Wydatki na przygotowanie dokumentacji umożliwiającej rejestrację i sprzedaż produktów - w szczególności dotyczącej certyfikacji, spełniają przesłanki uprawniające Spółkę do odliczenia, zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT. Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT, jako koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• wszystkie kwalifikowane koszty Spółka może zaliczyć w 100% do ulgi na ekspansję, czy też powinna zaliczyć powyższe koszty proporcją sprzedaży produktów do towarów handlowych;
• koszty uzyskania certyfikatu MDR kwalifikują się do rozliczenia w ramach ulgi na ekspansję.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 23 maja 2023 r. (data wpływu 29 maja 2023 r.) oraz z 12 czerwca 2023 r. (data wpływu 23 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja wyrobów medycznych (32.50.Z) która stanowi około 95% przychodów ze sprzedaży. Pozostała działalność to sprzedaż wyrobów medycznych (46.46.Z) która stanowi około 5% przychodów ze sprzedaży.

W celu poszerzenia i pozyskania nowych rynków zbytu oraz w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółka ponosi koszty mieszczące się w katalogu kosztów pozwalających rozliczyć ulgę na ekspansję. Są to przede wszystkim koszty uczestnictwa w targach w tym zakup przestrzeni wystawowej, zakup biletów lotniczych dla pracowników, zakwaterowanie i diety pracowników. Ponadto zakup katalogów i ulotek, koszty rejestracji produktów, koszty rejestracji znaków towarowych, koszty uzyskania certyfikatu MDR.

Certyfikat MDR (Medical Device Regulation) gwarantuje zgodność wyrobów produkowanych przez Spółkę z Rozporządzeniem Unii Europejskiej dotyczące wyrobów medycznych UE MDR 2017/745. Uzyskanie Certyfikatu MDR pozwoli Spółce sprzedawać produkowane wyroby na terenie całej Unii Europejskiej, Europejskiego Okręgu Gospodarczego oraz pozwoli zastosować uproszczoną rejestrację wyrobów w wielu krajach poza Unią Europejską.

Koszty związane z uzyskaniem certyfikatu MDR to w szczególności koszty audytu, opracowania procesów, monitorowania działania i bezpieczeństwa produkowanych wyrobów medycznych, przeprowadzenia badań chemicznych, biologicznych oraz stabilności wyrobów, badań wytrzymałościowych opakowań, walidacji procesów, koszty tłumaczenia dokumentacji, koszty przeprowadzenia ocen klinicznych oraz opracowania wielu innych dokumentów.

Koszty te dotyczą zarówno produkowanych przez Wnioskodawcę produktów jak i sprzedawanych towarów. Spółka nie jest w stanie przyporządkować kosztów kwalifikowanych do produktów lub towarów. Spółka może rozliczyć koszty kwalifikowane proporcją sprzedaży wyrobów do towarów handlowych.

Spółka uzyskała wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytuły ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów. Ponadto spółka planuje uzyskać wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w latach następnych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

W piśmie z 23 maja 2023 r. (data wpływu 29 maja 2023 r.) wskazano, że:

1. Spółka zamierza skorzystać z odliczenia ulgi (zwolnienia) z uwagi na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów.

2. Spółka osiąga przychody z jednego źródła tj. pozostałe przychody.

3. Spółka nie osiąga przychodów z zysków kapitałowych.

4. Spółka zamierza rozliczyć ulgę na ekspansję począwszy za okres 01.01.2022 - 31.12.2022 oraz lata kolejne.

5. Spółka nie korzysta ze zwolnienia podatkowego art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a.

6. Koszty, o których mowa we wniosku, poniesione w celu osiągnięcia przychodu ze sprzedaży produktów, nie zostały zwrócone Spółce w żadnej formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

