̶wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy,
̶wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
Jednocześnie, ciężar prawidłowego udokumentowania wydatku i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem (zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła) przychodów spoczywa na podatniku. To właśnie on musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności. Decydując się na poniesienie określonych wydatków musi sam dokonać oceny, czy wydatki, które poniósł, mają na celu uzyskanie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, a następnie podjąć decyzję o ich ewentualnym zakwalifikowaniu do kosztów podatkowych.
Zauważyć należy, że zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w przywołanym przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że poniesiony wydatek przysporzy mu spodziewanego przychodu lub przyczyni się do zabezpieczenia źródła przychodów.
Stosownie do art. 22p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
Zaś stosownie do art. 22p ust. 2 ww. ustawy:
W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą:
1)zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2)w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody
- w miesiącu, w którym została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
W myśl art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców:
Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
1)stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2)jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
Zgodnie z art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2187 z późn. zm.):
Banki mogą prowadzić w szczególności następujące rodzaje rachunków bankowych: rachunki rozliczeniowe, w tym bieżące i pomocnicze, oraz prowadzone dla nich na zasadach określonych w rozdziale 3a rachunki VAT.
Stosownie do art. 96b ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.):
Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:
1)w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;
2)zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.
W myśl art. 96b ust. 2 ww. ustawy:
Wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot znajduje się w wykazie na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia.
Zgodnie z art. 96b ust. 3 ww. ustawy:
Wykaz zawiera następujące dane podmiotów, o których mowa w ust. 1:
1) firmę (nazwę) lub imię i nazwisko;
2) numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku, jeżeli taki numer został przyznany;
2a) status podmiotu:
a) w odniesieniu do którego nie dokonano rejestracji albo który wykreślono z rejestru jako podatnika VAT,
b) zarejestrowanego jako „podatnik VAT czynny” albo „podatnik VAT zwolniony”, w tym podmiotu, którego rejestracja została przywrócona;
3) numer identyfikacyjny REGON, o ile został nadany;
4) numer PESEL, o ile podmiot posiada;
5) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile został nadany;
6) adres siedziby - w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną;
7) adres stałego miejsca prowadzenia działalności albo adres miejsca zamieszkania, w przypadku nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności ‒ w odniesieniu do osoby fizycznej;
8) imiona i nazwiska osób wchodzących w skład organu uprawnionego do reprezentowania podmiotu oraz ich numery identyfikacji podatkowej lub numery PESEL;
9) imiona i nazwiska prokurentów oraz ich numery identyfikacji podatkowej lub numery PESEL;
10) imię i nazwisko lub firmę (nazwę) wspólnika oraz jego numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL;
11) daty rejestracji, odmowy rejestracji albo wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT;
12) podstawę prawną odpowiednio odmowy rejestracji, wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT;
13) numery rachunków rozliczeniowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której podmiot jest członkiem, otwartych w związku z prowadzoną przez członka działalnością gospodarczą - wskazanych w zgłoszeniu identyfikacyjnym lub zgłoszeniu aktualizacyjnym i potwierdzonych przy wykorzystaniu STIR w rozumieniu art. 119zg pkt 6 Ordynacji podatkowej.
Na mocy art. 2 pkt 2 lit. a) ustawy z 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1018) ustawodawca wprowadził w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych następujące zmiany w art. 22p ust. 1 i ust. 2, które obowiązują od 1 stycznia 2020 r., nadając im następujące brzmienie:
1. Podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292):
1) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.
2. W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą w tej części:
1) zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2) w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody
– w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, albo został zlecony przelew.
Ponadto na mocy ww. nowelizacji dodano do art. 22p ust. 4 w brzmieniu:
Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.
Problem wpłat dokonywanych na m.in. wirtualny rachunek bankowy, który nie jest uwzględniany na tzw. białej liście podatników, był przedmiotem interpelacji grupy Posłów Nr 32747 z 19 lipca 2019 r.
W odpowiedzi Nr PT8.054.5.2019.WLI.451E z 19 sierpnia 2019 r., Ministerstwo Finansów potwierdziło, że „rachunki te nie będą uwidaczniane w wykazie podatników VAT, gdyż nie są to rachunki rozliczeniowe w rozumieniu art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe”. Jednocześnie wskazało jednak, że „Wpłaty na rachunki wirtualne, które są przypisane do rachunku rozliczeniowego, będą traktowane jak wpłaty na rachunek rozliczeniowy, który podlega zgłoszeniu do urzędu skarbowego”.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma Pan zamiar dokonywać, po dniu 1 stycznia 2020 r., zakupu towarów i usług. Płatności za nabywane od Dostawców VAT usługi lub towary będzie Pan dokonywał na rachunek bankowy Dostawcy VAT. Dostawcy VAT świadczą Panu np. usługi telekomunikacyjne, czy dostarczają Panu energię elektryczną. Dostawcy VAT w związku z dostawami towarów lub świadczeniem usług na rzecz Pana przypisali Panu indywidualne numery rachunków bankowych (tzw. wirtualne rachunki bankowe), które połączone są z numerem rachunku bankowego Dostawców VAT, o którym jest mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego. Bankowy rachunek rozliczeniowy będzie zgłoszony w wykazie, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast numery wirtualnych rachunków bankowych, jako niebędące bankowymi rachunkami rozliczeniowymi, nie będą zgłoszone celem ujawnienia w tym wykazie. Będzie Pan więc dokonywał na rzecz Dostawców VAT wpłat na wirtualny rachunek bankowy, niepodlegający zgłoszeniu przez Dostawcę VAT zgodnie z art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług. Wydatki, których dotyczyć mają opisane powyżej płatności, chce Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, że dokonując płatności z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz dostawcy będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, na wskazany przez niego rachunek bankowy, który nie został zgłoszony do wykazu, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług (gdyż nie jest rachunkiem bankowym, o którym jest mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo bankowe), będzie mógł Pan wydatek, którego dotyczy ta płatność, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania pierwotnego rozstrzygnięcia.
Interpretacja dotyczy sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).