Czy wydatki na rehabilitację metodą audio-psycho-fonologii mogą zostać odliczone w zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej? - Interpretacja - 0111-KDSB2-2.4011.189.2023.2.AP

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-2.4011.189.2023.2.AP

Temat interpretacji

Czy wydatki na rehabilitację metodą audio-psycho-fonologii mogą zostać odliczone w zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie pismami z 12 czerwca 2023 r. (data wpływu 14 czerwca 2023 r.) oraz 22 czerwca 2023 r. (o tej samej dacie wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani córka, (…) ma zdiagnozowaną od urodzenia chorobę genetyczną – zespół (…). Choroba ta charakteryzuje się postępującą z wiekiem regresją (…).

Córka posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane dnia (…) roku, z którego wynika, że wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych, świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki. Ponadto wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, a także konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna w procesie jej leczenia, rehabilitacji i edukacji. Powyższe orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane na podstawie analizy dokumentacji medycznej oraz przeprowadzenia oceny przez lekarza specjalistę medycyny rodzinnej i psychologa. (…) posiada również orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego (…), w którym stwierdza się niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym. Z opinii lekarskiej wynika, że (…) wymaga stałej, złożonej i systematycznej terapii, gdyż tylko objęcie jej kompleksowym wsparciem i realizowanie celów rozwojowych i terapeutycznych pozwoli na kompensowanie deficytów (…).

Terapią zaleconą przez psychologa, znacznie usprawniającą funkcjonowanie Pani córki w społeczeństwie jest terapia (…). Polega ona na stymulacji (…). (…) znacznie przyczynia się do zwiększonej wydajności recepcyjnej mózgu i lepszej percepcji bodźców zewnętrznych. Głównym celem treningu (…) jest poprawa koncentracji, rozwój zdolności komunikacyjnych, zwiększenie potencjału Pani córki w nauce i co najważniejsze usprawnienie adaptacji do zmian następujących w środowisku.

Niezbędne zajęcia terapeutyczne przeprowadzane są odpłatnie oraz wystawiane są za nie faktury. Wydatki związane z rehabilitacją córki metodą (…) nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Zakładowego Funduszu Aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Narodowego Funduszu Zdrowia oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a także nie zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek innej formie.

W odpowiedzi na wezwanie, pismem z 12 czerwca 2023 r. uzupełniła Pani wniosek wskazując, że:

Chciałaby Pani dokonać odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej za rok 2022.

Zajęcia córki odbywały się w terminie (…) (20 spotkań po 1,5 h oraz 1 h na diagnozę).

W roku podatkowym, za który chce Pani dokonać odliczenia, Pani córka pozostawała na Pani utrzymaniu.

Orzeczenie o niepełnosprawności córki zostało wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności (…).

Faktura poświadczająca poniesione wydatki została wystawiona na Pani nazwisko i adres, zawiera ilość godzin terapii, cenę jednostkową, kwotę do zapłaty, a w opisie znajduje się nazwa zajęć oraz imię i nazwisko córki, jako osoby korzystającej z terapii.

W roku podatkowym, za który chce Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej uzyskała Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, pozwalające na skorzystanie z ww. ulgi. Przychody pochodzą ze stosunku pracy i są opodatkowane według skali podatkowej.

W roku 2022 Pani córka uzyskiwała zasiłek pielęgnacyjny w kwocie (…) miesięcznie (przez pełne 12 miesięcy).

Wydatki, które zamierza Pani odliczyć nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od przychodu opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani nie zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Zajęcia, w których brała udział Pani córka są prowadzone przez wykwalifikowanych specjalistów (…) oraz psychologa.

W uzupełnieniu z 22 czerwca 2023 roku doprecyzowała Pani, że zajęcia córki odbywały się w terminie (…) (20 spotkań po 1,5h oraz 1h na diagnozę).

Pytanie

Czy wydatki na rehabilitację metodą (…) mogą zostać odliczone w zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że wydatki na rehabilitację Pani córki powinny zostać ujęte w podatkowym rozliczeniu rocznym za rok 2022. Wydatki te zmierzają do uzyskania możliwie najwyższego poziomu funkcjonowania Pani córki, jakości jej życia oraz integracji społecznej. Zastosowana terapia znacznie poprawia dotychczasowe funkcjonowanie Pani córki. (…), co pozwala na osiągnięcie wyższego poziomu funkcjonowania i integracji społecznej. Dodatkowo zwiększa efektywność procesu uczenia się, co przy niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym jest szczególnie ważne. Dzięki terapii zmniejszają się deficyty wynikające z zaburzeń rozwojowych związanych z genetycznym zespołem (…), co pozwala na wyhamowanie procesu postępującej z wiekiem regresji rozwoju (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Prawo do stosowania tzw. ulgi rehabilitacyjnej wynika z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2687 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b‑3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Jak stanowi art. 26 ust. 7a pkt 6b cytowanej ustawy:

Katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym. Odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Przepisy regulujące prawo do ulgi powinny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W świetle art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 240), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1, 202, 1692 i 2687), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz.U. poz. 1692, 1967, 2236 i 2687), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. poz. 1967, 2127, 2185, 2236, 2243 i 2687), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. poz. 2127, 2243 i 2687), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. w związku z sytuacją na runku gazu (Dz.U. poz. 2687), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1) I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2) II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Odliczeniu od dochodu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, dlatego winny być interpretowane ściśle z literą prawa. Niedopuszczalna jest zatem ich interpretacja rozszerzająca. Zatem wydatki poniesione na inne cele - nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością - nie korzystają z odliczeń w ramach omawianej ulgi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Pani córka (…) ma zdiagnozowaną od urodzenia chorobę genetyczną – (…). Choroba ta charakteryzuje się postępującą z wiekiem regresją rozwoju (…).

Córka posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności na okres (…), z którego wynika, że wymaga ona korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych, świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki. Ponadto Pani córka wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, a także konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna w procesie jej leczenia, rehabilitacji i edukacji. Powyższe orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane na podstawie analizy dokumentacji medycznej oraz przeprowadzenia oceny przez lekarza specjalistę medycyny rodzinnej i psychologa. Zuzanna posiada również orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w którym stwierdza się niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym. 

Z opinii lekarskiej wynika, że (…) wymaga stałej, złożonej i systematycznej terapii, gdyż tylko objęcie jej kompleksowym wsparciem i realizowanie celów rozwojowych i terapeutycznych pozwoli na kompensowanie deficytów poznawczych, wzrost kompetencji emocjonalno-społecznych, a tym samym wpłynie na lepsze funkcjonowanie (…) w środowisku społecznym. Terapią zaleconą przez psychologa, znacznie usprawniającą funkcjonowanie Pani córki w społeczeństwie, jest terapia (…).

Poniesione przez Panią wydatki związane z rehabilitacją córki metodą (…) nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Zakładowego Funduszu Aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Narodowego Funduszu Zdrowia oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a także nie zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek innej formie. Wydatki, które zamierza Pani odliczyć nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od przychodu opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani nie zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek formie.

W roku podatkowym, za który chce Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej uzyskała Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, pozwalające na skorzystanie z ww. ulgi. Przychody pochodzą ze stosunku pracy i są opodatkowane według skali podatkowej.

W 2022 roku Pani córka pozostawała na Pani utrzymaniu i uzyskiwała zasiłek pielęgnacyjny w kwocie (…) miesięcznie (przez pełne 12 miesięcy).

Wobec powyższego, przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej za rok 2022.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Panią. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Panią chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).