7. Wskazane we wniosku koszty w szczególności uczestnictwa w targach branżowych tj. „(…)", „(…)", bilety lotnicze, zakwaterowanie oraz diety pracowników Spółki reprezentujących Spółkę na targach, koszty opracowania i druku katalogów produktów w wersji polskojęzycznej i angielskojęzycznej, koszty rejestracji znaków towarowych poza granicami kraju są ponoszone systematycznie w każdym roku podatkowym w celu uzyskania przychodów ze sprzedaży produktów i towarów, koszty te pozwalają Spółce systematycznie zwiększać przychody np.: w 2022 roku o 16,95%, 2021 o 29,30%. Uczestnictwo w targach branżowych pozwala: pozyskiwać nowych klientów oraz nowe rynki zbytu poza granicami kraju, podtrzymywać kontakty oraz wymieniać opinie i uwagi dotyczące nowych wyrobów medycznych z kontrahentami z którymi spółka podjęła współpracę w okresie wcześniejszym.

Koszty uzyskania Certyfikatu potwierdzającego zgodność z MDR są ponoszone począwszy od roku podatkowego 2022. Certyfikat potwierdzający zgodność z MDR gwarantuje zgodność produkowanych wyrobów z Rozporządzeniem Unii Europejskiej UE MDR 2017/745 oraz pozwala sprzedawać produkty na terenie całej Unii Europejskiej, Europejskiego Okręgu Gospodarczego oraz pozwala stosować uproszczoną procedurę rejestracji wyrobów w wielu krajach poza Unią Europejską. Certyfikat potwierdzający zgodność z MDR gwarantuję pełną ocenę zgodności produkowanych przez Spółkę wyrobów z wymaganiami Rozporządzenia Unii Europejskiej UE MDR 2017/745 oraz normami zharmonizowanymi. Certyfikat potwierdza wysoką jakość wyrobów medycznych, w tym badania biozgodności, badana chemiczne oraz skład surowcowy.

8. Zbycia produktów, o których mowa we wniosku Spółka nie dokonuje do podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

9. Spółka produkuje wyroby medyczne samodzielnie na terytorium kraju. Proces produkcyjny jest uzależniony od rodzaju produktu. Spółka produkuje wyroby, których cały proces produkcyjny jest wykonywany w Spółce oraz wyroby, które są wytwarzane z komponentów, łączone w całość, sterylizowane, pakowane, oraz wyroby które są podawane procesowi sterylizacji i pakowane. Zgodnie z ustawą o wyrobach medycznych pełną odpowiedzialność za wyrób ponosi producent - Spółka.

10. Spółka tak jak wskazano we wniosku zajmuje się sprzedażą wyrobów wyprodukowanych przez siebie oraz sprzedażą wyrobów wyprodukowanych przez podmioty trzecie. Udział produktów wyprodukowanych przez Spółkę w sprzedaży ogółem w 2022 roku wyniósł ~95%, udział sprzedaży wyrobów wyprodukowanych przez podmioty trzecie w sprzedaży ogółem w 2022 roku wyniósł ~5%. Sprzedaż wyrobów produkowanych przez podmioty trzecie jest niezbędna w celu oferowania pełnego asortymentu w zakresie sprzedaży wyrobów medycznych.

Ponadto Spółka sprzedaje swoje produkty Szpitalom. Sprzedaż ta jest dokonywana poprzez przystąpienie do przetargu publicznego. Warunkiem niezbędnym do przystąpienia do przetargu jest posiadanie pełnej oferty wyrobów wykazanej w tym przetargu. Z uwagi na fakt, że Spółka w obecnie posiadanym parku maszynowym nie jest w stanie wyprodukować niektórych wyrobów, na które są ogłaszane przetargi publiczne, wyroby te Spółka nabywa od podmiotów trzecich.

11. Ponoszone przez Spółkę wydatki będące przedmiotem wniosku dotyczą sprzedaży wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę oraz wyrobów produkowanych przez podmioty trzecie. Przyporządkowanie poniesionych koszów do przychodów uzyskanych ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę jest niemożliwe. Np. na targach reklamowane są wyroby produkowane przez Spółkę, ale również wyroby wyprodukowane przez podmioty trzecie, katalogi zawierają wyroby produkowane przez Spółkę, ale również wyroby produkowane przez podmioty trzecie. Jedynym sposobem podziału kosztów na koszty dotyczące produkowanych wyrobów jest zastosowanie proporcji sprzedaży wyrobów produkowanych przez Spółkę do przychodów ze sprzedaży wyrobów produkowanych przez podmioty trzecie.

