Możliwość skorzystania z ulgi na powrót.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 16 maja 2023 r., 21 maja 2023 r. oraz 22 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Białorusi i ma Pan polskie pochodzenie. Na podstawie decyzji Wojewody (...) uzyskał Pan Kartę Polaka (...) 2020 r.

Urodził się Pan na Ukrainie, ale od 1997 r. był Pan zameldowany i mieszkał Pan na Białorusi - uczył się Pan, pracował, miał matkę, rodzinę i ośrodek spraw życiowych. Na Białorusi mieszkał Pan w mieszkaniu rodziców. Krótkotrwałe pobyty poza granicami Białorusi trwały maksymalnie kilka dni i miały charakter turystyczny lub po zakupy.

Na Białorusi posiadał Pan rezydencję podatkową – okoliczność tę potwierdzają dodatkowe umowy o przedłużeniu umowy o pracę od 2017 r.; porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę; wyciąg bankowy potwierdzający wypłatę wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę; potwierdzenie zameldowania na terenie Białorusi w paszporcie.

4 marca 2022 roku przeprowadził się Pan z całą rodziną (z żoną i dwójką dzieci) do Polski w celu stałego pobytu. Przekroczenie granicy nastąpiło na podstawie wizy typu D krajowej. Po przyjeździe dostał Pan PESEL i zameldował się Pan w A.. Z dniem 20 maja 2022 r. doszło do rozwiązania umowy o pracę z białoruskim pracodawcą na terenie Białorusi. Od tego dnia nie otrzymuje Pan żadnych dochodów, ani wypłat z terytorium Białorusi, nie korzysta Pan z usług na terenie Białorusi. Centrum Pana interesów życiowych znajduje się w Polsce i w wyniku przeniesienia się do Polski ma Pan nieograniczone obowiązki podatkowe w Polsce.

Od czerwca 2022 r. do końca lipca 2022 r. pracował Pan jako taksówkarz na umowę zlecenia u polskiego pracodawcy. Od 4 lipca 2022 otworzył Pan jednoosobową działalność gospodarczą firmę handlowo-usługową X i do dziś z powodzeniem działa Pan i płaci Pan podatki. Nigdy wcześniej nie korzystał Pan z ulgi „na powrót”.

Złożył Pan deklarację PIT-36 za rok 2022, w której nie wskazał Pan skorzystania z ulgi „na powrót”, bo nie wiedział Pan wtedy, czy ma Pan prawo skorzystać z tego świadczenia.

5 września 2022 r. złożył Pan do Wojewody (...) wniosek o pozwolenie na pobyt stały na podstawie Karty Polaka. Pozwolenie to otrzymał Pan (...) 2023 r.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Do 4 marca 2022 r. nie miał Pan centrum swoich interesów osobistych lub gospodarczych w Polsce.

Ma Pan dokumenty potwierdzające Pana miejsce zamieszkania poza Polską w latach 2019-2021 oraz w roku 2022 do dnia przybycia do Polski: dodatkowe umowy o przedłużeniu umowy o pracę od 2017 r.; porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę; wyciąg bankowy potwierdzający wypłatę wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę; potwierdzenie zameldowania na terenie Białorusi w paszporcie.

Ma Pan obywatelstwo białoruskie.

Przeprowadził się Pan do Polski z zamiarem stałego pobytu, chce Pan mieszkać i pracować w Polsce na stałe. W wyniku przeniesienia się do Polski Pana centrum interesów życiowych znajduje się w Polsce. Od momentu przeniesienia się do Polski przebywa Pan w Polsce powyżej 183 dni w roku podatkowym, od 22 kwietnia 2022 r. nigdy nie przekroczył Pan granicy. Od momentu przeniesienia się do Polski, Polska jest państwem w którym zwykle Pan przebywa, pracuje Pan i płaci Pan podatki w Polsce.

Pytanie

Czy jest Pan uprawniony do skorzystania z ulgi „na powrót” opisanej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, począwszy od 2022 r.? W przewodniku dla podatnika jest napisane, że z Ulgi mogą korzystać osoby posiadające Kartę Polaka, ale w wykazie krajów nie figuruje Republika Białoruś.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, może Pan skorzystać z ulgi na powrót, ponieważ spełnia Pan główne warunki przyznania tego świadczenia:

•w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski – po 31 grudnia 2021 r. – stał się Pan polskim rezydentem podatkowym;

•nigdy nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do 4 marca 2022 r.;

•posiada Pan Kartę Polaka;

•nigdy nie korzystał Pan uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

–w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Warunki tego zwolnienia określa art. 21 ust. 43 ww. ustawy. I tak, zwolnienie przysługuje, jeśli łącznie są spełnione następujące warunki:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

–nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

–na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia – w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W kontekście omawianej ulgi istotne znaczenia ma także art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa kogo uważa się za osobę mająca miejsce zamieszkania w Polsce. I tak, jest to osoba fizyczna, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przy czym, w świetle art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Omawiane zwolnienie zostało wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r., na mocy ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.). Z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że zwolnienie:

(…) ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że:

•4 marca 2022 r. przeprowadził się Pan z Białorusi do Polski w związku z posiadaniem od 2020 r. Karty Polaka.

•W Białorusi znajdowało się Pana stałe miejsce zamieszkania oraz ośrodek interesów życiowych i ekonomicznych, tam znajdowała się Pana rezydencja podatkowa. Posiada Pan dokumenty potwierdzające Pana miejsce zamieszkania w Białorusi.

•W dniu przyjazdu do Polski przeniósł Pan tutaj swój ośrodek interesów życiowych i ekonomicznych. Od czerwca 2022 r. do końca lipca 2022 r. pracował Pan jako taksówkarz na umowę zlecenia u polskiego pracodawcy. Od 4 lipca 2022 otworzył Pan jednoosobową działalność gospodarczą.

Z treści wniosku wynika, że do Polski przeprowadził się Pan 4 marca 2022 r. z zamiarem osiedlenia się na stałe i od tego dnia jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski, nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski, bowiem w okresie tym do przyjazdu w marcu 2022 r. do Polski mieszkał Pan w Białorusi. Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

Spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy - w okresie od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Do Polski przeprowadził się Pan w związku z posiadaniem Karty Polaka. 5 września 2022 r. złożył Pan do Wojewody (...) wniosek o pozwolenie na pobyt stały na podstawie Karty Polaka. Pozwolenie to otrzymał Pan (...) 2023 r.

Wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 pkt 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach:

Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2019 r. poz. 1598).

Spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Pana Karty Polaka. Późniejszy zwrot karty Polaka wynikający z obowiązku nałożonego na Pana przepisami ustawy o cudzoziemcach nie pozbawia Pana prawa do skorzystania z ulgi.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Definicję certyfikaty rezydencji zawiera art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może także nastąpić innymi dowodami. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia wynika że posiada Pan inne niż certyfikat rezydencji dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się na Białorusi. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, spełnił Pan również warunek z art. 21 ust. 43 pkt 5 ustawy. Skorzystanie z omawianej ulgi jest bowiem możliwe dopiero począwszy od rozliczenia za rok 2022.

A zatem, w warunkach opisanego stanu faktycznego ma Pan prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dokumenty, które załączył Pan do wniosku nie podlegały weryfikacji w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).