Danina solidarnościowa.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 4 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 27 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej oraz cywilnej. Ponadto w latach 2017-2020, oprócz bycia wspólnikiem ww. spółek, Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. Z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca rozliczał się na zasadach określonych w art. 30c ustawy PIT (podatek liniowy).

W roku podatkowym 2018 i roku podatkowym 2019 Wnioskodawca odnotował stratę podatkową ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza. W roku podatkowym 2020 Wnioskodawca uzyskał dochód. W zeznaniu rocznym PIT-36L za rok podatkowy 2020 Wnioskodawca od osiągniętego dochodu za rok podatkowy 2020 odliczył stratę za rok podatkowy 2018 oraz stratę za rok podatkowy 2019.

Wnioskodawca na potrzeby daniny solidarnościowej (art. 30h) płatnej w 2021 r. wykazał, jako podstawę opodatkowania, dochód osiągnięty w roku podatkowym 2020 bez uwzględnienia odliczonej w PIT-36L straty podatkowej z pozarolniczej działalności gospodarczej z roku 2018 i 2019.

Spółka jawna oraz cywilna posiadają siedzibę działalności gospodarczej oraz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Wszyscy wspólnicy spółki, w tym Wnioskodawca, są polskimi rezydentami podatkowymi, podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytanie

Czy na potrzeby ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej płaconej w 2021 r. Wnioskodawca mógł uwzględnić w tej podstawie stratę z działalności gospodarczej z roku podatkowego 2018 oraz stratę z działalności gospodarczej z roku podatkowego 2019?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 30h ust. 1 ustawy PIT osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

Na podstawie art. 30h ust. 2 tej ustawy podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,

2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

– odliczone od tych dochodów.

Z powyższego wynika, że ustalenie podstawy obliczenia daniny solidarnościowej polega na zsumowaniu dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f ustawy PIT.

Zatem dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ustawy PIT także stanowią sumę obliczenia daniny solidarnościowej. Co ważne, w art. 30h ust. 2 ustawy PIT ustawodawca zdecydował się na posłużenie sformułowaniem „sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych (…)”. Zatem odsyłając do konkretnych jednostek redakcyjnych ustawy PIT (art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f), na potrzeby ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, ustawodawca zdecydował się, aby poszczególne jej elementy składowe były ustalane na zasadach dedykowanych tymże elementom składowym. Oznacza to, że ustalając np. podstawę obliczenia daniny solidarnościowej dla dochodów opodatkowanych podatkiem liniowym, powinno stosować się zasady opodatkowania tych dochodów wyrażone w art. 30c ustawy PIT, a zatem całość zasad ukonstytuowanych art. 30c ustawy PIT. Przyjęcie poglądu przeciwnego naruszałoby jedną z zasad wykładni prawa, tj. zakaz wykładni per non est, bowiem oznaczałoby zignorowanie fragmentu przepisu „(…) na zasadach określonych (…)”. Istotne znaczenie ma także okoliczność, że w art 30h ust. 2 ustawy PIT ustawodawca odwołał się do całego art. 30c, a nie do konkretnej jednostki redakcyjnej, co dodatkowo wzmacnia argumentację, iż zasadne jest stosowanie całości zasad wynikających z art. 30c ustawy PIT.

W myśl art. 30c ust. 1 ustawy PIT podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Na podstawie art. 30c ust. 2 ustawy PIT podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Zatem z powołanego art. 30c ust. 2 PIT wynika, że punktem wyjścia do ustalenia podstawy obliczenia podatku jest m.in. dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5 ustawy PIT.

Oznacza to, że:

1)ustalając dochód na potrzeby art. 30h ust. 2, powinno się sięgnąć do zasad opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 30c,

2)z uwagi na fakt, że w art. 30c zasady opodatkowania odwołują się do zasad określonych w art. 9 ust. 1, 2-3b i 5 – należy sięgnąć do tych przepisów.

W art. 9 ust .2 ustawy PIT zdefiniowano, iż dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Przy tym, art. 30c odnosi się także do art. 9 ust. 3 pkt 1 i 2 PIT, w myśl którego o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Zatem dochód ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 9 ust. 1, 2-3b i 5 to dochód, od którego można odliczyć stratę.

Wobec powyższego, ustalając podstawę obliczenia daniny solidarnościowej dla dochodów z działalności gospodarczej opodatkowanych podatkiem liniowym, należy stosować tożsame zasady, jak dla obliczenia podatku dochodowego od dochodów z działalności gospodarczej opodatkowanych metodą liniową. Świadczą o tym w szczególności następujące fakty:

1)odwołanie się w art. 30h ust. 2 ustawy PIT do całego art. 30c tej ustawy,

2)sformułowanie ustawodawcy, że ustalenie podstawy obliczenia daniny solidarnościowej wymaga zsumowania dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych m.in. w art. 30c,

3)odwołanie się w art. 30c ust. 2 m.in. do art. 9 ust. 2 i 3 PIT,

4)brak zastrzeżenia w odwołaniu, o którym mowa w pkt 1, że na potrzeby ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie stosuje się np. art. 9 ust. 3 PIT,

5)brak odwołania się w art. 30h ust 2 ustawy PIT bezpośrednio do definicji dochodu, o którym mowa w art 9 ust. 2 tej ustawy.