12. Wzrost przychodów ze sprzedaży dotyczy przede wszystkim wyrobów medycznych wyprodukowanych przez Spółkę w 2022 roku wzrost o 16,9%, 2021 wzrost o 29,3%. W analogicznych okresach przychody ze sprzedaży wyrobów medycznych produkowanych przez podmioty trzecie spadały w 2022 roku spadek o 46,1%, w 2021 roku spadek o 10,3%.

W piśmie z 12 czerwca 2023 r. (data wpływu 23 czerwca 2023 r.) wskazano, że:

1.Stwierdzenie „(...) wyroby, które są wytwarzane z komponentów, łączone w całość, sterylizowane, pakowane" oznacza, że wytwarzamy wyrób z komponentów zakupionych od podmiotów trzecich, które same (indywidualnie) nie tworzą produktu gotowego, dopiero po połączeniu z wyprodukowanymi przez Spółkę elementami (proces montażu), tworzy produkt, który po zapakowaniu musi zostać poddany procesowy sterylizacji. Wyroby te są sprzedawane jako wyrób własny. Wyroby te są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 o wyrobach medycznych Dz. U. 2022 poz. 974. Spółka ponosi pełną odpowiedzialność za te wyroby. W celu uzyskania certyfikatu potwierdzającego zgodność wyrobów z Rozporządzeniem Unii Europejskiej UE MDR 2017/745 spółka jest zobowiązana do przeprowadzenia pełnej certyfikacji tych wyrobów.

Proces produkcyjny tych wyrobów składa się z następujących etapów:

Montaż wyrobów odbywa się na hali montażu, w pomieszczeniu o podwyższonej czystości polega on między innymi na: Łagodzeniu ostrych krawędzi, Wykonaniu otworów, Wklejaniu elementów. Montaż wyrobów wykonywany jest w sposób ręczny na stołach wyposażonych w przyrządy i narzędzia technologiczne zgodnie z instrukcjami technologicznymi. Zapis procesu montażu odnotowywany jest Raporcie Montażu. Zmontowane rurki przekazywane są do magazynu „do kontroli" gdzie oczekują na kontrolę.

Kontrola Jakości

Zmontowane półwyroby podlegają kontroli zgodnie z instrukcją technologiczną. Podczas kontroli wykonywane są czynności określone w odnośnych instrukcjach technologicznych.

Pakowanie

Proces pakowania zgodny z instrukcją technologiczną odbywa się w pomieszczeniu pakowania. Wyroby przeznaczone do sterylizacji pakowane są opakowania typu filister Pack lub w torebki papierowo-foliowe, które zostają zamknięte na zgrzewarce półautomatycznej. W trakcie procesu pakowania na opakowaniu bądź etykiecie nanoszone są dane identyfikacyjne wyrobu. Zapakowane wyroby są umieszczane w pojemnikach transportowych, gdzie podlegają statystycznej kontroli na szczelność opakowania zgodnie z odnośną Normą Zakładową, a następnie przemieszczane do pomieszczenia kartonowania, gdzie pakowane są w opakowania zbiorcze. Zapisy z procesu jak i rozliczenie materiałów opakowaniowych odnotowywane są w Raporcie Pakowania oraz w Raporcie Serii. Zapakowane w opakowania zbiorcze rurki przemieszczane są do pomieszczenia magazynowego, gdzie oczekują na skompletowanie wsadu do sterylizacji. 

Sterylizacja

Po skompletowaniu wsadu sterylizacyjnego wyroby sterylizowane są tlenkiem etylenu. Sterylizacja odbywa się w ściśle określonych warunkach. Kontrola procesu sterylizacji polega na: rejestracji komputerowej parametrów procesu sterylizacji, sprawdzeniu chemicznych oraz biologicznych wskaźników procesu sterylizacji, wystawieniu świadectwa skuteczności sterylizacji tlenkiem etylenu. Po sterylizacji, wyroby są przechowywane w pomieszczeniu kwarantanny (4-10 dni). Na podstawie wyniku badań jałowości oraz analizy procesu produkcyjnego wyroby zwalniane są do obrotu.

2.Stwierdzenie „(...) wyroby, które są poddawane procesowi sterylizacji i pakowane" oznacza, że nabywamy półwyroby od podmiotów trzecich, które przechodzą proces pakowania i sterylizacji a następnie są sprzedawane jako wyrób własny. Wyroby te są sprzedawane jako wyrób własny. Wyroby te są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 o wyrobach medycznych Dz. U. 2022 poz. 974. Spółka ponosi pełną odpowiedzialność za te wyroby. W celu uzyskania certyfikatu potwierdzającego zgodność wyrobów z Rozporządzeniem Unii Europejskiej UE MDR 2017/745 spółka jest zobowiązana do przeprowadzenia pełnej certyfikacji tych wyrobów.

Proces produkcyjny tych wyrobów składa się z następujących etapów:

Kontrola Jakości

Zmontowane półwyroby podlegają kontroli zgodnie z instrukcją technologiczną. Podczas kontroli wykonywane są czynności określone w odnośnych instrukcjach technologicznych.

Pakowanie

Proces pakowania zgodny z instrukcją technologiczną odbywa się w pomieszczeniu pakowania. Wyroby przeznaczone do sterylizacji pakowane są w opakowania typu Blister Pack lub w torebki papierowo-foliowe, które zostają zamknięte na zgrzewarce półautomatycznej.

W trakcie procesu pakowania na opakowaniu bądź etykiecie nanoszone są dane identyfikacyjne wyrobu. Zapakowane wyroby są umieszczane w pojemnikach transportowych, gdzie podlegają statystycznej kontroli na szczelność opakowania zgodnie z odnośną Normą Zakładową, a następnie przemieszczane do pomieszczenia kartonowania, gdzie pakowane są w opakowania zbiorcze. Zapisy z procesu jak i rozliczenie materiałów opakowaniowych odnotowywane są w Raporcie Pakowania oraz w Raporcie Serii. Zapakowane w opakowania zbiorcze rurki przemieszczane są do pomieszczenia magazynowego, gdzie oczekują na skompletowanie wsadu do sterylizacji.

Sterylizacja

Po skompletowaniu wsadu sterylizacyjnego wyroby sterylizowane są tlenkiem etylenu. Sterylizacja odbywa się w ściśle określonych warunkach. Kontrola procesu sterylizacji polega na: rejestracji komputerowej parametrów procesu sterylizacji, sprawdzeniu chemicznych oraz biologicznych wskaźników procesu sterylizacji, wystawieniu świadectwa skuteczności sterylizacji tlenkiem etylenu. Po sterylizacji, wyroby są przechowywane w pomieszczeniu kwarantanny (4-10 dni). Na podstawie wyniku badań jałowości oraz analizy procesu produkcyjnego wyroby zwalniane są do obrotu

Pytania

1.Czy wszystkie kwalifikowane koszty Spółka może zaliczyć 100% do ulgi na ekspansję, czy też powinna zaliczyć powyższe koszty proporcją sprzedaży produktów do towarów handlowych?

2.Czy koszty uzyskania certyfikatu MDR kwalifikują się do rozliczenia w ramach ulgi na ekspansję?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka uważa, że może zaliczyć koszty kwalifikowane do ulgi na ekspansję w kwocie stanowiącej 95% wszystkich kosztów kwalifikowanych.

Spółka uważa, że koszty uzyskania certyfikatu MDR mieszczą się w katalogu kosztów ulgi na ekspansję.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

W przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Zgodnie natomiast z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zauważyć należy, że ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane powyżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

• zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży ww. produktów w okresie choćby w jednym z 2 lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiany art. 18eb ustawy o CIT (druk 1532), proponowana ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu).

