Koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 25 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 1815/22 (data wpływu orzeczenia 1 marca 2023 r.).

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 25 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 lutego 2022 r. (wpływ 16 lutego 2022 r.).

W związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 1815/22 ponownie wezwałem Pana do uzupełnienia wniosku. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 18 maja 2023 r. (wpływ 22 maja 2023 r.) oraz z 13 czerwca 2023 r. (wpływ 16 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od … 2016 r. pod firmą X, pod adresem …, zarejestrowaną w CEiDG pod numerem NIP … i numerem REGON …. Przedmiotowa działalność związana jest z branżą artystyczną (w przeważającym związana jest z wystawianiem przedstawień artystycznych).

Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Pana forma opodatkowania to podatek liniowy 19%. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług od 1 lipca 2021 r.

Od 30 lipca 2020 r. posiada Pan umowę leasingu operacyjnego samochodu z napędem spalinowym, który jest przeznaczony w prowadzonej działalności na użytek mieszany. Wartość samochodu przekracza kwotę 150 000 złotych. W momencie zawierania umowy korzystał Pan ze zwolnienia z podatku VAT. Pojazd jest w użytku mieszanym.

Wnosi Pan o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości rekalkulacji wysokości rat leasingowych poprzez odliczenie 50% naliczonego podatku VAT, jak również ustalenie momentu, od którego możliwość taka Panu przysługuje.

Wskazany we wniosku samochód jest pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wykorzystuje Pan samochód tylko do jednego rodzaju czynności. Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i w celach z nią niezwiązanych. Dla opisanego samochodu jest prowadzona szczegółowa ewidencja przebiegu pojazdu. Opisany samochód został zgłoszony do urzędu skarbowego na druku VAT-26.

W uzupełnieniu wniosku z 18 maja 2023 r. wskazał Pan, że samochód będący przedmiotem wniosku stanowi samochód osobowy, o którym mowa w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przysługuje Panu prawo odliczenia podatku od towarów i usług ujętego w fakturach dokumentujących ww. wydatki. Wynosi ono 50% naliczonego podatku VAT ze względu na mieszany użytek samochodu.

Pełniąc rolę korzystającego w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał Pan ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu z 13 czerwca 2023 r. wskazał Pan, że zamierza Pan dokonać rekalkulacji rat leasingowych, ustalając nową podstawę, tj. wartość leasingowanego auta, od której jest ustalana proporcja, co do wysokości rat leasingowych w części, która będzie stanowiła dla Pana koszt uzyskania przychodu. Ma Pan na myśli proporcję, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości leasingowanego samochodu, zgodnie z treścią art. 23a pkt 1 w zw. z art. 23b ust. 1 pkt 1 i art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi, pkt 47 i 47a oraz art. 23 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ma Pan w zamiarze dokonanie ww. czynności po otrzymaniu interpretacji indywidualnej w tym przedmiocie.

Pytania (po uzupełnieniu wniosku)

1)Czy może Pan w opisanym stanie faktycznym przyjąć w odniesieniu do proporcji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47 i pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość netto pojazdu powiększoną o 50% nieodliczonego podatku VAT, tj. czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, na podstawie art. 23a pkt 1 w zw. z art. 23b ust. 1 pkt 1 i art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi, pkt 47 i 47a oraz art. 23 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty leasingowe ustalone w odniesieniu do wskazanej proporcji?

2)Czy może Pan przyjąć w odniesieniu do proporcji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47 i 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość netto pojazdu powiększoną o 50% nieodliczonego podatku VAT, tj. czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, od momentu uzyskania przez niego statusu czynnego podatnika VAT, na podstawie art. 23a pkt 1 w zw. z art. 23b ust. 1 pkt 1 i art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi, pkt 47 i 47a oraz art. 23 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty leasingowe ustalone w  odniesieniu do wskazanej proporcji?

Pana stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1.

Na wstępie należy wskazać, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 28 lutego 2022 r., Nr 0114-KDIP4-2.4012.829.2021.3.AA, przyznał Panu rację, że przysługiwało Panu odliczenie 50% naliczonego podatku VAT od momentu uzyskania statusu podatnika VAT czynnego.

Na gruncie ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: ustawa o PIT), nie stanowią kosztów uzyskania przychodów opłaty dotyczące samochodu osobowego wynikające z umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł (225 000 zł w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym) pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Opłaty związane z leasingiem samochodu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, jednakże limit w zakresie wysokości wydatków, które mogą zostać zaliczone do takich kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, w wysokości ustalonej według proporcji, w której kwota 150 000 złotych pozostaje w stosunku do wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingowej.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony - w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 47a) ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Zgodnie z art. 23 ust. 5a ustawy o PIT, poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 46 i 46a, oraz kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 47a, obejmują także podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług;

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku m.in. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi podlegających wskazanemu ograniczeniu co do możliwości odliczenia naliczonego podatku, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W Pana przypadku, wysokość rat leasingowych została ustalona bez skorzystania z odliczenia naliczonego podatku VAT, bowiem w momencie zawierania umowy leasingowej uprawnienie takowe Panu nie przysługiwało - wynika to z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT. W okresie obowiązywania umowy (tj. od 1 lipca 2021 r.) uzyskał Pan status czynnego podatnika na gruncie VAT-u poprzez rejestrację do czynnych podatników VAT-u (art. 96 ust. 1 i 3 ustawy o VAT), zaś przedmiotowy samochód jest wykorzystywany w celach mieszanych.