Dodatkowo podkreślić należy, iż konstrukcja podstawy obliczenia daniny solidarnościowej przebiega w dwóch etapach. Pierwszy etap polega na zsumowaniu dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f ustawy PIT. Na tej podstawie otrzymuje się wynik. Następne, od tejże sumy (czyli po dokonaniu odliczeń m.in. straty podatkowej) można dokonać odliczeń wskazanych w art. 30h pkt 1 i 2 ustawy PIT. Powyższy sposób pozwala na uniknięcie kompensowania dochodu z jednego źródła dochodów stratą z innego źródła przychodów. Natomiast norma prawna wynikająca z analizowanych przepisów nie daje podstawy do uniemożliwienia odliczenia straty w ramach danego źródła przychodów.

Nadto warto zaznaczyć, że zgodnie z art. 30h ust. 3 pkt 2 ustawy PIT przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust.1aa – których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

Przepis ten ma zatem charakter techniczny, tj. wskazuje, na podstawie których dokumentów należy ustalić wartości wskazane w art. 30h ust. 2 ustawy PIT, tj. koreluje on daninę solidarnościową ze złożonymi przez podatników deklaracjami na podatek dochodowy od osób fizycznych. A tenże art. 30h ust. 2 ustawy PIT odwołuje się właśnie do zasad opodatkowania dochodu podatkiem liniowym, które to zasady przewidują możliwość odliczenia straty. I dopiero od dochodu ustalonego w taki sposób zezwala on na odliczenie, o których mowa w art. 26 us.t 1 pkt 2 i 2a oraz kwoty, o których mowa w art. 30f ust 5 ustawy PIT. Sposób sformułowania art. 30h ust 2 ustawy PIT oznacza, że ustawodawca chciał uniknąć kompensowania dochodu z jednego źródła dochodów stratą z innego źródła przychodów.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej płatnej w roku podatkowym 2021 Wnioskodawca mógł uwzględnić w tej podstawie stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej z roku podatkowego 2018 oraz stratę z roku podatkowego 2019, ponieważ straty te pochodziły z tego samego źródła co dochód (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Należy podkreślić, że o możliwości uwzględnienia straty z lat ubiegłych przy obliczaniu daniny solidarnościowej kilkukrotnie wypowiadał się NSA i jego stanowisko w tym zakresie jest jednolite oraz zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy zaprezentowanym w niniejszym wniosku (por. wyroki NSA z dni: 19 lipca 2022 r., sygn. II FSK 452/22, 7 grudnia 2022 r., sygn. II FSK 1172/22 oraz 13 grudnia 2022 r., sygn. II FSK 1072/22).

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje na wyrok NSA z dnia 8 lutego 2022 r. (sygn. II FSK 1336/19), którym oddalono skargę kasacyjną na wyrok WSA w Łodzi z dnia 28 lutego 2019 r. (sygn. I SA/Łd 790/18). WSA w Łodzi w tym wyroku, przywołując treść rozstrzygnięcia NSA z dnia 21 listopada 2012 r. (sygn. akt II FSK 545/11), orzekł, co następuje:

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że Organ wydający interpretację powinien uwzględnić jednolite orzecznictwo NSA i uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. art. 30i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do zapłaty daniny solidarnościowej obowiązane są osoby fizyczne, których dochód przekroczył 1 000 000 zł. Osoby te, oprócz podatku dochodowego, są zobowiązane zapłacić dodatkowo daninę solidarnościową w wysokości 4% podstawy obliczenia oraz złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację o wysokości tej daniny solidarnościowej w terminie do 30 kwietnia roku kalendarzowego. W tym samym terminie upływa termin zapłaty daniny.

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:

a)w art. 27 ust. 1, 9, 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in. ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia itd.),

b)art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19%),

c)art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%) oraz

d)art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)

– pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. kwoty składek na ubezpieczenia społeczne krajowe i zagraniczne) oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).

Z powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu wyłącznie o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w art. 30h ust. 2.

Podkreślam, że w przepisie art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została określona podstawa obliczenia daniny solidarnościowej, w szczególności przepis ten wskazuje, jakiego rodzaju dochody – bo nie wszystkie dochody wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – należy uwzględnić, aby ustalić podstawę obliczenia daniny solidarnościowej.

Regulacja ta nie zawiera definicji dochodu, tylko wskazuje podstawę obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1. Jednym z elementów tej podstawy jest dochód wyliczony w sposób określony w tym przepisie – dla potrzeb określenia podstawy obliczenia podatku. Natomiast definicję dochodu ustawodawca zawarł w art. 9 ust. 2 cyt. ustawy. W przepisie tym nie ma wyłączenia art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego dochodem wskazanym w tym przepisie jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. I tak wyliczony dochód podatnik pomniejsza jedynie o kwoty wprost wskazane w dalszej części art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.: kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a tej ustawy, i kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 tej ustawy – odliczone od tych dochodów.

W konsekwencji przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej od sumy dochodów podlegających opodatkowaniu daniną solidarnościową podlegają odliczeniu wyłącznie składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 tej ustawy. Natomiast przy obliczaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie uwzględnia się straty z lat ubiegłych, gdyż nie została ona wymieniona w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, ustalając podstawę obliczenia daniny solidarnościowej płatnej w 2021 r., nie może Pan obniżyć dochodu o stratę z działalności gospodarczej wygenerowaną w poprzednich latach podatkowych (2018, 2019).

Reasumując – ustalając podstawę obliczenia daniny solidarnościowej płaconej w 2021 r., nie mógł Pan uwzględnić w tej podstawie straty z działalności gospodarczej z roku podatkowego 2018 oraz straty z działalności gospodarczej z roku podatkowego 2019.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Powołane przez Pana orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości poruszanej przez Pana kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego stwierdzam, że tezy tych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).