Wskazać należy, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Ad. 1

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia czy wszystkie kwalifikowane koszty Spółka może zaliczyć w 100% do ulgi na ekspansję, czy też powinna zaliczyć powyższe koszty proporcją sprzedaży produktów do towarów handlowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w pierwszej kolejności wskazać należy, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 updop przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 updop wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Wskazać należy, że pojęcie „rzeczy” należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, (Dz.U. z 2020 poz. 1740 ze zm.) w świetle którego:

rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wymaga podkreślenia, że ustawy podatkowe odwołują się odrębnie do pojęcia „rzeczy” i „praw majątkowych”.

W myśl z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie (…)”

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 1 ustawy o CIT:

Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. (…)”

Ustawodawca nie wprowadził na potrzeby przepisu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT również definicji „wytworzenia” rzeczy, należy więc posłużyć się potocznym rozumieniem tego słowa.

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka Polskiego (https://sjp pwn.pl) „wytworzyć” to „zrobić”, „wyprodukować coś”.

Podatnik, który zleca podmiotom trzecim produkcję wyrobów sprzedawanych pod swoją marką samodzielnie (bezpośrednio) „nie robi” ani „nie produkuje” tych wyrobów. Działania podatnika nie można więc uznać za wytworzenie produktów, w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Uwzględnienie kontekstu językowego wskazuje więc, że mianem produktu wytworzonego przez podatnika można określić jedynie taką rzecz, tj. materialny obiekt przyrody, którego produkcja odbyła się w ramach przedsiębiorstwa podatnika. Zgodnie z powyższym, produktem wytworzonym przez podatnika w rozumieniu przepisów o uldze na ekspansję będą przedmioty materialne (rzeczy) powstałe na skutek zaangażowania posiadanych przez podatnika środków produkcji, których proces formowania uległ finalizacji, w efekcie czego produkty te zasiliły ofertę, mogą być przeznaczone do sprzedaży.

Powyższe regulacje oznaczają w sposób niewątpliwy, że intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (a zatem przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, Spółka zajmuje się produkcją wyrobów medycznych, która stanowi około 95% przychodów ze sprzedaży. Pozostała działalność to sprzedaż wyrobów medycznych, która stanowi około 5% przychodów ze sprzedaży. W celu poszerzenia i pozyskania nowych rynków zbytu oraz w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółka ponosi koszty mieszczące się w katalogu kosztów pozwalających rozliczyć ulgę na ekspansję. Są to przede wszystkim koszty uczestnictwa w targach w tym zakup przestrzeni wystawowej, zakup biletów lotniczych dla pracowników, zakwaterowanie i diety pracowników. Ponadto zakup katalogów i ulotek, koszty rejestracji produktów, koszty rejestracji znaków towarowych, koszty uzyskania certyfikatu MDR. Certyfikat MDR gwarantuje zgodność wyrobów produkowanych przez Spółkę z Rozporządzeniem Unii Europejskiej dotyczące wyrobów medycznych UE MDR 2017/745. Koszty związane z uzyskaniem certyfikatu MDR to w szczególności koszty audytu, opracowania procesów, monitorowania działania i bezpieczeństwa produkowanych wyrobów medycznych, przeprowadzenia badań chemicznych, biologicznych oraz stabilności wyrobów, badań wytrzymałościowych opakowań, walidacji procesów, koszty tłumaczenia dokumentacji, koszty przeprowadzenia ocen klinicznych oraz opracowania wielu innych dokumentów. Koszty te dotyczą zarówno produkowanych przez Wnioskodawcę produktów jak i sprzedawanych towarów. Spółka nie jest w stanie przyporządkować kosztów kwalifikowanych do produktów lub towarów. Spółka może rozliczyć koszty kwalifikowane proporcją sprzedaży wyrobów do towarów handlowych. Koszty, o których mowa we wniosku, poniesione w celu osiągnięcia przychodu ze sprzedaży produktów, nie zostały zwrócone Spółce w żadnej formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Zbycia produktów, o których mowa we wniosku Spółka nie dokonuje do podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka produkuje wyroby, których cały proces produkcyjny jest wykonywany w Spółce oraz wyroby, które są wytwarzane z komponentów (Spółka wytwarza wyrób z komponentów zakupionych od podmiotów trzecich, które same (indywidualnie) nie tworzą produktu gotowego, dopiero po połączeniu z wyprodukowanymi przez Spółkę elementami (proces montażu), tworzą produkt, który w dalszej kolejności jest sterylizowany, pakowany) oraz wyroby które są poddawane procesowi sterylizacji i pakowane (Spółka nabywa półwyroby od podmiotów trzecich, które przechodzą proces pakowania i sterylizacji a następnie są sprzedawane jako wyrób własny). Z uwagi na fakt, że Spółka w obecnie posiadanym parku maszynowym nie jest w stanie wyprodukować niektórych wyrobów, na które są ogłaszane przetargi publiczne, wyroby te Spółka nabywa od podmiotów trzecich.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. W analizowanej sprawie w odniesieniu do wyrobów, które są wytwarzane z komponentów (Spółka wytwarza wyrób z komponentów zakupionych od podmiotów trzecich, które same (indywidualnie) nie tworzą produktu gotowego, dopiero po połączeniu z wyprodukowanymi przez Spółkę elementami (proces montażu), tworzy produkt, który w dalszej kolejności jest sterylizowany, pakowany), nie przesądza o tym, że sprzedawane produkty nie zostały wytworzone przez Państwa. Tym samym należy uznać, że w stosunku do ww. produktów spełniają Państwo warunek wytworzenia przez podatnika oferowanych produktów. Produktami wytworzonymi przez Państwa będą takie wyroby, których cały proces produkcyjny jest wykonywany w Spółce.

W związku z tym Spółka będzie miała możliwości skorzystania z tzw. ulgi prowzrostowej na podstawie art. 18eb ust. 1-10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie wyrobów, których cały proces produkcyjny jest wykonywany w Spółce oraz wyrobów, które są wytwarzane z komponentów (Spółka wytwarza wyrób z komponentów zakupionych od podmiotów trzecich, które same (indywidualnie) nie tworzą produktu gotowego, dopiero po połączeniu z wyprodukowanymi przez Spółkę elementami (proces montażu), tworzą produkt, który w dalszej kolejności jest sterylizowany, pakowany).

Natomiast, jeśli chodzi o wyroby, które są poddawane procesowi sterylizacji i pakowane (Spółka nabywa półwyroby od podmiotów trzecich, które przechodzą proces pakowania i sterylizacji a następnie są sprzedawane jako wyrób własny) nie można mówić o wyprodukowaniu ww. produktu przez Spółkę. Samego procesu sterylizacji i pakowania produktów nie można utożsamiać z ich wytworzeniem.

Zatem, Spółka nie wytwarza ww. produktu, lecz dokonuje sprzedaży gotowego produktu pod własną nazwą.

Przedstawiony opis sprawy prowadzi więc do wniosku, że Spółka nie wykonuje działalności produkcyjnej w stosunku do wyrobów, które tylko są poddawane procesowi sterylizacji i pakowane, lecz działalność handlową lub dystrybucyjną i zajmuje się sprzedażą gotowego już towaru handlowego a nie wytwarzaniem produktu.

Jak wskazano powyżej, intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Z wniosku wynika, że w ramach tzw. ulgi na ekspansję ponieśli Państwo następujące wydatki:

• koszty uczestnictwa w targach w tym zakup przestrzeni wystawowej, zakup biletów lotniczych dla pracowników, zakwaterowanie i diety pracowników,
• zakup katalogów i ulotek,
• koszty rejestracji produktów,
• koszty rejestracji znaków towarowych,
• koszty uzyskania certyfikatu MDR, tj. koszty audytu, opracowania procesów, monitorowania działania i bezpieczeństwa produkowanych wyrobów medycznych, przeprowadzenia badań chemicznych, biologicznych oraz stabilności wyrobów, badań wytrzymałościowych opakowań, walidacji procesów, koszty tłumaczenia dokumentacji, koszty przeprowadzenia ocen klinicznych oraz opracowania wielu innych dokumentów.