Wobec tego przysługuje Panu prawo do pomniejszenia wysokości rat leasingowych, poprzez odliczenie 50% naliczonego podatku VAT.

Stanowisko to można znaleźć również w literaturze prawniczej. Dla przykładu „VAT z faktur dokumentujących świadczenie usług leasingu samochodu osobowego podlega odliczeniu w części - podatek ten stanowi koszt uzyskania przychodu w części, w jakiej nie podlega odliczeniu (zob. art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugie u.p.d.o.f), a więc opłaty te stanowią koszty uzyskania przychodów w kwotach częściowo brutto.

Dotyczy to przede wszystkim sytuacji, w których ma zastosowanie art. 86a ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. (tj. gdy kwotę podatku naliczonego z tytułu nabywania usług leasingu stanowi 50% kwoty podatku z faktur leasingowych), a więc umów leasingu samochodów osobowych, których nie uważa się za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 u.p.t.u.” - T. Krywań, Leasing samochodów osobowych, ABC.

Wobec powyższego Pana zdaniem, może Pan uwzględniać w kosztach uzyskania przychodu wartość rat leasingowych, zgodnie z proporcją, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje w stosunku do wartości netto samochodu powiększonej o 50% nieodliczonego VAT-u, a nie w jak dotychczas przyjętej proporcji, tzn. w stosunku do wartości brutto.

Ad. 2.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT stanowi natomiast, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o PIT, ma Pan w zamiarze uwzględnienie opłat leasingowych oraz składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości nieprzekraczającej ich części ustalonej w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia w kosztach uzyskania przychodu. Ma Pan jednak wątpliwości w zakresie możliwości dokonania korekty wysokości rat leasingowych w związku z nabyciem przez Pana statusu podatnika VAT czynnego, tj. zmianą podstawy ustalenia proporcji, o której mowa w powołanych przepisach.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnoszą się wprost do kwestii potencjalnej korekty wysokości rat leasingowych zaliczanych w poczet kosztów uzyskania przychodów w sytuacji nabycia przez podatnika statusu czynnego podatnika VAT oraz związanego z nim prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów w trakcie obowiązywania umowy. Tym samym, Pana zdaniem, w sprawie będącej przedmiotem zapytania zastosowanie znajdzie treść art. 2a Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.), który stanowi, że niedające się usunąć wątpliwości, co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.

Należy wskazać, że w Pana przypadku wysokość rat leasingowych została ustalona bez skorzystania przez Pana z odliczenia naliczonego podatku VAT, bowiem w momencie zawierania umowy leasingowej nie przysługiwało Panu owe uprawnienie (art. 88 ust. 4 ustawy o VAT). W okresie obowiązywania umowy uzyskał Pan status czynnego podatnika VAT i złożył zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 1 i 3 ustawy o VAT). Tym samym dopełnił Pan przesłanki formalnej umożliwiającej skorzystanie z możliwości obliczenia nowej podstawy wysokości rat leasingowych dla celów kosztów uzyskania przychodów w oparciu o wartość wynikającą z proporcji kwoty 150 000 zł do wartości netto samochodu oraz 50% nieodliczonego VAT (art. 86a ust. 1 i 2 w zw. z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT w związku z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi oraz art. 23 ust. 5a ustawy o PIT). Przed uzyskaniem przez Pana statusu czynnego podatnika VAT, owa proporcja dla celów ujęcia wartości w kosztach uzyskania przychodu ustalana była od wartości brutto samochodu.

W konsekwencji zmiany statusu podatnika VAT przez podatnika, modyfikacji ulegnie również wysokość opłat związanych z leasingiem, które będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu. Zmiana ta, Pana zdaniem, nastąpiła od momentu uzyskania przez Pana statusu czynnego podatnika na gruncie VAT-u, a więc od 1 lipca 2021 r. W Pana ocenie to właśnie począwszy od tej daty może Pan dokonać wstecznego obliczenia nowej podstawy wysokości rat leasingowych.

Postanowienie

16 marca 2022 r. wydałem postanowienie Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1149.2021.4.MM o  pozostawieniu wniosku z 25 listopada 2021 r. bez rozpatrzenia.

Postanowienie doręczono Panu 22 marca 2022 r.

28 marca 2022 r. złożył Pan zażalenie na postanowienie z 16 marca 2022 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1149.2021.4.MM (data wpływu 31 marca 2022 r.).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wyniku rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Organu podatkowego pierwszej instancji z 16 marca 2022 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1149.2021.4.MM, o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku z 25 listopada 2021 r., wydał 30 maja 2022 r. postanowienie Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1149.2021.5.MAP, utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie (postanowienie doręczono Panu 3 czerwca 2022 r.).

Skarga na postanowienie

1 lipca 2022 r. wniósł Pan skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 6 lipca 2022 r.

Wniósł Pan o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia, które zostało wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie z 30 maja 2022 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1149.2021.5.MAP oraz poprzedzające je  postanowienie z 16 marca 2022 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1149.2021.4.MM – wyrokiem z 28 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 1815/22.

Wyrok, który uchylił ww. postanowienia, stał się prawomocny od 12 stycznia 2023 r., a wpłynął do mnie 1 marca 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Pana stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i  stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do  interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi: