Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.170.2023.1.BJ
Temat interpretacji
W zakresie ustalenia, czy Spółka powinna do przeliczenia wartości wykazanej na fakturze w walucie obcej, dokumentującej zakup usług, przyjąć kurs średni Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury przez zagranicznego usługodawcę
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka powinna do przeliczenia wartości wykazanej na fakturze w walucie obcej, dokumentującej zakup usług, przyjąć kurs średni Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury przez zagranicznego usługodawcę.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca/Spółka) podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski. Wnioskodawca jest spółką doradztwa podatkowego, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi doradztwa podatkowego, usługi księgowe oraz usługi kadrowe dla swoich klientów.
Spółka planuje w przyszłości zakup różnego rodzaju usług od podmiotów zagranicznych, które rozliczy jako import usług. Będą to przykładowo: usługi księgowe, pośrednictwo wizowe, obsługa celna, wynajem samochodu, usługa hotelowa, zakup licencji, prowizja, usługa transportowa czy też usługa prawna. Ze względu na zakup tych usług od podmiotów zagranicznych, wartości na fakturze wykazane będą w walutach obcych, a więc obowiązkiem Spółki, będzie przeliczenie ich na złote po właściwym kursie.
Wszystkie ww. wydatki będą spełniały przesłanki wskazane w art. 15 ust. 1 uCIT, to znaczy zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów i nie znajdą się w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 uCIT.
Może się ponadto zdarzyć, że faktura dokumentująca zakup usługi wystawiona zostanie w innym okresie rozliczeniowym niż miało miejsce faktyczne jej wykonanie. Oznacza to, że Spółka nie wyklucza sytuacji, w której np. otrzyma fakturę w styczniu, za usługi dotyczące roku poprzedniego.
Na tle wyżej opisanego stanu faktycznego Spółka powzięła wątpliwość czy postąpi prawidłowo, jeżeli przeliczania wartości zakupionych usług, wyrażonych w walutach obcych dokona po kursie z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, w opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółka powinna do przeliczenia wartości wykazanej na fakturze w walucie obcej,
dokumentującej zakup usług, przyjąć kurs średni Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury przez zagranicznego usługodawcę?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka postąpi prawidłowo, jeżeli do przeliczenia wartości wykazanej na fakturze w walucie obcej, dokumentującej zakup usług, przyjmie kurs średni Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury przez zagranicznego usługodawcę.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Dzień poniesienia kosztu został zdefiniowany w art. 15 ust. 4e uCIT w myśl którego za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Sformułowanie zawarte w art. 15 ust. 4e uCIT (jego gramatyczna treść), że dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) lub też innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) wskazuje, że dniem tym, w sytuacji, gdy koszt dokumentowany jest fakturą, winna być data wystawienia faktury.
Za takim rozwiązaniem przemawia okoliczność, że w cytowanym art. 15 ust. 4e uCIT użyto sformułowania „dzień na który ujęto koszt”, a nie „dzień w którym ujęto koszt”, czyli w którym przeprowadzono samą operację księgowania.
Przy definiowaniu „kosztu poniesionego” pomocny jest również art. 15a ust. 7 uCIT, który dotyczy co prawda różnic kursowych, lecz ma swoje przełożenie na grunt sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Należy wskazać, że nie można ustalić wartości transakcji walutowej w przeliczeniu na złotówki w oderwaniu od zasad ustalania różnic kursowych.
Zgodnie z art. 15a ust. 7 uCIT za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.
Przy różnicach kursowych za koszt poniesiony uważa się zatem koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury. Skoro dniem poniesienia kosztu będzie dzień wystawienia faktury, to w myśl art. 15 ust. 1 uCIT, do przeliczenia kosztu wyrażonego w walucie obcej na złote należy zastosować kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, tj. poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez usługodawcę.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2022 r. (Znak: 0111-KDIB1-3.4010.531.2021.4.AN) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 20 września 2022 r. (Znak: 0111-KDIB1-1.4010.380.2022.3.ŚS).
Tak samo wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 października 2022 r. (Znak: 0111-KDIB1-1.4010.568.2022.2.SH): „(...) wskazać należy, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w zakresie przeliczania kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 updop, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Przy definiowaniu „kosztu poniesionego" pomocny jest powołany wyżej art. 15a ust. 7 updop, który dotyczy co prawda różnic kursowych, lecz ma swoje przełożenie na grunt sprawy, będącej przedmiotem niniejszego wniosku.
Przy różnicach kursowych za koszt poniesiony uważa się zatem koszt, wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury. Skoro dniem poniesienia kosztu będzie inny dowód księgowy w przypadku braku faktury (rachunku), to w myśl art. 15 ust. 1 updop, do przeliczenia kosztu wyrażonego w walucie obcej na złote należy zastosować kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, tj. poprzedzającego dzień wystawienia faktury lub innego dowodu księgowego. Zatem, do przeliczenia wartości kosztu poniesionego w walucie obcej, udokumentowanego fakturą (rachunkiem) lub innym dowodem księgowym w przypadku braku faktury (rachunku), należy przyjąć datę poprzedzającą datę faktury (rachunku) lub innego dowodu księgowego.
W związku z powyższym, dla potrzeb przeliczenia kosztu wyrażonego w walucie obcej w postaci Ceny nabycia Wierzytelności poniesionej przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, Wnioskodawca powinien zastosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia tego kosztu, jednak nie będzie to dzień na który Wnioskodawca ujął koszt w postaci Ceny nabycia Wierzytelności w księgach rachunkowych, tylko dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury lub innego dowodu księgowego. ”
Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 lutego 2013 r. (Znak: IPPB5/423-1166/12-3/IŚ) potwierdził, że: „Słusznie zauważyła Spółka, że określone w art. 15 ust. 1 zdanie drugie updop zasady przeliczania kosztów poniesionych w walutach obcych nie mogą być oderwane od zasad ustalania różnic kursowych. w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia - powstają dodatnie różnice kursowe, a w sytuacji odwrotnej - ujemne różnice kursowe (art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 updop. Z kolei w art. 15a ust. 7 updop wyjaśniono, co należy rozumieć pod pojęciem „koszt poniesiony” - jest nim koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Wobec tego rację ma Spółka, że do przeliczenia wartości kosztu poniesionego w walucie obcej, udokumentowanego fakturą (rachunkiem), należy przyjąć datę poprzedzającą datę wystawienia faktury (rachunku).”
Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, do przeliczenia wartości wykazanej na fakturze w walucie obcej, dokumentującej zakup usług, należy przyjąć kurs średni Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury przez zagranicznego usługodawcę. Wnioskodawca uważa, iż tak będzie również, gdy data wystawienia faktury jest inna niż określona na niej data sprzedaży (wykonania) usługi.
Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego we wniosku stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Jednocześnie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena, czy wskazane we wniosku czynności dokonywane z zagranicznymi kontrahentami, będą stanowić zakup usług. Wskazanie Państwa w tym zakresie potraktowano jako niepodlegający ocenie element opisu sprawy.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.