W odniesieniu do poniesionych przez Państwa kosztów w związku z tzw. ulgą na ekspansję należy jeszcze raz podkreślić, że zgodnie z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1.uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2.działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3.dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4.przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5.przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Opisane we wniosku ww. wydatki ponoszone przez Spółkę mogą zostać uznane za koszty do odliczenia w ramach tzw. ulgi na ekspansję, przy zachowaniu właściwej proporcji jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów ale tylko bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Podsumowując powyższe wyjaśnienia oraz mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy uznać, że w opisanym stanie faktycznym Spółka będzie miała możliwości skorzystania za rok 2022 z tzw. ulgi prowzrostowej na podstawie art. 18eb ust. 1-10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tylko w stosunku do wyrobów, których cały proces produkcyjny jest wykonywany w Spółce oraz wyrobów, które są wytwarzane z komponentów, łączone w całość z wytworzonymi przez Spółkę elementami oraz w dalszej kolejności, sterylizowane i pakowane, gdyż tylko w stosunku do ww. produktów można uznać, że zostały wytworzone przez Spółkę.

W przypadku wyrobów które są tylko poddawane procesowi sterylizacji i pakowane, nie można uznać ich za produkty wytworzone przez Spółkę, gdyż w przedmiotowym przypadku działania Spółki ograniczyły się tylko do nabywania półwyrobów od podmiotów trzecich, które przechodzą proces tylko pakowania i sterylizacji a następnie są sprzedawane jako wyrób własny.

Ponoszone przez Spółkę koszty kwalifikowane zobowiązani są Państwo przyporządkować odpowiednio do tzw. ulgi na ekspansję zgodnie z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT. W przypadku, kiedy nie będzie to możliwe, należy przyporządkować je wg odpowiedniego klucza alokacji którym może być proporcja zaproponowana przez Państwa. Jednakże stwierdzenie poprawności przyporządkowania może nastąpić tylko w postępowaniu podatkowym.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać w części za prawidłowe a w części za nieprawidłowe.

Ad. 2.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest również kwestia ustalenia czy koszty uzyskania certyfikatu MDR kwalifikują się do rozliczenia w ramach ulgi na ekspansję.

Z opisu sprawy wynika, że koszty uzyskania Certyfikatu potwierdzającego zgodność z MDR są ponoszone począwszy od roku podatkowego 2022. Certyfikat potwierdzający zgodność z MDR gwarantuje zgodność produkowanych wyrobów z Rozporządzeniem Unii Europejskiej UE MDR 2017/745 oraz pozwala sprzedawać produkty na terenie całej Unii Europejskiej, Europejskiego Okręgu Gospodarczego oraz pozwala stosować uproszczoną procedurę rejestracji wyrobów w wielu krajach poza Unią Europejską. Certyfikat potwierdzający zgodność z MDR gwarantuję pełną ocenę zgodności produkowanych przez Spółkę wyrobów z wymaganiami Rozporządzenia Unii Europejskiej UE MDR 2017/745 oraz normami zharmonizowanymi. Certyfikat potwierdza wysoką jakość wyrobów medycznych, w tym badania biozgodności, badana chemiczne oraz skład surowcowy.

Stwierdzić należy, że wydatki na przygotowanie dokumentacji umożliwiającej rejestrację i sprzedaż produktów - w szczególności dotyczącej certyfikacji, spełniają przesłanki uprawniające Spółkę do odliczenia, zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT.

Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT, jako koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji.

Wskazać należy, że Spółka ponosząc ww. koszty przygotowuje (gromadzi) dokumentację, która będzie jej pozwalać na sprzedaż poszczególnych produktów, co uzasadnia możliwość dokonania odliczenia ww. wydatków na podstawie powołanego przepisu.

Jednakże powyższe odnosi się tylko do kosztów poniesionych na certyfikat MDR wyrobów wytworzonych przez Spółkę.

Zatem, stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym,

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).